ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 1285
ਇਕਿ ਨਗਨ ਫਿਰਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ਨਂੀਦ ਨ ਸੋਵਹੀ ॥
eik nagan fireh din raat naneed na sovahee |ಕೆಲವರು ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ಬೆತ್ತಲೆಯಾಗಿ ಅಲೆದಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ನಿದ್ರೆ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ.
ਇਕਿ ਅਗਨਿ ਜਲਾਵਹਿ ਅੰਗੁ ਆਪੁ ਵਿਗੋਵਹੀ ॥
eik agan jalaaveh ang aap vigovahee |ಕೆಲವರು ತಮ್ಮ ಕೈಕಾಲುಗಳನ್ನು ಬೆಂಕಿಯಲ್ಲಿ ಸುಟ್ಟು, ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವು ಹಾನಿಗೊಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಹಾಳುಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਤਨੁ ਛਾਰੁ ਕਿਆ ਕਹਿ ਰੋਵਹੀ ॥
vin naavai tan chhaar kiaa keh rovahee |ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ, ದೇಹವು ಬೂದಿಯಾಗುತ್ತದೆ; ಹಾಗಿದ್ದರೆ ಮಾತಾಡಿ ಅಳುವುದರಿಂದ ಏನು ಪ್ರಯೋಜನ?
ਸੋਹਨਿ ਖਸਮ ਦੁਆਰਿ ਜਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹੀ ॥੧੫॥
sohan khasam duaar ji satigur sevahee |15|ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವವರು ತಮ್ಮ ಭಗವಂತನ ಮತ್ತು ಯಜಮಾನನ ಆಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಅಲಂಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಶ್ರೇಷ್ಠರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ||15||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਬਾਬੀਹਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵੇਲੈ ਬੋਲਿਆ ਤਾਂ ਦਰਿ ਸੁਣੀ ਪੁਕਾਰ ॥
baabeehaa amrit velai boliaa taan dar sunee pukaar |ಮುಂಜಾನೆಯ ಮುಂಜಾನೆಯ ಅಮೃತ ಘಳಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಮಳೆಹಕ್ಕಿ ಚಿಲಿಪಿಲಿ; ಅದರ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಗಳನ್ನು ಭಗವಂತನ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಕೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਮੇਘੈ ਨੋ ਫੁਰਮਾਨੁ ਹੋਆ ਵਰਸਹੁ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥
meghai no furamaan hoaa varasahu kirapaa dhaar |ಕರುಣೆಯ ಮಳೆಯನ್ನು ಸುರಿಸುವಂತೆ ಮೋಡಗಳಿಗೆ ಆದೇಶವನ್ನು ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਹਉ ਤਿਨ ਕੈ ਬਲਿਹਾਰਣੈ ਜਿਨੀ ਸਚੁ ਰਖਿਆ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥
hau tin kai balihaaranai jinee sach rakhiaa ur dhaar |ತಮ್ಮ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿದವರಿಗೆ ನಾನು ತ್ಯಾಗ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੇ ਸਭ ਹਰੀਆਵਲੀ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ॥੧॥
naanak naame sabh hareeaavalee gur kai sabad veechaar |1|ಓ ನಾನಕ್, ನಾಮದ ಮೂಲಕ ಎಲ್ಲರೂ ಪುನರುಜ್ಜೀವನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ, ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ವಾಕ್ಯವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾರೆ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਬਾਬੀਹਾ ਇਵ ਤੇਰੀ ਤਿਖਾ ਨ ਉਤਰੈ ਜੇ ਸਉ ਕਰਹਿ ਪੁਕਾਰ ॥
baabeehaa iv teree tikhaa na utarai je sau kareh pukaar |ಓ ಮಳೆಹಕ್ಕಿ, ನೀನು ನೂರು ಬಾರಿ ಕೂಗಿದರೂ ನಿನ್ನ ಬಾಯಾರಿಕೆಯನ್ನು ನೀಗಿಸುವ ಮಾರ್ಗ ಇದಲ್ಲ.
ਨਦਰੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਨਦਰੀ ਉਪਜੈ ਪਿਆਰੁ ॥
nadaree satigur paaeeai nadaree upajai piaar |ದೇವರ ದಯೆಯಿಂದ ನಿಜವಾದ ಗುರು ಸಿಗುತ್ತಾನೆ; ಅವನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ, ಪ್ರೀತಿಯು ಉತ್ತುಂಗಕ್ಕೇರಿತು.
ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਵਿਚਹੁ ਜਾਹਿ ਵਿਕਾਰ ॥੨॥
naanak saahib man vasai vichahu jaeh vikaar |2|ಓ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಯಜಮಾನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದಾಗ, ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ಮತ್ತು ದುಷ್ಟ ಒಳಗಿನಿಂದ ಹೊರಡುತ್ತದೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਇਕਿ ਜੈਨੀ ਉਝੜ ਪਾਇ ਧੁਰਹੁ ਖੁਆਇਆ ॥
eik jainee ujharr paae dhurahu khuaaeaa |ಕೆಲವರು ಜೈನರು, ಅರಣ್ಯದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಸಮಯವನ್ನು ವ್ಯರ್ಥ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ; ಅವರ ಪೂರ್ವನಿರ್ಧರಿತ ಹಣೆಬರಹದಿಂದ, ಅವರು ಹಾಳಾಗುತ್ತಾರೆ.
ਤਿਨ ਮੁਖਿ ਨਾਹੀ ਨਾਮੁ ਨ ਤੀਰਥਿ ਨੑਾਇਆ ॥
tin mukh naahee naam na teerath naaeaa |ನಾಮ, ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು, ಅವರ ತುಟಿಗಳಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲ; ಅವರು ಪವಿತ್ರ ತೀರ್ಥಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ನಾನ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ.
ਹਥੀ ਸਿਰ ਖੋਹਾਇ ਨ ਭਦੁ ਕਰਾਇਆ ॥
hathee sir khohaae na bhad karaaeaa |ಅವರು ಶೇವಿಂಗ್ ಮಾಡುವ ಬದಲು ತಮ್ಮ ಕೈಗಳಿಂದ ತಮ್ಮ ಕೂದಲನ್ನು ಎಳೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਕੁਚਿਲ ਰਹਹਿ ਦਿਨ ਰਾਤਿ ਸਬਦੁ ਨ ਭਾਇਆ ॥
kuchil raheh din raat sabad na bhaaeaa |ಅವರು ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ಅಶುದ್ಧರಾಗಿರುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಶಾಬಾದ್ ಪದವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਤਿਨ ਜਾਤਿ ਨ ਪਤਿ ਨ ਕਰਮੁ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
tin jaat na pat na karam janam gavaaeaa |ಅವರಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಸ್ಥಾನಮಾನವಿಲ್ಲ, ಗೌರವವಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಒಳ್ಳೆಯ ಕರ್ಮವಿಲ್ಲ. ಅವರು ತಮ್ಮ ಜೀವನವನ್ನು ವ್ಯರ್ಥವಾಗಿ ವ್ಯರ್ಥ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.
ਮਨਿ ਜੂਠੈ ਵੇਜਾਤਿ ਜੂਠਾ ਖਾਇਆ ॥
man jootthai vejaat jootthaa khaaeaa |ಅವರ ಮನಸ್ಸು ಸುಳ್ಳು ಮತ್ತು ಅಶುದ್ಧವಾಗಿದೆ; ಅವರು ತಿನ್ನುವುದು ಅಶುದ್ಧ ಮತ್ತು ಅಪವಿತ್ರ.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਆਚਾਰੁ ਨ ਕਿਨ ਹੀ ਪਾਇਆ ॥
bin sabadai aachaar na kin hee paaeaa |ಶಾಬಾದ್ ಇಲ್ಲದೆ, ಯಾರೂ ಉತ್ತಮ ನಡವಳಿಕೆಯ ಜೀವನಶೈಲಿಯನ್ನು ಸಾಧಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਓਅੰਕਾਰਿ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ॥੧੬॥
guramukh oankaar sach samaaeaa |16|ಗುರುಮುಖ್ ನಿಜವಾದ ಲಾರ್ಡ್ ಗಾಡ್, ಯುನಿವರ್ಸಲ್ ಕ್ರಿಯೇಟರ್ನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗಿದೆ. ||16||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਸਾਵਣਿ ਸਰਸੀ ਕਾਮਣੀ ਗੁਰਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰਿ ॥
saavan sarasee kaamanee gurasabadee veechaar |ಸಾವನ ಮಾಸದಲ್ಲಿ, ವಧು ಸಂತೋಷದಿಂದ, ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾಳೆ.
