श्री गुरु ग्रंथ साहिब

पान - 1331


ਹੀਣੌ ਨੀਚੁ ਬੁਰੌ ਬੁਰਿਆਰੁ ॥
हीणौ नीचु बुरौ बुरिआरु ॥

सर्वात कमी, सर्वात वाईट.

ਨੀਧਨ ਕੌ ਧਨੁ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰੁ ॥
नीधन कौ धनु नामु पिआरु ॥

मी गरीब आहे, परंतु माझ्या प्रिय, तुझ्या नावाची संपत्ती माझ्याकडे आहे.

ਇਹੁ ਧਨੁ ਸਾਰੁ ਹੋਰੁ ਬਿਖਿਆ ਛਾਰੁ ॥੪॥
इहु धनु सारु होरु बिखिआ छारु ॥४॥

ही सर्वात उत्कृष्ट संपत्ती आहे; बाकी सर्व विष आणि राख आहे. ||4||

ਉਸਤਤਿ ਨਿੰਦਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰੁ ॥
उसतति निंदा सबदु वीचारु ॥

मी निंदा आणि स्तुतीकडे लक्ष देत नाही; मी शब्दाचे चिंतन करतो.

ਜੋ ਦੇਵੈ ਤਿਸ ਕਉ ਜੈਕਾਰੁ ॥
जो देवै तिस कउ जैकारु ॥

ज्याने मला त्याच्या कृपेने आशीर्वादित केले त्याचा मी उत्सव साजरा करतो.

ਤੂ ਬਖਸਹਿ ਜਾਤਿ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥
तू बखसहि जाति पति होइ ॥

हे परमेश्वरा, ज्याला तू क्षमा करतोस, त्याला दर्जा आणि सन्मान मिळतो.

ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਕਹਾਵੈ ਸੋਇ ॥੫॥੧੨॥
नानकु कहै कहावै सोइ ॥५॥१२॥

नानक म्हणतात, तो मला बोलायला लावतो म्हणून मी बोलतो. ||5||12||

ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
प्रभाती महला १ ॥

प्रभाते, पहिली मेहल:

ਖਾਇਆ ਮੈਲੁ ਵਧਾਇਆ ਪੈਧੈ ਘਰ ਕੀ ਹਾਣਿ ॥
खाइआ मैलु वधाइआ पैधै घर की हाणि ॥

जास्त खाल्ल्याने माणसाची घाण वाढते; फॅन्सी कपडे परिधान केल्याने घराची बदनामी होते.

ਬਕਿ ਬਕਿ ਵਾਦੁ ਚਲਾਇਆ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਬਿਖੁ ਜਾਣਿ ॥੧॥
बकि बकि वादु चलाइआ बिनु नावै बिखु जाणि ॥१॥

जास्त बोलल्याने वाद सुरू होतात. नामाशिवाय सर्व काही विष आहे - हे चांगले जाणून घ्या. ||1||

ਬਾਬਾ ਐਸਾ ਬਿਖਮ ਜਾਲਿ ਮਨੁ ਵਾਸਿਆ ॥
बाबा ऐसा बिखम जालि मनु वासिआ ॥

हे बाबा, असा विश्वासघातकी सापळा आहे ज्याने माझे मन पकडले आहे;

ਬਿਬਲੁ ਝਾਗਿ ਸਹਜਿ ਪਰਗਾਸਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
बिबलु झागि सहजि परगासिआ ॥१॥ रहाउ ॥

वादळाच्या लाटांवर स्वार होऊन, ते अंतर्ज्ञानी बुद्धीने प्रबुद्ध होईल. ||1||विराम||

ਬਿਖੁ ਖਾਣਾ ਬਿਖੁ ਬੋਲਣਾ ਬਿਖੁ ਕੀ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥
बिखु खाणा बिखु बोलणा बिखु की कार कमाइ ॥

ते विष खातात, विष बोलतात आणि विषारी कृत्ये करतात.

ਜਮ ਦਰਿ ਬਾਧੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ਛੂਟਸਿ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ॥੨॥
जम दरि बाधे मारीअहि छूटसि साचै नाइ ॥२॥

त्यांना मृत्यूच्या दारात बांधले जाते, त्यांना शिक्षा केली जाते; खऱ्या नामानेच त्यांचा उद्धार होऊ शकतो. ||2||

ਜਿਵ ਆਇਆ ਤਿਵ ਜਾਇਸੀ ਕੀਆ ਲਿਖਿ ਲੈ ਜਾਇ ॥
जिव आइआ तिव जाइसी कीआ लिखि लै जाइ ॥

जसे येतात तसे जातात. त्यांच्या कृती रेकॉर्ड केल्या जातात, आणि त्यांच्याबरोबर जा.

