श्री गुरु ग्रंथ साहिब

पान - 600


ਮਨਮੁਖ ਮੁਗਧੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤੈ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
मनमुख मुगधु हरि नामु न चेतै बिरथा जनमु गवाइआ ॥

मूर्ख स्वार्थी मनमुख परमेश्वराचे नामस्मरण करत नाही; तो आपले जीवन व्यर्थ घालवतो.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੇ ਤਾ ਨਾਉ ਪਾਏ ਹਉਮੈ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥੩॥
सतिगुरु भेटे ता नाउ पाए हउमै मोहु चुकाइआ ॥३॥

पण जेव्हा त्याला खरे गुरू भेटतात तेव्हा त्याला नाम प्राप्त होते; तो अहंकार आणि भावनिक आसक्ती टाकतो. ||3||

ਹਰਿ ਜਨ ਸਾਚੇ ਸਾਚੁ ਕਮਾਵਹਿ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੀ ॥
हरि जन साचे साचु कमावहि गुर कै सबदि वीचारी ॥

प्रभूचे नम्र सेवक खरे आहेत - ते सत्याचे आचरण करतात आणि गुरूंच्या वचनावर चिंतन करतात.

ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਲਏ ਪ੍ਰਭਿ ਸਾਚੈ ਸਾਚੁ ਰਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰੀ ॥
आपे मेलि लए प्रभि साचै साचु रखिआ उर धारी ॥

खरा परमेश्वर त्यांना स्वतःशी जोडतो आणि ते सत्य परमेश्वराला आपल्या हृदयात धारण करतात.

ਨਾਨਕ ਨਾਵਹੁ ਗਤਿ ਮਤਿ ਪਾਈ ਏਹਾ ਰਾਸਿ ਹਮਾਰੀ ॥੪॥੧॥
नानक नावहु गति मति पाई एहा रासि हमारी ॥४॥१॥

हे नानक, नामाने मला मोक्ष आणि समज प्राप्त झाली आहे; हीच माझी संपत्ती आहे. ||4||1||

ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੩ ॥
सोरठि महला ३ ॥

सोरातह, तिसरी मेहल:

ਭਗਤਿ ਖਜਾਨਾ ਭਗਤਨ ਕਉ ਦੀਆ ਨਾਉ ਹਰਿ ਧਨੁ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
भगति खजाना भगतन कउ दीआ नाउ हरि धनु सचु सोइ ॥

खऱ्या परमेश्वराने आपल्या भक्तांना भक्तीपूजेचा खजिना आणि नामाचे धन दिले आहे.

ਅਖੁਟੁ ਨਾਮ ਧਨੁ ਕਦੇ ਨਿਖੁਟੈ ਨਾਹੀ ਕਿਨੈ ਨ ਕੀਮਤਿ ਹੋਇ ॥
अखुटु नाम धनु कदे निखुटै नाही किनै न कीमति होइ ॥

नामाची संपत्ती, कधीही संपणार नाही; कोणीही त्याची किंमत मोजू शकत नाही.

ਨਾਮ ਧਨਿ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਹੋਏ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥੧॥
नाम धनि मुख उजले होए हरि पाइआ सचु सोइ ॥१॥

नामाच्या संपत्तीने त्यांचे चेहरे तेजस्वी होतात आणि ते सत्य परमेश्वराची प्राप्ती करतात. ||1||

ਮਨ ਮੇਰੇ ਗੁਰਸਬਦੀ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
मन मेरे गुरसबदी हरि पाइआ जाइ ॥

हे माझ्या मन, गुरूंच्या वचनाने परमेश्वराचा शोध होतो.

ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਜਗੁ ਭੁਲਦਾ ਫਿਰਦਾ ਦਰਗਹ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥
बिनु सबदै जगु भुलदा फिरदा दरगह मिलै सजाइ ॥ रहाउ ॥

शब्दाशिवाय जग भटकत राहते, आणि त्याची शिक्षा परमेश्वराच्या दरबारात भोगते. ||विराम द्या||

ਇਸੁ ਦੇਹੀ ਅੰਦਰਿ ਪੰਚ ਚੋਰ ਵਸਹਿ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਲੋਭੁ ਮੋਹੁ ਅਹੰਕਾਰਾ ॥
इसु देही अंदरि पंच चोर वसहि कामु क्रोधु लोभु मोहु अहंकारा ॥

या शरीरात पाच चोर राहतात: लैंगिक इच्छा, क्रोध, लोभ, भावनिक आसक्ती आणि अहंकार.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਲੂਟਹਿ ਮਨਮੁਖ ਨਹੀ ਬੂਝਹਿ ਕੋਇ ਨ ਸੁਣੈ ਪੂਕਾਰਾ ॥
अंम्रितु लूटहि मनमुख नही बूझहि कोइ न सुणै पूकारा ॥

ते अमृत लुटतात, पण स्वार्थी मनमुखाला ते कळत नाही; त्याची तक्रार कोणी ऐकत नाही.

ਅੰਧਾ ਜਗਤੁ ਅੰਧੁ ਵਰਤਾਰਾ ਬਾਝੁ ਗੁਰੂ ਗੁਬਾਰਾ ॥੨॥
अंधा जगतु अंधु वरतारा बाझु गुरू गुबारा ॥२॥

जग आंधळे आहे आणि त्याचे व्यवहारही आंधळे आहेत; गुरूशिवाय फक्त अंधार आहे. ||2||

ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵਿਗੁਤੇ ਕਿਹੁ ਚਲੈ ਨ ਚਲਦਿਆ ਨਾਲਿ ॥
हउमै मेरा करि करि विगुते किहु चलै न चलदिआ नालि ॥

अहंभाव आणि स्वत्वात गुंतून त्यांचा नाश होतो; जेव्हा ते निघून जातात तेव्हा त्यांच्याबरोबर काहीही जात नाही.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ਸਦਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ॥
गुरमुखि होवै सु नामु धिआवै सदा हरि नामु समालि ॥

परंतु जो गुरुमुख होतो तो नामाचे चिंतन करतो, आणि सदैव भगवंताच्या नामाचे चिंतन करतो.

ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਨਦਰੀ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿ ॥੩॥
सची बाणी हरि गुण गावै नदरी नदरि निहालि ॥३॥

गुरबानीच्या खऱ्या शब्दाद्वारे, तो परमेश्वराची स्तुती गातो; प्रभूच्या कृपेच्या नजरेने आशीर्वादित, तो आनंदित झाला आहे. ||3||

ਸਤਿਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ਸਦਾ ਘਟਿ ਚਾਨਣੁ ਅਮਰੁ ਸਿਰਿ ਬਾਦਿਸਾਹਾ ॥
सतिगुर गिआनु सदा घटि चानणु अमरु सिरि बादिसाहा ॥

खऱ्या गुरूंचे आध्यात्मिक ज्ञान हा अंतःकरणात स्थिर प्रकाश आहे. परमेश्वराचा हुकूम अगदी राजांच्या डोक्यावर आहे.

ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਸਚੁ ਲਾਹਾ ॥
अनदिनु भगति करहि दिनु राती राम नामु सचु लाहा ॥

रात्रंदिवस परमेश्वराचे भक्त त्याची उपासना करतात; रात्रंदिवस ते परमेश्वराच्या नामाचा खरा लाभ मिळवतात.

ਨਾਨਕ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਨਿਸਤਾਰਾ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਹਰਿ ਪਾਹਾ ॥੪॥੨॥
नानक राम नामि निसतारा सबदि रते हरि पाहा ॥४॥२॥

हे नानक, भगवंताच्या नामानेच मुक्ती मिळते; शब्दाशी एकरूप होऊन तो परमेश्वराचा शोध घेतो. ||4||2||

ਸੋਰਠਿ ਮਃ ੩ ॥
सोरठि मः ३ ॥

सोरातह, तिसरी मेहल:

ਦਾਸਨਿ ਦਾਸੁ ਹੋਵੈ ਤਾ ਹਰਿ ਪਾਏ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਈ ॥
दासनि दासु होवै ता हरि पाए विचहु आपु गवाई ॥

जर कोणी परमेश्वराच्या दासांचा दास झाला तर तो परमेश्वराचा शोध घेतो आणि आतून अहंकार नाहीसे करतो.

