ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1132
ਜਿਨ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸੇ ਜਨ ਸੋਹੇ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਵਸਾਏ ॥੩॥
jin man vasiaa se jan sohe hiradai naam vasaae |3|જેનું મન નામથી ભરેલું છે તે સુંદર છે; તેઓ નામને તેમના હૃદયમાં સમાવે છે. ||3||
ਘਰੁ ਦਰੁ ਮਹਲੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦਿਖਾਇਆ ਰੰਗ ਸਿਉ ਰਲੀਆ ਮਾਣੈ ॥
ghar dar mahal satiguroo dikhaaeaa rang siau raleea maanai |સાચા ગુરુએ મને ભગવાનનું ઘર અને તેમનો દરબાર અને તેમની હાજરીની હવેલી પ્રગટ કરી છે. હું આનંદપૂર્વક તેમના પ્રેમનો આનંદ માણું છું.
ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਹੈ ਸੁ ਭਲਾ ਕਰਿ ਮਾਨੈ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੈ ॥੪॥੬॥੧੬॥
jo kichh kahai su bhalaa kar maanai naanak naam vakhaanai |4|6|16|તે જે કહે છે તે હું સ્વીકારું છું. નાનક નામનો જપ કરે છે. ||4||6||16||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥
bhairau mahalaa 3 |ભૈરાવ, ત્રીજો મહેલ:
ਮਨਸਾ ਮਨਹਿ ਸਮਾਇ ਲੈ ਗੁਰਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰ ॥
manasaa maneh samaae lai gurasabadee veechaar |ગુરુના શબ્દનું ચિંતન કરીને મનની ઈચ્છાઓ મનમાં સમાઈ જાય છે.
ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਤੇ ਸੋਝੀ ਪਵੈ ਫਿਰਿ ਮਰੈ ਨ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥੧॥
gur poore te sojhee pavai fir marai na vaaro vaar |1|સંપૂર્ણ ગુરુ પાસેથી સમજણ પ્રાપ્ત થાય છે, અને પછી નશ્વર વારંવાર મરતો નથી. ||1||
ਮਨ ਮੇਰੇ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਆਧਾਰੁ ॥
man mere raam naam aadhaar |મારું મન પ્રભુના નામનો સહારો લે છે.
ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ਸਭ ਇਛ ਪੁਜਾਵਣਹਾਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guraparasaad param pad paaeaa sabh ichh pujaavanahaar |1| rahaau |ગુરુની કૃપાથી, મેં સર્વોચ્ચ દરજ્જો મેળવ્યો છે; ભગવાન બધી ઈચ્છાઓ પૂર્ણ કરનાર છે. ||1||થોભો ||
ਸਭ ਮਹਿ ਏਕੋ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਬੂਝ ਨ ਪਾਇ ॥
sabh meh eko rav rahiaa gur bin boojh na paae |એક જ પ્રભુ સર્વમાં વ્યાપેલા અને વ્યાપેલા છે; ગુરુ વિના આ સમજણ પ્રાપ્ત થતી નથી.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪ੍ਰਗਟੁ ਹੋਆ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥੨॥
guramukh pragatt hoaa meraa har prabh anadin har gun gaae |2|મારા ભગવાન ભગવાન મને પ્રગટ થયા છે, અને હું ગુરુમુખ બન્યો છું. રાત-દિવસ, હું પ્રભુની સ્તુતિ ગાઉં છું. ||2||
ਸੁਖਦਾਤਾ ਹਰਿ ਏਕੁ ਹੈ ਹੋਰ ਥੈ ਸੁਖੁ ਨ ਪਾਹਿ ॥
sukhadaataa har ek hai hor thai sukh na paeh |એક પ્રભુ શાંતિ આપનાર છે; શાંતિ બીજે ક્યાંય જોવા મળતી નથી.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਿਨੀ ਨ ਸੇਵਿਆ ਦਾਤਾ ਸੇ ਅੰਤਿ ਗਏ ਪਛੁਤਾਹਿ ॥੩॥
satigur jinee na seviaa daataa se ant ge pachhutaeh |3|જેઓ આપનાર, સાચા ગુરુની સેવા કરતા નથી, તેઓ અંતમાં અફસોસ સાથે વિદાય લે છે. ||3||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਫਿਰਿ ਦੁਖੁ ਨ ਲਾਗੈ ਧਾਇ ॥
satigur sev sadaa sukh paaeaa fir dukh na laagai dhaae |સાચા ગુરુની સેવા કરવાથી સ્થાયી શાંતિ પ્રાપ્ત થાય છે, અને મનુષ્યને લાંબા સમય સુધી પીડા થતી નથી.
