ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1284
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਬਾਬੀਹਾ ਬੇਨਤੀ ਕਰੇ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਦੇਹੁ ਜੀਅ ਦਾਨ ॥
baabeehaa benatee kare kar kirapaa dehu jeea daan |વરસાદી પક્ષી પ્રાર્થના કરે છે: હે ભગવાન, તમારી કૃપા આપો, અને મને આત્માના જીવનની ભેટ સાથે આશીર્વાદ આપો.
ਜਲ ਬਿਨੁ ਪਿਆਸ ਨ ਊਤਰੈ ਛੁਟਕਿ ਜਾਂਹਿ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਾਨ ॥
jal bin piaas na aootarai chhuttak jaanhi mere praan |પાણી વિના, મારી તરસ છીપતી નથી, અને મારા જીવનનો શ્વાસ સમાપ્ત થઈ ગયો છે.
ਤੂ ਸੁਖਦਾਤਾ ਬੇਅੰਤੁ ਹੈ ਗੁਣਦਾਤਾ ਨੇਧਾਨੁ ॥
too sukhadaataa beant hai gunadaataa nedhaan |હે અનંત ભગવાન ભગવાન, તમે શાંતિ આપનાર છો; તું પુણ્યનો ખજાનો આપનાર છે.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਖਸਿ ਲਏ ਅੰਤਿ ਬੇਲੀ ਹੋਇ ਭਗਵਾਨੁ ॥੨॥
naanak guramukh bakhas le ant belee hoe bhagavaan |2|હે નાનક, ગુરુમુખને ક્ષમા છે; અંતે, ભગવાન ભગવાન તમારા એકમાત્ર મિત્ર હશે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਆਪੇ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇ ਕੈ ਗੁਣ ਅਉਗਣ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥
aape jagat upaae kai gun aaugan kare beechaar |તેમણે વિશ્વ બનાવ્યું; તે મનુષ્યોના ગુણો અને ખામીઓને ધ્યાનમાં લે છે.
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਸਰਬ ਜੰਜਾਲੁ ਹੈ ਨਾਮਿ ਨ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥
trai gun sarab janjaal hai naam na dhare piaar |જેઓ ત્રણ ગુણો-ત્રણ સ્વભાવમાં ફસાયેલા છે તેઓ ભગવાનના નામને પ્રેમ કરતા નથી.
ਗੁਣ ਛੋਡਿ ਅਉਗਣ ਕਮਾਵਦੇ ਦਰਗਹ ਹੋਹਿ ਖੁਆਰੁ ॥
gun chhodd aaugan kamaavade daragah hohi khuaar |સદ્ગુણનો ત્યાગ કરીને, તેઓ દુષ્ટતા આચરે છે; તેઓ પ્રભુના દરબારમાં દુઃખી થશે.
ਜੂਐ ਜਨਮੁ ਤਿਨੀ ਹਾਰਿਆ ਕਿਤੁ ਆਏ ਸੰਸਾਰਿ ॥
jooaai janam tinee haariaa kit aae sansaar |તેઓ જુગારમાં પોતાનો જીવ ગુમાવે છે; તેઓ દુનિયામાં કેમ આવ્યા?
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਮਨੁ ਮਾਰਿਆ ਅਹਿਨਿਸਿ ਨਾਮਿ ਪਿਆਰਿ ॥
sachai sabad man maariaa ahinis naam piaar |પરંતુ જેઓ તેમના મનને જીતી લે છે અને વશ કરે છે, તેઓ શબ્દના સાચા શબ્દ દ્વારા - રાત દિવસ, તેઓ નામને પ્રેમ કરે છે.
ਜਿਨੀ ਪੁਰਖੀ ਉਰਿ ਧਾਰਿਆ ਸਚਾ ਅਲਖ ਅਪਾਰੁ ॥
jinee purakhee ur dhaariaa sachaa alakh apaar |તે લોકો સાચા, અદૃશ્ય અને અનંત ભગવાનને પોતાના હૃદયમાં સમાવે છે.
ਤੂ ਗੁਣਦਾਤਾ ਨਿਧਾਨੁ ਹਹਿ ਅਸੀ ਅਵਗਣਿਆਰ ॥
too gunadaataa nidhaan heh asee avaganiaar |તમે, હે પ્રભુ, આપનાર, ગુણનો ખજાનો છો; હું નિર્દોષ અને અયોગ્ય છું.