ਨਾਨਕ ਸਦਾ ਸੁਹਾਗਣੀ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਅਪਾਰਿ ॥੧॥
naanak sadaa suhaaganee gur kai het apaar |1|ಓ ನಾನಕ್, ಅವಳು ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಸಂತೋಷದ ಆತ್ಮ-ವಧು; ಗುರುವಿನ ಮೇಲಿನ ಅವಳ ಪ್ರೀತಿ ಅಪರಿಮಿತ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਸਾਵਣਿ ਦਝੈ ਗੁਣ ਬਾਹਰੀ ਜਿਸੁ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਿਆਰੁ ॥
saavan dajhai gun baaharee jis doojai bhaae piaar |ಸಾವನ್ನಲ್ಲಿ, ಸದ್ಗುಣವಿಲ್ಲದ ಅವಳು ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಬಾಂಧವ್ಯ ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸುಟ್ಟುಹೋಗುತ್ತಾಳೆ.
ਨਾਨਕ ਪਿਰ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਈ ਸਭੁ ਸੀਗਾਰੁ ਖੁਆਰੁ ॥੨॥
naanak pir kee saar na jaanee sabh seegaar khuaar |2|ಓ ನಾನಕ್, ಅವಳು ತನ್ನ ಪತಿ ಭಗವಂತನ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಮೆಚ್ಚುವುದಿಲ್ಲ; ಅವಳ ಎಲ್ಲಾ ಅಲಂಕಾರಗಳು ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕವಾಗಿವೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਸਚਾ ਅਲਖ ਅਭੇਉ ਹਠਿ ਨ ਪਤੀਜਈ ॥
sachaa alakh abheo hatth na pateejee |ನಿಜವಾದ, ಕಾಣದ, ನಿಗೂಢ ಭಗವಂತ ಮೊಂಡುತನದಿಂದ ಗೆಲ್ಲುವುದಿಲ್ಲ.
ਇਕਿ ਗਾਵਹਿ ਰਾਗ ਪਰੀਆ ਰਾਗਿ ਨ ਭੀਜਈ ॥
eik gaaveh raag pareea raag na bheejee |ಕೆಲವರು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ರಾಗಗಳ ಪ್ರಕಾರ ಹಾಡುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಈ ರಾಗಗಳಿಂದ ಭಗವಂತ ಪ್ರಸನ್ನನಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਇਕਿ ਨਚਿ ਨਚਿ ਪੂਰਹਿ ਤਾਲ ਭਗਤਿ ਨ ਕੀਜਈ ॥
eik nach nach pooreh taal bhagat na keejee |ಕೆಲವರು ಕುಣಿದು ಕುಣಿದು ತಾಳವನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡರೂ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಪೂಜಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਇਕਿ ਅੰਨੁ ਨ ਖਾਹਿ ਮੂਰਖ ਤਿਨਾ ਕਿਆ ਕੀਜਈ ॥
eik an na khaeh moorakh tinaa kiaa keejee |ಕೆಲವರು ತಿನ್ನಲು ನಿರಾಕರಿಸುತ್ತಾರೆ; ಈ ಮೂರ್ಖರೊಂದಿಗೆ ಏನು ಮಾಡಬಹುದು?
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਹੋਈ ਬਹੁਤੁ ਕਿਵੈ ਨ ਧੀਜਈ ॥
trisanaa hoee bahut kivai na dheejee |ಬಾಯಾರಿಕೆ ಮತ್ತು ಬಯಕೆ ಬಹಳವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚಿದೆ; ಯಾವುದೂ ತೃಪ್ತಿಯನ್ನು ತರುವುದಿಲ್ಲ.
ਕਰਮ ਵਧਹਿ ਕੈ ਲੋਅ ਖਪਿ ਮਰੀਜਈ ॥
karam vadheh kai loa khap mareejee |ಕೆಲವು ಆಚರಣೆಗಳಿಂದ ಕಟ್ಟಲ್ಪಟ್ಟಿವೆ; ಅವರು ಸಾಯುವವರೆಗೂ ತಮ್ಮನ್ನು ಜಗಳವಾಡುತ್ತಾರೆ.