ਮਨਮੁਖਿ ਮੂਲੁ ਗਵਾਇਆ ਦਰਗਹ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥੩॥
मनमुखि मूलु गवाइआ दरगह मिलै सजाइ ॥३॥

स्वेच्छेने युक्त मनमुख आपली पुंजी गमावून बसतो, आणि परमेश्वराच्या दरबारात शिक्षा भोगतो. ||3||

ਜਗੁ ਖੋਟੌ ਸਚੁ ਨਿਰਮਲੌ ਗੁਰਸਬਦੀਂ ਵੀਚਾਰਿ ॥
जगु खोटौ सचु निरमलौ गुरसबदीं वीचारि ॥

जग खोटे आणि प्रदूषित आहे; फक्त खरा तोच शुद्ध आहे. गुरूंच्या शब्दातून त्याचे चिंतन करा.

ਤੇ ਨਰ ਵਿਰਲੇ ਜਾਣੀਅਹਿ ਜਿਨ ਅੰਤਰਿ ਗਿਆਨੁ ਮੁਰਾਰਿ ॥੪॥
ते नर विरले जाणीअहि जिन अंतरि गिआनु मुरारि ॥४॥

ज्यांच्या आत ईश्वराचे आध्यात्मिक ज्ञान आहे, ते फार दुर्मिळ आहेत. ||4||

ਅਜਰੁ ਜਰੈ ਨੀਝਰੁ ਝਰੈ ਅਮਰ ਅਨੰਦ ਸਰੂਪ ॥
अजरु जरै नीझरु झरै अमर अनंद सरूप ॥

ते असह्य सहन करतात, आणि परमेश्वराचे अमृत, आनंदाचे मूर्तिमंत, त्यांच्यामध्ये सतत वाहते.

ਨਾਨਕੁ ਜਲ ਕੌ ਮੀਨੁ ਸੈ ਥੇ ਭਾਵੈ ਰਾਖਹੁ ਪ੍ਰੀਤਿ ॥੫॥੧੩॥
नानकु जल कौ मीनु सै थे भावै राखहु प्रीति ॥५॥१३॥

हे नानक, मासे पाण्याच्या प्रेमात आहेत; हे प्रभो, तुला प्रसन्न वाटत असेल तर माझ्यात असे प्रेम निर्माण कर. ||5||13||

ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
प्रभाती महला १ ॥

प्रभाते, पहिली मेहल:

ਗੀਤ ਨਾਦ ਹਰਖ ਚਤੁਰਾਈ ॥
गीत नाद हरख चतुराई ॥

गाणी, आवाज, आनंद आणि चतुर युक्त्या;

ਰਹਸ ਰੰਗ ਫੁਰਮਾਇਸਿ ਕਾਈ ॥
रहस रंग फुरमाइसि काई ॥

आनंद, प्रेम आणि आज्ञा देण्याची शक्ती;

ਪੈਨੑਣੁ ਖਾਣਾ ਚੀਤਿ ਨ ਪਾਈ ॥
पैनणु खाणा चीति न पाई ॥

चांगले कपडे आणि अन्न - याला एखाद्याच्या चेतनेमध्ये स्थान नसते.

ਸਾਚੁ ਸਹਜੁ ਸੁਖੁ ਨਾਮਿ ਵਸਾਈ ॥੧॥
साचु सहजु सुखु नामि वसाई ॥१॥

नामातच खरी अंतर्ज्ञानी शांती आणि शांती मिळते. ||1||

ਕਿਆ ਜਾਨਾਂ ਕਿਆ ਕਰੈ ਕਰਾਵੈ ॥
किआ जानां किआ करै करावै ॥

देव काय करतो हे मला काय माहीत?

ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਤਨਿ ਕਿਛੁ ਨ ਸੁਖਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
नाम बिना तनि किछु न सुखावै ॥१॥ रहाउ ॥

भगवंताच्या नामाशिवाय माझ्या शरीराला काहीही चांगले वाटत नाही. ||1||विराम||

ਜੋਗ ਬਿਨੋਦ ਸ੍ਵਾਦ ਆਨੰਦਾ ॥
जोग बिनोद स्वाद आनंदा ॥

योग, रोमांच, स्वादिष्ट स्वाद आणि आनंद;

ਮਤਿ ਸਤ ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਗੋਬਿੰਦਾ ॥
मति सत भाइ भगति गोबिंदा ॥

ज्ञान, सत्य आणि प्रेम हे सर्व विश्वाच्या परमेश्वराच्या भक्तीतून प्राप्त होते.

