ਪੰਜਾਬੀ 
English 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 349
ਕਹਣੈ ਵਾਲੇ ਤੇਰੇ ਰਹੇ ਸਮਾਇ ॥੧॥
kahanai vaale tere rahe samaae |1|જેઓ તમારું વર્ણન કરે છે, તેઓ તમારામાં જ લીન રહે છે. ||1||
ਵਡੇ ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬਾ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰਾ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰਾ ॥
vadde mere saahibaa gahir ganbheeraa gunee gaheeraa |હે મારા મહાન ભગવાન અને અગાધ ઊંડાણના સ્વામી, તમે શ્રેષ્ઠતાના મહાસાગર છો.
ਕੋਈ ਨ ਜਾਣੈ ਤੇਰਾ ਕੇਤਾ ਕੇਵਡੁ ਚੀਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
koee na jaanai teraa ketaa kevadd cheeraa |1| rahaau |તમારા વિસ્તારની મહાનતા કોઈ જાણતું નથી. ||1||થોભો ||
ਸਭਿ ਸੁਰਤੀ ਮਿਲਿ ਸੁਰਤਿ ਕਮਾਈ ॥
sabh suratee mil surat kamaaee |બધા ચિંતકો ભેગા થયા અને ચિંતનનો અભ્યાસ કર્યો;
ਸਭ ਕੀਮਤਿ ਮਿਲਿ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥
sabh keemat mil keemat paaee |બધા મૂલ્યાંકનકારો એકસાથે મળ્યા અને તમારું મૂલ્યાંકન કરવાનો પ્રયાસ કર્યો.
ਗਿਆਨੀ ਧਿਆਨੀ ਗੁਰ ਗੁਰ ਹਾਈ ॥
giaanee dhiaanee gur gur haaee |ધર્મશાસ્ત્રીઓ, ધ્યાન કરનારાઓ અને શિક્ષકોના શિક્ષકો
ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ਤੇਰੀ ਤਿਲੁ ਵਡਿਆਈ ॥੨॥
kahan na jaaee teree til vaddiaaee |2|તમારી મહાનતાનો એક અંશ પણ વ્યક્ત કરી શક્યો નહીં. ||2||
ਸਭਿ ਸਤ ਸਭਿ ਤਪ ਸਭਿ ਚੰਗਿਆਈਆ ॥
sabh sat sabh tap sabh changiaaeea |સર્વ સત્ય, બધી તપસ્યા, સર્વ ભલાઈ,
ਸਿਧਾ ਪੁਰਖਾ ਕੀਆ ਵਡਿਆਈਆਂ ॥
sidhaa purakhaa keea vaddiaaeean |અને સિદ્ધોની મહાનતા, સંપૂર્ણ આધ્યાત્મિક શક્તિઓના માણસો
ਤੁਧੁ ਵਿਣੁ ਸਿਧੀ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਈਆ ॥
tudh vin sidhee kinai na paaeea |તમારા વિના, કોઈએ આવી આધ્યાત્મિક શક્તિઓ પ્રાપ્ત કરી નથી.
ਕਰਮਿ ਮਿਲੈ ਨਾਹੀ ਠਾਕਿ ਰਹਾਈਆ ॥੩॥
karam milai naahee tthaak rahaaeea |3|તેઓ તમારી કૃપાથી પ્રાપ્ત થાય છે; તેમના પ્રવાહને અવરોધિત કરી શકાતા નથી. ||3||
ਆਖਣ ਵਾਲਾ ਕਿਆ ਬੇਚਾਰਾ ॥
aakhan vaalaa kiaa bechaaraa |લાચાર વક્તા શું કરી શકે?
ਸਿਫਤੀ ਭਰੇ ਤੇਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥
sifatee bhare tere bhanddaaraa |તમારી કૃપા તમારા ગુણગાનથી છલકાઈ રહી છે.