ਜਿਸੁ ਬਖਸੇ ਸੋ ਪਾਇਸੀ ਗੁਰਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰੁ ॥੧੩॥
jis bakhase so paaeisee gurasabadee veechaar |13|તે એકલા તમને શોધે છે, જેને તમે આશીર્વાદ આપો છો અને માફ કરો છો, અને ગુરુના શબ્દનું મનન કરવા માટે પ્રેરણા આપો છો. ||13||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |સાલોક, પાંચમી મહેલ:
ਰਾਤਿ ਨ ਵਿਹਾਵੀ ਸਾਕਤਾਂ ਜਿਨੑਾ ਵਿਸਰੈ ਨਾਉ ॥
raat na vihaavee saakataan jinaa visarai naau |અવિશ્વાસુ નિંદાઓ પ્રભુનું નામ ભૂલી જાય છે; તેમના જીવનની રાત શાંતિથી પસાર થતી નથી.
ਰਾਤੀ ਦਿਨਸ ਸੁਹੇਲੀਆ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਂਉ ॥੧॥
raatee dinas suheleea naanak har gun gaanau |1|હે નાનક, પ્રભુના ગુણગાન ગાતા તેમના દિવસ અને રાત આરામદાયક બની જાય છે. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |પાંચમી મહેલ:
ਰਤਨ ਜਵੇਹਰ ਮਾਣਕਾ ਹਭੇ ਮਣੀ ਮਥੰਨਿ ॥
ratan javehar maanakaa habhe manee mathan |તમામ પ્રકારના ઝવેરાત અને રત્નો, હીરા અને માણેક, તેમના કપાળમાંથી ચમકે છે.
ਨਾਨਕ ਜੋ ਪ੍ਰਭਿ ਭਾਣਿਆ ਸਚੈ ਦਰਿ ਸੋਹੰਨਿ ॥੨॥
naanak jo prabh bhaaniaa sachai dar sohan |2|હે નાનક, જેઓ ભગવાનને પ્રસન્ન કરે છે, તેઓ ભગવાનના દરબારમાં સુંદર દેખાય છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਸਚਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਚੁ ਸਮੑਾਲਿਆ ॥
sachaa satigur sev sach samaaliaa |સાચા ગુરુની સેવા કરીને હું સાચા પ્રભુ પર વાસ કરું છું.
ਅੰਤਿ ਖਲੋਆ ਆਇ ਜਿ ਸਤਿਗੁਰ ਅਗੈ ਘਾਲਿਆ ॥
ant khaloaa aae ji satigur agai ghaaliaa |તમે સાચા ગુરુ માટે જે કાર્ય કર્યું છે તે અંતમાં ખૂબ જ ઉપયોગી થશે.
ਪੋਹਿ ਨ ਸਕੈ ਜਮਕਾਲੁ ਸਚਾ ਰਖਵਾਲਿਆ ॥
pohi na sakai jamakaal sachaa rakhavaaliaa |મૃત્યુના દૂત તે વ્યક્તિને સ્પર્શ પણ કરી શકતા નથી જે સાચા ભગવાન દ્વારા સુરક્ષિત છે.
ਗੁਰ ਸਾਖੀ ਜੋਤਿ ਜਗਾਇ ਦੀਵਾ ਬਾਲਿਆ ॥
gur saakhee jot jagaae deevaa baaliaa |ગુરુના ઉપદેશનો દીવો પ્રગટાવી મારી જાગૃતિ જાગી છે.
ਮਨਮੁਖ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕੂੜਿਆਰ ਫਿਰਹਿ ਬੇਤਾਲਿਆ ॥
manamukh vin naavai koorriaar fireh betaaliaa |સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો મિથ્યા છે; નામ વિના, તેઓ રાક્ષસોની જેમ ભટકે છે.
ਪਸੂ ਮਾਣਸ ਚੰਮਿ ਪਲੇਟੇ ਅੰਦਰਹੁ ਕਾਲਿਆ ॥
pasoo maanas cham palette andarahu kaaliaa |તેઓ મનુષ્યની ચામડીમાં લપેટાયેલા જાનવરો કરતાં વધુ કંઈ નથી; તેઓ અંદર કાળા દિલના છે.
ਸਭੋ ਵਰਤੈ ਸਚੁ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਨਿਹਾਲਿਆ ॥
sabho varatai sach sachai sabad nihaaliaa |સાચા પ્રભુ સર્વમાં વ્યાપી રહ્યા છે; શબ્દના સાચા શબ્દ દ્વારા, તે દેખાય છે.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਪੂਰੈ ਗੁਰਿ ਦੇਖਾਲਿਆ ॥੧੪॥
naanak naam nidhaan hai poorai gur dekhaaliaa |14|ઓ નાનક, નામ એ સૌથી મોટો ખજાનો છે. સંપૂર્ણ ગુરુએ મને તે પ્રગટ કર્યું છે. ||14||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਬਾਬੀਹੈ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣਿਆ ਗੁਰ ਕੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
baabeehai hukam pachhaaniaa gur kai sahaj subhaae |વરસાદી પક્ષી ગુરુ દ્વારા સાહજિક સરળતા સાથે ભગવાનની આજ્ઞાની અનુભૂતિ કરે છે.
