ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 524
ਮਥੇ ਵਾਲਿ ਪਛਾੜਿਅਨੁ ਜਮ ਮਾਰਗਿ ਮੁਤੇ ॥
mathe vaal pachhaarrian jam maarag mute |તેમને તેમના માથા પરના વાળથી પકડીને, ભગવાન તેમને નીચે ફેંકી દે છે, અને તેમને મૃત્યુના માર્ગ પર છોડી દે છે.
ਦੁਖਿ ਲਗੈ ਬਿਲਲਾਣਿਆ ਨਰਕਿ ਘੋਰਿ ਸੁਤੇ ॥
dukh lagai bilalaaniaa narak ghor sute |તેઓ નરકના સૌથી અંધારામાં, પીડામાં પોકાર કરે છે.
ਕੰਠਿ ਲਾਇ ਦਾਸ ਰਖਿਅਨੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਸਤੇ ॥੨੦॥
kantth laae daas rakhian naanak har sate |20|પરંતુ તેમના દાસોને તેમના હૃદયની નજીક ગળે લગાવીને, હે નાનક, સાચા ભગવાન તેમને બચાવે છે. ||20||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |સાલોક, પાંચમી મહેલ:
ਰਾਮੁ ਜਪਹੁ ਵਡਭਾਗੀਹੋ ਜਲਿ ਥਲਿ ਪੂਰਨੁ ਸੋਇ ॥
raam japahu vaddabhaageeho jal thal pooran soe |હે ભાગ્યશાળીઓ, પ્રભુનું ધ્યાન કરો; તે પાણી અને પૃથ્વી પર વ્યાપી રહ્યો છે.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਧਿਆਇਐ ਬਿਘਨੁ ਨ ਲਾਗੈ ਕੋਇ ॥੧॥
naanak naam dhiaaeaai bighan na laagai koe |1|હે નાનક, ભગવાનના નામનું ધ્યાન કરો, અને તમને કોઈ દુર્ભાગ્ય આવશે નહીં. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |પાંચમી મહેલ:
ਕੋਟਿ ਬਿਘਨ ਤਿਸੁ ਲਾਗਤੇ ਜਿਸ ਨੋ ਵਿਸਰੈ ਨਾਉ ॥
kott bighan tis laagate jis no visarai naau |જે ભગવાનનું નામ ભૂલી જાય છે તેનો માર્ગ લાખો દુર્ભાગ્ય અવરોધે છે.
ਨਾਨਕ ਅਨਦਿਨੁ ਬਿਲਪਤੇ ਜਿਉ ਸੁੰਞੈ ਘਰਿ ਕਾਉ ॥੨॥
naanak anadin bilapate jiau sunyai ghar kaau |2|હે નાનક, નિર્જન ઘરમાં કાગડાની જેમ, તે રાત દિવસ પોકાર કરે છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਦਾਤਾਰੁ ਮਨੋਰਥ ਪੂਰਿਆ ॥
simar simar daataar manorath pooriaa |મહાન દાતાના સ્મરણમાં ધ્યાન કરવાથી, મનન કરવાથી વ્યક્તિની મનોકામનાઓ પૂર્ણ થાય છે.
ਇਛ ਪੁੰਨੀ ਮਨਿ ਆਸ ਗਏ ਵਿਸੂਰਿਆ ॥
eichh punee man aas ge visooriaa |મનની આશાઓ અને ઈચ્છાઓ સાકાર થાય છે અને દુ:ખ ભુલાઈ જાય છે.
ਪਾਇਆ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਜਿਸ ਨੋ ਭਾਲਦਾ ॥
paaeaa naam nidhaan jis no bhaaladaa |ભગવાનના નામનો ખજાનો મળે છે; હું આટલા લાંબા સમયથી તેને શોધી રહ્યો છું.
ਜੋਤਿ ਮਿਲੀ ਸੰਗਿ ਜੋਤਿ ਰਹਿਆ ਘਾਲਦਾ ॥
jot milee sang jot rahiaa ghaaladaa |મારો પ્રકાશ પ્રકાશમાં ભળી ગયો છે, અને મારી મહેનત પૂરી થઈ ગઈ છે.
ਸੂਖ ਸਹਜ ਆਨੰਦ ਵੁਠੇ ਤਿਤੁ ਘਰਿ ॥
sookh sahaj aanand vutthe tith ghar |હું શાંતિ, શાંતિ અને આનંદના તે ઘરમાં રહું છું.
