ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್

ಪುಟ - 1331

ਹੀਣੌ ਨੀਚੁ ਬੁਰੌ ਬੁਰਿਆਰੁ ॥

heenau neech burau buriaar |

ಕಡಿಮೆ ಕಡಿಮೆ, ಕೆಟ್ಟ ಕೆಟ್ಟ.

ਨੀਧਨ ਕੌ ਧਨੁ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰੁ ॥

needhan kau dhan naam piaar |

ನಾನು ಬಡವ, ಆದರೆ ನನ್ನ ಪ್ರಿಯನೇ, ನಿನ್ನ ಹೆಸರಿನ ಸಂಪತ್ತು ನನ್ನಲ್ಲಿದೆ.

ਇਹੁ ਧਨੁ ਸਾਰੁ ਹੋਰੁ ਬਿਖਿਆ ਛਾਰੁ ॥੪॥

eihu dhan saar hor bikhiaa chhaar |4|

ಇದು ಅತ್ಯಂತ ಶ್ರೇಷ್ಠವಾದ ಸಂಪತ್ತು; ಉಳಿದೆಲ್ಲವೂ ವಿಷ ಮತ್ತು ಬೂದಿ. ||4||

ਉਸਤਤਿ ਨਿੰਦਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰੁ ॥

ausatat nindaa sabad veechaar |

ನಾನು ನಿಂದೆ ಮತ್ತು ಹೊಗಳಿಕೆಗೆ ಗಮನ ಕೊಡುವುದಿಲ್ಲ; ನಾನು ಶಬ್ದದ ಪದವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತೇನೆ.

ਜੋ ਦੇਵੈ ਤਿਸ ਕਉ ਜੈਕਾਰੁ ॥

jo devai tis kau jaikaar |

ಆತನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ ನನ್ನನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸುವವನನ್ನು ನಾನು ಆಚರಿಸುತ್ತೇನೆ.

ਤੂ ਬਖਸਹਿ ਜਾਤਿ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥

too bakhaseh jaat pat hoe |

ನೀವು ಯಾರನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸುತ್ತೀರೋ, ಓ ಕರ್ತನೇ, ಸ್ಥಾನಮಾನ ಮತ್ತು ಗೌರವದಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾನೆ.

ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਕਹਾਵੈ ਸੋਇ ॥੫॥੧੨॥

naanak kahai kahaavai soe |5|12|

ನಾನಕ್ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ, ಅವನು ನನ್ನನ್ನು ಮಾತನಾಡುವಂತೆ ನಾನು ಮಾತನಾಡುತ್ತೇನೆ. ||5||12||

ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥

prabhaatee mahalaa 1 |

ಪ್ರಭಾತೀ, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:

ਖਾਇਆ ਮੈਲੁ ਵਧਾਇਆ ਪੈਧੈ ਘਰ ਕੀ ਹਾਣਿ ॥

khaaeaa mail vadhaaeaa paidhai ghar kee haan |

ಅತಿಯಾಗಿ ತಿಂದರೆ ಕೊಳಕು ಹೆಚ್ಚುತ್ತದೆ; ಅಲಂಕಾರಿಕ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಧರಿಸಿ, ಒಬ್ಬರ ಮನೆಗೆ ಅವಮಾನವಾಗುತ್ತದೆ.

ਬਕਿ ਬਕਿ ਵਾਦੁ ਚਲਾਇਆ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਬਿਖੁ ਜਾਣਿ ॥੧॥

bak bak vaad chalaaeaa bin naavai bikh jaan |1|

ಹೆಚ್ಚು ಮಾತನಾಡುವುದು, ಒಬ್ಬರು ಮಾತ್ರ ವಾದಗಳನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತಾರೆ. ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ, ಎಲ್ಲವೂ ವಿಷ - ಇದನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಿ. ||1||

ਬਾਬਾ ਐਸਾ ਬਿਖਮ ਜਾਲਿ ਮਨੁ ਵਾਸਿਆ ॥

baabaa aaisaa bikham jaal man vaasiaa |

ಓ ಬಾಬಾ, ಇದು ನನ್ನ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಹಿಡಿದಿರುವ ವಿಶ್ವಾಸಘಾತುಕ ಬಲೆ;

ਬਿਬਲੁ ਝਾਗਿ ਸਹਜਿ ਪਰਗਾਸਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

bibal jhaag sahaj paragaasiaa |1| rahaau |

ಚಂಡಮಾರುತದ ಅಲೆಗಳನ್ನು ಸವಾರಿ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಅದು ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯಿಂದ ಪ್ರಬುದ್ಧವಾಗುತ್ತದೆ. ||1||ವಿರಾಮ||

ਬਿਖੁ ਖਾਣਾ ਬਿਖੁ ਬੋਲਣਾ ਬਿਖੁ ਕੀ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥

bikh khaanaa bikh bolanaa bikh kee kaar kamaae |

ಅವರು ವಿಷವನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತಾರೆ, ವಿಷವನ್ನು ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ವಿಷಕಾರಿ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.

