ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1093
ਬੂਝਹੁ ਗਿਆਨੀ ਬੂਝਣਾ ਏਹ ਅਕਥ ਕਥਾ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
boojhahu giaanee boojhanaa eh akath kathaa man maeh |હે આધ્યાત્મિક શિક્ષકો, આ સમજો: અસ્પષ્ટ વાણી મનમાં છે.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਤਤੁ ਨ ਪਾਈਐ ਅਲਖੁ ਵਸੈ ਸਭ ਮਾਹਿ ॥
bin gur tat na paaeeai alakh vasai sabh maeh |ગુરુ વિના વાસ્તવિકતાનો સાર મળતો નથી; અદ્રશ્ય ભગવાન સર્વત્ર વાસ કરે છે.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਜਾਣੀਐ ਜਾਂ ਸਬਦੁ ਵਸੈ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
satigur milai ta jaaneeai jaan sabad vasai man maeh |વ્યક્તિ સાચા ગુરુને મળે છે, અને પછી ભગવાન ઓળખાય છે, જ્યારે શબ્દનો શબ્દ મનમાં વાસ કરે છે.
ਆਪੁ ਗਇਆ ਭ੍ਰਮੁ ਭਉ ਗਇਆ ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੁਖ ਜਾਹਿ ॥
aap geaa bhram bhau geaa janam maran dukh jaeh |જ્યારે આત્મ-અભિમાન દૂર થાય છે, ત્યારે શંકા અને ભય પણ દૂર થાય છે, અને જન્મ-મરણની પીડા દૂર થાય છે.
ਗੁਰਮਤਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਈਐ ਊਤਮ ਮਤਿ ਤਰਾਹਿ ॥
guramat alakh lakhaaeeai aootam mat taraeh |ગુરુના ઉપદેશને અનુસરીને, અદ્રશ્ય ભગવાન દેખાય છે; બુદ્ધિ ઉત્કૃષ્ટ છે, અને તેને પાર કરવામાં આવે છે.
ਨਾਨਕ ਸੋਹੰ ਹੰਸਾ ਜਪੁ ਜਾਪਹੁ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਤਿਸੈ ਸਮਾਹਿ ॥੧॥
naanak sohan hansaa jap jaapahu tribhavan tisai samaeh |1|હે નાનક, 'સોહંગ હંસા'નો જાપ કરો - 'તે હું છું અને હું તે છું.' ત્રણે લોક તેમનામાં સમાઈ ગયા છે. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਮਨੁ ਮਾਣਕੁ ਜਿਨਿ ਪਰਖਿਆ ਗੁਰਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰਿ ॥
man maanak jin parakhiaa gurasabadee veechaar |કેટલાક તેમના મન-રત્નનું મૂલ્યાંકન કરે છે, અને ગુરુના શબ્દનું ચિંતન કરે છે.
ਸੇ ਜਨ ਵਿਰਲੇ ਜਾਣੀਅਹਿ ਕਲਜੁਗ ਵਿਚਿ ਸੰਸਾਰਿ ॥
se jan virale jaaneeeh kalajug vich sansaar |કળિયુગના આ અંધકાર યુગમાં, આ વિશ્વમાં તેમાંથી માત્ર થોડા જ લોકો જાણીતા છે.
ਆਪੈ ਨੋ ਆਪੁ ਮਿਲਿ ਰਹਿਆ ਹਉਮੈ ਦੁਬਿਧਾ ਮਾਰਿ ॥
aapai no aap mil rahiaa haumai dubidhaa maar |જ્યારે અહંકાર અને દ્વૈતનો વિજય થાય છે ત્યારે વ્યક્તિનો સ્વ ભગવાનના આત્મા સાથે મિશ્રિત રહે છે.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਦੁਤਰੁ ਤਰੇ ਭਉਜਲੁ ਬਿਖਮੁ ਸੰਸਾਰੁ ॥੨॥
naanak naam rate dutar tare bhaujal bikham sansaar |2|હે નાનક, જેઓ નામથી રંગાયેલા છે તેઓ મુશ્કેલ, કપટી અને ભયાનક વિશ્વ-સાગરને પાર કરે છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਮਨਮੁਖ ਅੰਦਰੁ ਨ ਭਾਲਨੀ ਮੁਠੇ ਅਹੰਮਤੇ ॥
manamukh andar na bhaalanee mutthe ahamate |સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો પોતાનામાં શોધતા નથી; તેઓ તેમના અહંકારી અભિમાનથી ભ્રમિત થાય છે.
ਚਾਰੇ ਕੁੰਡਾਂ ਭਵਿ ਥਕੇ ਅੰਦਰਿ ਤਿਖ ਤਤੇ ॥
chaare kunddaan bhav thake andar tikh tate |ચારે દિશામાં ભટકતા તેઓ થાકી જાય છે, અંદરની ઈચ્છા બળી જાય છે.
ਸਿੰਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ ਨ ਸੋਧਨੀ ਮਨਮੁਖ ਵਿਗੁਤੇ ॥
sinmrit saasat na sodhanee manamukh vigute |તેઓ સિમૃતિઓ અને શાસ્ત્રોનો અભ્યાસ કરતા નથી; મનમુખો બગાડે છે અને ખોવાઈ જાય છે.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਸਤੇ ॥
bin gur kinai na paaeio har naam har sate |ગુરુ વિના, સાચા પ્રભુનું નામ, કોઈને મળતું નથી.
ਤਤੁ ਗਿਆਨੁ ਵੀਚਾਰਿਆ ਹਰਿ ਜਪਿ ਹਰਿ ਗਤੇ ॥੧੯॥
tat giaan veechaariaa har jap har gate |19|જે વ્યક્તિ આધ્યાત્મિક જ્ઞાનના સારનું ચિંતન કરે છે અને ભગવાનનું ધ્યાન કરે છે તેનો ઉદ્ધાર થાય છે. ||19||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |સાલોક, દ્વિતીય મહેલ:
ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਕਰੇ ਆਪਿ ਆਪੇ ਆਣੈ ਰਾਸਿ ॥
aape jaanai kare aap aape aanai raas |તે પોતે જાણે છે, તે પોતે જ કાર્ય કરે છે, અને તે પોતે જ તે બરાબર કરે છે.
ਤਿਸੈ ਅਗੈ ਨਾਨਕਾ ਖਲਿਇ ਕੀਚੈ ਅਰਦਾਸਿ ॥੧॥
tisai agai naanakaa khalie keechai aradaas |1|તો હે નાનક, તેની સમક્ષ ઊભા રહો અને તમારી પ્રાર્થના કરો. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਜਿਨਿ ਕੀਆ ਤਿਨਿ ਦੇਖਿਆ ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਸੋਇ ॥
jin keea tin dekhiaa aape jaanai soe |જેણે સર્જન કર્યું છે, તે તેના પર નજર રાખે છે; તે પોતે જાણે છે.
ਕਿਸ ਨੋ ਕਹੀਐ ਨਾਨਕਾ ਜਾ ਘਰਿ ਵਰਤੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥੨॥
kis no kaheeai naanakaa jaa ghar varatai sabh koe |2|હે નાનક, જ્યારે બધું હૃદયના ઘરમાં સમાયેલું છે ત્યારે મારે કોની સાથે વાત કરવી? ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਸਭੇ ਥੋਕ ਵਿਸਾਰਿ ਇਕੋ ਮਿਤੁ ਕਰਿ ॥
sabhe thok visaar iko mit kar |બધું ભૂલી જાઓ, અને એકલા ભગવાન સાથે મિત્ર બનો.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਹੋਇ ਨਿਹਾਲੁ ਪਾਪਾ ਦਹੈ ਹਰਿ ॥
man tan hoe nihaal paapaa dahai har |તમારું મન અને શરીર આનંદિત થશે, અને ભગવાન તમારા પાપોને બાળી નાખશે.
ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਚੁਕੈ ਜਨਮਿ ਨ ਜਾਹਿ ਮਰਿ ॥
aavan jaanaa chukai janam na jaeh mar |પુનર્જન્મમાં તમારું આવવું અને જવાનું બંધ થઈ જશે; તમે પુનર્જન્મ પામશો નહિ અને ફરીથી મૃત્યુ પામશો નહિ.
ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਆਧਾਰੁ ਸੋਗਿ ਨ ਮੋਹਿ ਜਰਿ ॥
sach naam aadhaar sog na mohi jar |સાચું નામ જ તમારો આધાર હશે, અને તમે દુ:ખ અને આસક્તિમાં બળશો નહિ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਮਨ ਮਹਿ ਸੰਜਿ ਧਰਿ ॥੨੦॥
naanak naam nidhaan man meh sanj dhar |20|હે નાનક, તમારા મનમાં ભગવાનના નામનો ખજાનો એકઠો કરો. ||20||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |સાલોક, પાંચમી મહેલ:
ਮਾਇਆ ਮਨਹੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਮਾਂਗੈ ਦੰਮਾ ਦੰਮ ॥
maaeaa manahu na veesarai maangai damaa dam |તમે તમારા મનમાંથી માયાને ભૂલશો નહીં; તમે દરેક શ્વાસ સાથે તેના માટે ભીખ માગો છો.
ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵਈ ਨਾਨਕ ਨਹੀ ਕਰੰਮ ॥੧॥
so prabh chit na aavee naanak nahee karam |1|તમે એ ભગવાનનો વિચાર પણ કરતા નથી; ઓ નાનક, એ તારા કર્મમાં નથી. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |પાંચમી મહેલ:
ਮਾਇਆ ਸਾਥਿ ਨ ਚਲਈ ਕਿਆ ਲਪਟਾਵਹਿ ਅੰਧ ॥
maaeaa saath na chalee kiaa lapattaaveh andh |માયા અને તેની સંપત્તિ તમારી સાથે ન જાય, તો તમે તેને કેમ વળગી રહો છો - તમે આંધળા છો?