ਕੀਰਤਿ ਕਰਮ ਕਾਰ ਨਿਜ ਸੰਦਾ ॥
कीरति करम कार निज संदा ॥

परमेश्वराची स्तुती करण्यासाठी काम करणे हा माझा स्वतःचा व्यवसाय आहे.

ਅੰਤਰਿ ਰਵਤੌ ਰਾਜ ਰਵਿੰਦਾ ॥੨॥
अंतरि रवतौ राज रविंदा ॥२॥

आत खोलवर, मी सूर्य आणि चंद्राच्या परमेश्वरावर वास करतो. ||2||

ਪ੍ਰਿਉ ਪ੍ਰਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪ੍ਰੇਮਿ ਉਰ ਧਾਰੀ ॥
प्रिउ प्रिउ प्रीति प्रेमि उर धारी ॥

माझ्या प्रियकराचे प्रेम मी माझ्या हृदयात प्रेमाने धारण केले आहे.

ਦੀਨਾ ਨਾਥੁ ਪੀਉ ਬਨਵਾਰੀ ॥
दीना नाथु पीउ बनवारी ॥

माझा पती, जगाचा स्वामी, नम्र आणि गरीबांचा स्वामी आहे.

ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਦਾਨੁ ਬ੍ਰਤਕਾਰੀ ॥
अनदिनु नामु दानु ब्रतकारी ॥

रात्रंदिवस नाम हेच माझे दान आणि उपवास आहे.

ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਤਰੰਗ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰੀ ॥੩॥
त्रिपति तरंग ततु बीचारी ॥३॥

वास्तविकतेचे सार चिंतन करून लाटा ओसरल्या आहेत. ||3||

ਅਕਥੌ ਕਥਉ ਕਿਆ ਮੈ ਜੋਰੁ ॥
अकथौ कथउ किआ मै जोरु ॥

अव्यक्त बोलण्याची माझ्यात कोणती ताकद आहे?

ਭਗਤਿ ਕਰੀ ਕਰਾਇਹਿ ਮੋਰ ॥
भगति करी कराइहि मोर ॥

मी तुझी भक्तिभावाने पूजा करतो; तुम्ही मला तसे करण्यास प्रेरित करता.

ਅੰਤਰਿ ਵਸੈ ਚੂਕੈ ਮੈ ਮੋਰ ॥
अंतरि वसै चूकै मै मोर ॥

तू आत खोलवर राहतोस; माझा अहंकार नाहीसा झाला आहे.

ਕਿਸੁ ਸੇਵੀ ਦੂਜਾ ਨਹੀ ਹੋਰੁ ॥੪॥
किसु सेवी दूजा नही होरु ॥४॥

मग मी कोणाची सेवा करावी? तुझ्याशिवाय दुसरे कोणी नाही. ||4||

ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਮਹਾ ਰਸੁ ਮੀਠਾ ॥
गुर का सबदु महा रसु मीठा ॥

गुरूंचे वचन अत्यंत गोड आणि उदात्त आहे.

ਐਸਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਅੰਤਰਿ ਡੀਠਾ ॥
ऐसा अंम्रितु अंतरि डीठा ॥

मला आत खोलवर दिसणारे अमृत अमृत आहे.

ਜਿਨਿ ਚਾਖਿਆ ਪੂਰਾ ਪਦੁ ਹੋਇ ॥
जिनि चाखिआ पूरा पदु होइ ॥

जे याचा आस्वाद घेतात त्यांना पूर्णत्वाची स्थिती प्राप्त होते.

ਨਾਨਕ ਧ੍ਰਾਪਿਓ ਤਨਿ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੫॥੧੪॥
नानक ध्रापिओ तनि सुखु होइ ॥५॥१४॥

हे नानक, ते तृप्त झाले आहेत आणि त्यांचे शरीर शांत झाले आहे. ||5||14||

ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
प्रभाती महला १ ॥

प्रभाते, पहिली मेहल:

ਅੰਤਰਿ ਦੇਖਿ ਸਬਦਿ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਅਵਰੁ ਨ ਰਾਂਗਨਹਾਰਾ ॥
अंतरि देखि सबदि मनु मानिआ अवरु न रांगनहारा ॥

खोलवर, मी शब्द पाहतो, देवाचे वचन; माझे मन प्रसन्न आणि शांत झाले आहे. दुसरे काहीही मला स्पर्श करू शकत नाही आणि प्रभावित करू शकत नाही.

