શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ

પાન - 315

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥

salok mahalaa 5 |

સાલોક, પાંચમી મહેલ:

ਰਹਦੇ ਖੁਹਦੇ ਨਿੰਦਕ ਮਾਰਿਅਨੁ ਕਰਿ ਆਪੇ ਆਹਰੁ ॥

rahade khuhade nindak maarian kar aape aahar |

તેમના પોતાના પ્રયત્નોથી, નિંદા કરનારાઓએ પોતાના તમામ અવશેષોનો નાશ કર્યો છે.

ਸੰਤ ਸਹਾਈ ਨਾਨਕਾ ਵਰਤੈ ਸਭ ਜਾਹਰੁ ॥੧॥

sant sahaaee naanakaa varatai sabh jaahar |1|

હે નાનક, સંતોનો આધાર પ્રગટ છે, સર્વત્ર ફેલાયેલો છે. ||1||

ਮਃ ੫ ॥

mahalaa 5 |

પાંચમી મહેલ:

ਮੁੰਢਹੁ ਭੁਲੇ ਮੁੰਢ ਤੇ ਕਿਥੈ ਪਾਇਨਿ ਹਥੁ ॥

mundtahu bhule mundt te kithai paaein hath |

જેઓ આદિકાળથી જ ભટકી ગયા હતા - તેઓને આશ્રય ક્યાંથી મળે?

ਤਿੰਨੈ ਮਾਰੇ ਨਾਨਕਾ ਜਿ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥੁ ॥੨॥

tinai maare naanakaa ji karan kaaran samarath |2|

ઓ નાનક, તેઓ સર્વશક્તિમાન, કારણોના કારણ દ્વારા ત્રાટક્યા છે. ||2||

ਪਉੜੀ ੫ ॥

paurree 5 |

પૌરી, પાંચમી મહેલ:

ਲੈ ਫਾਹੇ ਰਾਤੀ ਤੁਰਹਿ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਣੈ ਪ੍ਰਾਣੀ ॥

lai faahe raatee tureh prabh jaanai praanee |

તેઓ તેમના હાથમાં ફાંસો લે છે, અને અન્યનું ગળું દબાવવા માટે રાત્રે બહાર જાય છે, પરંતુ હે નશ્વર, ભગવાન બધું જાણે છે.

ਤਕਹਿ ਨਾਰਿ ਪਰਾਈਆ ਲੁਕਿ ਅੰਦਰਿ ਠਾਣੀ ॥

takeh naar paraaeea luk andar tthaanee |

તેઓ અન્ય પુરુષોની સ્ત્રીઓની જાસૂસી કરે છે, તેમના છુપાયેલા સ્થળોએ છુપાવે છે.

ਸੰਨੑੀ ਦੇਨਿੑ ਵਿਖੰਮ ਥਾਇ ਮਿਠਾ ਮਦੁ ਮਾਣੀ ॥

sanaee deni vikham thaae mitthaa mad maanee |

તેઓ સારી રીતે સુરક્ષિત સ્થળોએ તોડી નાખે છે, અને મીઠી વાઇનનો આનંદ માણે છે.

ਕਰਮੀ ਆਪੋ ਆਪਣੀ ਆਪੇ ਪਛੁਤਾਣੀ ॥

karamee aapo aapanee aape pachhutaanee |

પરંતુ તેઓ તેમના કાર્યો માટે પસ્તાવો કરવા આવશે - તેઓ તેમના પોતાના કર્મ બનાવે છે.

ਅਜਰਾਈਲੁ ਫਰੇਸਤਾ ਤਿਲ ਪੀੜੇ ਘਾਣੀ ॥੨੭॥

ajaraaeel faresataa til peerre ghaanee |27|

અઝરા-ઇલ, મૃત્યુનો દેવદૂત, તેમને તેલ-પ્રેસમાં તલના બીજની જેમ કચડી નાખશે. ||27||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥

salok mahalaa 5 |

સાલોક, પાંચમી મહેલ:

ਸੇਵਕ ਸਚੇ ਸਾਹ ਕੇ ਸੇਈ ਪਰਵਾਣੁ ॥

sevak sache saah ke seee paravaan |

સાચા રાજાના સેવકો સ્વીકાર્ય અને મંજૂર છે.

