ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 1132
ਜਿਨ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸੇ ਜਨ ਸੋਹੇ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਵਸਾਏ ॥੩॥
jin man vasiaa se jan sohe hiradai naam vasaae |3|ಯಾರ ಮನಸ್ಸುಗಳು ನಾಮದಿಂದ ತುಂಬಿವೆಯೋ ಅವರು ಸುಂದರರಾಗಿದ್ದಾರೆ; ಅವರು ತಮ್ಮ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ನಾಮ್ ಅನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುತ್ತಾರೆ. ||3||
ਘਰੁ ਦਰੁ ਮਹਲੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦਿਖਾਇਆ ਰੰਗ ਸਿਉ ਰਲੀਆ ਮਾਣੈ ॥
ghar dar mahal satiguroo dikhaaeaa rang siau raleea maanai |ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ನನಗೆ ಭಗವಂತನ ಮನೆ ಮತ್ತು ಅವನ ನ್ಯಾಯಾಲಯವನ್ನು ಮತ್ತು ಅವನ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯ ಭವನವನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಿದ್ದಾನೆ. ನಾನು ಅವರ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಸಂತೋಷದಿಂದ ಆನಂದಿಸುತ್ತೇನೆ.
ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਹੈ ਸੁ ਭਲਾ ਕਰਿ ਮਾਨੈ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੈ ॥੪॥੬॥੧੬॥
jo kichh kahai su bhalaa kar maanai naanak naam vakhaanai |4|6|16|ಅವನು ಏನು ಹೇಳಿದರೂ ನಾನು ಒಳ್ಳೆಯದು ಎಂದು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ; ನಾನಕ್ ನಾಮವನ್ನು ಪಠಿಸುತ್ತಾರೆ. ||4||6||16||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥
bhairau mahalaa 3 |ಭೈರಾವ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹಲ್:
ਮਨਸਾ ਮਨਹਿ ਸਮਾਇ ਲੈ ਗੁਰਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰ ॥
manasaa maneh samaae lai gurasabadee veechaar |ಗುರುಗಳ ಶಬ್ಧದ ಮಾತನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾ ಮನಸ್ಸಿನ ಆಸೆಗಳು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗುತ್ತವೆ.
ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਤੇ ਸੋਝੀ ਪਵੈ ਫਿਰਿ ਮਰੈ ਨ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥੧॥
gur poore te sojhee pavai fir marai na vaaro vaar |1|ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರುವಿನಿಂದ ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ಪಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ನಂತರ ಮರ್ತ್ಯವು ಮತ್ತೆಮತ್ತೆ ಸಾಯುವುದಿಲ್ಲ. ||1||
ਮਨ ਮੇਰੇ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਆਧਾਰੁ ॥
man mere raam naam aadhaar |ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಬೆಂಬಲವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ਸਭ ਇਛ ਪੁਜਾਵਣਹਾਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guraparasaad param pad paaeaa sabh ichh pujaavanahaar |1| rahaau |ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ನಾನು ಪರಮ ಸ್ಥಾನಮಾನವನ್ನು ಪಡೆದಿದ್ದೇನೆ; ಭಗವಂತನು ಎಲ್ಲಾ ಆಸೆಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸುವವನು. ||1||ವಿರಾಮ||
ਸਭ ਮਹਿ ਏਕੋ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਬੂਝ ਨ ਪਾਇ ॥
sabh meh eko rav rahiaa gur bin boojh na paae |ಒಬ್ಬನೇ ಭಗವಂತ ಎಲ್ಲರಲ್ಲಿಯೂ ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ; ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ ಈ ತಿಳುವಳಿಕೆ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪ੍ਰਗਟੁ ਹੋਆ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥੨॥
guramukh pragatt hoaa meraa har prabh anadin har gun gaae |2|ನನ್ನ ಭಗವಂತ ನನಗೆ ಬಹಿರಂಗವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ನಾನು ಗುರುಮುಖನಾಗಿದ್ದೇನೆ. ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ನಾನು ಭಗವಂತನ ಅದ್ಭುತವಾದ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತೇನೆ. ||2||
ਸੁਖਦਾਤਾ ਹਰਿ ਏਕੁ ਹੈ ਹੋਰ ਥੈ ਸੁਖੁ ਨ ਪਾਹਿ ॥
sukhadaataa har ek hai hor thai sukh na paeh |ಒಬ್ಬನೇ ಕರ್ತನು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕೊಡುವವನು; ಶಾಂತಿ ಬೇರೆಲ್ಲೂ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਿਨੀ ਨ ਸੇਵਿਆ ਦਾਤਾ ਸੇ ਅੰਤਿ ਗਏ ਪਛੁਤਾਹਿ ॥੩॥
satigur jinee na seviaa daataa se ant ge pachhutaeh |3|ಕೊಡುವವರ, ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡದವರು ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪದಿಂದ ನಿರ್ಗಮಿಸುತ್ತಾರೆ. ||3||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਫਿਰਿ ਦੁਖੁ ਨ ਲਾਗੈ ਧਾਇ ॥
satigur sev sadaa sukh paaeaa fir dukh na laagai dhaae |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಶಾಶ್ವತ ಶಾಂತಿ ಸಿಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಮನುಷ್ಯರು ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ನೋವಿನಿಂದ ಬಳಲುವುದಿಲ್ಲ.
