ਪੰਜਾਬੀ 
English 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 58
ਭਾਈ ਰੇ ਅਵਰੁ ਨਾਹੀ ਮੈ ਥਾਉ ॥
bhaaee re avar naahee mai thaau |હે ભાગ્યના ભાઈ-બહેનો, મારી પાસે જવા માટે બીજી કોઈ જગ્યા નથી.
ਮੈ ਧਨੁ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਗੁਰਿ ਦੀਆ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
mai dhan naam nidhaan hai gur deea bal jaau |1| rahaau |ગુરુએ મને નામની સંપત્તિનો ખજાનો આપ્યો છે; હું તેને બલિદાન છું. ||1||થોભો ||
ਗੁਰਮਤਿ ਪਤਿ ਸਾਬਾਸਿ ਤਿਸੁ ਤਿਸ ਕੈ ਸੰਗਿ ਮਿਲਾਉ ॥
guramat pat saabaas tis tis kai sang milaau |ગુરુના ઉપદેશોથી સન્માન મળે છે. ધન્ય છે તે-મને મળી શકું અને તેની સાથે રહી શકું!
ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਘੜੀ ਨ ਜੀਵਊ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਮਰਿ ਜਾਉ ॥
tis bin gharree na jeevaoo bin naavai mar jaau |તેમના વિના, હું એક ક્ષણ માટે પણ જીવી શકતો નથી. તેમના નામ વિના, હું મરી જાઉં છું.
ਮੈ ਅੰਧੁਲੇ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਟੇਕ ਟਿਕੀ ਘਰਿ ਜਾਉ ॥੨॥
mai andhule naam na veesarai ttek ttikee ghar jaau |2|હું અંધ છું - હું નામને ક્યારેય ન ભૂલી શકું! તેમના રક્ષણ હેઠળ, હું મારા સાચા ઘરે પહોંચીશ. ||2||
ਗੁਰੂ ਜਿਨਾ ਕਾ ਅੰਧੁਲਾ ਚੇਲੇ ਨਾਹੀ ਠਾਉ ॥
guroo jinaa kaa andhulaa chele naahee tthaau |તે ચૈલાઓ, તે ભક્તો, જેમના આધ્યાત્મિક શિક્ષક અંધ છે, તેઓને આરામની જગ્યા મળશે નહીં.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਨਾਉ ਨ ਪਾਈਐ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਕਿਆ ਸੁਆਉ ॥
bin satigur naau na paaeeai bin naavai kiaa suaau |સાચા ગુરુ વિના નામ પ્રાપ્ત થતું નથી. નામ વિના એ બધાનો શો ઉપયોગ ?
ਆਇ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਵਣਾ ਜਿਉ ਸੁੰਞੈ ਘਰਿ ਕਾਉ ॥੩॥
aae geaa pachhutaavanaa jiau sunyai ghar kaau |3|લોકો આવે છે અને જાય છે, પસ્તાવો કરે છે અને પસ્તાવો કરે છે, ઉજ્જડ ઘરમાં કાગડાઓની જેમ. ||3||
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੁ ਦੇਹੁਰੀ ਜਿਉ ਕਲਰ ਕੀ ਭੀਤਿ ॥
bin naavai dukh dehuree jiau kalar kee bheet |નામ વિના દેહ દુઃખ સહન કરે છે; તે રેતીની દિવાલની જેમ ક્ષીણ થઈ જાય છે.
ਤਬ ਲਗੁ ਮਹਲੁ ਨ ਪਾਈਐ ਜਬ ਲਗੁ ਸਾਚੁ ਨ ਚੀਤਿ ॥
tab lag mahal na paaeeai jab lag saach na cheet |જ્યાં સુધી સત્ય ચેતનામાં પ્રવેશતું નથી, ત્યાં સુધી ભગવાનની હાજરીની હવેલી મળતી નથી.
ਸਬਦਿ ਰਪੈ ਘਰੁ ਪਾਈਐ ਨਿਰਬਾਣੀ ਪਦੁ ਨੀਤਿ ॥੪॥
sabad rapai ghar paaeeai nirabaanee pad neet |4|શબ્દ સાથે સુસંગત, આપણે આપણા ઘરમાં પ્રવેશ કરીએ છીએ, અને નિર્વાણની શાશ્વત સ્થિતિ પ્રાપ્ત કરીએ છીએ. ||4||
ਹਉ ਗੁਰ ਪੂਛਉ ਆਪਣੇ ਗੁਰ ਪੁਛਿ ਕਾਰ ਕਮਾਉ ॥
hau gur poochhau aapane gur puchh kaar kamaau |હું મારા ગુરુને તેમની સલાહ માંગું છું, અને હું ગુરુની સલાહને અનુસરું છું.
ਸਬਦਿ ਸਲਾਹੀ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਉਮੈ ਦੁਖੁ ਜਲਿ ਜਾਉ ॥
sabad salaahee man vasai haumai dukh jal jaau |સ્તુતિના શબ્દો મનમાં રહેવાથી અહંકારની પીડા બળી જાય છે.