ਜਿਸੁ ਤੂੰ ਦੇਹਿ ਤਿਸੈ ਕਿਆ ਚਾਰਾ ॥
jis toon dehi tisai kiaa chaaraa |અને એક, જેને તમે આપો છો - તેણે શા માટે બીજાનો વિચાર કરવો જોઈએ?
ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਸਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥੪॥੧॥
naanak sach savaaranahaaraa |4|1|ઓ નાનક, સાચા ભગવાન શણગારનાર છે. ||4||1||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |આસા, પ્રથમ મહેલ:
ਆਖਾ ਜੀਵਾ ਵਿਸਰੈ ਮਰਿ ਜਾਉ ॥
aakhaa jeevaa visarai mar jaau |નામ જપતા હું જીવું છું; તેને ભૂલીને, હું મરી જાઉં છું.
ਆਖਣਿ ਅਉਖਾ ਸਾਚਾ ਨਾਉ ॥
aakhan aaukhaa saachaa naau |સાચા નામનો જપ કરવો એ ઘણું અઘરું છે.
ਸਾਚੇ ਨਾਮ ਕੀ ਲਾਗੈ ਭੂਖ ॥
saache naam kee laagai bhookh |જો કોઈને સાચા નામની ભૂખ લાગે,
ਤਿਤੁ ਭੂਖੈ ਖਾਇ ਚਲੀਅਹਿ ਦੂਖ ॥੧॥
tit bhookhai khaae chaleeeh dookh |1|પછી તે ભૂખ તેની પીડાને ખાઈ જશે. ||1||
ਸੋ ਕਿਉ ਵਿਸਰੈ ਮੇਰੀ ਮਾਇ ॥
so kiau visarai meree maae |તો હે મારી માતા, હું તેને કેવી રીતે ભૂલી શકું?
ਸਾਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
saachaa saahib saachai naae |1| rahaau |સાચો છે માસ્ટર, અને સાચું છે તેનું નામ. ||1||થોભો ||
ਸਾਚੇ ਨਾਮ ਕੀ ਤਿਲੁ ਵਡਿਆਈ ॥
saache naam kee til vaddiaaee |સાચા નામની મહાનતાનું મૂલ્યાંકન કરવાનો પ્રયાસ કરતાં લોકો કંટાળી ગયા છે,
ਆਖਿ ਥਕੇ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥
aakh thake keemat nahee paaee |પરંતુ તેઓ તેનું એક અંશ પણ મૂલ્યાંકન કરી શક્યા નથી.
ਜੇ ਸਭਿ ਮਿਲਿ ਕੈ ਆਖਣ ਪਾਹਿ ॥
je sabh mil kai aakhan paeh |જો તેઓ બધા એકસાથે મળીને તેમની ગણતરી કરે તો પણ,
ਵਡਾ ਨ ਹੋਵੈ ਘਾਟਿ ਨ ਜਾਇ ॥੨॥
vaddaa na hovai ghaatt na jaae |2|તમને કોઈ મોટો કે ઓછો બનાવવામાં આવશે નહીં. ||2||
ਨਾ ਓਹੁ ਮਰੈ ਨ ਹੋਵੈ ਸੋਗੁ ॥
naa ohu marai na hovai sog |તે મૃત્યુ પામતો નથી - શોક કરવાનું કોઈ કારણ નથી.
ਦੇਂਦਾ ਰਹੈ ਨ ਚੂਕੈ ਭੋਗੁ ॥
dendaa rahai na chookai bhog |તે આપવાનું ચાલુ રાખે છે, પરંતુ તેની જોગવાઈઓ ક્યારેય ખતમ થતી નથી.