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਈ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਸਮਾਇ ॥੪॥੭॥੧੭॥
naanak har bhagat paraapat hoee jotee jot samaae |4|7|17|નાનકને ભગવાનની ભક્તિમય ઉપાસનાથી ધન્ય થયું છે; તેનો પ્રકાશ પ્રકાશમાં ભળી ગયો છે. ||4||7||17||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥
bhairau mahalaa 3 |ભૈરાવ, ત્રીજો મહેલ:
ਬਾਝੁ ਗੁਰੂ ਜਗਤੁ ਬਉਰਾਨਾ ਭੂਲਾ ਚੋਟਾ ਖਾਈ ॥
baajh guroo jagat bauraanaa bhoolaa chottaa khaaee |ગુરુ વિના જગત ગાંડો છે; મૂંઝવણ અને ભ્રમિત, તે મારવામાં આવે છે, અને તે પીડાય છે.
ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ਦਰ ਕੀ ਖਬਰਿ ਨ ਪਾਈ ॥੧॥
mar mar jamai sadaa dukh paae dar kee khabar na paaee |1|તે મૃત્યુ પામે છે અને ફરીથી મૃત્યુ પામે છે, અને પુનર્જન્મ લે છે, હંમેશા પીડામાં છે, પરંતુ તે ભગવાનના દ્વારથી અજાણ છે. ||1||
ਮੇਰੇ ਮਨ ਸਦਾ ਰਹਹੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸਰਣਾ ॥
mere man sadaa rahahu satigur kee saranaa |હે મારા મન, સાચા ગુરુના અભયારણ્યની રક્ષામાં હંમેશા રહે.
ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮੀਠਾ ਸਦ ਲਾਗਾ ਗੁਰਸਬਦੇ ਭਵਜਲੁ ਤਰਣਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
hiradai har naam meetthaa sad laagaa gurasabade bhavajal taranaa |1| rahaau |તે લોકો, જેમના હૃદયમાં ભગવાનનું નામ મધુર લાગે છે, તેઓ ગુરુના શબ્દ દ્વારા ભયાનક વિશ્વ-સાગરને પાર કરી જાય છે. ||1||થોભો ||
ਭੇਖ ਕਰੈ ਬਹੁਤੁ ਚਿਤੁ ਡੋਲੈ ਅੰਤਰਿ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥
bhekh karai bahut chit ddolai antar kaam krodh ahankaar |નશ્વર વિવિધ ધાર્મિક વસ્ત્રો પહેરે છે, પરંતુ તેની ચેતના અસ્થિર છે; અંદરથી તે જાતીય ઈચ્છા, ક્રોધ અને અહંકારથી ભરેલો છે.
ਅੰਤਰਿ ਤਿਸਾ ਭੂਖ ਅਤਿ ਬਹੁਤੀ ਭਉਕਤ ਫਿਰੈ ਦਰ ਬਾਰੁ ॥੨॥
antar tisaa bhookh at bahutee bhaukat firai dar baar |2|ઊંડા અંદર મહાન તરસ અને અપાર ભૂખ છે; તે ઘરે ઘરે ભટકે છે. ||2||
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮਰਹਿ ਫਿਰਿ ਜੀਵਹਿ ਤਿਨ ਕਉ ਮੁਕਤਿ ਦੁਆਰਿ ॥
gur kai sabad mareh fir jeeveh tin kau mukat duaar |જેઓ ગુરુના શબ્દમાં મૃત્યુ પામે છે તેઓ પુનર્જન્મ પામે છે; તેઓ મુક્તિના દ્વાર શોધે છે.
ਅੰਤਰਿ ਸਾਂਤਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਰਾਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥੩॥
antar saant sadaa sukh hovai har raakhiaa ur dhaar |3|અંદર સતત શાંતિ અને શાંતિ સાથે, તેઓ ભગવાનને તેમના હૃદયમાં સમાવે છે. ||3||
ਜਿਉ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਵੈ ਕਰਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਈ ॥
jiau tis bhaavai tivai chalaavai karanaa kichhoo na jaaee |જેમ તે તેને ખુશ કરે છે, તે આપણને કાર્ય કરવા માટે પ્રેરણા આપે છે. બીજું કશું કરી શકાતું નથી.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਸਮੑਾਲੇ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਵਡਿਆਈ ॥੪॥੮॥੧੮॥
naanak guramukh sabad samaale raam naam vaddiaaee |4|8|18|ઓ નાનક, ગુરુમુખ શબ્દના શબ્દનું ચિંતન કરે છે, અને ભગવાનના નામની ભવ્ય મહાનતાથી આશીર્વાદ પામે છે. ||4||8||18||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥
bhairau mahalaa 3 |ભૈરાવ, ત્રીજો મહેલ:
ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਖੁਆਇਆ ਦੁਖੁ ਖਟੇ ਦੁਖ ਖਾਇ ॥
haumai maaeaa mohi khuaaeaa dukh khatte dukh khaae |અહંકાર, માયા અને આસક્તિમાં ખોવાઈ ગયેલો, મનુષ્ય દુઃખ કમાય છે, અને દુઃખ ખાય છે.
ਅੰਤਰਿ ਲੋਭ ਹਲਕੁ ਦੁਖੁ ਭਾਰੀ ਬਿਨੁ ਬਿਬੇਕ ਭਰਮਾਇ ॥੧॥
antar lobh halak dukh bhaaree bin bibek bharamaae |1|મહાન રોગ, લોભનો હડકવાળો રોગ, તેની અંદર ઊંડો છે; તે આડેધડ ફરે છે. ||1||
ਮਨਮੁਖਿ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਸੈਸਾਰਿ ॥
manamukh dhrig jeevan saisaar |આ સંસારમાં સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખનું જીવન શાપિત છે.
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਸੁਪਨੈ ਨਹੀ ਚੇਤਿਆ ਹਰਿ ਸਿਉ ਕਦੇ ਨ ਲਾਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
raam naam supanai nahee chetiaa har siau kade na laagai piaar |1| rahaau |તેને સ્વપ્નમાં પણ ભગવાનનું નામ યાદ નથી. તેને પ્રભુના નામ સાથે ક્યારેય પ્રેમ થતો નથી. ||1||થોભો ||
ਪਸੂਆ ਕਰਮ ਕਰੈ ਨਹੀ ਬੂਝੈ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵੈ ਕੂੜੋ ਹੋਇ ॥
pasooaa karam karai nahee boojhai koorr kamaavai koorro hoe |તે જાનવરની જેમ વર્તે છે, અને કંઈપણ સમજતો નથી. મિથ્યાત્વનું આચરણ કરવાથી તે મિથ્યા બની જાય છે.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਉਲਟੀ ਹੋਵੈ ਖੋਜਿ ਲਹੈ ਜਨੁ ਕੋਇ ॥੨॥
satigur milai ta ulattee hovai khoj lahai jan koe |2|પરંતુ જ્યારે મનુષ્ય સાચા ગુરુને મળે છે, ત્યારે તેની દુનિયાને જોવાની રીત બદલાઈ જાય છે. ભગવાનને શોધનાર અને મેળવનાર નમ્ર માણસો કેટલા દુર્લભ છે. ||2||
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਰਿਦੈ ਸਦ ਵਸਿਆ ਪਾਇਆ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ॥
har har naam ridai sad vasiaa paaeaa gunee nidhaan |જેનું હૃદય હંમેશ માટે ભગવાન, હર, હરના નામથી ભરેલું છે, તે વ્યક્તિ ગુણોના ભંડાર ભગવાનને પ્રાપ્ત કરે છે.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ਚੂਕਾ ਮਨ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥੩॥
guraparasaadee pooraa paaeaa chookaa man abhimaan |3|ગુરુની કૃપાથી, તે સંપૂર્ણ ભગવાનને શોધે છે; તેના મનનો અહંકાર નાબૂદ થાય છે. ||3||
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ਮਾਰਗਿ ਪਾਏ ॥
aape karataa kare karaae aape maarag paae |નિર્માતા પોતે કાર્ય કરે છે, અને બધાને કાર્ય કરવા પ્રેરે છે. તે પોતે જ આપણને માર્ગ પર મૂકે છે.