ਸਹਜੇ ਹੋਇ ਮਿਲਾਵੜਾ ਸਾਚੇ ਸਾਚਿ ਮਿਲਾਉ ॥੫॥
sahaje hoe milaavarraa saache saach milaau |5|આપણે તેની સાથે સાહજિક રીતે એક થઈએ છીએ, અને આપણે સાચાના સાચાને મળીએ છીએ. ||5||
ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਸੇ ਨਿਰਮਲੇ ਤਜਿ ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥
sabad rate se niramale taj kaam krodh ahankaar |જેઓ શબ્દને અનુરૂપ છે તેઓ નિષ્કલંક અને શુદ્ધ છે; તેઓ જાતીય ઈચ્છા, ક્રોધ, સ્વાર્થ અને અભિમાનનો ત્યાગ કરે છે.
ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਨਿ ਸਦ ਸਦਾ ਹਰਿ ਰਾਖਹਿ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
naam salaahan sad sadaa har raakheh ur dhaar |તેઓ હંમેશ માટે નામના ગુણગાન ગાય છે; તેઓ ભગવાનને તેમના હૃદયમાં સમાવે છે.
ਸੋ ਕਿਉ ਮਨਹੁ ਵਿਸਾਰੀਐ ਸਭ ਜੀਆ ਕਾ ਆਧਾਰੁ ॥੬॥
so kiau manahu visaareeai sabh jeea kaa aadhaar |6|આપણે તેને આપણા મનમાંથી કેવી રીતે ભૂલી શકીએ? તે સર્વ જીવોનો આધાર છે. ||6||
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਸੋ ਮਰਿ ਰਹੈ ਫਿਰਿ ਮਰੈ ਨ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ॥
sabad marai so mar rahai fir marai na doojee vaar |જે શબદમાં મૃત્યુ પામે છે તે મૃત્યુની બહાર છે, અને ફરી ક્યારેય મૃત્યુ પામશે નહીં.
ਸਬਦੈ ਹੀ ਤੇ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਨਾਮੇ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥
sabadai hee te paaeeai har naame lagai piaar |શબ્દ દ્વારા, આપણે તેને શોધીએ છીએ, અને ભગવાનના નામ માટે પ્રેમને સ્વીકારીએ છીએ.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਜਗੁ ਭੂਲਾ ਫਿਰੈ ਮਰਿ ਜਨਮੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥੭॥
bin sabadai jag bhoolaa firai mar janamai vaaro vaar |7|શબ્દ વિના, જગત છેતરાય છે; તે મૃત્યુ પામે છે અને ફરીથી જન્મ લે છે. ||7||
ਸਭ ਸਾਲਾਹੈ ਆਪ ਕਉ ਵਡਹੁ ਵਡੇਰੀ ਹੋਇ ॥
sabh saalaahai aap kau vaddahu vadderee hoe |બધા પોતાની પ્રશંસા કરે છે, અને પોતાને મહાનમાં મહાન કહે છે.
ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਆਪੁ ਨ ਚੀਨੀਐ ਕਹੇ ਸੁਣੇ ਕਿਆ ਹੋਇ ॥
gur bin aap na cheeneeai kahe sune kiaa hoe |ગુરુ વિના પોતાના સ્વને જાણી શકાતો નથી. માત્ર બોલવાથી અને સાંભળવાથી શું સિદ્ધ થાય છે ?
ਨਾਨਕ ਸਬਦਿ ਪਛਾਣੀਐ ਹਉਮੈ ਕਰੈ ਨ ਕੋਇ ॥੮॥੮॥
naanak sabad pachhaaneeai haumai karai na koe |8|8|હે નાનક, જે શબ્દનું અનુભૂતિ કરે છે તે અહંકારમાં કામ કરતો નથી. ||8||8||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
sireeraag mahalaa 1 |સિરી રાગ, પ્રથમ મહેલ:
ਬਿਨੁ ਪਿਰ ਧਨ ਸੀਗਾਰੀਐ ਜੋਬਨੁ ਬਾਦਿ ਖੁਆਰੁ ॥
bin pir dhan seegaareeai joban baad khuaar |તેના પતિ વિના, આત્મા-કન્યાની યુવાની અને આભૂષણો નકામા અને દુ: ખી છે.
ਨਾ ਮਾਣੇ ਸੁਖਿ ਸੇਜੜੀ ਬਿਨੁ ਪਿਰ ਬਾਦਿ ਸੀਗਾਰੁ ॥
naa maane sukh sejarree bin pir baad seegaar |તેણી તેના પલંગનો આનંદ માણી શકતી નથી; તેના પતિ વિના, તેના ઘરેણાં વાહિયાત છે.
