ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 15
ਨਾਨਕ ਕਾਗਦ ਲਖ ਮਣਾ ਪੜਿ ਪੜਿ ਕੀਚੈ ਭਾਉ ॥
naanak kaagad lakh manaa parr parr keechai bhaau |હે નાનક, જો મારી પાસે હજારો કાગળના ઢગલા હોય, અને જો હું વાંચું, પાઠ કરું અને ભગવાન માટે પ્રેમ સ્વીકારું,
ਮਸੂ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵਈ ਲੇਖਣਿ ਪਉਣੁ ਚਲਾਉ ॥
masoo tott na aavee lekhan paun chalaau |અને જો શાહી મને ક્યારેય નિષ્ફળ ન કરી શકે, અને જો મારી પેન પવનની જેમ ખસેડવામાં સક્ષમ હોત
ਲੇਖੈ ਬੋਲਣੁ ਬੋਲਣਾ ਲੇਖੈ ਖਾਣਾ ਖਾਉ ॥
lekhai bolan bolanaa lekhai khaanaa khaau |જેમ તે પૂર્વનિર્ધારિત છે, લોકો તેમના શબ્દો બોલે છે. જેમ તે પૂર્વનિર્ધારિત છે, તેઓ તેમનો ખોરાક લે છે.
ਲੇਖੈ ਵਾਟ ਚਲਾਈਆ ਲੇਖੈ ਸੁਣਿ ਵੇਖਾਉ ॥
lekhai vaatt chalaaeea lekhai sun vekhaau |જેમ તે પૂર્વનિર્ધારિત છે, તેઓ રસ્તામાં ચાલે છે. જેમ તે પૂર્વનિર્ધારિત છે, તેઓ જુએ છે અને સાંભળે છે.
ਲੇਖੈ ਸਾਹ ਲਵਾਈਅਹਿ ਪੜੇ ਕਿ ਪੁਛਣ ਜਾਉ ॥੧॥
lekhai saah lavaaeeeh parre ki puchhan jaau |1|જેમ તે પૂર્વનિર્ધારિત છે, તેઓ તેમના શ્વાસ ખેંચે છે. હું શા માટે જઈને વિદ્વાનોને આ વિશે પૂછું? ||1||
ਬਾਬਾ ਮਾਇਆ ਰਚਨਾ ਧੋਹੁ ॥
baabaa maaeaa rachanaa dhohu |હે બાબા, માયાનો વૈભવ ભ્રામક છે.
ਅੰਧੈ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਨਾ ਤਿਸੁ ਏਹ ਨ ਓਹੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
andhai naam visaariaa naa tis eh na ohu |1| rahaau |અંધ માણસ નામ ભૂલી ગયો છે; તે અવઢવમાં છે, ન તો અહીં કે ન ત્યાં. ||1||થોભો ||
ਜੀਵਣ ਮਰਣਾ ਜਾਇ ਕੈ ਏਥੈ ਖਾਜੈ ਕਾਲਿ ॥
jeevan maranaa jaae kai ethai khaajai kaal |જીવન અને મૃત્યુ દરેક જન્મે છે. અહીં બધું મૃત્યુ દ્વારા ખાઈ જાય છે.
ਜਿਥੈ ਬਹਿ ਸਮਝਾਈਐ ਤਿਥੈ ਕੋਇ ਨ ਚਲਿਓ ਨਾਲਿ ॥
jithai beh samajhaaeeai tithai koe na chalio naal |તે બેસે છે અને હિસાબ તપાસે છે, ત્યાં કોઈની સાથે કોઈ જતું નથી.
ਰੋਵਣ ਵਾਲੇ ਜੇਤੜੇ ਸਭਿ ਬੰਨਹਿ ਪੰਡ ਪਰਾਲਿ ॥੨॥
rovan vaale jetarre sabh baneh pandd paraal |2|જેઓ રડે છે અને વિલાપ કરે છે તેઓ કદાચ બધા સ્ટ્રોના બંડલ બાંધે છે. ||2||
ਸਭੁ ਕੋ ਆਖੈ ਬਹੁਤੁ ਬਹੁਤੁ ਘਟਿ ਨ ਆਖੈ ਕੋਇ ॥
sabh ko aakhai bahut bahut ghatt na aakhai koe |દરેક વ્યક્તિ કહે છે કે ભગવાન સૌથી મહાન છે. કોઈ તેને ઓછું કહેતું નથી.
ਕੀਮਤਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਈਆ ਕਹਣਿ ਨ ਵਡਾ ਹੋਇ ॥
keemat kinai na paaeea kahan na vaddaa hoe |કોઈ તેની કિંમતનો અંદાજ લગાવી શકતું નથી. તેમના વિશે બોલવાથી તેમની મહાનતા વધતી નથી.