ਭਗਤਾ ਕਾ ਕਾਰਜੁ ਹਰਿ ਅਨੰਦੁ ਹੈ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਈ ॥
भगता का कारजु हरि अनंदु है अनदिनु हरि गुण गाई ॥

आनंदाचा परमेश्वर त्याच्या भक्तीचा विषय आहे; रात्रंदिवस तो परमेश्वराचे गुणगान गातो.

ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਸਦਾ ਇਕ ਰੰਗੀ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਹੇ ਸਮਾਈ ॥੧॥
सबदि रते सदा इक रंगी हरि सिउ रहे समाई ॥१॥

शब्दाच्या अनुषंगाने, भगवंताचे भक्त सदैव एकरूप राहतात, भगवंतामध्ये लीन होतात. ||1||

ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਾਚੀ ਨਦਰਿ ਤੁਮਾਰੀ ॥
हरि जीउ साची नदरि तुमारी ॥

हे देवा, तुझी कृपादृष्टी खरी आहे.

ਆਪਣਿਆ ਦਾਸਾ ਨੋ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਪਿਆਰੇ ਰਾਖਹੁ ਪੈਜ ਹਮਾਰੀ ॥ ਰਹਾਉ ॥
आपणिआ दासा नो क्रिपा करि पिआरे राखहु पैज हमारी ॥ रहाउ ॥

हे प्रिय प्रभू, तुझ्या दासावर दया कर आणि माझा सन्मान राख. ||विराम द्या||

ਸਬਦਿ ਸਲਾਹੀ ਸਦਾ ਹਉ ਜੀਵਾ ਗੁਰਮਤੀ ਭਉ ਭਾਗਾ ॥
सबदि सलाही सदा हउ जीवा गुरमती भउ भागा ॥

नित्य शब्दाची स्तुती करीत मी जगतो; गुरूंच्या आज्ञेने माझी भीती दूर झाली आहे.

ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਅਤਿ ਸੁਆਲਿਉ ਗੁਰੁ ਸੇਵਿਆ ਚਿਤੁ ਲਾਗਾ ॥
मेरा प्रभु साचा अति सुआलिउ गुरु सेविआ चितु लागा ॥

माझा खरा प्रभु देव खूप सुंदर आहे! गुरूंची सेवा केल्याने माझी चेतना त्यांच्यावर केंद्रित आहे.

ਸਾਚਾ ਸਬਦੁ ਸਚੀ ਸਚੁ ਬਾਣੀ ਸੋ ਜਨੁ ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗਾ ॥੨॥
साचा सबदु सची सचु बाणी सो जनु अनदिनु जागा ॥२॥

जो खरा शब्दाचा आणि खऱ्याचा खरा, त्याच्या वचनाचा जप करतो, तो रात्रंदिवस जागृत राहतो. ||2||

ਮਹਾ ਗੰਭੀਰੁ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਤਿਸ ਕਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
महा गंभीरु सदा सुखदाता तिस का अंतु न पाइआ ॥

तो खूप खोल आणि गहन आहे, शाश्वत शांती देणारा आहे; त्याची मर्यादा कोणीही शोधू शकत नाही.

