परमेश्वर जसा एखाद्याला जोडतो तसाच तो जोडला जातो.
तो एकटाच परमेश्वराचा सेवक आहे, हे नानक, जो इतका धन्य आहे. ||8||6||
गौरी, पाचवी मेहल:
परमेश्वराचे स्मरण केल्याशिवाय माणसाचे जीवन सापासारखे आहे.
अविश्वासी निंदक असेच जगतात, नामाचा, भगवंताचे नाम विसरून. ||1||
जो क्षणभरही ध्यानात स्मरणात राहतो,
शेकडो हजारो आणि लाखो दिवस जगतो आणि कायमचा स्थिर होतो. ||1||विराम||
भगवंताचे स्मरण केल्याशिवाय व्यक्तीचे कृत्य आणि कार्य शापित होतात.
कावळ्याच्या चोचीप्रमाणे तो खतामध्ये राहतो. ||2||
परमेश्वराचे स्मरण न करता माणूस कुत्र्याप्रमाणे वागतो.
विश्वासहीन निंदक हा वेश्येच्या मुलासारखा निनावी असतो. ||3||
परमेश्वराचे स्मरण न करता, माणूस शिंगाच्या मेंढ्यासारखा असतो.
अविश्वासू निंदक आपले खोटे भुंकतो आणि त्याचा चेहरा काळवंडतो. ||4||
परमेश्वराचे स्मरण केल्याशिवाय माणूस गाढवासारखा आहे.
अविश्वासू निंदक प्रदूषित ठिकाणी फिरत असतात. ||5||
परमेश्वराचे स्मरण केल्याशिवाय माणूस वेड्या कुत्र्यासारखा असतो.
लोभी, विश्वासहीन निंदक अडकतात. ||6||
परमेश्वराचे स्मरण न करता तो स्वतःच्या आत्म्याचा खून करतो.
अविश्वासू निंदक कौटुंबिक किंवा सामाजिक स्थानाशिवाय दु:खी असतो. ||7||
जेव्हा परमेश्वर दयाळू होतो, तेव्हा माणूस सत्संगात, खऱ्या मंडळीत सामील होतो.
नानक म्हणतात, गुरुने जगाचा उद्धार केला आहे. ||8||7||
गौरी, पाचवी मेहल:
गुरूंच्या वचनाने मला सर्वोच्च पद प्राप्त झाले आहे.
परिपूर्ण गुरूंनी माझा सन्मान राखला आहे. ||1||
गुरूंच्या वचनाने मी नामाचे चिंतन करतो.
गुरूंच्या कृपेने मला विश्रांतीची जागा मिळाली आहे. ||1||विराम||
मी गुरूंचे वचन ऐकतो, आणि माझ्या जिभेने त्याचा जप करतो.
गुरूंच्या कृपेने माझे बोलणे अमृतसारखे आहे. ||2||
गुरूंच्या वचनाने माझा स्वार्थ आणि अहंकार दूर झाला आहे.
गुरूंच्या कृपेने मला तेजोमय पराक्रम प्राप्त झाला आहे. ||3||
गुरूंच्या वचनाने माझी शंका दूर झाली आहे.
गुरूंच्या वचनाने मला सर्वत्र देव दिसतो. ||4||
गुरूंच्या वचनाद्वारे मी राजयोग, ध्यान आणि यशाचा योग साधतो.
गुरूंच्या सहवासात जगातील सर्व लोकांचा उद्धार होतो. ||5||
गुरूंच्या वचनाने माझे व्यवहार सुटतात.
गुरूंच्या वचनाने मला नऊ खजिना मिळाले आहेत. ||6||
जो कोणी माझ्या गुरुवर आशा ठेवतो,
मृत्यूचे फास कापले आहे. ||7||
गुरूंच्या वचनाने माझे चांगले कर्म जागृत झाले आहे.
हे नानक, गुरूंच्या भेटीमुळे मला परमपरमेश्वर प्राप्त झाला आहे. ||8||8||
गौरी, पाचवी मेहल:
मला प्रत्येक श्वासाने गुरूंची आठवण येते.
गुरू हा माझा जीवनाचा श्वास आहे, खरे गुरु हेच माझे धन आहे. ||1||विराम||
गुरूंच्या दर्शनाचे धन्य दर्शन पाहून मी जगतो.
मी गुरूंचे पाय धुतो आणि या पाण्यात पितो. ||1||
गुरूंच्या चरणांची धूळ मी नित्य स्नान करतो.
अगणित अवतारांची अहंकारी घाण धुऊन जाते. ||2||
मी गुरूवर पंखा ओवाळतो.
मला त्याचा हात देऊन, त्याने मला मोठ्या अग्नीपासून वाचवले आहे. ||3||
मी गुरूंच्या घरासाठी पाणी घेऊन जातो;
गुरूंकडून मी एका परमेश्वराचा मार्ग शिकलो आहे. ||4||
मी गुरूच्या घरासाठी कणीस दळते.
त्याच्या कृपेने माझे सर्व शत्रू मित्र झाले आहेत. ||5||