ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 316
ਧਰਮ ਰਾਇ ਜਮਕੰਕਰਾ ਨੋ ਆਖਿ ਛਡਿਆ ਏਸੁ ਤਪੇ ਨੋ ਤਿਥੈ ਖੜਿ ਪਾਇਹੁ ਜਿਥੈ ਮਹਾ ਮਹਾਂ ਹਤਿਆਰਿਆ ॥
dharam raae jamakankaraa no aakh chhaddiaa es tape no tithai kharr paaeihu jithai mahaa mahaan hatiaariaa |ધર્મના ન્યાયી ન્યાયાધીશે મૃત્યુના દૂતને કહ્યું, "આ પશ્ચાતાપ કરનારને લો અને તેને સૌથી ખરાબ હત્યારાઓમાંના સૌથી ખરાબમાં મૂકો."
ਫਿਰਿ ਏਸੁ ਤਪੇ ਦੈ ਮੁਹਿ ਕੋਈ ਲਗਹੁ ਨਾਹੀ ਏਹੁ ਸਤਿਗੁਰਿ ਹੈ ਫਿਟਕਾਰਿਆ ॥
fir es tape dai muhi koee lagahu naahee ehu satigur hai fittakaariaa |આ પશ્ચાતાપ કરનારના ચહેરા તરફ ફરી કોઈ જોવાનું નથી. તેને સાચા ગુરુએ શ્રાપ આપ્યો છે.
ਹਰਿ ਕੈ ਦਰਿ ਵਰਤਿਆ ਸੁ ਨਾਨਕਿ ਆਖਿ ਸੁਣਾਇਆ ॥ ਸੋ ਬੂਝੈ ਜੁ ਦਯਿ ਸਵਾਰਿਆ ॥੧॥
har kai dar varatiaa su naanak aakh sunaaeaa | so boojhai ju day savaariaa |1|નાનક બોલે છે અને ભગવાનના દરબારમાં જે બન્યું છે તે પ્રગટ કરે છે. તે એકલો જ સમજે છે, જેને પ્રભુએ ધન્ય અને શોભે છે. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |ચોથી મહેલ:
ਹਰਿ ਭਗਤਾਂ ਹਰਿ ਆਰਾਧਿਆ ਹਰਿ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ॥
har bhagataan har aaraadhiaa har kee vaddiaaee |ભગવાનના ભક્તો ભગવાનની ઉપાસના અને આરાધના કરે છે, અને ભગવાનની ભવ્ય મહાનતા.
ਹਰਿ ਕੀਰਤਨੁ ਭਗਤ ਨਿਤ ਗਾਂਵਦੇ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸੁਖਦਾਈ ॥
har keeratan bhagat nit gaanvade har naam sukhadaaee |ભગવાનના ભક્તો સતત તેમના ગુણગાન કીર્તન ગાય છે; ભગવાનનું નામ શાંતિ આપનાર છે.
ਹਰਿ ਭਗਤਾਂ ਨੋ ਨਿਤ ਨਾਵੈ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਬਖਸੀਅਨੁ ਨਿਤ ਚੜੈ ਸਵਾਈ ॥
har bhagataan no nit naavai dee vaddiaaee bakhaseean nit charrai savaaee |ભગવાન હંમેશા તેમના ભક્તોને તેમના નામની ભવ્ય મહાનતા આપે છે, જે દિવસેને દિવસે વધે છે.
ਹਰਿ ਭਗਤਾਂ ਨੋ ਥਿਰੁ ਘਰੀ ਬਹਾਲਿਅਨੁ ਅਪਣੀ ਪੈਜ ਰਖਾਈ ॥
har bhagataan no thir gharee bahaalian apanee paij rakhaaee |ભગવાન તેમના ભક્તોને તેમના આંતરિક અસ્તિત્વના ઘરમાં બેસી, સ્થિર અને સ્થિર રહેવાની પ્રેરણા આપે છે. તે તેમનું સન્માન સાચવે છે.
ਨਿੰਦਕਾਂ ਪਾਸਹੁ ਹਰਿ ਲੇਖਾ ਮੰਗਸੀ ਬਹੁ ਦੇਇ ਸਜਾਈ ॥
nindakaan paasahu har lekhaa mangasee bahu dee sajaaee |ભગવાન નિંદા કરનારાઓને તેમના હિસાબ માટે જવાબ આપવા માટે બોલાવે છે, અને તે તેમને સખત સજા કરે છે.
ਜੇਹਾ ਨਿੰਦਕ ਅਪਣੈ ਜੀਇ ਕਮਾਵਦੇ ਤੇਹੋ ਫਲੁ ਪਾਈ ॥
jehaa nindak apanai jee kamaavade teho fal paaee |જેમ નિંદા કરનારાઓ કૃત્ય વિશે વિચારે છે, તેમ તેઓને ફળ મળે છે.
ਅੰਦਰਿ ਕਮਾਣਾ ਸਰਪਰ ਉਘੜੈ ਭਾਵੈ ਕੋਈ ਬਹਿ ਧਰਤੀ ਵਿਚਿ ਕਮਾਈ ॥
andar kamaanaa sarapar ugharrai bhaavai koee beh dharatee vich kamaaee |ગુપ્તતામાં કરવામાં આવેલી ક્રિયાઓ પ્રકાશમાં આવવાની ખાતરી છે, પછી ભલે તે ભૂગર્ભમાં કરે.
ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਦੇਖਿ ਵਿਗਸਿਆ ਹਰਿ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ॥੨॥
jan naanak dekh vigasiaa har kee vaddiaaee |2|સેવક નાનક પ્રભુની ભવ્ય મહાનતા જોઈને આનંદમાં ખીલે છે. ||2||
ਪਉੜੀ ਮਃ ੫ ॥
paurree mahalaa 5 |પૌરી, પાંચમી મહેલ:
ਭਗਤ ਜਨਾਂ ਕਾ ਰਾਖਾ ਹਰਿ ਆਪਿ ਹੈ ਕਿਆ ਪਾਪੀ ਕਰੀਐ ॥
bhagat janaan kaa raakhaa har aap hai kiaa paapee kareeai |ભગવાન પોતે તેમના ભક્તોના રક્ષક છે; પાપી તેમને શું કરી શકે?
ਗੁਮਾਨੁ ਕਰਹਿ ਮੂੜ ਗੁਮਾਨੀਆ ਵਿਸੁ ਖਾਧੀ ਮਰੀਐ ॥
gumaan kareh moorr gumaaneea vis khaadhee mareeai |અભિમાની મૂર્ખ અભિમાન કરે છે, અને પોતાનું ઝેર ખાઈને મરી જાય છે.
ਆਇ ਲਗੇ ਨੀ ਦਿਹ ਥੋੜੜੇ ਜਿਉ ਪਕਾ ਖੇਤੁ ਲੁਣੀਐ ॥
aae lage nee dih thorrarre jiau pakaa khet luneeai |તેના થોડા દિવસો પૂરા થવા આવ્યા છે, અને તે કાપણી વખતે પાકની જેમ કાપવામાં આવ્યો છે.
ਜੇਹੇ ਕਰਮ ਕਮਾਵਦੇ ਤੇਵੇਹੋ ਭਣੀਐ ॥
jehe karam kamaavade teveho bhaneeai |વ્યક્તિની ક્રિયાઓ અનુસાર, તેથી તેની વાત કરવામાં આવે છે.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਾ ਖਸਮੁ ਵਡਾ ਹੈ ਸਭਨਾ ਦਾ ਧਣੀਐ ॥੩੦॥
jan naanak kaa khasam vaddaa hai sabhanaa daa dhaneeai |30|સેવક નાનકનો ભગવાન અને માસ્ટર મહિમાવાન અને મહાન છે; તે બધાનો સ્વામી છે. ||30||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |સાલોક, ચોથી મહેલ:
ਮਨਮੁਖ ਮੂਲਹੁ ਭੁਲਿਆ ਵਿਚਿ ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥
manamukh moolahu bhuliaa vich lab lobh ahankaar |સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો સર્વના સ્ત્રોત એવા આદિમ ભગવાનને ભૂલી જાય છે; તેઓ લોભ અને અહંકારમાં ફસાયેલા છે.
ਝਗੜਾ ਕਰਦਿਆ ਅਨਦਿਨੁ ਗੁਦਰੈ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰਹਿ ਵੀਚਾਰੁ ॥
jhagarraa karadiaa anadin gudarai sabad na kareh veechaar |તેઓ સંઘર્ષ અને સંઘર્ષમાં તેમની રાત અને દિવસો પસાર કરે છે; તેઓ શબ્દના શબ્દનું ચિંતન કરતા નથી.
ਸੁਧਿ ਮਤਿ ਕਰਤੈ ਸਭ ਹਿਰਿ ਲਈ ਬੋਲਨਿ ਸਭੁ ਵਿਕਾਰੁ ॥
sudh mat karatai sabh hir lee bolan sabh vikaar |નિર્માતાએ તેમની બધી સમજણ અને શુદ્ધતા છીનવી લીધી છે; તેમની બધી વાણી દુષ્ટ અને ભ્રષ્ટ છે.
ਦਿਤੈ ਕਿਤੈ ਨ ਸੰਤੋਖੀਅਹਿ ਅੰਤਰਿ ਤਿਸਨਾ ਬਹੁ ਅਗਿਆਨੁ ਅੰਧੵਾਰੁ ॥
ditai kitai na santokheeeh antar tisanaa bahu agiaan andhayaar |તેઓને ગમે તે આપવામાં આવે, તેઓ સંતુષ્ટ નથી; તેમના હૃદયમાં મહાન ઇચ્છા, અજ્ઞાન અને અંધકાર છે.
ਨਾਨਕ ਮਨਮੁਖਾ ਨਾਲੋ ਤੁਟੀ ਭਲੀ ਜਿਨ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਪਿਆਰੁ ॥੧॥
naanak manamukhaa naalo tuttee bhalee jin maaeaa moh piaar |1|હે નાનક, માયા પ્રત્યે પ્રેમ અને આસક્તિ ધરાવતા સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખોથી દૂર રહેવું સારું છે. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |ચોથી મહેલ:
ਜਿਨਾ ਅੰਦਰਿ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਹੈ ਤਿਨੑਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥
jinaa andar doojaa bhaau hai tinaa guramukh preet na hoe |જેમના હૃદયમાં દ્વૈતનો પ્રેમ ભરાયેલો છે, તેઓ ગુરુમુખોને પ્રેમ કરતા નથી.