ਗੁਣੁ ਏਹੋ ਹੋਰੁ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥
gun eho hor naahee koe |આ મહિમાવાન ગુણ ફક્ત તેમનો જ છે - તેમના જેવું બીજું કોઈ નથી;
ਨਾ ਕੋ ਹੋਆ ਨਾ ਕੋ ਹੋਇ ॥੩॥
naa ko hoaa naa ko hoe |3|તેના જેવું કોઈ ક્યારેય નહોતું, અને ક્યારેય હશે નહીં. ||3||
ਜੇਵਡੁ ਆਪਿ ਤੇਵਡ ਤੇਰੀ ਦਾਤਿ ॥
jevadd aap tevadd teree daat |તમે પોતે જેટલા મહાન છો, એટલી જ તમારી ભેટ પણ મહાન છે.
ਜਿਨਿ ਦਿਨੁ ਕਰਿ ਕੈ ਕੀਤੀ ਰਾਤਿ ॥
jin din kar kai keetee raat |તે તમે જ છો જેણે દિવસ અને રાત પણ બનાવી છે.
ਖਸਮੁ ਵਿਸਾਰਹਿ ਤੇ ਕਮਜਾਤਿ ॥
khasam visaareh te kamajaat |જેઓ પોતાના પ્રભુ અને ગુરુને ભૂલી જાય છે તે અધમ અને ધિક્કારપાત્ર છે.
ਨਾਨਕ ਨਾਵੈ ਬਾਝੁ ਸਨਾਤਿ ॥੪॥੨॥
naanak naavai baajh sanaat |4|2|હે નાનક, નામ વિના લોકો દુ:ખી છે. ||4||2||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |આસા, પ્રથમ મહેલ:
ਜੇ ਦਰਿ ਮਾਂਗਤੁ ਕੂਕ ਕਰੇ ਮਹਲੀ ਖਸਮੁ ਸੁਣੇ ॥
je dar maangat kook kare mahalee khasam sune |જો કોઈ ભિખારી દરવાજા પર પોકાર કરે છે, તો માસ્ટર તેની હવેલીમાં તે સાંભળે છે.
ਭਾਵੈ ਧੀਰਕ ਭਾਵੈ ਧਕੇ ਏਕ ਵਡਾਈ ਦੇਇ ॥੧॥
bhaavai dheerak bhaavai dhake ek vaddaaee dee |1|ભલે તે તેને સ્વીકારે અથવા તેને દૂર ધકેલશે, તે ભગવાનની મહાનતાની ભેટ છે. ||1||
ਜਾਣਹੁ ਜੋਤਿ ਨ ਪੂਛਹੁ ਜਾਤੀ ਆਗੈ ਜਾਤਿ ਨ ਹੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jaanahu jot na poochhahu jaatee aagai jaat na he |1| rahaau |બધાની અંદર પ્રભુના પ્રકાશને ઓળખો, અને સામાજિક વર્ગ કે દરજ્જાને ધ્યાનમાં ન લો; હવે પછીની દુનિયામાં કોઈ વર્ગ કે જાતિ નથી. ||1||થોભો ||
ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਆਪਿ ਕਰੇਇ ॥
aap karaae aap karee |તે પોતે કાર્ય કરે છે, અને તે પોતે જ આપણને કાર્ય કરવા પ્રેરણા આપે છે.
ਆਪਿ ਉਲਾਮੑੇ ਚਿਤਿ ਧਰੇਇ ॥
aap ulaamae chit dharee |તે પોતે આપણી ફરિયાદો ધ્યાનમાં લે છે.
ਜਾ ਤੂੰ ਕਰਣਹਾਰੁ ਕਰਤਾਰੁ ॥
jaa toon karanahaar karataar |કારણ કે તમે, હે સર્જનહાર ભગવાન, કર્તા છો,
ਕਿਆ ਮੁਹਤਾਜੀ ਕਿਆ ਸੰਸਾਰੁ ॥੨॥
kiaa muhataajee kiaa sansaar |2|મારે શા માટે વિશ્વને સબમિટ કરવું જોઈએ? ||2||
ਆਪਿ ਉਪਾਏ ਆਪੇ ਦੇਇ ॥
aap upaae aape dee |તમે જ બનાવ્યું છે અને તમે જ આપો છો.