ਆਵਣ ਜਾਣ ਰਹੇ ਜਨਮੁ ਨ ਤਹਾ ਮਰਿ ॥
aavan jaan rahe janam na tahaa mar |મારું આવવા-જવાનું સમાપ્ત થઈ ગયું છે - ત્યાં કોઈ જન્મ કે મૃત્યુ નથી.
ਸਾਹਿਬੁ ਸੇਵਕੁ ਇਕੁ ਇਕੁ ਦ੍ਰਿਸਟਾਇਆ ॥
saahib sevak ik ik drisattaaeaa |માસ્ટર અને સેવક એક થઈ ગયા છે, અલગ થવાની કોઈ ભાવના નથી.
ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ਨਾਨਕ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ॥੨੧॥੧॥੨॥ ਸੁਧੁ
guraprasaad naanak sach samaaeaa |21|1|2| sudhuગુરુની કૃપાથી નાનક સાચા પ્રભુમાં સમાઈ જાય છે. ||21||1||2||સુધ ||
ਰਾਗੁ ਗੂਜਰੀ ਭਗਤਾ ਕੀ ਬਾਣੀ ॥
raag goojaree bhagataa kee baanee |રાગ ગુજારી, ભક્તોના શબ્દો:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |એક સાર્વત્રિક સર્જક ભગવાન. સાચા ગુરુની કૃપાથી:
ਸ੍ਰੀ ਕਬੀਰ ਜੀਉ ਕਾ ਚਉਪਦਾ ਘਰੁ ੨ ਦੂਜਾ ॥
sree kabeer jeeo kaa chaupadaa ghar 2 doojaa |કબીરજીના ચૌ-પધાયે, બીજું ઘર:
ਚਾਰਿ ਪਾਵ ਦੁਇ ਸਿੰਗ ਗੁੰਗ ਮੁਖ ਤਬ ਕੈਸੇ ਗੁਨ ਗਈਹੈ ॥
chaar paav due sing gung mukh tab kaise gun geehai |ચાર પગ, બે શિંગડા અને મૂંગા મોં સાથે, તમે ભગવાનના ગુણગાન કેવી રીતે ગાઈ શકો?
ਊਠਤ ਬੈਠਤ ਠੇਗਾ ਪਰਿਹੈ ਤਬ ਕਤ ਮੂਡ ਲੁਕਈਹੈ ॥੧॥
aootthat baitthat tthegaa parihai tab kat moodd lukeehai |1|ઊભા થઈને બેસી જાઓ, લાકડી તમારા પર પડશે, તો તમે તમારું માથું ક્યાં છુપાવશો? ||1||
ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਬੈਲ ਬਿਰਾਨੇ ਹੁਈਹੈ ॥
har bin bail biraane hueehai |પ્રભુ વિના, તમે રખડતા બળદ જેવા છો;
ਫਾਟੇ ਨਾਕਨ ਟੂਟੇ ਕਾਧਨ ਕੋਦਉ ਕੋ ਭੁਸੁ ਖਈਹੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
faatte naakan ttootte kaadhan kodau ko bhus kheehai |1| rahaau |તમારું નાક ફાટી ગયું હોય, અને તમારા ખભા ઘાયલ હોય, તમારી પાસે ખાવા માટે માત્ર બરછટ અનાજનો ભૂસું હશે. ||1||થોભો ||
ਸਾਰੋ ਦਿਨੁ ਡੋਲਤ ਬਨ ਮਹੀਆ ਅਜਹੁ ਨ ਪੇਟ ਅਘਈਹੈ ॥
saaro din ddolat ban maheea ajahu na pett agheehai |આખો દિવસ તું જંગલમાં ભટકીશ, તો પણ તારું પેટ ભરાશે નહિ.
ਜਨ ਭਗਤਨ ਕੋ ਕਹੋ ਨ ਮਾਨੋ ਕੀਓ ਅਪਨੋ ਪਈਹੈ ॥੨॥
jan bhagatan ko kaho na maano keeo apano peehai |2|તમે નમ્ર ભક્તોની સલાહનું પાલન કર્યું નથી, અને તેથી તમે તમારા કાર્યોનું ફળ મેળવશો. ||2||
ਦੁਖ ਸੁਖ ਕਰਤ ਮਹਾ ਭ੍ਰਮਿ ਬੂਡੋ ਅਨਿਕ ਜੋਨਿ ਭਰਮਈਹੈ ॥
dukh sukh karat mahaa bhram booddo anik jon bharameehai |આનંદ અને પીડા સહન કરીને, શંકાના મહાસાગરમાં ડૂબીને, તમે અસંખ્ય પુનર્જન્મમાં ભટકશો.