ਸਾਚਾ ਸਾਹਬੁ ਏਕੁ ਤੂ ਹੋਰਿ ਜੀਆ ਕੇਤੇ ਲੋਅ ॥੩॥
saachaa saahab ek too hor jeea kete loa |3|તમે એક જ સાચા ભગવાન અને અન્ય તમામ જીવોના, ઘણા બધા વિશ્વોના માસ્ટર છો. ||3||
ਨੀਚਾ ਅੰਦਰਿ ਨੀਚ ਜਾਤਿ ਨੀਚੀ ਹੂ ਅਤਿ ਨੀਚੁ ॥
neechaa andar neech jaat neechee hoo at neech |નાનક નિમ્ન વર્ગના સૌથી નીચા, નીચામાં સૌથી નીચાનો સંગ શોધે છે.
ਨਾਨਕੁ ਤਿਨ ਕੈ ਸੰਗਿ ਸਾਥਿ ਵਡਿਆ ਸਿਉ ਕਿਆ ਰੀਸ ॥
naanak tin kai sang saath vaddiaa siau kiaa rees |શા માટે તેણે મહાન સાથે સ્પર્ધા કરવાનો પ્રયાસ કરવો જોઈએ?
ਜਿਥੈ ਨੀਚ ਸਮਾਲੀਅਨਿ ਤਿਥੈ ਨਦਰਿ ਤੇਰੀ ਬਖਸੀਸ ॥੪॥੩॥
jithai neech samaaleean tithai nadar teree bakhasees |4|3|તે સ્થાનમાં જ્યાં નીચ લોકોની સંભાળ રાખવામાં આવે છે - ત્યાં, તમારી કૃપાની નજરના આશીર્વાદ વરસે છે. ||4||3||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
sireeraag mahalaa 1 |સિરી રાગ, પ્રથમ મહેલ:
ਲਬੁ ਕੁਤਾ ਕੂੜੁ ਚੂਹੜਾ ਠਗਿ ਖਾਧਾ ਮੁਰਦਾਰੁ ॥
lab kutaa koorr chooharraa tthag khaadhaa muradaar |લોભ એક કૂતરો છે; જૂઠાણું એ ગંદી ગલી-સફાઈ કરનાર છે. છેતરપિંડી એ સડતા શબને ખાય છે.
ਪਰ ਨਿੰਦਾ ਪਰ ਮਲੁ ਮੁਖ ਸੁਧੀ ਅਗਨਿ ਕ੍ਰੋਧੁ ਚੰਡਾਲੁ ॥
par nindaa par mal mukh sudhee agan krodh chanddaal |બીજાની નિંદા કરવી એ બીજાની ગંદકી તમારા પોતાના મોંમાં નાખવી છે. ક્રોધની આગ એ બહિષ્કૃત છે જે સ્મશાનમાં મૃતદેહોને બાળે છે.
ਰਸ ਕਸ ਆਪੁ ਸਲਾਹਣਾ ਏ ਕਰਮ ਮੇਰੇ ਕਰਤਾਰ ॥੧॥
ras kas aap salaahanaa e karam mere karataar |1|હું આ સ્વાદ અને સ્વાદમાં અને સ્વ-અભિમાની વખાણમાં ફસાઈ ગયો છું. આ મારી ક્રિયાઓ છે, હે મારા સર્જનહાર! ||1||
ਬਾਬਾ ਬੋਲੀਐ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥
baabaa boleeai pat hoe |હે બાબા, એ જ બોલો જેનાથી તમારું સન્માન થાય.
ਊਤਮ ਸੇ ਦਰਿ ਊਤਮ ਕਹੀਅਹਿ ਨੀਚ ਕਰਮ ਬਹਿ ਰੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aootam se dar aootam kaheeeh neech karam beh roe |1| rahaau |તેઓ એકલા સારા છે, જેમને ભગવાનના દ્વારે સારી રીતે ગણવામાં આવે છે. ખરાબ કર્મવાળા જ બેસીને રડી શકે છે. ||1||થોભો ||
ਰਸੁ ਸੁਇਨਾ ਰਸੁ ਰੁਪਾ ਕਾਮਣਿ ਰਸੁ ਪਰਮਲ ਕੀ ਵਾਸੁ ॥
ras sueinaa ras rupaa kaaman ras paramal kee vaas |સોના-ચાંદીનો આનંદ, સ્ત્રીઓનો આનંદ, ચંદનની સુગંધનો આનંદ,
ਰਸੁ ਘੋੜੇ ਰਸੁ ਸੇਜਾ ਮੰਦਰ ਰਸੁ ਮੀਠਾ ਰਸੁ ਮਾਸੁ ॥
ras ghorre ras sejaa mandar ras meetthaa ras maas |ઘોડાઓનો આનંદ, મહેલમાં નરમ પલંગનો આનંદ, મીઠી મીઠાઈઓનો આનંદ અને હાર્દિક ભોજનનો આનંદ
ਏਤੇ ਰਸ ਸਰੀਰ ਕੇ ਕੈ ਘਟਿ ਨਾਮ ਨਿਵਾਸੁ ॥੨॥
ete ras sareer ke kai ghatt naam nivaas |2|- માનવ શરીરના આ આનંદ ઘણા બધા છે; ભગવાનનું નામ, હૃદયમાં તેનો વાસ કેવી રીતે શોધી શકે? ||2||
ਜਿਤੁ ਬੋਲਿਐ ਪਤਿ ਪਾਈਐ ਸੋ ਬੋਲਿਆ ਪਰਵਾਣੁ ॥
jit boliaai pat paaeeai so boliaa paravaan |તે શબ્દો સ્વીકાર્ય છે, જે બોલવામાં આવે ત્યારે સન્માન મળે છે.