ਦੂਜਾ ਸੇਵਨਿ ਨਾਨਕਾ ਸੇ ਪਚਿ ਪਚਿ ਮੁਏ ਅਜਾਣ ॥੧॥

doojaa sevan naanakaa se pach pach mue ajaan |1|

જે અજ્ઞાનીઓ દ્વૈતની સેવા કરે છે, હે નાનક, સડી જાય છે, બગાડે છે અને મૃત્યુ પામે છે. ||1||

ਮਃ ੫ ॥

mahalaa 5 |

પાંચમી મહેલ:

ਜੋ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਲੇਖੁ ਪ੍ਰਭ ਮੇਟਣਾ ਨ ਜਾਇ ॥

jo dhur likhiaa lekh prabh mettanaa na jaae |

તે ભાગ્ય જે ભગવાન દ્વારા શરૂઆતથી જ નિર્ધારિત હતું તે ભૂંસી શકાતું નથી.

ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਧਨੁ ਵਖਰੋ ਨਾਨਕ ਸਦਾ ਧਿਆਇ ॥੨॥

raam naam dhan vakharo naanak sadaa dhiaae |2|

ભગવાનના નામની સંપત્તિ નાનકની મૂડી છે; તે તેના પર કાયમ ધ્યાન કરે છે. ||2||

ਪਉੜੀ ੫ ॥

paurree 5 |

પૌરી, પાંચમી મહેલ:

ਨਾਰਾਇਣਿ ਲਇਆ ਨਾਠੂੰਗੜਾ ਪੈਰ ਕਿਥੈ ਰਖੈ ॥

naaraaein leaa naatthoongarraa pair kithai rakhai |

જેને ભગવાન ભગવાન તરફથી લાત મળી છે - તે પોતાનો પગ ક્યાં મૂકી શકે?

ਕਰਦਾ ਪਾਪ ਅਮਿਤਿਆ ਨਿਤ ਵਿਸੋ ਚਖੈ ॥

karadaa paap amitiaa nit viso chakhai |

તે અસંખ્ય પાપો કરે છે, અને સતત ઝેર ખાય છે.

ਨਿੰਦਾ ਕਰਦਾ ਪਚਿ ਮੁਆ ਵਿਚਿ ਦੇਹੀ ਭਖੈ ॥

nindaa karadaa pach muaa vich dehee bhakhai |

બીજાની નિંદા કરીને તે બગાડે છે અને મૃત્યુ પામે છે; તેના શરીરમાં, તે બળે છે.

ਸਚੈ ਸਾਹਿਬ ਮਾਰਿਆ ਕਉਣੁ ਤਿਸ ਨੋ ਰਖੈ ॥

sachai saahib maariaa kaun tis no rakhai |

જેને સાચા પ્રભુ અને સ્વામીએ માર્યો છે - હવે તેને કોણ બચાવી શકે?

ਨਾਨਕ ਤਿਸੁ ਸਰਣਾਗਤੀ ਜੋ ਪੁਰਖੁ ਅਲਖੈ ॥੨੮॥

naanak tis saranaagatee jo purakh alakhai |28|

નાનક અદ્રશ્ય ભગવાનના અભયારણ્યમાં પ્રવેશ્યા છે, જે આદિમાન્ય છે. ||28||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥

salok mahalaa 5 |

સાલોક, પાંચમી મહેલ:

ਨਰਕ ਘੋਰ ਬਹੁ ਦੁਖ ਘਣੇ ਅਕਿਰਤਘਣਾ ਕਾ ਥਾਨੁ ॥

narak ghor bahu dukh ghane akirataghanaa kaa thaan |

સૌથી ભયાનક નરકમાં ભયંકર પીડા અને વેદના છે. તે કૃતઘ્ન લોકોનું સ્થાન છે.

ਤਿਨਿ ਪ੍ਰਭਿ ਮਾਰੇ ਨਾਨਕਾ ਹੋਇ ਹੋਇ ਮੁਏ ਹਰਾਮੁ ॥੧॥

tin prabh maare naanakaa hoe hoe mue haraam |1|

હે નાનક, ભગવાન દ્વારા તેઓને મારવામાં આવે છે, અને તેઓ ખૂબ જ દુ: ખદ મૃત્યુ પામે છે. ||1||

ਮਃ ੫ ॥

mahalaa 5 |

પાંચમી મહેલ:

ਅਵਖਧ ਸਭੇ ਕੀਤਿਅਨੁ ਨਿੰਦਕ ਕਾ ਦਾਰੂ ਨਾਹਿ ॥

avakhadh sabhe keetian nindak kaa daaroo naeh |

દરેક પ્રકારની દવાઓ ભલે તૈયાર હોય, પણ નિંદા કરનારનો કોઈ ઈલાજ નથી.