ਓਹੁ ਆਵੈ ਜਾਇ ਭਵਾਈਐ ਸੁਪਨੈ ਸੁਖੁ ਨ ਕੋਇ ॥
ohu aavai jaae bhavaaeeai supanai sukh na koe |તેઓ આવે છે અને જાય છે, અને પુનર્જન્મમાં ભટકે છે; તેમના સપનામાં પણ તેઓને શાંતિ મળતી નથી.
ਕੂੜੁ ਕਮਾਵੈ ਕੂੜੁ ਉਚਰੈ ਕੂੜਿ ਲਗਿਆ ਕੂੜੁ ਹੋਇ ॥
koorr kamaavai koorr ucharai koorr lagiaa koorr hoe |તેઓ જૂઠાણું આચરે છે અને તેઓ જુઠ્ઠું બોલે છે; જૂઠાણા સાથે જોડાયેલા, તેઓ ખોટા બની જાય છે.
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਹੈ ਦੁਖਿ ਬਿਨਸੈ ਦੁਖੁ ਰੋਇ ॥
maaeaa mohu sabh dukh hai dukh binasai dukh roe |માયાનો પ્રેમ સંપૂર્ણ પીડા છે; પીડામાં તેઓ નાશ પામે છે, અને પીડામાં તેઓ પોકાર કરે છે.
ਨਾਨਕ ਧਾਤੁ ਲਿਵੈ ਜੋੜੁ ਨ ਆਵਈ ਜੇ ਲੋਚੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
naanak dhaat livai jorr na aavee je lochai sabh koe |હે નાનક, સંસારના પ્રેમ અને પ્રભુના પ્રેમ વચ્ચે કોઈ મિલન ન હોઈ શકે, પછી ભલે દરેક વ્યક્તિ તેની ઈચ્છા કરે.
ਜਿਨ ਕਉ ਪੋਤੈ ਪੁੰਨੁ ਪਇਆ ਤਿਨਾ ਗੁਰਸਬਦੀ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੨॥
jin kau potai pun peaa tinaa gurasabadee sukh hoe |2|જેમની પાસે પુણ્ય કર્મોનો ખજાનો છે તેઓ ગુરુના શબ્દ દ્વારા શાંતિ મેળવે છે. ||2||
ਪਉੜੀ ਮਃ ੫ ॥
paurree mahalaa 5 |પૌરી, પાંચમી મહેલ:
ਨਾਨਕ ਵੀਚਾਰਹਿ ਸੰਤ ਮੁਨਿ ਜਨਾਂ ਚਾਰਿ ਵੇਦ ਕਹੰਦੇ ॥
naanak veechaareh sant mun janaan chaar ved kahande |હે નાનક, સંતો અને મૌન ઋષિઓ વિચારે છે, અને ચાર વેદ જાહેર કરે છે,
ਭਗਤ ਮੁਖੈ ਤੇ ਬੋਲਦੇ ਸੇ ਵਚਨ ਹੋਵੰਦੇ ॥
bhagat mukhai te bolade se vachan hovande |કે ભગવાનના ભક્તો જે કંઈ બોલે છે તે થાય છે.
ਪਰਗਟ ਪਾਹਾਰੈ ਜਾਪਦੇ ਸਭਿ ਲੋਕ ਸੁਣੰਦੇ ॥
paragatt paahaarai jaapade sabh lok sunande |તેઓ તેમના કોસ્મિક વર્કશોપમાં પ્રગટ થયા છે; બધા લોકો તેના વિશે સાંભળે છે.
ਸੁਖੁ ਨ ਪਾਇਨਿ ਮੁਗਧ ਨਰ ਸੰਤ ਨਾਲਿ ਖਹੰਦੇ ॥
sukh na paaein mugadh nar sant naal khahande |સંતો સાથે યુદ્ધ કરનારા મૂર્ખ લોકોને શાંતિ મળતી નથી.
ਓਇ ਲੋਚਨਿ ਓਨਾ ਗੁਣਾ ਨੋ ਓਇ ਅਹੰਕਾਰਿ ਸੜੰਦੇ ॥
oe lochan onaa gunaa no oe ahankaar sarrande |સંતો તેમને સદ્ગુણથી આશીર્વાદ આપવા માગે છે, પરંતુ તેઓ અહંકારથી બળી રહ્યા છે.
ਓਇ ਵੇਚਾਰੇ ਕਿਆ ਕਰਹਿ ਜਾਂ ਭਾਗ ਧੁਰਿ ਮੰਦੇ ॥
oe vechaare kiaa kareh jaan bhaag dhur mande |એ દુ:ખી લોકો શું કરી શકે? તેમની દુષ્ટ નિયતિ પૂર્વનિર્ધારિત હતી.