ਲਾਹਾ ਨਾਮੁ ਸੰਸਾਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਜਈ ॥
laahaa naam sansaar amrit peejee |ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ನಾಮದ ಅಮೃತ ಅಮೃತವನ್ನು ಕುಡಿಯುವುದರಿಂದ ಲಾಭ ಬರುತ್ತದೆ.
ਹਰਿ ਭਗਤੀ ਅਸਨੇਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਘੀਜਈ ॥੧੭॥
har bhagatee asanehi guramukh gheejee |17|ಗುರುಮುಖರು ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಆರಾಧನೆಯಲ್ಲಿ ಸೇರುತ್ತಾರೆ. ||17||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਲਾਰ ਰਾਗੁ ਜੋ ਕਰਹਿ ਤਿਨ ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਹੋਇ ॥
guramukh malaar raag jo kareh tin man tan seetal hoe |ಮಲಾರ್ ರಾಗದಲ್ಲಿ ಹಾಡುವ ಗುರುಮುಖಿಗಳು - ಅವರ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹವು ತಂಪಾಗಿ ಮತ್ತು ಶಾಂತವಾಗುತ್ತದೆ.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਏਕੁ ਪਛਾਣਿਆ ਏਕੋ ਸਚਾ ਸੋਇ ॥
gurasabadee ek pachhaaniaa eko sachaa soe |ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ಅವರು ಒಬ್ಬನೇ ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਸਚਾ ਸਚੁ ਮਨਿ ਸਚੇ ਸਚੀ ਸੋਇ ॥
man tan sachaa sach man sache sachee soe |ಅವರ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹಗಳು ನಿಜ; ಅವರು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಿಗೆ ವಿಧೇಯರಾಗುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಸತ್ಯವೆಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਅੰਦਰਿ ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਹੈ ਸਹਜੇ ਹੀ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥
andar sachee bhagat hai sahaje hee pat hoe |ನಿಜವಾದ ಭಕ್ತಿ ಆರಾಧನೆ ಅವರೊಳಗೆ ಆಳವಾಗಿದೆ; ಅವರು ಸ್ವಯಂಚಾಲಿತವಾಗಿ ಗೌರವದಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ.
ਕਲਿਜੁਗ ਮਹਿ ਘੋਰ ਅੰਧਾਰੁ ਹੈ ਮਨਮੁਖ ਰਾਹੁ ਨ ਕੋਇ ॥
kalijug meh ghor andhaar hai manamukh raahu na koe |ಕಲಿಯುಗದ ಈ ಕರಾಳ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಸಂಪೂರ್ಣ ಅಂಧಕಾರವಿದೆ; ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನು ದಾರಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಲಾರನು.
ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਨਾਨਕਾ ਜਿਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥੧॥
se vaddabhaagee naanakaa jin guramukh paragatt hoe |1|ಓ ನಾನಕ್, ಆ ಗುರುಮುಖರು ಬಹಳ ಧನ್ಯರು, ಯಾರಿಗೆ ಭಗವಂತನು ಬಹಿರಂಗನಾಗಿದ್ದಾನೆ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਇੰਦੁ ਵਰਸੈ ਕਰਿ ਦਇਆ ਲੋਕਾਂ ਮਨਿ ਉਪਜੈ ਚਾਉ ॥
eind varasai kar deaa lokaan man upajai chaau |ಮೋಡಗಳು ಕರುಣೆಯಿಂದ ಸುರಿಸುತ್ತವೆ, ಮತ್ತು ಜನರ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಸಂತೋಷವು ಉಕ್ಕಿ ಹರಿಯುತ್ತದೆ.
ਜਿਸ ਕੈ ਹੁਕਮਿ ਇੰਦੁ ਵਰਸਦਾ ਤਿਸ ਕੈ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਂਉ ॥
jis kai hukam ind varasadaa tis kai sad balihaarai jaanau |ಯಾರ ಆಜ್ಞೆಯಿಂದ ಮೋಡಗಳು ಮಳೆಯಿಂದ ಸಿಡಿಯುತ್ತವೆಯೋ ಆ ದೇವರಿಗೆ ನಾನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಬಲಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ.