ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 993
ਰਾਗੁ ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੫ ॥
raag maaroo mahalaa 1 ghar 5 |રાગ મારૂ, પ્રથમ મહેલ, પાંચમું ઘર:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |એક સાર્વત્રિક સર્જક ભગવાન. સાચા ગુરુની કૃપાથી:
ਅਹਿਨਿਸਿ ਜਾਗੈ ਨੀਦ ਨ ਸੋਵੈ ॥
ahinis jaagai need na sovai |દિવસ અને રાત, તે જાગૃત અને જાગૃત રહે છે; તે ક્યારેય ઊંઘતો નથી કે સપના જોતો નથી.
ਸੋ ਜਾਣੈ ਜਿਸੁ ਵੇਦਨ ਹੋਵੈ ॥
so jaanai jis vedan hovai |તે એકલો જ આ જાણે છે, જે ભગવાનથી છૂટા પડવાની પીડા અનુભવે છે.
ਪ੍ਰੇਮ ਕੇ ਕਾਨ ਲਗੇ ਤਨ ਭੀਤਰਿ ਵੈਦੁ ਕਿ ਜਾਣੈ ਕਾਰੀ ਜੀਉ ॥੧॥
prem ke kaan lage tan bheetar vaid ki jaanai kaaree jeeo |1|મારા શરીરને પ્રેમના બાણથી વીંધી નાખ્યું છે. કોઈપણ ચિકિત્સક ઈલાજ કેવી રીતે જાણી શકે? ||1||
ਜਿਸ ਨੋ ਸਾਚਾ ਸਿਫਤੀ ਲਾਏ ॥
jis no saachaa sifatee laae |દુર્લભ તે છે, જે ગુરુમુખ તરીકે,
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲੇ ਕਿਸੈ ਬੁਝਾਏ ॥
guramukh virale kisai bujhaae |સમજે છે, અને જેમને સાચા ભગવાન તેમની પ્રશંસા સાથે જોડે છે.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕੀ ਸਾਰ ਸੋਈ ਜਾਣੈ ਜਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕਾ ਵਾਪਾਰੀ ਜੀਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
amrit kee saar soee jaanai ji amrit kaa vaapaaree jeeo |1| rahaau |તે એકલા જ એમ્બોસિયલ નેક્ટરના મૂલ્યની પ્રશંસા કરે છે, જે આ અમૃતમાં વહેવાર કરે છે. ||1||થોભો ||
ਪਿਰ ਸੇਤੀ ਧਨ ਪ੍ਰੇਮੁ ਰਚਾਏ ॥
pir setee dhan prem rachaae |આત્મા-કન્યા તેના પતિ ભગવાન સાથે પ્રેમમાં છે;
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਤਥਾ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ॥
gur kai sabad tathaa chit laae |તેણી તેની ચેતનાને ગુરુના શબ્દના શબ્દ પર કેન્દ્રિત કરે છે.
ਸਹਜ ਸੇਤੀ ਧਨ ਖਰੀ ਸੁਹੇਲੀ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਤਿਖਾ ਨਿਵਾਰੀ ਜੀਉ ॥੨॥
sahaj setee dhan kharee suhelee trisanaa tikhaa nivaaree jeeo |2|આત્મા-કન્યા આનંદપૂર્વક સાહજિક સરળતા સાથે શણગારવામાં આવે છે; તેની ભૂખ અને તરસ દૂર કરવામાં આવે છે. ||2||
ਸਹਸਾ ਤੋੜੇ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਏ ॥
sahasaa torre bharam chukaae |સંશયને દૂર કરો અને તમારી શંકા દૂર કરો;
ਸਹਜੇ ਸਿਫਤੀ ਧਣਖੁ ਚੜਾਏ ॥
sahaje sifatee dhanakh charraae |તમારી અંતર્જ્ઞાન સાથે, ભગવાનની સ્તુતિનું ધનુષ્ય દોરો.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਮਨੁ ਮਾਰੇ ਸੁੰਦਰਿ ਜੋਗਾਧਾਰੀ ਜੀਉ ॥੩॥
gur kai sabad marai man maare sundar jogaadhaaree jeeo |3|ગુરુના શબ્દ દ્વારા, તમારા મનને જીતી લો અને વશ કરો; યોગનો સહારો લો - સુંદર ભગવાન સાથે જોડાણ. ||3||
ਹਉਮੈ ਜਲਿਆ ਮਨਹੁ ਵਿਸਾਰੇ ॥
haumai jaliaa manahu visaare |અહંકારથી બળી ગયેલો માણસ પોતાના મનમાંથી પ્રભુને ભૂલી જાય છે.