ਦੂਖੁ ਘਣੋ ਦੋਹਾਗਣੀ ਨਾ ਘਰਿ ਸੇਜ ਭਤਾਰੁ ॥੧॥
dookh ghano dohaaganee naa ghar sej bhataar |1|કાઢી નાખેલી કન્યાને ભયંકર પીડા થાય છે; તેના પતિ તેના ઘરના પલંગ પર આવતા નથી. ||1||
ਮਨ ਰੇ ਰਾਮ ਜਪਹੁ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
man re raam japahu sukh hoe |હે મન, પ્રભુનું ધ્યાન કર અને શાંતિ મેળવ.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਪ੍ਰੇਮੁ ਨ ਪਾਈਐ ਸਬਦਿ ਮਿਲੈ ਰੰਗੁ ਹੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
bin gur prem na paaeeai sabad milai rang hoe |1| rahaau |ગુરુ વિના પ્રેમ મળતો નથી. શબ્દ સાથે જોડાય તો સુખ મળે. ||1||થોભો ||
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਵਰੁ ਸਹਜਿ ਸੀਗਾਰੁ ॥
gur sevaa sukh paaeeai har var sahaj seegaar |ગુરુની સેવા કરવાથી, તેણીને શાંતિ મળે છે, અને તેના પતિ ભગવાન તેને સાહજિક જ્ઞાનથી શણગારે છે.
ਸਚਿ ਮਾਣੇ ਪਿਰ ਸੇਜੜੀ ਗੂੜਾ ਹੇਤੁ ਪਿਆਰੁ ॥
sach maane pir sejarree goorraa het piaar |સાચે જ, તેણી તેના ઊંડા પ્રેમ અને સ્નેહ દ્વારા તેના પતિના પલંગનો આનંદ માણે છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਣਿ ਸਿਞਾਣੀਐ ਗੁਰਿ ਮੇਲੀ ਗੁਣ ਚਾਰੁ ॥੨॥
guramukh jaan siyaaneeai gur melee gun chaar |2|ગુરુમુખ તરીકે, તેણી તેને ઓળખે છે. ગુરુ સાથેની મુલાકાત, તે સદ્ગુણી જીવનશૈલી જાળવે છે. ||2||
ਸਚਿ ਮਿਲਹੁ ਵਰ ਕਾਮਣੀ ਪਿਰਿ ਮੋਹੀ ਰੰਗੁ ਲਾਇ ॥
sach milahu var kaamanee pir mohee rang laae |સત્ય દ્વારા, હે આત્મા-કન્યા, તમારા પતિ ભગવાનને મળો. તમારા પતિથી સંમોહિત થઈને, તેના માટે પ્રેમ રાખો.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਸਾਚਿ ਵਿਗਸਿਆ ਕੀਮਤਿ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥
man tan saach vigasiaa keemat kahan na jaae |તમારું મન અને શરીર સત્યમાં ખીલશે. આની કિંમત વર્ણવી શકાતી નથી.
ਹਰਿ ਵਰੁ ਘਰਿ ਸੋਹਾਗਣੀ ਨਿਰਮਲ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ॥੩॥
har var ghar sohaaganee niramal saachai naae |3|આત્મા-કન્યા તેના પતિ ભગવાનને તેના પોતાના અસ્તિત્વના ઘરમાં શોધે છે; તે સાચા નામથી શુદ્ધ થાય છે. ||3||
ਮਨ ਮਹਿ ਮਨੂਆ ਜੇ ਮਰੈ ਤਾ ਪਿਰੁ ਰਾਵੈ ਨਾਰਿ ॥
man meh manooaa je marai taa pir raavai naar |જો મનની અંદરનું મન મરી જાય, તો પતિ તેની કન્યાને આનંદ આપે છે અને આનંદ કરે છે.
ਇਕਤੁ ਤਾਗੈ ਰਲਿ ਮਿਲੈ ਗਲਿ ਮੋਤੀਅਨ ਕਾ ਹਾਰੁ ॥
eikat taagai ral milai gal moteean kaa haar |તેઓ એક રચનામાં ગૂંથેલા છે, જેમ કે ગળામાં હાર પર મોતી.
ਸੰਤ ਸਭਾ ਸੁਖੁ ਊਪਜੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮ ਅਧਾਰੁ ॥੪॥
sant sabhaa sukh aoopajai guramukh naam adhaar |4|સંતોની સોસાયટીમાં, શાંતિ કુવાઓ ઉપર; ગુરુમુખો નામનો આધાર લે છે. ||4||
ਖਿਨ ਮਹਿ ਉਪਜੈ ਖਿਨਿ ਖਪੈ ਖਿਨੁ ਆਵੈ ਖਿਨੁ ਜਾਇ ॥
khin meh upajai khin khapai khin aavai khin jaae |એક ક્ષણમાં, એક જન્મ લે છે, અને એક ક્ષણમાં, મૃત્યુ પામે છે. એક ક્ષણમાં એક આવે છે, અને એક ક્ષણમાં જાય છે.
ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੈ ਰਵਿ ਰਹੈ ਨਾ ਤਿਸੁ ਕਾਲੁ ਸੰਤਾਇ ॥
sabad pachhaanai rav rahai naa tis kaal santaae |જે વ્યક્તિ શબ્દને ઓળખે છે તે તેમાં ભળી જાય છે, અને મૃત્યુથી પીડિત થતો નથી.