ਆਪਿ ਭੁਲਾਏ ਨਾਨਕਾ ਪਚਿ ਪਚਿ ਜੋਨੀ ਪਾਹਿ ॥੨॥

aap bhulaae naanakaa pach pach jonee paeh |2|

જેમને ભગવાન પોતે ગેરમાર્ગે દોરે છે, હે નાનક, તેઓ પુનઃજન્મમાં સડી જાય છે. ||2||

ਪਉੜੀ ੫ ॥

paurree 5 |

પૌરી, પાંચમી મહેલ:

ਤੁਸਿ ਦਿਤਾ ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਹਰਿ ਧਨੁ ਸਚੁ ਅਖੁਟੁ ॥

tus ditaa poorai satiguroo har dhan sach akhutt |

તેમની પ્રસન્નતાથી, સાચા ગુરુએ મને સાચા ભગવાનના નામની અખૂટ સંપત્તિથી વરદાન આપ્યું છે.

ਸਭਿ ਅੰਦੇਸੇ ਮਿਟਿ ਗਏ ਜਮ ਕਾ ਭਉ ਛੁਟੁ ॥

sabh andese mitt ge jam kaa bhau chhutt |

મારી બધી ચિંતાનો અંત આવ્યો; હું મૃત્યુના ભયમાંથી મુક્ત થયો છું.

ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਬੁਰਿਆਈਆਂ ਸੰਗਿ ਸਾਧੂ ਤੁਟੁ ॥

kaam krodh buriaaeean sang saadhoo tutt |

પવિત્ર સંગત સાધસંગમાં જાતીય ઈચ્છા, ક્રોધ અને અન્ય અનિષ્ટોને વશ કરવામાં આવ્યા છે.

ਵਿਣੁ ਸਚੇ ਦੂਜਾ ਸੇਵਦੇ ਹੁਇ ਮਰਸਨਿ ਬੁਟੁ ॥

vin sache doojaa sevade hue marasan butt |

જેઓ સાચા ભગવાનને બદલે બીજાની સેવા કરે છે, તેઓ અંતમાં અપૂર્ણ મૃત્યુ પામે છે.

ਨਾਨਕ ਕਉ ਗੁਰਿ ਬਖਸਿਆ ਨਾਮੈ ਸੰਗਿ ਜੁਟੁ ॥੨੯॥

naanak kau gur bakhasiaa naamai sang jutt |29|

ગુરુએ નાનકને ક્ષમાનું આશીર્વાદ આપ્યું છે; તે નામ, ભગવાનના નામ સાથે એકરૂપ છે. ||29||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥

salok mahalaa 4 |

સાલોક, ચોથી મહેલ:

ਤਪਾ ਨ ਹੋਵੈ ਅੰਦ੍ਰਹੁ ਲੋਭੀ ਨਿਤ ਮਾਇਆ ਨੋ ਫਿਰੈ ਜਜਮਾਲਿਆ ॥

tapaa na hovai andrahu lobhee nit maaeaa no firai jajamaaliaa |

તે પસ્તાવો કરનાર નથી, જે તેના હૃદયમાં લોભી છે, અને જે સતત રક્તપિત્તની જેમ માયાનો પીછો કરે છે.

ਅਗੋ ਦੇ ਸਦਿਆ ਸਤੈ ਦੀ ਭਿਖਿਆ ਲਏ ਨਾਹੀ ਪਿਛੋ ਦੇ ਪਛੁਤਾਇ ਕੈ ਆਣਿ ਤਪੈ ਪੁਤੁ ਵਿਚਿ ਬਹਾਲਿਆ ॥

ago de sadiaa satai dee bhikhiaa le naahee pichho de pachhutaae kai aan tapai put vich bahaaliaa |

જ્યારે આ પસ્તાવો કરનારને સૌપ્રથમ આમંત્રણ આપવામાં આવ્યું હતું, ત્યારે તેણે અમારી ચેરિટીનો ઇનકાર કર્યો હતો; પરંતુ પાછળથી તેણે પસ્તાવો કર્યો અને તેના પુત્રને મોકલ્યો, જે મંડળમાં બેઠો હતો.