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਈ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਸਮਾਇ ॥੪॥੭॥੧੭॥
naanak har bhagat paraapat hoee jotee jot samaae |4|7|17|ನಾನಕ್ ಭಗವಂತನ ಭಕ್ತಿಪೂರ್ವಕ ಆರಾಧನೆಯಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ; ಅವನ ಬೆಳಕು ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಂಡಿದೆ. ||4||7||17||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥
bhairau mahalaa 3 |ಭೈರಾವ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹಲ್:
ਬਾਝੁ ਗੁਰੂ ਜਗਤੁ ਬਉਰਾਨਾ ਭੂਲਾ ਚੋਟਾ ਖਾਈ ॥
baajh guroo jagat bauraanaa bhoolaa chottaa khaaee |ಗುರುವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಜಗತ್ತು ಹುಚ್ಚು; ಗೊಂದಲಕ್ಕೊಳಗಾದ ಮತ್ತು ಭ್ರಮೆಗೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತದೆ, ಅದು ಹೊಡೆಯಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ ಮತ್ತು ಅದು ನರಳುತ್ತದೆ.
ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ਦਰ ਕੀ ਖਬਰਿ ਨ ਪਾਈ ॥੧॥
mar mar jamai sadaa dukh paae dar kee khabar na paaee |1|ಅದು ಸಾಯುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸಾಯುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಮರುಹುಟ್ಟು ಪಡೆಯುತ್ತದೆ, ಯಾವಾಗಲೂ ನೋವಿನಿಂದ ಕೂಡಿದೆ, ಆದರೆ ಅದು ಭಗವಂತನ ದ್ವಾರದ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ. ||1||
ਮੇਰੇ ਮਨ ਸਦਾ ਰਹਹੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸਰਣਾ ॥
mere man sadaa rahahu satigur kee saranaa |ಓ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ, ಯಾವಾಗಲೂ ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಆಶ್ರಯದಲ್ಲಿ ಇರು.
ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮੀਠਾ ਸਦ ਲਾਗਾ ਗੁਰਸਬਦੇ ਭਵਜਲੁ ਤਰਣਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
hiradai har naam meetthaa sad laagaa gurasabade bhavajal taranaa |1| rahaau |ಯಾರ ಹೃದಯಗಳಿಗೆ ಭಗವಂತನ ನಾಮವು ಮಧುರವಾಗಿ ತೋರುತ್ತದೆಯೋ ಆ ಜನರು ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದಿಂದ ಭಯಂಕರವಾದ ವಿಶ್ವ ಸಾಗರದಾದ್ಯಂತ ಸಾಗಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਭੇਖ ਕਰੈ ਬਹੁਤੁ ਚਿਤੁ ਡੋਲੈ ਅੰਤਰਿ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥
bhekh karai bahut chit ddolai antar kaam krodh ahankaar |ಮರ್ತ್ಯನು ವಿವಿಧ ಧಾರ್ಮಿಕ ನಿಲುವಂಗಿಯನ್ನು ಧರಿಸುತ್ತಾನೆ, ಆದರೆ ಅವನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯು ಅಸ್ಥಿರವಾಗಿರುತ್ತದೆ; ಆಳವಾಗಿ, ಅವನು ಲೈಂಗಿಕ ಬಯಕೆ, ಕೋಪ ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರದಿಂದ ತುಂಬಿರುತ್ತಾನೆ.
ਅੰਤਰਿ ਤਿਸਾ ਭੂਖ ਅਤਿ ਬਹੁਤੀ ਭਉਕਤ ਫਿਰੈ ਦਰ ਬਾਰੁ ॥੨॥
antar tisaa bhookh at bahutee bhaukat firai dar baar |2|ಆಳವಾದ ಬಾಯಾರಿಕೆ ಮತ್ತು ಅಪಾರ ಹಸಿವು; ಅವನು ಮನೆಯಿಂದ ಮನೆಗೆ ಅಲೆದಾಡುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮਰਹਿ ਫਿਰਿ ਜੀਵਹਿ ਤਿਨ ਕਉ ਮੁਕਤਿ ਦੁਆਰਿ ॥
gur kai sabad mareh fir jeeveh tin kau mukat duaar |ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದಲ್ಲಿ ಮರಣ ಹೊಂದಿದವರು ಮರುಹುಟ್ಟು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ವಿಮೋಚನೆಯ ಬಾಗಿಲನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਅੰਤਰਿ ਸਾਂਤਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਰਾਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥੩॥
antar saant sadaa sukh hovai har raakhiaa ur dhaar |3|ಆಳವಾದ ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಶಾಂತಿಯಿಂದ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುತ್ತಾರೆ. ||3||
ਜਿਉ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਵੈ ਕਰਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਈ ॥
jiau tis bhaavai tivai chalaavai karanaa kichhoo na jaaee |ಅದು ಅವನಿಗೆ ಇಷ್ಟವಾಗುವಂತೆ, ಅವನು ನಮಗೆ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಲು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತಾನೆ. ಬೇರೇನೂ ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਸਮੑਾਲੇ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਵਡਿਆਈ ॥੪॥੮॥੧੮॥
naanak guramukh sabad samaale raam naam vaddiaaee |4|8|18|ಓ ನಾನಕ್, ಗುರ್ಮುಖನು ಶಬ್ದದ ಪದವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಅದ್ಭುತವಾದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ. ||4||8||18||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥
bhairau mahalaa 3 |ಭೈರಾವ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹಲ್:
ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਖੁਆਇਆ ਦੁਖੁ ਖਟੇ ਦੁਖ ਖਾਇ ॥
haumai maaeaa mohi khuaaeaa dukh khatte dukh khaae |ಅಹಂಕಾರ, ಮಾಯೆ ಮತ್ತು ಬಾಂಧವ್ಯದಲ್ಲಿ ಕಳೆದುಹೋಗಿ, ಮರ್ತ್ಯನು ನೋವನ್ನು ಗಳಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನೋವನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತಾನೆ.
