ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 221
ਗੁਰ ਕੀ ਮਤਿ ਜੀਇ ਆਈ ਕਾਰਿ ॥੧॥
gur kee mat jee aaee kaar |1|ગુરુના ઉપદેશો મારા આત્મા માટે ઉપયોગી છે. ||1||
ਇਨ ਬਿਧਿ ਰਾਮ ਰਮਤ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥
ein bidh raam ramat man maaniaa |આ રીતે પ્રભુના નામનો જપ કરવાથી મારું મન તૃપ્ત થાય છે.
ਗਿਆਨ ਅੰਜਨੁ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਪਛਾਨਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
giaan anjan gur sabad pachhaaniaa |1| rahaau |મેં ગુરુના શબ્દને ઓળખીને આધ્યાત્મિક જ્ઞાનનો મલમ મેળવ્યો છે. ||1||થોભો ||
ਇਕੁ ਸੁਖੁ ਮਾਨਿਆ ਸਹਜਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥
eik sukh maaniaa sahaj milaaeaa |એક ભગવાન સાથે ભળીને, હું સાહજિક શાંતિનો આનંદ માણું છું.
ਨਿਰਮਲ ਬਾਣੀ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥
niramal baanee bharam chukaaeaa |શબ્દની નિષ્કલંક બાની દ્વારા, મારી શંકાઓ દૂર થઈ છે.
ਲਾਲ ਭਏ ਸੂਹਾ ਰੰਗੁ ਮਾਇਆ ॥
laal bhe soohaa rang maaeaa |માયાના નિસ્તેજ રંગને બદલે, હું ભગવાનના પ્રેમના ઊંડા કિરમજી રંગથી રંગાયેલું છું.
ਨਦਰਿ ਭਈ ਬਿਖੁ ਠਾਕਿ ਰਹਾਇਆ ॥੨॥
nadar bhee bikh tthaak rahaaeaa |2|પ્રભુની કૃપાથી ઝેર દૂર થઈ ગયું છે. ||2||
ਉਲਟ ਭਈ ਜੀਵਤ ਮਰਿ ਜਾਗਿਆ ॥
aulatt bhee jeevat mar jaagiaa |જ્યારે હું પાછો ફર્યો, અને જીવતા જીવતા મૃત્યુ પામ્યો, ત્યારે હું જાગી ગયો.
ਸਬਦਿ ਰਵੇ ਮਨੁ ਹਰਿ ਸਿਉ ਲਾਗਿਆ ॥
sabad rave man har siau laagiaa |શબ્દનો જપ કરવાથી મારું મન પ્રભુ સાથે જોડાયેલું છે.
ਰਸੁ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਬਿਖੁ ਪਰਹਰਿ ਤਿਆਗਿਆ ॥
ras sangreh bikh parahar tiaagiaa |હું ભગવાનના ઉત્કૃષ્ટ તત્ત્વમાં ભેગો થયો છું, અને ઝેરને બહાર કાઢું છું.
ਭਾਇ ਬਸੇ ਜਮ ਕਾ ਭਉ ਭਾਗਿਆ ॥੩॥
bhaae base jam kaa bhau bhaagiaa |3|તેમના પ્રેમમાં રહેવાથી, મૃત્યુનો ભય ભાગી ગયો છે. ||3||
ਸਾਦ ਰਹੇ ਬਾਦੰ ਅਹੰਕਾਰਾ ॥
saad rahe baadan ahankaaraa |સંઘર્ષ અને અહંકાર સાથે મારો આનંદનો સ્વાદ સમાપ્ત થઈ ગયો.
ਚਿਤੁ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਾਤਾ ਹੁਕਮਿ ਅਪਾਰਾ ॥
chit har siau raataa hukam apaaraa |મારી ચેતના અનંતના આદેશથી, ભગવાન સાથે જોડાયેલી છે.
