ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 167
ਜਿਤਨੀ ਭੂਖ ਅਨ ਰਸ ਸਾਦ ਹੈ ਤਿਤਨੀ ਭੂਖ ਫਿਰਿ ਲਾਗੈ ॥
jitanee bhookh an ras saad hai titanee bhookh fir laagai |અન્ય રુચિઓ અને આનંદ માટે વધુ ભૂખ લાગે છે, આ ભૂખ વધુ ચાલુ રહે છે.
ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਆਪਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਸੋ ਵੇਚੇ ਸਿਰੁ ਗੁਰ ਆਗੈ ॥
jis har aap kripaa kare so veche sir gur aagai |જેમના પર ભગવાન પોતે દયા કરે છે, તેઓ ગુરુને પોતાનું માથું વેચે છે.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਰਸਿ ਤ੍ਰਿਪਤਿਆ ਫਿਰਿ ਭੂਖ ਨ ਲਾਗੈ ॥੪॥੪॥੧੦॥੪੮॥
jan naanak har ras tripatiaa fir bhookh na laagai |4|4|10|48|સેવક નાનક ભગવાન, હર, હરના નામથી સંતુષ્ટ થાય છે. તેને ફરી ક્યારેય ભૂખ નહિ લાગે. ||4||4||10||48||
ਗਉੜੀ ਬੈਰਾਗਣਿ ਮਹਲਾ ੪ ॥
gaurree bairaagan mahalaa 4 |ગૌરી બૈરાગન, ચોથી મહેલ:
ਹਮਰੈ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਹਰਿ ਆਸ ਨਿਤ ਕਿਉ ਦੇਖਾ ਹਰਿ ਦਰਸੁ ਤੁਮਾਰਾ ॥
hamarai man chit har aas nit kiau dekhaa har daras tumaaraa |મારા ચેતન મનમાં પ્રભુની સતત ઝંખના છે. પ્રભુ તમારા દર્શનનું ધન્ય દર્શન હું કેવી રીતે કરી શકું?
ਜਿਨਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਾਈ ਸੋ ਜਾਣਤਾ ਹਮਰੈ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਹਰਿ ਬਹੁਤੁ ਪਿਆਰਾ ॥
jin preet laaee so jaanataa hamarai man chit har bahut piaaraa |જે પ્રભુને પ્રેમ કરે છે તે આ જાણે છે; ભગવાન મારા ચેતન મન માટે ખૂબ પ્રિય છે.
ਹਉ ਕੁਰਬਾਨੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਜਿਨਿ ਵਿਛੁੜਿਆ ਮੇਲਿਆ ਮੇਰਾ ਸਿਰਜਨਹਾਰਾ ॥੧॥
hau kurabaanee gur aapane jin vichhurriaa meliaa meraa sirajanahaaraa |1|હું મારા ગુરુને બલિદાન છું, જેમણે મને મારા સર્જનહાર ભગવાન સાથે ફરીથી જોડ્યો છે; હું આટલા લાંબા સમય માટે તેમનાથી અલગ હતો! ||1||
ਮੇਰੇ ਰਾਮ ਹਮ ਪਾਪੀ ਸਰਣਿ ਪਰੇ ਹਰਿ ਦੁਆਰਿ ॥
mere raam ham paapee saran pare har duaar |હે પ્રભુ, હું પાપી છું; હું તમારા અભયારણ્યમાં આવ્યો છું, અને પ્રભુ, તમારા દ્વારે પડ્યો છું.
ਮਤੁ ਨਿਰਗੁਣ ਹਮ ਮੇਲੈ ਕਬਹੂੰ ਅਪੁਨੀ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
mat niragun ham melai kabahoon apunee kirapaa dhaar |1| rahaau |મારી બુદ્ધિ નકામી છે; હું મલિન અને પ્રદૂષિત છું. મહેરબાની કરીને મને ક્યારેક તમારી દયાનો વરસાદ કરો. ||1||થોભો ||
ਹਮਰੇ ਅਵਗੁਣ ਬਹੁਤੁ ਬਹੁਤੁ ਹੈ ਬਹੁ ਬਾਰ ਬਾਰ ਹਰਿ ਗਣਤ ਨ ਆਵੈ ॥
hamare avagun bahut bahut hai bahu baar baar har ganat na aavai |મારા ખામીઓ ઘણા અને અસંખ્ય છે. મેં ઘણી વખત પાપ કર્યું છે, વારંવાર. હે પ્રભુ, તેઓની ગણતરી કરી શકાતી નથી.
ਤੂੰ ਗੁਣਵੰਤਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਦਇਆਲੁ ਹਰਿ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਲੈਹਿ ਹਰਿ ਭਾਵੈ ॥
toon gunavantaa har har deaal har aape bakhas laihi har bhaavai |તમે, પ્રભુ, ગુણોનો દયાળુ ખજાનો છો. જ્યારે તે તમને ખુશ કરે છે, પ્રભુ, તમે મને માફ કરો.