ਆਪੇ ਦੁਰਮਤਿ ਮਨਹਿ ਕਰੇਇ ॥
aape duramat maneh karee |તમે પોતે જ દુષ્ટ મનને દૂર કરો છો;
ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
guraparasaad vasai man aae |ગુરુની કૃપાથી, તમે અમારા મનમાં નિવાસ કરવા આવો છો,
ਦੁਖੁ ਅਨੑੇਰਾ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥੩॥
dukh anaeraa vichahu jaae |3|અને પછી, પીડા અને અંધકાર અંદરથી દૂર થઈ જાય છે. ||3||
ਸਾਚੁ ਪਿਆਰਾ ਆਪਿ ਕਰੇਇ ॥
saach piaaraa aap karee |તે પોતે સત્ય માટે પ્રેમ પ્રગટાવે છે.
ਅਵਰੀ ਕਉ ਸਾਚੁ ਨ ਦੇਇ ॥
avaree kau saach na dee |અન્ય લોકો માટે, સત્ય આપવામાં આવતું નથી.
ਜੇ ਕਿਸੈ ਦੇਇ ਵਖਾਣੈ ਨਾਨਕੁ ਆਗੈ ਪੂਛ ਨ ਲੇਇ ॥੪॥੩॥
je kisai dee vakhaanai naanak aagai poochh na lee |4|3|જો તે કોઈને આપે છે, નાનક કહે છે, તો પછી, આલોકમાં, તે વ્યક્તિનો હિસાબ લેવામાં આવતો નથી. ||4||3||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |આસા, પ્રથમ મહેલ:
ਤਾਲ ਮਦੀਰੇ ਘਟ ਕੇ ਘਾਟ ॥
taal madeere ghatt ke ghaatt |હૃદયના આગ્રહો કરતાલ અને પગની ઘંટડી જેવા છે;
ਦੋਲਕ ਦੁਨੀਆ ਵਾਜਹਿ ਵਾਜ ॥
dolak duneea vaajeh vaaj |વિશ્વના ડ્રમ બીટ સાથે ગુંજી ઉઠે છે.
ਨਾਰਦੁ ਨਾਚੈ ਕਲਿ ਕਾ ਭਾਉ ॥
naarad naachai kal kaa bhaau |નારદ કલિયુગના અંધકાર યુગની ધૂન પર નૃત્ય કરે છે;
ਜਤੀ ਸਤੀ ਕਹ ਰਾਖਹਿ ਪਾਉ ॥੧॥
jatee satee kah raakheh paau |1|બ્રહ્મચારી અને સત્યના માણસો ક્યાં પગ મૂકી શકે? ||1||
ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਵਿਟਹੁ ਕੁਰਬਾਣੁ ॥
naanak naam vittahu kurabaan |નાનક એ નામ, ભગવાનના નામને બલિદાન છે.
ਅੰਧੀ ਦੁਨੀਆ ਸਾਹਿਬੁ ਜਾਣੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
andhee duneea saahib jaan |1| rahaau |દુનિયા આંધળી છે; અમારા ભગવાન અને માસ્ટર સર્વ-દ્રષ્ટા છે. ||1||થોભો ||
ਗੁਰੂ ਪਾਸਹੁ ਫਿਰਿ ਚੇਲਾ ਖਾਇ ॥
guroo paasahu fir chelaa khaae |શિષ્ય ગુરુને ખવડાવે છે;
ਤਾਮਿ ਪਰੀਤਿ ਵਸੈ ਘਰਿ ਆਇ ॥
taam pareet vasai ghar aae |બ્રેડ માટેના પ્રેમથી, તે તેના ઘરમાં રહેવા આવે છે.
ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੩॥
guraparasaad vasai man aae |3|ગુરુની કૃપાથી તે મનમાં વસી જાય છે. ||3||