ਜਾਤਿ ਰਹੇ ਪਤਿ ਕੇ ਆਚਾਰਾ ॥
jaat rahe pat ke aachaaraa |સાંસારિક ગૌરવ અને સન્માન માટેની મારી શોધ સમાપ્ત થઈ ગઈ છે.
ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਭਈ ਸੁਖੁ ਆਤਮ ਧਾਰਾ ॥੪॥
drisatt bhee sukh aatam dhaaraa |4|જ્યારે તેમણે મને તેમની કૃપાની નજરથી આશીર્વાદ આપ્યો, ત્યારે મારા આત્મામાં શાંતિ સ્થાપિત થઈ. ||4||
ਤੁਝ ਬਿਨੁ ਕੋਇ ਨ ਦੇਖਉ ਮੀਤੁ ॥
tujh bin koe na dekhau meet |તમારા વિના, મને કોઈ મિત્ર દેખાતો નથી.
ਕਿਸੁ ਸੇਵਉ ਕਿਸੁ ਦੇਵਉ ਚੀਤੁ ॥
kis sevau kis devau cheet |મારે કોની સેવા કરવી જોઈએ? હું મારી ચેતના કોને સમર્પિત કરું?
ਕਿਸੁ ਪੂਛਉ ਕਿਸੁ ਲਾਗਉ ਪਾਇ ॥
kis poochhau kis laagau paae |મારે કોને પૂછવું જોઈએ? હું કોના પગે પડું?
ਕਿਸੁ ਉਪਦੇਸਿ ਰਹਾ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੫॥
kis upades rahaa liv laae |5|કોના ઉપદેશથી હું તેના પ્રેમમાં લીન રહીશ? ||5||
ਗੁਰ ਸੇਵੀ ਗੁਰ ਲਾਗਉ ਪਾਇ ॥
gur sevee gur laagau paae |હું ગુરુની સેવા કરું છું, અને હું ગુરુના ચરણોમાં પડું છું.
ਭਗਤਿ ਕਰੀ ਰਾਚਉ ਹਰਿ ਨਾਇ ॥
bhagat karee raachau har naae |હું તેની પૂજા કરું છું, અને હું ભગવાનના નામમાં લીન છું.
ਸਿਖਿਆ ਦੀਖਿਆ ਭੋਜਨ ਭਾਉ ॥
sikhiaa deekhiaa bhojan bhaau |પ્રભુનો પ્રેમ એ મારી સૂચના, ઉપદેશ અને ખોરાક છે.
ਹੁਕਮਿ ਸੰਜੋਗੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਜਾਉ ॥੬॥
hukam sanjogee nij ghar jaau |6|પ્રભુની આજ્ઞાથી હું મારા અંતરમનમાં પ્રવેશ્યો છું. ||6||
ਗਰਬ ਗਤੰ ਸੁਖ ਆਤਮ ਧਿਆਨਾ ॥
garab gatan sukh aatam dhiaanaa |અભિમાનના લુપ્ત થવાથી, મારા આત્માને શાંતિ અને ધ્યાન મળ્યું છે.
ਜੋਤਿ ਭਈ ਜੋਤੀ ਮਾਹਿ ਸਮਾਨਾ ॥
jot bhee jotee maeh samaanaa |દૈવી પ્રકાશ ઉગ્યો છે, અને હું પ્રકાશમાં સમાઈ ગયો છું.
ਲਿਖਤੁ ਮਿਟੈ ਨਹੀ ਸਬਦੁ ਨੀਸਾਨਾ ॥
likhat mittai nahee sabad neesaanaa |પૂર્વનિર્ધારિત નિયતિ ભૂંસી શકાતી નથી; શબ્દ મારું બેનર અને ચિહ્ન છે.
ਕਰਤਾ ਕਰਣਾ ਕਰਤਾ ਜਾਨਾ ॥੭॥
karataa karanaa karataa jaanaa |7|હું સર્જનહારને જાણું છું, તેની રચનાના સર્જનહાર. ||7||
ਨਹ ਪੰਡਿਤੁ ਨਹ ਚਤੁਰੁ ਸਿਆਨਾ ॥
nah panddit nah chatur siaanaa |હું વિદ્વાન પંડિત નથી, હું હોશિયાર કે જ્ઞાની નથી.