ਜਮ ਦਰਿ ਬਾਧੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ਛੂਟਸਿ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ॥੨॥

jam dar baadhe maareeeh chhoottas saachai naae |2|

ಮರಣದ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಸಿ ಬಾಯಿಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಶಿಕ್ಷೆಗೆ ಗುರಿಯಾಗುತ್ತಾರೆ; ಅವುಗಳನ್ನು ನಿಜವಾದ ಹೆಸರಿನ ಮೂಲಕ ಮಾತ್ರ ಉಳಿಸಬಹುದು. ||2||

ਜਿਵ ਆਇਆ ਤਿਵ ਜਾਇਸੀ ਕੀਆ ਲਿਖਿ ਲੈ ਜਾਇ ॥

jiv aaeaa tiv jaaeisee keea likh lai jaae |

ಅವರು ಬರುತ್ತಿದ್ದಂತೆಯೇ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ಅವರ ಕ್ರಿಯೆಗಳನ್ನು ದಾಖಲಿಸಲಾಗಿದೆ, ಮತ್ತು ಅವರೊಂದಿಗೆ ಹೋಗಿ.

ਮਨਮੁਖਿ ਮੂਲੁ ਗਵਾਇਆ ਦਰਗਹ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥੩॥

manamukh mool gavaaeaa daragah milai sajaae |3|

ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನು ತನ್ನ ಬಂಡವಾಳವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷೆಗೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತಾನೆ. ||3||

ਜਗੁ ਖੋਟੌ ਸਚੁ ਨਿਰਮਲੌ ਗੁਰਸਬਦੀਂ ਵੀਚਾਰਿ ॥

jag khottau sach niramalau gurasabadeen veechaar |

ಪ್ರಪಂಚವು ಸುಳ್ಳು ಮತ್ತು ಕಲುಷಿತವಾಗಿದೆ; ನಿಜವಾದವನು ಮಾತ್ರ ಶುದ್ಧ. ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ ಅವನನ್ನು ಆಲೋಚಿಸಿ.

ਤੇ ਨਰ ਵਿਰਲੇ ਜਾਣੀਅਹਿ ਜਿਨ ਅੰਤਰਿ ਗਿਆਨੁ ਮੁਰਾਰਿ ॥੪॥

te nar virale jaaneeeh jin antar giaan muraar |4|

ದೇವರ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವರು ಬಹಳ ವಿರಳ ಎಂದು ತಿಳಿದುಬಂದಿದೆ. ||4||

ਅਜਰੁ ਜਰੈ ਨੀਝਰੁ ਝਰੈ ਅਮਰ ਅਨੰਦ ਸਰੂਪ ॥

ajar jarai neejhar jharai amar anand saroop |

ಅವರು ಸಹಿಸಲಾಗದದನ್ನು ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ಮಕರಂದ, ಆನಂದದ ಮೂರ್ತರೂಪ, ನಿರಂತರವಾಗಿ ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಹರಿಯುತ್ತದೆ.

ਨਾਨਕੁ ਜਲ ਕੌ ਮੀਨੁ ਸੈ ਥੇ ਭਾਵੈ ਰਾਖਹੁ ਪ੍ਰੀਤਿ ॥੫॥੧੩॥

naanak jal kau meen sai the bhaavai raakhahu preet |5|13|

ಓ ನಾನಕ್, ಮೀನು ನೀರಿನೊಂದಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿದೆ; ಅದು ನಿಮಗೆ ಇಷ್ಟವಾದರೆ, ಕರ್ತನೇ, ದಯವಿಟ್ಟು ಅಂತಹ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ನನ್ನಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿ. ||5||13||

ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥

prabhaatee mahalaa 1 |

ಪ್ರಭಾತೀ, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:

ਗੀਤ ਨਾਦ ਹਰਖ ਚਤੁਰਾਈ ॥

geet naad harakh chaturaaee |

ಹಾಡುಗಳು, ಶಬ್ದಗಳು, ಸಂತೋಷಗಳು ಮತ್ತು ಬುದ್ಧಿವಂತ ತಂತ್ರಗಳು;

ਰਹਸ ਰੰਗ ਫੁਰਮਾਇਸਿ ਕਾਈ ॥

rahas rang furamaaeis kaaee |

ಸಂತೋಷ, ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಆಜ್ಞಾಪಿಸುವ ಶಕ್ತಿ;

ਪੈਨੑਣੁ ਖਾਣਾ ਚੀਤਿ ਨ ਪਾਈ ॥

painan khaanaa cheet na paaee |

ಉತ್ತಮ ಬಟ್ಟೆ ಮತ್ತು ಆಹಾರ - ಇವುಗಳಿಗೆ ಒಬ್ಬರ ಪ್ರಜ್ಞೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾನವಿಲ್ಲ.