ਗੁਰ ਕੇ ਚਰਣ ਧਿਆਇ ਤੂ ਤੂਟਹਿ ਮਾਇਆ ਬੰਧ ॥੨॥
gur ke charan dhiaae too tootteh maaeaa bandh |2|ગુરુના ચરણોનું ધ્યાન કરો, અને માયાના બંધનો તમારાથી દૂર થઈ જશે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਭਾਣੈ ਹੁਕਮੁ ਮਨਾਇਓਨੁ ਭਾਣੈ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
bhaanai hukam manaaeion bhaanai sukh paaeaa |તેમની ઇચ્છાના આનંદથી, ભગવાન આપણને તેમની આજ્ઞાના હુકમનું પાલન કરવા પ્રેરણા આપે છે; તેમની ઇચ્છાના આનંદથી, આપણને શાંતિ મળે છે.
ਭਾਣੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲਿਓਨੁ ਭਾਣੈ ਸਚੁ ਧਿਆਇਆ ॥
bhaanai satigur melion bhaanai sach dhiaaeaa |તેમની ઇચ્છાના આનંદથી, તે આપણને સાચા ગુરુને મળવા તરફ દોરી જાય છે; તેમની ઇચ્છાના આનંદથી, અમે સત્યનું ધ્યાન કરીએ છીએ.
ਭਾਣੇ ਜੇਵਡ ਹੋਰ ਦਾਤਿ ਨਾਹੀ ਸਚੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਇਆ ॥
bhaane jevadd hor daat naahee sach aakh sunaaeaa |તેમની ઇચ્છાના આનંદ જેટલો મહાન અન્ય કોઈ ઉપહાર નથી; આ સત્ય બોલવામાં આવે છે અને જાહેર કરવામાં આવે છે.
ਜਿਨ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨ ਸਚੁ ਕਮਾਇਆ ॥
jin kau poorab likhiaa tin sach kamaaeaa |જેમની પાસે આવી પૂર્વનિર્ધારિત નિયતિ છે, તેઓ સત્યનું આચરણ કરે છે અને જીવે છે.
ਨਾਨਕ ਤਿਸੁ ਸਰਣਾਗਤੀ ਜਿਨਿ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥੨੧॥
naanak tis saranaagatee jin jagat upaaeaa |21|નાનક તેમના અભયારણ્યમાં પ્રવેશ્યા છે; તેણે જગતનું સર્જન કર્યું. ||21||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਜਿਨ ਕਉ ਅੰਦਰਿ ਗਿਆਨੁ ਨਹੀ ਭੈ ਕੀ ਨਾਹੀ ਬਿੰਦ ॥
jin kau andar giaan nahee bhai kee naahee bind |જેમની અંદર આધ્યાત્મિક જ્ઞાન નથી, તેમનામાં ભગવાનનો ડર પણ નથી.
ਨਾਨਕ ਮੁਇਆ ਕਾ ਕਿਆ ਮਾਰਣਾ ਜਿ ਆਪਿ ਮਾਰੇ ਗੋਵਿੰਦ ॥੧॥
naanak mueaa kaa kiaa maaranaa ji aap maare govind |1|હે નાનક, જેઓ પહેલાથી જ મરી ગયા છે તેમને શા માટે મારી નાખો? બ્રહ્માંડના ભગવાને પોતે જ તેમને માર્યા છે. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਮਨ ਕੀ ਪਤ੍ਰੀ ਵਾਚਣੀ ਸੁਖੀ ਹੂ ਸੁਖੁ ਸਾਰੁ ॥
man kee patree vaachanee sukhee hoo sukh saar |મનની કુંડળી વાંચવી એ સૌથી ઉત્કૃષ્ટ આનંદમય શાંતિ છે.
ਸੋ ਬ੍ਰਾਹਮਣੁ ਭਲਾ ਆਖੀਐ ਜਿ ਬੂਝੈ ਬ੍ਰਹਮੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥
so braahaman bhalaa aakheeai ji boojhai braham beechaar |તે એકલા જ સારા બ્રાહ્મણ કહેવાય છે, જે ચિંતન ચિંતનમાં ભગવાનને સમજે છે.
ਹਰਿ ਸਾਲਾਹੇ ਹਰਿ ਪੜੈ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ॥
har saalaahe har parrai gur kai sabad veechaar |તે ભગવાનની સ્તુતિ કરે છે, અને ભગવાનનું વાંચન કરે છે, અને ગુરુના શબ્દનું ચિંતન કરે છે.