ਹਮ ਅਪਰਾਧੀ ਰਾਖੇ ਗੁਰ ਸੰਗਤੀ ਉਪਦੇਸੁ ਦੀਓ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਛਡਾਵੈ ॥੨॥
ham aparaadhee raakhe gur sangatee upades deeo har naam chhaddaavai |2|હું પાપી છું, માત્ર ગુરુના સંગથી જ બચ્યો છું. તેણે ભગવાનના નામનો ઉપદેશ આપ્યો છે, જે મને બચાવે છે. ||2||
ਤੁਮਰੇ ਗੁਣ ਕਿਆ ਕਹਾ ਮੇਰੇ ਸਤਿਗੁਰਾ ਜਬ ਗੁਰੁ ਬੋਲਹ ਤਬ ਬਿਸਮੁ ਹੋਇ ਜਾਇ ॥
tumare gun kiaa kahaa mere satiguraa jab gur bolah tab bisam hoe jaae |હે મારા સાચા ગુરુ, હું તમારા કયા ભવ્ય ગુણોનું વર્ણન કરી શકું? જ્યારે ગુરુ બોલે છે, ત્યારે હું આશ્ચર્યથી પરિવર્તિત થઈ જાઉં છું.
ਹਮ ਜੈਸੇ ਅਪਰਾਧੀ ਅਵਰੁ ਕੋਈ ਰਾਖੈ ਜੈਸੇ ਹਮ ਸਤਿਗੁਰਿ ਰਾਖਿ ਲੀਏ ਛਡਾਇ ॥
ham jaise aparaadhee avar koee raakhai jaise ham satigur raakh lee chhaddaae |મારા જેવા પાપીને બીજું કોઈ બચાવી શકે? સાચા ગુરુએ મારી રક્ષા કરી છે અને બચાવી છે.
ਤੂੰ ਗੁਰੁ ਪਿਤਾ ਤੂੰਹੈ ਗੁਰੁ ਮਾਤਾ ਤੂੰ ਗੁਰੁ ਬੰਧਪੁ ਮੇਰਾ ਸਖਾ ਸਖਾਇ ॥੩॥
toon gur pitaa toonhai gur maataa toon gur bandhap meraa sakhaa sakhaae |3|હે ગુરુ, તમે મારા પિતા છો. હે ગુરુ, તમે મારી માતા છો. હે ગુરુ, તમે મારા સંબંધી, સાથી અને મિત્ર છો. ||3||
ਜੋ ਹਮਰੀ ਬਿਧਿ ਹੋਤੀ ਮੇਰੇ ਸਤਿਗੁਰਾ ਸਾ ਬਿਧਿ ਤੁਮ ਹਰਿ ਜਾਣਹੁ ਆਪੇ ॥
jo hamaree bidh hotee mere satiguraa saa bidh tum har jaanahu aape |મારી સ્થિતિ, હે મારા સાચા ગુરુ - તે સ્થિતિ, હે ભગવાન, ફક્ત તમે જ જાણો છો.
ਹਮ ਰੁਲਤੇ ਫਿਰਤੇ ਕੋਈ ਬਾਤ ਨ ਪੂਛਤਾ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਸੰਗਿ ਕੀਰੇ ਹਮ ਥਾਪੇ ॥
ham rulate firate koee baat na poochhataa gur satigur sang keere ham thaape |હું ગંદકીમાં ફરતો હતો, અને કોઈએ મારી જરાય કાળજી લીધી ન હતી. ગુરુના સંગમાં, સાચા ગુરુ, હું, કીડો, ઉછેરવામાં આવ્યો છે અને ઉત્કૃષ્ટ થયો છે.
ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਜਨ ਕੇਰਾ ਜਿਤੁ ਮਿਲਿਐ ਚੂਕੇ ਸਭਿ ਸੋਗ ਸੰਤਾਪੇ ॥੪॥੫॥੧੧॥੪੯॥
dhan dhan guroo naanak jan keraa jit miliaai chooke sabh sog santaape |4|5|11|49|ધન્ય છે, ધન્ય છે સેવક નાનકના ગુરુ; તેને મળવાથી, મારા બધા દુ:ખ અને મુશ્કેલીઓનો અંત આવી ગયો છે. ||4||5||11||49||
ਗਉੜੀ ਬੈਰਾਗਣਿ ਮਹਲਾ ੪ ॥
gaurree bairaagan mahalaa 4 |ગૌરી બૈરાગન, ચોથી મહેલ:
ਕੰਚਨ ਨਾਰੀ ਮਹਿ ਜੀਉ ਲੁਭਤੁ ਹੈ ਮੋਹੁ ਮੀਠਾ ਮਾਇਆ ॥
kanchan naaree meh jeeo lubhat hai mohu meetthaa maaeaa |માણસનો આત્મા સોના અને સ્ત્રીઓ દ્વારા લલચાય છે; માયા પ્રત્યેની ભાવનાત્મક આસક્તિ તેના માટે ખૂબ જ મીઠી છે.
ਘਰ ਮੰਦਰ ਘੋੜੇ ਖੁਸੀ ਮਨੁ ਅਨ ਰਸਿ ਲਾਇਆ ॥
ghar mandar ghorre khusee man an ras laaeaa |ઘર, મહેલ, ઘોડા અને અન્ય મોજશોખમાં મન આસક્ત થઈ ગયું છે.
ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵਈ ਕਿਉ ਛੂਟਾ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਰਾਇਆ ॥੧॥
har prabh chit na aavee kiau chhoottaa mere har raaeaa |1|ભગવાન ભગવાન તેના વિચારોમાં પણ પ્રવેશતા નથી; હે મારા ભગવાન રાજા, તેને કેવી રીતે બચાવી શકાય? ||1||
ਮੇਰੇ ਰਾਮ ਇਹ ਨੀਚ ਕਰਮ ਹਰਿ ਮੇਰੇ ॥
mere raam ih neech karam har mere |હે મારા ભગવાન, આ મારા નીચ કાર્યો છે, હે મારા ભગવાન.
ਗੁਣਵੰਤਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਦਇਆਲੁ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਬਖਸਿ ਅਵਗਣ ਸਭਿ ਮੇਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gunavantaa har har deaal kar kirapaa bakhas avagan sabh mere |1| rahaau |હે ભગવાન, હર, હર, ગુણનો ખજાનો, દયાળુ ભગવાન: કૃપા કરીને મને તમારી કૃપાથી આશીર્વાદ આપો અને મારી બધી ભૂલો માટે મને માફ કરો. ||1||થોભો ||
ਕਿਛੁ ਰੂਪੁ ਨਹੀ ਕਿਛੁ ਜਾਤਿ ਨਾਹੀ ਕਿਛੁ ਢੰਗੁ ਨ ਮੇਰਾ ॥
kichh roop nahee kichh jaat naahee kichh dtang na meraa |મારી પાસે કોઈ સુંદરતા નથી, કોઈ સામાજિક દરજ્જો નથી, કોઈ રીતભાત નથી.
ਕਿਆ ਮੁਹੁ ਲੈ ਬੋਲਹ ਗੁਣ ਬਿਹੂਨ ਨਾਮੁ ਜਪਿਆ ਨ ਤੇਰਾ ॥
kiaa muhu lai bolah gun bihoon naam japiaa na teraa |હું કયા ચહેરા સાથે બોલું? મારામાં કોઈ ગુણ નથી; મેં તમારું નામ જપ્યું નથી.
ਹਮ ਪਾਪੀ ਸੰਗਿ ਗੁਰ ਉਬਰੇ ਪੁੰਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕੇਰਾ ॥੨॥
ham paapee sang gur ubare pun satigur keraa |2|હું પાપી છું, માત્ર ગુરુના સંગથી જ બચ્યો છું. આ સાચા ગુરુનો ઉદાર આશીર્વાદ છે. ||2||
ਸਭੁ ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਮੁਖੁ ਨਕੁ ਦੀਆ ਵਰਤਣ ਕਉ ਪਾਣੀ ॥
sabh jeeo pindd mukh nak deea varatan kau paanee |તેણે તમામ જીવોને આત્મા, શરીર, મોં, નાક અને પીવા માટે પાણી આપ્યું.
ਅੰਨੁ ਖਾਣਾ ਕਪੜੁ ਪੈਨਣੁ ਦੀਆ ਰਸ ਅਨਿ ਭੋਗਾਣੀ ॥
an khaanaa kaparr painan deea ras an bhogaanee |તેણે તેઓને ખાવા માટે મકાઈ, પહેરવા માટે કપડાં અને અન્ય આનંદ માણવા આપ્યા.
ਜਿਨਿ ਦੀਏ ਸੁ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵਈ ਪਸੂ ਹਉ ਕਰਿ ਜਾਣੀ ॥੩॥
jin dee su chit na aavee pasoo hau kar jaanee |3|પણ તેઓને આ બધું આપનારને યાદ નથી. પ્રાણીઓ વિચારે છે કે તેઓ પોતાને બનાવે છે! ||3||
ਸਭੁ ਕੀਤਾ ਤੇਰਾ ਵਰਤਦਾ ਤੂੰ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥
sabh keetaa teraa varatadaa toon antarajaamee |તમે તે બધાને બનાવ્યા છે; તમે સર્વવ્યાપી છો. તમે આંતરિક-જ્ઞાતા છો, હૃદયના શોધક છો.
ਹਮ ਜੰਤ ਵਿਚਾਰੇ ਕਿਆ ਕਰਹ ਸਭੁ ਖੇਲੁ ਤੁਮ ਸੁਆਮੀ ॥
ham jant vichaare kiaa karah sabh khel tum suaamee |આ દુ:ખી જીવો શું કરી શકે? હે પ્રભુ અને સ્વામી, આ આખું નાટક તમારું છે.
ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਹਾਟਿ ਵਿਹਾਝਿਆ ਹਰਿ ਗੁਲਮ ਗੁਲਾਮੀ ॥੪॥੬॥੧੨॥੫੦॥
jan naanak haatt vihaajhiaa har gulam gulaamee |4|6|12|50|નોકર નાનકને ગુલામ-બજારમાં ખરીદવામાં આવ્યા હતા. તે પ્રભુના દાસોનો દાસ છે. ||4||6||12||50||