ਸਾਚੁ ਸਹਜੁ ਸੁਖੁ ਨਾਮਿ ਵਸਾਈ ॥੧॥

saach sahaj sukh naam vasaaee |1|

ನಾಮ್‌ನಲ್ಲಿ ನಿಜವಾದ ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತ ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಸಮತೋಲನ. ||1||

ਕਿਆ ਜਾਨਾਂ ਕਿਆ ਕਰੈ ਕਰਾਵੈ ॥

kiaa jaanaan kiaa karai karaavai |

ದೇವರು ಏನು ಮಾಡುತ್ತಾನೆ ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೆ ಏನು ಗೊತ್ತು?

ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਤਨਿ ਕਿਛੁ ਨ ਸੁਖਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

naam binaa tan kichh na sukhaavai |1| rahaau |

ನಾಮ, ಭಗವಂತನ ನಾಮವಿಲ್ಲದೆ, ಯಾವುದೂ ನನ್ನ ದೇಹವನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಅನುಭವಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ||1||ವಿರಾಮ||

ਜੋਗ ਬਿਨੋਦ ਸ੍ਵਾਦ ਆਨੰਦਾ ॥

jog binod svaad aanandaa |

ಯೋಗ, ರೋಚಕತೆ, ರುಚಿಕರವಾದ ಸುವಾಸನೆ ಮತ್ತು ಭಾವಪರವಶತೆ;

ਮਤਿ ਸਤ ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਗੋਬਿੰਦਾ ॥

mat sat bhaae bhagat gobindaa |

ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆ, ಸತ್ಯ ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿ ಎಲ್ಲವೂ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಭಗವಂತನ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಬರುತ್ತವೆ.

ਕੀਰਤਿ ਕਰਮ ਕਾਰ ਨਿਜ ਸੰਦਾ ॥

keerat karam kaar nij sandaa |

ಭಗವಂತನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುವ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವುದು ನನ್ನ ಸ್ವಂತ ಉದ್ಯೋಗ.

ਅੰਤਰਿ ਰਵਤੌ ਰਾਜ ਰਵਿੰਦਾ ॥੨॥

antar ravatau raaj ravindaa |2|

ಆಳವಾಗಿ, ನಾನು ಸೂರ್ಯ ಮತ್ತು ಚಂದ್ರನ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತೇನೆ. ||2||

ਪ੍ਰਿਉ ਪ੍ਰਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪ੍ਰੇਮਿ ਉਰ ਧਾਰੀ ॥

priau priau preet prem ur dhaaree |

ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ನನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿದ್ದೇನೆ.

ਦੀਨਾ ਨਾਥੁ ਪੀਉ ਬਨਵਾਰੀ ॥

deenaa naath peeo banavaaree |

ನನ್ನ ಪತಿ ಭಗವಂತ, ವಿಶ್ವದ ಪ್ರಭು, ಸೌಮ್ಯ ಮತ್ತು ಬಡವರ ಒಡೆಯ.

ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਦਾਨੁ ਬ੍ਰਤਕਾਰੀ ॥

anadin naam daan bratakaaree |

ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ನಾಮವು ದಾನ ಮತ್ತು ಉಪವಾಸದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಕೊಡುಗೆಯಾಗಿದೆ.

ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਤਰੰਗ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰੀ ॥੩॥

tripat tarang tat beechaaree |3|

ಅಲೆಗಳು ಕಡಿಮೆಯಾದವು, ವಾಸ್ತವದ ಸಾರವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತವೆ. ||3||

ਅਕਥੌ ਕਥਉ ਕਿਆ ਮੈ ਜੋਰੁ ॥

akathau kthau kiaa mai jor |

ಹೇಳದ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಹೇಳಲು ನನಗೇನು ಅಧಿಕಾರ?

ਭਗਤਿ ਕਰੀ ਕਰਾਇਹਿ ਮੋਰ ॥

bhagat karee karaaeihi mor |

ನಿನ್ನನ್ನು ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಪೂಜಿಸುತ್ತೇನೆ; ಹಾಗೆ ಮಾಡಲು ನೀವು ನನ್ನನ್ನು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತೀರಿ.