ਜਮ ਪੁਰਿ ਵਜਹਿ ਖੜਗ ਕਰਾਰੇ ॥
jam pur vajeh kharrag karaare |મૃત્યુના શહેરમાં, તેના પર ભારે તલવારોથી હુમલો કરવામાં આવે છે.
ਅਬ ਕੈ ਕਹਿਐ ਨਾਮੁ ਨ ਮਿਲਈ ਤੂ ਸਹੁ ਜੀਅੜੇ ਭਾਰੀ ਜੀਉ ॥੪॥
ab kai kahiaai naam na milee too sahu jeearre bhaaree jeeo |4|પછી, જો તે માંગે તો પણ, તેને ભગવાનનું નામ પ્રાપ્ત થશે નહીં; હે આત્મા, તને ભયંકર સજા ભોગવવી પડશે. ||4||
ਮਾਇਆ ਮਮਤਾ ਪਵਹਿ ਖਿਆਲੀ ॥
maaeaa mamataa paveh khiaalee |તમે માયા અને સાંસારિક આસક્તિના વિચારોથી વિચલિત છો.
ਜਮ ਪੁਰਿ ਫਾਸਹਿਗਾ ਜਮ ਜਾਲੀ ॥
jam pur faasahigaa jam jaalee |મૃત્યુના શહેરમાં, તમે મૃત્યુના મેસેન્જરની ફંદાથી પકડાઈ જશો.
ਹੇਤ ਕੇ ਬੰਧਨ ਤੋੜਿ ਨ ਸਾਕਹਿ ਤਾ ਜਮੁ ਕਰੇ ਖੁਆਰੀ ਜੀਉ ॥੫॥
het ke bandhan torr na saakeh taa jam kare khuaaree jeeo |5|તમે પ્રેમાળ આસક્તિના બંધનમાંથી મુક્ત થઈ શકતા નથી, અને તેથી મૃત્યુનો દૂત તમને ત્રાસ આપશે. ||5||
ਨਾ ਹਉ ਕਰਤਾ ਨਾ ਮੈ ਕੀਆ ॥
naa hau karataa naa mai keea |મેં કશું કર્યું નથી; હું હવે કંઈ નથી કરતો.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦੀਆ ॥
amrit naam satigur deea |સાચા ગુરુએ મને નામના અમૃતનું આશીર્વાદ આપ્યું છે.
ਜਿਸੁ ਤੂ ਦੇਹਿ ਤਿਸੈ ਕਿਆ ਚਾਰਾ ਨਾਨਕ ਸਰਣਿ ਤੁਮਾਰੀ ਜੀਉ ॥੬॥੧॥੧੨॥
jis too dehi tisai kiaa chaaraa naanak saran tumaaree jeeo |6|1|12|જ્યારે તમે તમારા આશીર્વાદ આપો છો ત્યારે અન્ય કયા પ્રયત્નો કરી શકે છે? નાનક તમારું અભયારણ્ય શોધે છે. ||6||1||12||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੧ ॥
maaroo mahalaa 3 ghar 1 |મારૂ, ત્રીજી મહેલ, પ્રથમ ઘર:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |એક સાર્વત્રિક સર્જક ભગવાન. સાચા ગુરુની કૃપાથી:
ਜਹ ਬੈਸਾਲਹਿ ਤਹ ਬੈਸਾ ਸੁਆਮੀ ਜਹ ਭੇਜਹਿ ਤਹ ਜਾਵਾ ॥
jah baisaaleh tah baisaa suaamee jah bhejeh tah jaavaa |જ્યાં તું મને બેસે છે, ત્યાં હું બેઠો છું, હે મારા પ્રભુ અને સ્વામી; તમે મને જ્યાં મોકલો ત્યાં હું જાઉં છું.
ਸਭ ਨਗਰੀ ਮਹਿ ਏਕੋ ਰਾਜਾ ਸਭੇ ਪਵਿਤੁ ਹਹਿ ਥਾਵਾ ॥੧॥
sabh nagaree meh eko raajaa sabhe pavit heh thaavaa |1|આખા ગામમાં, એક જ રાજા છે; બધી જગ્યાઓ પવિત્ર છે. ||1||
ਬਾਬਾ ਦੇਹਿ ਵਸਾ ਸਚ ਗਾਵਾ ॥
baabaa dehi vasaa sach gaavaa |હે બાબા, જ્યારે હું આ શરીરમાં રહીશ, ત્યારે મને તમારા સાચા ગુણગાન ગાવા દો,
ਜਾ ਤੇ ਸਹਜੇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jaa te sahaje sahaj samaavaa |1| rahaau |કે હું સાહજિક રીતે તમારી સાથે ભળી શકું. ||1||થોભો ||
ਬੁਰਾ ਭਲਾ ਕਿਛੁ ਆਪਸ ਤੇ ਜਾਨਿਆ ਏਈ ਸਗਲ ਵਿਕਾਰਾ ॥
buraa bhalaa kichh aapas te jaaniaa eee sagal vikaaraa |તે વિચારે છે કે સારા અને ખરાબ કાર્યો પોતાની પાસેથી આવે છે; આ તમામ દુષ્ટતાનો સ્ત્રોત છે.