ਰਤਨ ਜਨਮੁ ਖੋਇਓ ਪ੍ਰਭੁ ਬਿਸਰਿਓ ਇਹੁ ਅਉਸਰੁ ਕਤ ਪਈਹੈ ॥੩॥
ratan janam khoeio prabh bisario ihu aausar kat peehai |3|ભગવાનને ભૂલીને તમે મનુષ્ય જન્મનું રત્ન ગુમાવ્યું છે; તમને આવી તક ફરી ક્યારે મળશે? ||3||
ਭ੍ਰਮਤ ਫਿਰਤ ਤੇਲਕ ਕੇ ਕਪਿ ਜਿਉ ਗਤਿ ਬਿਨੁ ਰੈਨਿ ਬਿਹਈਹੈ ॥
bhramat firat telak ke kap jiau gat bin rain biheehai |તમે તેલ-પ્રેસ પર બળદની જેમ પુનર્જન્મનું ચક્ર ચાલુ કરો છો; તમારા જીવનની રાત મુક્તિ વિના પસાર થાય છે.
ਕਹਤ ਕਬੀਰ ਰਾਮ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਮੂੰਡ ਧੁਨੇ ਪਛੁਤਈਹੈ ॥੪॥੧॥
kahat kabeer raam naam bin moondd dhune pachhuteehai |4|1|કબીર કહે છે, ભગવાનના નામ વિના, તમે તમારું માથું પછાડશો, અને પસ્તાવો કરશો અને પસ્તાવો કરશો. ||4||1||
ਗੂਜਰੀ ਘਰੁ ੩ ॥
goojaree ghar 3 |ગુજરી, ત્રીજું ઘર:
ਮੁਸਿ ਮੁਸਿ ਰੋਵੈ ਕਬੀਰ ਕੀ ਮਾਈ ॥
mus mus rovai kabeer kee maaee |કબીરની માતા રડે છે, રડે છે અને રડે છે
ਏ ਬਾਰਿਕ ਕੈਸੇ ਜੀਵਹਿ ਰਘੁਰਾਈ ॥੧॥
e baarik kaise jeeveh raghuraaee |1|- હે ભગવાન, મારા પૌત્રો કેવી રીતે જીવશે? ||1||
ਤਨਨਾ ਬੁਨਨਾ ਸਭੁ ਤਜਿਓ ਹੈ ਕਬੀਰ ॥
tananaa bunanaa sabh tajio hai kabeer |કબીરે તેની બધી કાંતણ અને વણાટ છોડી દીધી છે,
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਲਿਖਿ ਲੀਓ ਸਰੀਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
har kaa naam likh leeo sareer |1| rahaau |અને તેના શરીર પર ભગવાનનું નામ લખ્યું હતું. ||1||થોભો ||
ਜਬ ਲਗੁ ਤਾਗਾ ਬਾਹਉ ਬੇਹੀ ॥
jab lag taagaa baahau behee |જ્યાં સુધી હું બોબીનમાંથી થ્રેડ પસાર કરું છું,
ਤਬ ਲਗੁ ਬਿਸਰੈ ਰਾਮੁ ਸਨੇਹੀ ॥੨॥
tab lag bisarai raam sanehee |2|હું મારા પ્રિય પ્રભુને ભૂલી જાઉં છું. ||2||
ਓਛੀ ਮਤਿ ਮੇਰੀ ਜਾਤਿ ਜੁਲਾਹਾ ॥
ochhee mat meree jaat julaahaa |મારી બુદ્ધિ નીચી છે - હું જન્મથી વણકર છું,
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਲਹਿਓ ਮੈ ਲਾਹਾ ॥੩॥
har kaa naam lahio mai laahaa |3|પરંતુ મેં ભગવાનના નામનો લાભ મેળવ્યો છે. ||3||
ਕਹਤ ਕਬੀਰ ਸੁਨਹੁ ਮੇਰੀ ਮਾਈ ॥
kahat kabeer sunahu meree maaee |કબીર કહે છે, સાંભળો હે મારી મા
ਹਮਰਾ ਇਨ ਕਾ ਦਾਤਾ ਏਕੁ ਰਘੁਰਾਈ ॥੪॥੨॥
hamaraa in kaa daataa ek raghuraaee |4|2|- મારા અને મારા બાળકો માટે એકલા ભગવાન જ પ્રદાતા છે. ||4||2||