ਅਹਿਨਿਸਿ ਜੀਆ ਦੇਖਿ ਸਮਾਲੇ ਤਿਸ ਹੀ ਕੀ ਸਰਕਾਰਾ ॥੧॥
अहिनिसि जीआ देखि समाले तिस ही की सरकारा ॥१॥

रात्रंदिवस, देव त्याच्या प्राण्यांची आणि प्राण्यांची काळजी घेतो आणि काळजी घेतो; तो सर्वांचा अधिपती आहे. ||1||

ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਰਾਂਗਿ ਘਣੌ ਅਤਿ ਰੂੜੌ ॥
मेरा प्रभु रांगि घणौ अति रूड़ौ ॥

माझा देव अतिशय सुंदर आणि तेजस्वी रंगात रंगला आहे.

ਦੀਨ ਦਇਆਲੁ ਪ੍ਰੀਤਮ ਮਨਮੋਹਨੁ ਅਤਿ ਰਸ ਲਾਲ ਸਗੂੜੌ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
दीन दइआलु प्रीतम मनमोहनु अति रस लाल सगूड़ौ ॥१॥ रहाउ ॥

नम्र आणि गरीबांवर दयाळू, माझा प्रिय मनाचा मोहक आहे; तो खूप गोड आहे, त्याच्या प्रेमाच्या खोल किरमिजी रंगाने रंगलेला आहे. ||1||विराम||

ਊਪਰਿ ਕੂਪੁ ਗਗਨ ਪਨਿਹਾਰੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵਣਹਾਰਾ ॥
ऊपरि कूपु गगन पनिहारी अंम्रितु पीवणहारा ॥

दहाव्या गेटमध्ये विहीर उंचावर आहे; अमृत वाहते, आणि मी ते पितो.

ਜਿਸ ਕੀ ਰਚਨਾ ਸੋ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਵੀਚਾਰਾ ॥੨॥
जिस की रचना सो बिधि जाणै गुरमुखि गिआनु वीचारा ॥२॥

सृष्टी त्याची आहे; त्यालाच त्याचे मार्ग आणि साधन माहित आहे. गुरुमुख आध्यात्मिक बुद्धीचा विचार करतो. ||2||


सूची (1 - 1430)
जप पान: 1 - 8
सो दर पान: 8 - 10
सो पुरख पान: 10 - 12
सोहला पान: 12 - 13
सिरी राग पान: 14 - 93
राग माझ पान: 94 - 150
राग गउड़ी पान: 151 - 346
राग आसा पान: 347 - 488
राग गूजरी पान: 489 - 526
राग देवगणधारी पान: 527 - 536
राग बिहागड़ा पान: 537 - 556
राग वढ़हंस पान: 557 - 594
राग सोरठ पान: 595 - 659
राग धनसारी पान: 660 - 695
राग जैतसरी पान: 696 - 710
राग तोडी पान: 711 - 718
राग बैराडी पान: 719 - 720
राग तिलंग पान: 721 - 727
राग सूही पान: 728 - 794
राग बिलावल पान: 795 - 858
राग गोंड पान: 859 - 875
राग रामकली पान: 876 - 974
राग नट नारायण पान: 975 - 983
राग माली पान: 984 - 988
राग मारू पान: 989 - 1106
राग तुखारी पान: 1107 - 1117
राग केदारा पान: 1118 - 1124
राग भैरौ पान: 1125 - 1167
राग वसंत पान: 1168 - 1196
राग सारंगस पान: 1197 - 1253
राग मलार पान: 1254 - 1293
राग कानडा पान: 1294 - 1318
राग कल्याण पान: 1319 - 1326
राग प्रभाती पान: 1327 - 1351
राग जयवंती पान: 1352 - 1359
सलोक सहस्रकृति पान: 1353 - 1360
गाथा महला 5 पान: 1360 - 1361
फुनहे महला 5 पान: 1361 - 1363
चौबोले महला 5 पान: 1363 - 1364
सलोक भगत कबीर जिओ के पान: 1364 - 1377
सलोक सेख फरीद के पान: 1377 - 1385
सवईए स्री मुखबाक महला 5 पान: 1385 - 1389
सवईए महले पहिले के पान: 1389 - 1390
सवईए महले दूजे के पान: 1391 - 1392
सवईए महले तीजे के पान: 1392 - 1396
सवईए महले चौथे के पान: 1396 - 1406
सवईए महले पंजवे के पान: 1406 - 1409
सलोक वारा ते वधीक पान: 1410 - 1426
सलोक महला 9 पान: 1426 - 1429
मुंदावणी महला 5 पान: 1429 - 1429
रागमाला पान: 1430 - 1430