ਇਹੁ ਫੁਰਮਾਇਆ ਖਸਮ ਕਾ ਹੋਆ ਵਰਤੈ ਇਹੁ ਸੰਸਾਰਾ ॥੨॥
eihu furamaaeaa khasam kaa hoaa varatai ihu sansaaraa |2|આ દુનિયામાં જે કંઈ થાય છે તે આપણા પ્રભુ અને ગુરુના આદેશથી જ થાય છે. ||2||
ਇੰਦ੍ਰੀ ਧਾਤੁ ਸਬਲ ਕਹੀਅਤ ਹੈ ਇੰਦ੍ਰੀ ਕਿਸ ਤੇ ਹੋਈ ॥
eindree dhaat sabal kaheeat hai indree kis te hoee |જાતીય ઇચ્છાઓ એટલી મજબૂત અને અનિવાર્ય છે; આ જાતીય ઇચ્છા ક્યાંથી આવી છે?
ਆਪੇ ਖੇਲ ਕਰੈ ਸਭਿ ਕਰਤਾ ਐਸਾ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥੩॥
aape khel karai sabh karataa aaisaa boojhai koee |3|સર્જક પોતે જ બધાં નાટકોનું મંચન કરે છે; જેઓ આ અનુભવે છે તે કેટલા દુર્લભ છે. ||3||
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਏਕ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਦੁਬਿਧਾ ਤਦੇ ਬਿਨਾਸੀ ॥
guraparasaadee ek liv laagee dubidhaa tade binaasee |ગુરુની કૃપાથી, વ્યક્તિ પ્રેમપૂર્વક એક ભગવાન પર ધ્યાન કેન્દ્રિત કરે છે, અને પછી, દ્વૈતનો અંત આવે છે.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਣਾ ਸੋ ਸਤਿ ਕਰਿ ਮਾਨਿਆ ਕਾਟੀ ਜਮ ਕੀ ਫਾਸੀ ॥੪॥
jo tis bhaanaa so sat kar maaniaa kaattee jam kee faasee |4|જે કંઈ તેની ઈચ્છા સાથે સુસંગત છે, તે સત્ય તરીકે સ્વીકારે છે; મૃત્યુની ફાંસો તેના ગળામાંથી છૂટી જાય છે. ||4||
ਭਣਤਿ ਨਾਨਕੁ ਲੇਖਾ ਮਾਗੈ ਕਵਨਾ ਜਾ ਚੂਕਾ ਮਨਿ ਅਭਿਮਾਨਾ ॥
bhanat naanak lekhaa maagai kavanaa jaa chookaa man abhimaanaa |નાનક પ્રાર્થના કરે છે, જ્યારે તેમના મનનો અહંકારી અભિમાન શાંત થઈ ગયો હોય ત્યારે તેમને કોણ હિસાબ આપી શકે?
ਤਾਸੁ ਤਾਸੁ ਧਰਮ ਰਾਇ ਜਪਤੁ ਹੈ ਪਏ ਸਚੇ ਕੀ ਸਰਨਾ ॥੫॥੧॥
taas taas dharam raae japat hai pe sache kee saranaa |5|1|ધર્મના ન્યાયી ન્યાયાધીશ પણ તેમનાથી ડરેલા અને ડરેલા છે; તેણે સાચા ભગવાનના અભયારણ્યમાં પ્રવેશ કર્યો છે. ||5||1||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maaroo mahalaa 3 |મારૂ, ત્રીજી મહેલ:
ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਨਾ ਥੀਐ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਹੋਇ ॥
aavan jaanaa naa theeai nij ghar vaasaa hoe |પુનર્જન્મમાં આવવું અને જવાનું હવે અસ્તિત્વમાં નથી, જ્યારે વ્યક્તિ પોતાના ઘરમાં રહે છે.
ਸਚੁ ਖਜਾਨਾ ਬਖਸਿਆ ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਸੋਇ ॥੧॥
sach khajaanaa bakhasiaa aape jaanai soe |1|તેમણે સત્યના તેમના ખજાનાના આશીર્વાદ આપ્યા; માત્ર તે પોતે જ જાણે છે. ||1||