ਫਿਕਾ ਬੋਲਿ ਵਿਗੁਚਣਾ ਸੁਣਿ ਮੂਰਖ ਮਨ ਅਜਾਣ ॥
fikaa bol viguchanaa sun moorakh man ajaan |કઠોર શબ્દો માત્ર દુઃખ લાવે છે. સાંભળ, હે મૂર્ખ અને અજ્ઞાની મન!
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵਹਿ ਸੇ ਭਲੇ ਹੋਰਿ ਕਿ ਕਹਣ ਵਖਾਣ ॥੩॥
jo tis bhaaveh se bhale hor ki kahan vakhaan |3|જેઓ તેને ખુશ કરે છે તેઓ સારા છે. બીજું શું કહેવા જેવું છે? ||3||
ਤਿਨ ਮਤਿ ਤਿਨ ਪਤਿ ਤਿਨ ਧਨੁ ਪਲੈ ਜਿਨ ਹਿਰਦੈ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥
tin mat tin pat tin dhan palai jin hiradai rahiaa samaae |જ્ઞાન, માન અને ધન એ લોકોના ખોળામાં છે જેમના હૃદયમાં પ્રભુ સાથે તરબોળ રહે છે.
ਤਿਨ ਕਾ ਕਿਆ ਸਾਲਾਹਣਾ ਅਵਰ ਸੁਆਲਿਉ ਕਾਇ ॥
tin kaa kiaa saalaahanaa avar suaaliau kaae |તેઓને શું વખાણ આપી શકાય? તેમને અન્ય કયા શણગાર આપી શકાય?
ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਬਾਹਰੇ ਰਾਚਹਿ ਦਾਨਿ ਨ ਨਾਇ ॥੪॥੪॥
naanak nadaree baahare raacheh daan na naae |4|4|હે નાનક, જેમની પાસે ભગવાનની કૃપાની નજર નથી તેઓ દાન કે ભગવાનના નામની કદર કરતા નથી. ||4||4||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
sireeraag mahalaa 1 |સિરી રાગ, પ્રથમ મહેલ:
ਅਮਲੁ ਗਲੋਲਾ ਕੂੜ ਕਾ ਦਿਤਾ ਦੇਵਣਹਾਰਿ ॥
amal galolaa koorr kaa ditaa devanahaar |મહાન દાતાએ જૂઠાણાની માદક દવા આપી છે.
ਮਤੀ ਮਰਣੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਖੁਸੀ ਕੀਤੀ ਦਿਨ ਚਾਰਿ ॥
matee maran visaariaa khusee keetee din chaar |લોકો નશામાં છે; તેઓ મૃત્યુને ભૂલી ગયા છે, અને તેઓ થોડા દિવસો માટે આનંદ કરે છે.
ਸਚੁ ਮਿਲਿਆ ਤਿਨ ਸੋਫੀਆ ਰਾਖਣ ਕਉ ਦਰਵਾਰੁ ॥੧॥
sach miliaa tin sofeea raakhan kau daravaar |1|જેઓ નશાનો ઉપયોગ કરતા નથી તેઓ ખરા; તેઓ પ્રભુના દરબારમાં રહે છે. ||1||
ਨਾਨਕ ਸਾਚੇ ਕਉ ਸਚੁ ਜਾਣੁ ॥
naanak saache kau sach jaan |હે નાનક, સાચા ભગવાનને સાચા તરીકે જાણો.
ਜਿਤੁ ਸੇਵਿਐ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਤੇਰੀ ਦਰਗਹ ਚਲੈ ਮਾਣੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jit seviaai sukh paaeeai teree daragah chalai maan |1| rahaau |તેની સેવા કરવાથી શાંતિ મળે છે; તમે સન્માન સાથે તેમના કોર્ટમાં જશો. ||1||થોભો ||
ਸਚੁ ਸਰਾ ਗੁੜ ਬਾਹਰਾ ਜਿਸੁ ਵਿਚਿ ਸਚਾ ਨਾਉ ॥
sach saraa gurr baaharaa jis vich sachaa naau |સત્યની વાઇન દાળમાંથી આથો નથી. સાચું નામ તેની અંદર સમાયેલું છે.