ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 85
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਬਰੇ ਸਾਚਾ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ॥੧॥
naanak guramukh ubare saachaa naam samaal |1|હે નાનક, સાચા નામનું ચિંતન કરવાથી ગુરુમુખોનો ઉદ્ધાર થાય છે. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਗਲਂੀ ਅਸੀ ਚੰਗੀਆ ਆਚਾਰੀ ਬੁਰੀਆਹ ॥
galanee asee changeea aachaaree bureeaah |આપણે બોલવામાં સારા છીએ, પણ આપણા કાર્યો ખરાબ છે.
ਮਨਹੁ ਕੁਸੁਧਾ ਕਾਲੀਆ ਬਾਹਰਿ ਚਿਟਵੀਆਹ ॥
manahu kusudhaa kaaleea baahar chittaveeaah |માનસિક રીતે આપણે અશુદ્ધ અને કાળા છીએ, પણ બહારથી આપણે સફેદ દેખાઈએ છીએ.
ਰੀਸਾ ਕਰਿਹ ਤਿਨਾੜੀਆ ਜੋ ਸੇਵਹਿ ਦਰੁ ਖੜੀਆਹ ॥
reesaa karih tinaarreea jo seveh dar kharreeaah |પ્રભુના દ્વારે ઊભા રહીને સેવા કરનારાઓનું અનુકરણ કરીએ છીએ.
ਨਾਲਿ ਖਸਮੈ ਰਤੀਆ ਮਾਣਹਿ ਸੁਖਿ ਰਲੀਆਹ ॥
naal khasamai rateea maaneh sukh raleeaah |તેઓ તેમના પતિ ભગવાનના પ્રેમમાં જોડાય છે, અને તેઓ તેમના પ્રેમના આનંદનો અનુભવ કરે છે.
ਹੋਦੈ ਤਾਣਿ ਨਿਤਾਣੀਆ ਰਹਹਿ ਨਿਮਾਨਣੀਆਹ ॥
hodai taan nitaaneea raheh nimaananeeaah |તેઓ શક્તિહીન રહે છે, ભલે તેઓ પાસે સત્તા હોય; તેઓ નમ્ર અને નમ્ર રહે છે.
ਨਾਨਕ ਜਨਮੁ ਸਕਾਰਥਾ ਜੇ ਤਿਨ ਕੈ ਸੰਗਿ ਮਿਲਾਹ ॥੨॥
naanak janam sakaarathaa je tin kai sang milaah |2|હે નાનક, જો આપણે તેમની સાથે સંગત કરીએ તો આપણું જીવન ફાયદાકારક બને છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਤੂੰ ਆਪੇ ਜਲੁ ਮੀਨਾ ਹੈ ਆਪੇ ਆਪੇ ਹੀ ਆਪਿ ਜਾਲੁ ॥
toon aape jal meenaa hai aape aape hee aap jaal |તમે જ પાણી છો, તમે જ માછલી છો અને તમે જ જાળ છો.
ਤੂੰ ਆਪੇ ਜਾਲੁ ਵਤਾਇਦਾ ਆਪੇ ਵਿਚਿ ਸੇਬਾਲੁ ॥
toon aape jaal vataaeidaa aape vich sebaal |તમે જ જાળ નાખો છો, અને તમે પોતે જ બાઈટ છો.
ਤੂੰ ਆਪੇ ਕਮਲੁ ਅਲਿਪਤੁ ਹੈ ਸੈ ਹਥਾ ਵਿਚਿ ਗੁਲਾਲੁ ॥
toon aape kamal alipat hai sai hathaa vich gulaal |તમે પોતે કમળ છો, અપ્રભાવિત અને હજુ પણ સેંકડો ફૂટ પાણીમાં તેજસ્વી રંગીન છો.
ਤੂੰ ਆਪੇ ਮੁਕਤਿ ਕਰਾਇਦਾ ਇਕ ਨਿਮਖ ਘੜੀ ਕਰਿ ਖਿਆਲੁ ॥
toon aape mukat karaaeidaa ik nimakh gharree kar khiaal |જેઓ તમારા વિશે વિચારે છે તેમને તમે ક્ષણભર માટે પણ મુક્ત કરો છો.
ਹਰਿ ਤੁਧਹੁ ਬਾਹਰਿ ਕਿਛੁ ਨਹੀ ਗੁਰਸਬਦੀ ਵੇਖਿ ਨਿਹਾਲੁ ॥੭॥
har tudhahu baahar kichh nahee gurasabadee vekh nihaal |7|હે પ્રભુ, તારાથી આગળ કંઈ નથી. ગુરુના શબ્દ દ્વારા, તમને જોઈને મને આનંદ થાય છે. ||7||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਹੁਕਮੁ ਨ ਜਾਣੈ ਬਹੁਤਾ ਰੋਵੈ ॥
hukam na jaanai bahutaa rovai |જે ભગવાનની આજ્ઞાને જાણતો નથી તે ભયંકર વેદનાથી રડે છે.
ਅੰਦਰਿ ਧੋਖਾ ਨੀਦ ਨ ਸੋਵੈ ॥
andar dhokhaa need na sovai |તેણી છેતરપિંડીથી ભરેલી છે, અને તે શાંતિથી સૂઈ શકતી નથી.
ਜੇ ਧਨ ਖਸਮੈ ਚਲੈ ਰਜਾਈ ॥
je dhan khasamai chalai rajaaee |પરંતુ જો આત્મા-કન્યા તેના ભગવાન અને માસ્ટરની ઇચ્છાને અનુસરે છે,
ਦਰਿ ਘਰਿ ਸੋਭਾ ਮਹਲਿ ਬੁਲਾਈ ॥
dar ghar sobhaa mahal bulaaee |તેણીને તેના પોતાના ઘરમાં સન્માનિત કરવામાં આવશે, અને તેની હાજરીની હવેલીમાં બોલાવવામાં આવશે.
ਨਾਨਕ ਕਰਮੀ ਇਹ ਮਤਿ ਪਾਈ ॥
naanak karamee ih mat paaee |હે નાનક, તેમની દયાથી, આ સમજણ પ્રાપ્ત થાય છે.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਸਚਿ ਸਮਾਈ ॥੧॥
guraparasaadee sach samaaee |1|ગુરુની કૃપાથી, તે સાચામાં સમાઈ જાય છે. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਮਨਮੁਖ ਨਾਮ ਵਿਹੂਣਿਆ ਰੰਗੁ ਕਸੁੰਭਾ ਦੇਖਿ ਨ ਭੁਲੁ ॥
manamukh naam vihooniaa rang kasunbhaa dekh na bhul |હે સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખ, નામથી રહિત, કુસુમનો રંગ જોઈને ભ્રમિત ન થાઓ.
ਇਸ ਕਾ ਰੰਗੁ ਦਿਨ ਥੋੜਿਆ ਛੋਛਾ ਇਸ ਦਾ ਮੁਲੁ ॥
eis kaa rang din thorriaa chhochhaa is daa mul |તેનો રંગ ફક્ત થોડા દિવસો માટે જ રહે છે - તે નકામું છે!
ਦੂਜੈ ਲਗੇ ਪਚਿ ਮੁਏ ਮੂਰਖ ਅੰਧ ਗਵਾਰ ॥
doojai lage pach mue moorakh andh gavaar |દ્વૈત સાથે જોડાયેલા, મૂર્ખ, અંધ અને મૂર્ખ લોકો બગાડે છે અને મૃત્યુ પામે છે.
ਬਿਸਟਾ ਅੰਦਰਿ ਕੀਟ ਸੇ ਪਇ ਪਚਹਿ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥
bisattaa andar keett se pe pacheh vaaro vaar |કીડાઓની જેમ, તેઓ ખાતરમાં રહે છે, અને તેમાં, તેઓ વારંવાર મૃત્યુ પામે છે.
ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਰਤੇ ਸੇ ਰੰਗੁਲੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
naanak naam rate se rangule gur kai sahaj subhaae |હે નાનક, જેઓ નામ સાથે જોડાયેલા છે તેઓ સત્યના રંગમાં રંગાઈ જાય છે; તેઓ ગુરુની સાહજિક શાંતિ અને શિષ્ટાચાર ધારણ કરે છે.
ਭਗਤੀ ਰੰਗੁ ਨ ਉਤਰੈ ਸਹਜੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੨॥
bhagatee rang na utarai sahaje rahai samaae |2|ભક્તિની ભક્તિનો રંગ જતો નથી; તેઓ સાહજિક રીતે પ્રભુમાં સમાઈ રહે છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਸਿਸਟਿ ਉਪਾਈ ਸਭ ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹਿਆ ॥
sisatt upaaee sabh tudh aape rijak sanbaahiaa |તમે આખું બ્રહ્માંડ બનાવ્યું છે, અને તમે પોતે જ તેનો ભરણપોષણ કરો છો.
ਇਕਿ ਵਲੁ ਛਲੁ ਕਰਿ ਕੈ ਖਾਵਦੇ ਮੁਹਹੁ ਕੂੜੁ ਕੁਸਤੁ ਤਿਨੀ ਢਾਹਿਆ ॥
eik val chhal kar kai khaavade muhahu koorr kusat tinee dtaahiaa |કેટલાક છેતરપિંડી અને છેતરપિંડી કરીને ખાય છે અને જીવે છે; તેઓ તેમના મોંમાંથી જૂઠ અને જૂઠાણું છોડે છે.
ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਭਾਵੈ ਸੋ ਕਰਹਿ ਤੁਧੁ ਓਤੈ ਕੰਮਿ ਓਇ ਲਾਇਆ ॥
tudh aape bhaavai so kareh tudh otai kam oe laaeaa |જેમ તે તમને ખુશ કરે છે, તમે તેમને તેમના કાર્યો સોંપો.
ਇਕਨਾ ਸਚੁ ਬੁਝਾਇਓਨੁ ਤਿਨਾ ਅਤੁਟ ਭੰਡਾਰ ਦੇਵਾਇਆ ॥
eikanaa sach bujhaaeion tinaa atutt bhanddaar devaaeaa |કેટલાક સત્યતા સમજે છે; તેઓને અખૂટ ખજાનો આપવામાં આવે છે.
ਹਰਿ ਚੇਤਿ ਖਾਹਿ ਤਿਨਾ ਸਫਲੁ ਹੈ ਅਚੇਤਾ ਹਥ ਤਡਾਇਆ ॥੮॥
har chet khaeh tinaa safal hai achetaa hath taddaaeaa |8|જેઓ ભગવાનનું સ્મરણ કરીને ખાય છે તેઓ સમૃદ્ધ છે, જ્યારે જેઓ ભગવાનને યાદ નથી કરતા તેઓ જરૂરતમાં હાથ લંબાવે છે. ||8||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਬੇਦ ਵਖਾਣਹਿ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਸੁਆਇ ॥
parr parr panddit bed vakhaaneh maaeaa moh suaae |પંડિતો, ધાર્મિક વિદ્વાનો, માયાના પ્રેમ ખાતર સતત વેદોનું વાંચન અને પાઠ કરે છે.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਮਨ ਮੂਰਖ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥
doojai bhaae har naam visaariaa man moorakh milai sajaae |દ્વૈતના પ્રેમમાં મૂર્ખ લોકો પ્રભુના નામને ભૂલી ગયા છે; તેઓને તેમની સજા મળશે.
ਜਿਨਿ ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਦਿਤਾ ਤਿਸੁ ਕਬਹੂੰ ਨ ਚੇਤੈ ਜੋ ਦੇਂਦਾ ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹਿ ॥
jin jeeo pindd ditaa tis kabahoon na chetai jo dendaa rijak sanbaeh |તેઓ ક્યારેય તે વિશે વિચારતા નથી જેણે તેમને શરીર અને આત્મા આપ્યા છે, જે બધાને ભરણપોષણ આપે છે.
ਜਮ ਕਾ ਫਾਹਾ ਗਲਹੁ ਨ ਕਟੀਐ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
jam kaa faahaa galahu na katteeai fir fir aavai jaae |તેઓની ગરદનમાંથી મૃત્યુની ફાંસો કાપવામાં આવશે નહિ; તેઓ ફરીથી અને ફરીથી પુનર્જન્મમાં આવશે અને જશે.
ਮਨਮੁਖਿ ਕਿਛੂ ਨ ਸੂਝੈ ਅੰਧੁਲੇ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਕਮਾਇ ॥
manamukh kichhoo na soojhai andhule poorab likhiaa kamaae |આંધળા, સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખોને કશું સમજાતું નથી. તેઓ જે કરવા માટે પૂર્વનિર્ધારિત છે તે તેઓ કરે છે.
ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੁਖਦਾਤਾ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
poorai bhaag satigur milai sukhadaataa naam vasai man aae |સંપૂર્ણ નિયતિ દ્વારા, તેઓ સાચા ગુરુ, શાંતિ આપનારને મળે છે, અને નામ મનમાં રહે છે.
ਸੁਖੁ ਮਾਣਹਿ ਸੁਖੁ ਪੈਨਣਾ ਸੁਖੇ ਸੁਖਿ ਵਿਹਾਇ ॥
sukh maaneh sukh painanaa sukhe sukh vihaae |તેઓ શાંતિનો આનંદ માણે છે, તેઓ શાંતિ પહેરે છે, અને તેઓ શાંતિની શાંતિમાં તેમનું જીવન પસાર કરે છે.
ਨਾਨਕ ਸੋ ਨਾਉ ਮਨਹੁ ਨ ਵਿਸਾਰੀਐ ਜਿਤੁ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਇ ॥੧॥
naanak so naau manahu na visaareeai jit dar sachai sobhaa paae |1|હે નાનક, તેઓ મનથી નામ ભૂલતા નથી; તેઓ પ્રભુના દરબારમાં સન્માનિત થાય છે. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥
satigur sev sukh paaeaa sach naam gunataas |સાચા ગુરુની સેવા કરવાથી શાંતિ મળે છે. સાચું નામ એ શ્રેષ્ઠતાનો ખજાનો છે.