ਪੰਚ ਲੋਗ ਸਭਿ ਹਸਣ ਲਗੇ ਤਪਾ ਲੋਭਿ ਲਹਰਿ ਹੈ ਗਾਲਿਆ ॥

panch log sabh hasan lage tapaa lobh lahar hai gaaliaa |

ગામના વડીલો બધા હસ્યા અને કહ્યું કે લોભના મોજાએ આ તપશ્ચર્યાનો નાશ કર્યો છે.

ਜਿਥੈ ਥੋੜਾ ਧਨੁ ਵੇਖੈ ਤਿਥੈ ਤਪਾ ਭਿਟੈ ਨਾਹੀ ਧਨਿ ਬਹੁਤੈ ਡਿਠੈ ਤਪੈ ਧਰਮੁ ਹਾਰਿਆ ॥

jithai thorraa dhan vekhai tithai tapaa bhittai naahee dhan bahutai dditthai tapai dharam haariaa |

જો તે માત્ર થોડી સંપત્તિ જુએ છે, તો તે ત્યાં જવાની તસ્દી લેતો નથી; પરંતુ જ્યારે તે પુષ્કળ સંપત્તિ જુએ છે, ત્યારે પસ્તાવો કરનાર તેની પ્રતિજ્ઞા છોડી દે છે.

ਭਾਈ ਏਹੁ ਤਪਾ ਨ ਹੋਵੀ ਬਗੁਲਾ ਹੈ ਬਹਿ ਸਾਧ ਜਨਾ ਵੀਚਾਰਿਆ ॥

bhaaee ehu tapaa na hovee bagulaa hai beh saadh janaa veechaariaa |

ઓ ડેસ્ટિનીના ભાઈ-બહેનો, તે પસ્તાવો કરનાર નથી - તે માત્ર એક સ્ટોર્ક છે. સાથે બેસીને પવિત્ર મંડળે આવું નક્કી કર્યું છે.

ਸਤ ਪੁਰਖ ਕੀ ਤਪਾ ਨਿੰਦਾ ਕਰੈ ਸੰਸਾਰੈ ਕੀ ਉਸਤਤੀ ਵਿਚਿ ਹੋਵੈ ਏਤੁ ਦੋਖੈ ਤਪਾ ਦਯਿ ਮਾਰਿਆ ॥

sat purakh kee tapaa nindaa karai sansaarai kee usatatee vich hovai et dokhai tapaa day maariaa |

પસ્તાવો કરનાર સાચા આદિમ અસ્તિત્વની નિંદા કરે છે અને ભૌતિક જગતના ગુણગાન ગાય છે. આ પાપ માટે, તે ભગવાન દ્વારા શાપિત છે.

ਮਹਾ ਪੁਰਖਾਂ ਕੀ ਨਿੰਦਾ ਕਾ ਵੇਖੁ ਜਿ ਤਪੇ ਨੋ ਫਲੁ ਲਗਾ ਸਭੁ ਗਇਆ ਤਪੇ ਕਾ ਘਾਲਿਆ ॥

mahaa purakhaan kee nindaa kaa vekh ji tape no fal lagaa sabh geaa tape kaa ghaaliaa |

મહાન આદિમ અસ્તિત્વની નિંદા કરવા બદલ, પસ્તાવો કરનાર ભેગી કરેલું ફળ જુઓ; તેની બધી મહેનત વ્યર્થ ગઈ છે.

ਬਾਹਰਿ ਬਹੈ ਪੰਚਾ ਵਿਚਿ ਤਪਾ ਸਦਾਏ ॥ ਅੰਦਰਿ ਬਹੈ ਤਪਾ ਪਾਪ ਕਮਾਏ ॥ ਹਰਿ ਅੰਦਰਲਾ ਪਾਪੁ ਪੰਚਾ ਨੋ ਉਘਾ ਕਰਿ ਵੇਖਾਲਿਆ ॥

baahar bahai panchaa vich tapaa sadaae | andar bahai tapaa paap kamaae | har andaralaa paap panchaa no ughaa kar vekhaaliaa |

જ્યારે તે બહાર વડીલોની વચ્ચે બેસે છે, ત્યારે તેને પસ્તાવો કહેવામાં આવે છે; પરંતુ જ્યારે તે મંડળમાં બેસે છે, ત્યારે પસ્તાવો કરનાર પાપ કરે છે. પ્રભુએ પશ્ચાતાપ કરનારના ગુપ્ત પાપને વડીલો સમક્ષ ખુલ્લા પાડ્યા છે.