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਕੀਨੀ ਅਚਿੰਤੁ ਹਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥
पूरे गुर की सेवा कीनी अचिंतु हरि मंनि वसाइआ ॥

परिपूर्ण गुरूंची सेवा केल्याने मनुष्य निश्चिंत होतो, परमेश्वराला मनात धारण करतो.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਅੰਤਰਿ ਵਿਚਹੁ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥੩॥
मनु तनु निरमलु सदा सुखु अंतरि विचहु भरमु चुकाइआ ॥३॥

मन आणि शरीर शुद्धपणे शुद्ध होतात आणि अंतःकरणात चिरस्थायी शांती भरते; शंका आतून नाहीशी होते. ||3||

ਹਰਿ ਕਾ ਮਾਰਗੁ ਸਦਾ ਪੰਥੁ ਵਿਖੜਾ ਕੋ ਪਾਏ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰਾ ॥
हरि का मारगु सदा पंथु विखड़ा को पाए गुर वीचारा ॥

परमेश्वराचा मार्ग हा नेहमीच कठीण असतो; गुरूचे चिंतन करून काहींनाच ते सापडते.

ਹਰਿ ਕੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਸਬਦੇ ਮਾਤਾ ਹਉਮੈ ਤਜੇ ਵਿਕਾਰਾ ॥
हरि कै रंगि राता सबदे माता हउमै तजे विकारा ॥

भगवंताच्या प्रेमाने ओतप्रोत आणि शब्दाच्या नशेत तो अहंकार आणि भ्रष्टाचाराचा त्याग करतो.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤਾ ਇਕ ਰੰਗੀ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥੪॥੩॥
नानक नामि रता इक रंगी सबदि सवारणहारा ॥४॥३॥

हे नानक, नामाने आणि एका परमेश्वराच्या प्रेमाने ओतप्रोत झालेले, ते शब्दाच्या वचनाने शोभले आहेत. ||4||3||


सूची (1 - 1430)
जप पान: 1 - 8
सो दर पान: 8 - 10
सो पुरख पान: 10 - 12
सोहला पान: 12 - 13
सिरी राग पान: 14 - 93
राग माझ पान: 94 - 150
राग गउड़ी पान: 151 - 346
राग आसा पान: 347 - 488
राग गूजरी पान: 489 - 526
राग देवगणधारी पान: 527 - 536
राग बिहागड़ा पान: 537 - 556
राग वढ़हंस पान: 557 - 594
राग सोरठ पान: 595 - 659
राग धनसारी पान: 660 - 695
राग जैतसरी पान: 696 - 710
राग तोडी पान: 711 - 718
राग बैराडी पान: 719 - 720
राग तिलंग पान: 721 - 727
राग सूही पान: 728 - 794
राग बिलावल पान: 795 - 858
राग गोंड पान: 859 - 875
राग रामकली पान: 876 - 974
राग नट नारायण पान: 975 - 983
राग माली पान: 984 - 988
राग मारू पान: 989 - 1106
राग तुखारी पान: 1107 - 1117
राग केदारा पान: 1118 - 1124
राग भैरौ पान: 1125 - 1167
राग वसंत पान: 1168 - 1196
राग सारंगस पान: 1197 - 1253
राग मलार पान: 1254 - 1293
राग कानडा पान: 1294 - 1318
राग कल्याण पान: 1319 - 1326
राग प्रभाती पान: 1327 - 1351
राग जयवंती पान: 1352 - 1359
सलोक सहस्रकृति पान: 1353 - 1360
गाथा महला 5 पान: 1360 - 1361
फुनहे महला 5 पान: 1361 - 1363
चौबोले महला 5 पान: 1363 - 1364
सलोक भगत कबीर जिओ के पान: 1364 - 1377
सलोक सेख फरीद के पान: 1377 - 1385
सवईए स्री मुखबाक महला 5 पान: 1385 - 1389
सवईए महले पहिले के पान: 1389 - 1390
सवईए महले दूजे के पान: 1391 - 1392
सवईए महले तीजे के पान: 1392 - 1396
सवईए महले चौथे के पान: 1396 - 1406
सवईए महले पंजवे के पान: 1406 - 1409
सलोक वारा ते वधीक पान: 1410 - 1426
सलोक महला 9 पान: 1426 - 1429
मुंदावणी महला 5 पान: 1429 - 1429
रागमाला पान: 1430 - 1430