ਮੇਘੁ ਵਰਸੈ ਦਇਆ ਕਰਿ ਗੂੜੀ ਛਹਬਰ ਲਾਇ ॥
megh varasai deaa kar goorree chhahabar laae |વાદળો દયાથી ફૂટી નીકળે છે, અને ધોધમાર વરસાદ વરસે છે.
ਬਾਬੀਹੇ ਕੂਕ ਪੁਕਾਰ ਰਹਿ ਗਈ ਸੁਖੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਇ ॥
baabeehe kook pukaar reh gee sukh vasiaa man aae |વરસાદી પક્ષીઓનો રડવાનો અવાજ બંધ થઈ ગયો છે અને તેના મનમાં શાંતિ છવાઈ ગઈ છે.
ਨਾਨਕ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿ ਦੇਂਦਾ ਸਭਨਾਂ ਜੀਆ ਰਿਜਕੁ ਸਮਾਇ ॥੧॥
naanak so saalaaheeai ji dendaa sabhanaan jeea rijak samaae |1|હે નાનક, તે ભગવાનની સ્તુતિ કરો, જેઓ પહોંચે છે અને તમામ જીવો અને જીવોને ભરણપોષણ આપે છે. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਚਾਤ੍ਰਿਕ ਤੂ ਨ ਜਾਣਹੀ ਕਿਆ ਤੁਧੁ ਵਿਚਿ ਤਿਖਾ ਹੈ ਕਿਤੁ ਪੀਤੈ ਤਿਖ ਜਾਇ ॥
chaatrik too na jaanahee kiaa tudh vich tikhaa hai kit peetai tikh jaae |હે વરસાદી પક્ષી, તને ખબર નથી કે તારી અંદર શું તરસ છે, અથવા તેને છીપાવવા માટે તું શું પી શકે છે.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਭਰੰਮਿਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਜਲੁ ਪਲੈ ਨ ਪਾਇ ॥
doojai bhaae bharamiaa amrit jal palai na paae |તમે દ્વૈતના પ્રેમમાં ભટકી જાઓ છો, અને તમને અમૃત જળ પ્રાપ્ત થતું નથી.
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਜੇ ਆਪਣੀ ਤਾਂ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੁਭਾਇ ॥
nadar kare je aapanee taan satigur milai subhaae |જ્યારે ભગવાન તેમની કૃપાની નજર નાખે છે, ત્યારે મનુષ્ય આપોઆપ સાચા ગુરુને મળે છે.
ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਜਲੁ ਪਾਇਆ ਸਹਜੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥੨॥
naanak satigur te amrit jal paaeaa sahaje rahiaa samaae |2|હે નાનક, સાચા ગુરુ પાસેથી અમૃત જળ પ્રાપ્ત થાય છે, અને પછી નશ્વર સાહજિક સરળતા સાથે ભગવાનમાં ભળી જાય છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਇਕਿ ਵਣ ਖੰਡਿ ਬੈਸਹਿ ਜਾਇ ਸਦੁ ਨ ਦੇਵਹੀ ॥
eik van khandd baiseh jaae sad na devahee |કેટલાક જાય છે અને જંગલના ક્ષેત્રમાં બેસે છે, અને કોઈ કૉલનો જવાબ આપતા નથી.
ਇਕਿ ਪਾਲਾ ਕਕਰੁ ਭੰਨਿ ਸੀਤਲੁ ਜਲੁ ਹੇਂਵਹੀ ॥
eik paalaa kakar bhan seetal jal henvahee |કેટલાક, શિયાળાના અંતમાં, બરફ તોડી નાખે છે અને પોતાને ઠંડું પાણીમાં ડૂબી જાય છે.
ਇਕਿ ਭਸਮ ਚੜੑਾਵਹਿ ਅੰਗਿ ਮੈਲੁ ਨ ਧੋਵਹੀ ॥
eik bhasam charraaveh ang mail na dhovahee |કેટલાક તેમના શરીર પર રાખ ઘસતા હોય છે, અને તેમની ગંદકી ક્યારેય ધોતા નથી.
ਇਕਿ ਜਟਾ ਬਿਕਟ ਬਿਕਰਾਲ ਕੁਲੁ ਘਰੁ ਖੋਵਹੀ ॥
eik jattaa bikatt bikaraal kul ghar khovahee |કેટલાક કપાયેલા અને વિખરાયેલા વાળ સાથે ઘૃણાસ્પદ લાગે છે. તેઓ તેમના કુટુંબ અને વંશ માટે અપમાન લાવે છે.