ਨਹ ਭੂਲੋ ਨਹ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਨਾ ॥
nah bhoolo nah bharam bhulaanaa |હું ભટકતો નથી; હું શંકાથી ભ્રમિત થતો નથી.
ਕਥਉ ਨ ਕਥਨੀ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਨਾ ॥
kthau na kathanee hukam pachhaanaa |હું ખાલી વાણી બોલતો નથી; મેં તેમના આદેશના આદેશને ઓળખ્યો છે.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਤਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਨਾ ॥੮॥੧॥
naanak guramat sahaj samaanaa |8|1|નાનક ગુરુના ઉપદેશો દ્વારા સાહજિક શાંતિમાં લીન થાય છે. ||8||1||
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
gaurree guaareree mahalaa 1 |ગૌરી ગ્વારાયરી, પ્રથમ મહેલ:
ਮਨੁ ਕੁੰਚਰੁ ਕਾਇਆ ਉਦਿਆਨੈ ॥
man kunchar kaaeaa udiaanai |શરીરના જંગલમાં મન એ હાથી છે.
ਗੁਰੁ ਅੰਕਸੁ ਸਚੁ ਸਬਦੁ ਨੀਸਾਨੈ ॥
gur ankas sach sabad neesaanai |ગુરુ એ નિયંત્રણ લાકડી છે; જ્યારે સાચા શબ્દનું ચિહ્ન લાગુ કરવામાં આવે છે,
ਰਾਜ ਦੁਆਰੈ ਸੋਭ ਸੁ ਮਾਨੈ ॥੧॥
raaj duaarai sobh su maanai |1|ભગવાન રાજાના દરબારમાં વ્યક્તિ સન્માન મેળવે છે. ||1||
ਚਤੁਰਾਈ ਨਹ ਚੀਨਿਆ ਜਾਇ ॥
chaturaaee nah cheeniaa jaae |ચતુર યુક્તિઓ દ્વારા તેને ઓળખી શકાતો નથી.
ਬਿਨੁ ਮਾਰੇ ਕਿਉ ਕੀਮਤਿ ਪਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
bin maare kiau keemat paae |1| rahaau |મનને વશ કર્યા વિના તેની કિંમત કેવી રીતે આંકી શકાય? ||1||થોભો ||
ਘਰ ਮਹਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਤਸਕਰੁ ਲੇਈ ॥
ghar meh amrit tasakar leee |સ્વયંના ઘરમાં અમૃત અમૃત છે, જે ચોરો ચોરી કરી રહ્યા છે.
ਨੰਨਾਕਾਰੁ ਨ ਕੋਇ ਕਰੇਈ ॥
nanaakaar na koe kareee |તેમને કોઈ ના કહી શકે.
ਰਾਖੈ ਆਪਿ ਵਡਿਆਈ ਦੇਈ ॥੨॥
raakhai aap vaddiaaee deee |2|તે પોતે આપણું રક્ષણ કરે છે, અને આપણને મહાનતાથી આશીર્વાદ આપે છે. ||2||
ਨੀਲ ਅਨੀਲ ਅਗਨਿ ਇਕ ਠਾਈ ॥
neel aneel agan ik tthaaee |મનના આસન પર અબજો, અગણિત અબજો ઈચ્છાઓની આગ છે.
ਜਲਿ ਨਿਵਰੀ ਗੁਰਿ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥
jal nivaree gur boojh bujhaaee |ગુરુ દ્વારા આપવામાં આવેલ સમજણના પાણીથી જ તેઓ બુઝાઈ જાય છે.