ਅੰਤਰਿ ਵਸੈ ਚੂਕੈ ਮੈ ਮੋਰ ॥

antar vasai chookai mai mor |

ನೀವು ಒಳಗೆ ಆಳವಾಗಿ ವಾಸಿಸುತ್ತೀರಿ; ನನ್ನ ಅಹಂಕಾರವು ದೂರವಾಯಿತು.

ਕਿਸੁ ਸੇਵੀ ਦੂਜਾ ਨਹੀ ਹੋਰੁ ॥੪॥

kis sevee doojaa nahee hor |4|

ಹಾಗಾದರೆ ನಾನು ಯಾರ ಸೇವೆ ಮಾಡಬೇಕು? ನಿನ್ನ ಹೊರತು ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ. ||4||

ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਮਹਾ ਰਸੁ ਮੀਠਾ ॥

gur kaa sabad mahaa ras meetthaa |

ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಮಧುರವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಭವ್ಯವಾಗಿದೆ.

ਐਸਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਅੰਤਰਿ ਡੀਠਾ ॥

aaisaa amrit antar ddeetthaa |

ಅಂತಹ ಅಮೃತ ಮಕರಂದವನ್ನು ನಾನು ಆಳವಾಗಿ ನೋಡುತ್ತೇನೆ.

ਜਿਨਿ ਚਾਖਿਆ ਪੂਰਾ ਪਦੁ ਹੋਇ ॥

jin chaakhiaa pooraa pad hoe |

ಇದನ್ನು ಸವಿಯುವವರು ಪರಿಪೂರ್ಣತೆಯ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.

ਨਾਨਕ ਧ੍ਰਾਪਿਓ ਤਨਿ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੫॥੧੪॥

naanak dhraapio tan sukh hoe |5|14|

ಓ ನಾನಕ್, ಅವರು ತೃಪ್ತರಾಗಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರ ದೇಹಗಳು ಶಾಂತಿಯುತವಾಗಿವೆ. ||5||14||

ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥

prabhaatee mahalaa 1 |

ಪ್ರಭಾತೀ, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:

ਅੰਤਰਿ ਦੇਖਿ ਸਬਦਿ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਅਵਰੁ ਨ ਰਾਂਗਨਹਾਰਾ ॥

antar dekh sabad man maaniaa avar na raanganahaaraa |

ಆಳವಾಗಿ, ನಾನು ಶಾಬಾದ್, ದೇವರ ವಾಕ್ಯವನ್ನು ನೋಡುತ್ತೇನೆ; ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಸಂತಸಗೊಂಡಿದೆ ಮತ್ತು ಸಮಾಧಾನಗೊಂಡಿದೆ. ಬೇರೆ ಯಾವುದೂ ನನ್ನನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಿಸಲು ಮತ್ತು ತುಂಬಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.

ਅਹਿਨਿਸਿ ਜੀਆ ਦੇਖਿ ਸਮਾਲੇ ਤਿਸ ਹੀ ਕੀ ਸਰਕਾਰਾ ॥੧॥

ahinis jeea dekh samaale tis hee kee sarakaaraa |1|

ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ, ದೇವರು ತನ್ನ ಜೀವಿಗಳು ಮತ್ತು ಜೀವಿಗಳನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ಎಲ್ಲರ ಅಧಿಪತಿ. ||1||

ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਰਾਂਗਿ ਘਣੌ ਅਤਿ ਰੂੜੌ ॥

meraa prabh raang ghanau at roorrau |

ನನ್ನ ದೇವರನ್ನು ಅತ್ಯಂತ ಸುಂದರವಾದ ಮತ್ತು ಅದ್ಭುತವಾದ ಬಣ್ಣದಲ್ಲಿ ಬಣ್ಣಿಸಲಾಗಿದೆ.

ਦੀਨ ਦਇਆਲੁ ਪ੍ਰੀਤਮ ਮਨਮੋਹਨੁ ਅਤਿ ਰਸ ਲਾਲ ਸਗੂੜੌ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

deen deaal preetam manamohan at ras laal sagoorrau |1| rahaau |

ದೀನರು ಮತ್ತು ಬಡವರ ಮೇಲೆ ಕರುಣಾಮಯಿ, ನನ್ನ ಪ್ರಿಯನು ಮನಸ್ಸನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸುವವನು; ಅವನು ತುಂಬಾ ಸಿಹಿಯಾಗಿದ್ದಾನೆ, ಅವನ ಪ್ರೀತಿಯ ಆಳವಾದ ಕಡುಗೆಂಪು ಬಣ್ಣದಿಂದ ತುಂಬಿದ್ದಾನೆ. ||1||ವಿರಾಮ||