ਅੰਤਰਿ ਲੋਭ ਹਲਕੁ ਦੁਖੁ ਭਾਰੀ ਬਿਨੁ ਬਿਬੇਕ ਭਰਮਾਇ ॥੧॥
antar lobh halak dukh bhaaree bin bibek bharamaae |1|ಮಹಾ ರೋಗ, ದುರಾಸೆಯ ಕ್ರೋಧ ರೋಗ, ಅವನೊಳಗೆ ಆಳವಾಗಿದೆ; ಅವನು ವಿವೇಚನೆಯಿಲ್ಲದೆ ಅಲೆದಾಡುತ್ತಾನೆ. ||1||
ਮਨਮੁਖਿ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਸੈਸਾਰਿ ॥
manamukh dhrig jeevan saisaar |ಇಹಲೋಕದಲ್ಲಿ ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನ ಜೀವನವು ಶಾಪಗ್ರಸ್ತವಾಗಿದೆ.
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਸੁਪਨੈ ਨਹੀ ਚੇਤਿਆ ਹਰਿ ਸਿਉ ਕਦੇ ਨ ਲਾਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
raam naam supanai nahee chetiaa har siau kade na laagai piaar |1| rahaau |ಅವನು ಕನಸಿನಲ್ಲಿಯೂ ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ. ಅವನು ಎಂದಿಗೂ ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਪਸੂਆ ਕਰਮ ਕਰੈ ਨਹੀ ਬੂਝੈ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵੈ ਕੂੜੋ ਹੋਇ ॥
pasooaa karam karai nahee boojhai koorr kamaavai koorro hoe |ಅವನು ಮೃಗದಂತೆ ವರ್ತಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಏನನ್ನೂ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ. ಸುಳ್ಳನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಅವನು ಸುಳ್ಳಾಗುತ್ತಾನೆ.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਉਲਟੀ ਹੋਵੈ ਖੋਜਿ ਲਹੈ ਜਨੁ ਕੋਇ ॥੨॥
satigur milai ta ulattee hovai khoj lahai jan koe |2|ಆದರೆ ಮರ್ತ್ಯನು ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದಾಗ, ಅವನ ಜಗತ್ತನ್ನು ನೋಡುವ ರೀತಿ ಬದಲಾಗುತ್ತದೆ. ಭಗವಂತನನ್ನು ಹುಡುಕುವ ಮತ್ತು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವ ವಿನಮ್ರರು ಎಷ್ಟು ಅಪರೂಪ. ||2||
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਰਿਦੈ ਸਦ ਵਸਿਆ ਪਾਇਆ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ॥
har har naam ridai sad vasiaa paaeaa gunee nidhaan |ಹರ್, ಹರ್ ಎಂಬ ಭಗವಂತನ ನಾಮದಿಂದ ಹೃದಯವು ಸದಾ ತುಂಬಿರುತ್ತದೆಯೋ ಆ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಪುಣ್ಯದ ನಿಧಿಯಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ਚੂਕਾ ਮਨ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥੩॥
guraparasaadee pooraa paaeaa chookaa man abhimaan |3|ಗುರುವಿನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ ಅವರು ಪರಿಪೂರ್ಣ ಭಗವಂತನನ್ನು ಕಾಣುತ್ತಾರೆ; ಅವನ ಮನಸ್ಸಿನ ಅಹಂಕಾರದ ಅಹಂಕಾರವು ನಿರ್ಮೂಲನೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ||3||
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ਮਾਰਗਿ ਪਾਏ ॥
aape karataa kare karaae aape maarag paae |ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನು ತಾನೇ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲರೂ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ಆತನೇ ನಮ್ಮನ್ನು ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಇಡುತ್ತಾನೆ.