ਮਨੁ ਦੇ ਲੀਆ ਰਹਸਿ ਗੁਣ ਗਾਈ ॥੩॥
man de leea rahas gun gaaee |3|મારું મન અર્પણ કરીને, મેં તે પ્રાપ્ત કર્યું છે, અને હું આનંદપૂર્વક તેમના મહિમાના ગુણગાન ગાઉં છું. ||3||
ਜੈਸਾ ਘਰਿ ਬਾਹਰਿ ਸੋ ਤੈਸਾ ॥
jaisaa ghar baahar so taisaa |જેમ તે પોતાના ઘરની અંદર છે, તેમ તે તેની બહાર પણ છે.
ਬੈਸਿ ਗੁਫਾ ਮਹਿ ਆਖਉ ਕੈਸਾ ॥
bais gufaa meh aakhau kaisaa |પણ ગુફામાં બેસીને હું તેનું વર્ણન કેવી રીતે કરી શકું?
ਸਾਗਰਿ ਡੂਗਰਿ ਨਿਰਭਉ ਐਸਾ ॥੪॥
saagar ddoogar nirbhau aaisaa |4|નિર્ભય ભગવાન જેમ પર્વતોમાં છે તેમ સમુદ્રોમાં છે. ||4||
ਮੂਏ ਕਉ ਕਹੁ ਮਾਰੇ ਕਉਨੁ ॥
mooe kau kahu maare kaun |મને કહો, જે પહેલેથી જ મરી ગયો હોય તેને કોણ મારી શકે?
ਨਿਡਰੇ ਕਉ ਕੈਸਾ ਡਰੁ ਕਵਨੁ ॥
niddare kau kaisaa ddar kavan |તેને શેનો ડર લાગે છે? નિર્ભયને કોણ ડરાવી શકે?
ਸਬਦਿ ਪਛਾਨੈ ਤੀਨੇ ਭਉਨ ॥੫॥
sabad pachhaanai teene bhaun |5|તે ત્રણેય લોકમાં શબ્દના શબ્દને ઓળખે છે. ||5||
ਜਿਨਿ ਕਹਿਆ ਤਿਨਿ ਕਹਨੁ ਵਖਾਨਿਆ ॥
jin kahiaa tin kahan vakhaaniaa |જે બોલે છે તે કેવળ વાણીનું વર્ણન કરે છે.
ਜਿਨਿ ਬੂਝਿਆ ਤਿਨਿ ਸਹਜਿ ਪਛਾਨਿਆ ॥
jin boojhiaa tin sahaj pachhaaniaa |પણ જે સમજે છે તે સાહજિક રીતે સમજે છે.
ਦੇਖਿ ਬੀਚਾਰਿ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥੬॥
dekh beechaar meraa man maaniaa |6|તેને જોઈને અને તેના પર ચિંતન કરતાં મારું મન શરણે જાય છે. ||6||
ਕੀਰਤਿ ਸੂਰਤਿ ਮੁਕਤਿ ਇਕ ਨਾਈ ॥
keerat soorat mukat ik naaee |સ્તુતિ, સુંદરતા અને મુક્તિ એક નામમાં છે.
ਤਹੀ ਨਿਰੰਜਨੁ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥
tahee niranjan rahiaa samaaee |તેમાં, નિષ્કલંક ભગવાન વ્યાપ્ત છે અને વ્યાપી રહ્યા છે.
ਨਿਜ ਘਰਿ ਬਿਆਪਿ ਰਹਿਆ ਨਿਜ ਠਾਈ ॥੭॥
nij ghar biaap rahiaa nij tthaaee |7|તે સ્વયંના ઘરમાં અને પોતાના ઉત્કૃષ્ટ સ્થાનમાં વાસ કરે છે. ||7||
ਉਸਤਤਿ ਕਰਹਿ ਕੇਤੇ ਮੁਨਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ॥
ausatat kareh kete mun preet |ઘણા શાંત ઋષિઓ પ્રેમપૂર્વક તેમની પ્રશંસા કરે છે.