ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रंथ साहिब
पान - 1009
ਹਰਿ ਪੜੀਐ ਹਰਿ ਬੁਝੀਐ ਗੁਰਮਤੀ ਨਾਮਿ ਉਧਾਰਾ ॥
हरि पड़ीऐ हरि बुझीऐ गुरमती नामि उधारा ॥परमेश्वराच्या नामाचा अभ्यास करा, आणि परमेश्वराचे नाव समजून घ्या; गुरूंच्या शिकवणीचे पालन करा, आणि नामाने तुमचा उद्धार होईल.
ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਪੂਰੀ ਮਤਿ ਹੈ ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਬੀਚਾਰਾ ॥
गुरि पूरै पूरी मति है पूरै सबदि बीचारा ॥परिपूर्ण गुरुची शिकवण परिपूर्ण आहे; शब्दाच्या परिपूर्ण शब्दाचे चिंतन करा.
ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹੈ ਕਿਲਵਿਖ ਕਾਟਣਹਾਰਾ ॥੨॥
अठसठि तीरथ हरि नामु है किलविख काटणहारा ॥२॥परमेश्वराचे नाव हे अठ्ठावन्न पवित्र तीर्थक्षेत्रे आणि पापांचे निर्मूलन करणारे आहेत. ||2||
ਜਲੁ ਬਿਲੋਵੈ ਜਲੁ ਮਥੈ ਤਤੁ ਲੋੜੈ ਅੰਧੁ ਅਗਿਆਨਾ ॥
जलु बिलोवै जलु मथै ततु लोड़ै अंधु अगिआना ॥आंधळा अज्ञानी नश्वर पाणी ढवळतो आणि लोणी मिळवण्याच्या इच्छेने पाणी मंथन करतो.
ਗੁਰਮਤੀ ਦਧਿ ਮਥੀਐ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਾਈਐ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨਾ ॥
गुरमती दधि मथीऐ अंम्रितु पाईऐ नामु निधाना ॥गुरूंच्या शिकवणीनुसार, मलईचे मंथन केले की, अमृत नामाचा खजिना प्राप्त होतो.
ਮਨਮੁਖ ਤਤੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਪਸੂ ਮਾਹਿ ਸਮਾਨਾ ॥੩॥
मनमुख ततु न जाणनी पसू माहि समाना ॥३॥स्वार्थी मनमुख हा पशू आहे; त्याला स्वतःमध्ये असलेल्या वास्तवाचे सार माहित नाही. ||3||
ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਮਰੀ ਮਰੁ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥
हउमै मेरा मरी मरु मरि जंमै वारो वार ॥अहंकार आणि स्वाभिमानाने मरणारा माणूस मरतो आणि पुन्हा मरतो, फक्त पुन्हा पुन्हा जन्म घ्यायचा असतो.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਜੇ ਮਰੈ ਫਿਰਿ ਮਰੈ ਨ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ॥
गुर कै सबदे जे मरै फिरि मरै न दूजी वार ॥पण जेव्हा तो गुरूंच्या शब्दात मरतो, तेव्हा तो पुन्हा मरत नाही.
ਗੁਰਮਤੀ ਜਗਜੀਵਨੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਭਿ ਕੁਲ ਉਧਾਰਣਹਾਰ ॥੪॥
गुरमती जगजीवनु मनि वसै सभि कुल उधारणहार ॥४॥जेव्हा तो गुरूंच्या शिकवणीचे पालन करतो, आणि जगाचे जीवन असलेल्या परमेश्वराला त्याच्या मनात धारण करतो, तेव्हा तो त्याच्या सर्व पिढ्यांचा उद्धार करतो. ||4||
ਸਚਾ ਵਖਰੁ ਨਾਮੁ ਹੈ ਸਚਾ ਵਾਪਾਰਾ ॥
सचा वखरु नामु है सचा वापारा ॥नाम, परमेश्वराचे नाम, हीच खरी वस्तु, खरी वस्तु आहे.
ਲਾਹਾ ਨਾਮੁ ਸੰਸਾਰਿ ਹੈ ਗੁਰਮਤੀ ਵੀਚਾਰਾ ॥
लाहा नामु संसारि है गुरमती वीचारा ॥या जगात नाम हाच खरा लाभ आहे. गुरूंच्या शिकवणुकीचे अनुसरण करा, आणि त्याचे चिंतन करा.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਨਿਤ ਤੋਟਾ ਸੈਸਾਰਾ ॥੫॥
दूजै भाइ कार कमावणी नित तोटा सैसारा ॥५॥द्वैताच्या प्रेमात काम करणे, या जगात सतत नुकसान आणते. ||5||
ਸਾਚੀ ਸੰਗਤਿ ਥਾਨੁ ਸਚੁ ਸਚੇ ਘਰ ਬਾਰਾ ॥
साची संगति थानु सचु सचे घर बारा ॥सत्य हाच सहवास, सत्य तेच स्थान,
ਸਚਾ ਭੋਜਨੁ ਭਾਉ ਸਚੁ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰਾ ॥
सचा भोजनु भाउ सचु सचु नामु अधारा ॥आणि जेव्हा नामाचा आधार असतो तेव्हा त्याची चूल आणि घर हे खरे असते.
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸੰਤੋਖਿਆ ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਾ ॥੬॥
सची बाणी संतोखिआ सचा सबदु वीचारा ॥६॥गुरूंच्या बाणीचे खरे वचन आणि खरे वचन यांचे चिंतन केल्याने मनुष्य समाधानी होतो. ||6||
ਰਸ ਭੋਗਣ ਪਾਤਿਸਾਹੀਆ ਦੁਖ ਸੁਖ ਸੰਘਾਰਾ ॥
रस भोगण पातिसाहीआ दुख सुख संघारा ॥राजकिय सुखांचा उपभोग घेणारा, दुःख आणि सुखात नाश पावतो.
ਮੋਟਾ ਨਾਉ ਧਰਾਈਐ ਗਲਿ ਅਉਗਣ ਭਾਰਾ ॥
मोटा नाउ धराईऐ गलि अउगण भारा ॥महानतेचे नाव धारण केल्याने त्याच्या गळ्यात मोठमोठे पाप ओढले जाते.
ਮਾਣਸ ਦਾਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਤੂ ਦਾਤਾ ਸਾਰਾ ॥੭॥
माणस दाति न होवई तू दाता सारा ॥७॥मानवजात भेटवस्तू देऊ शकत नाही; तूच सर्वस्वाचा दाता आहेस. ||7||
ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਤੂ ਧਣੀ ਅਵਿਗਤੁ ਅਪਾਰਾ ॥
अगम अगोचरु तू धणी अविगतु अपारा ॥तू दुर्गम आणि अथांग आहेस; हे परमेश्वरा, तू अविनाशी आणि अनंत आहेस.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਦਰੁ ਜੋਈਐ ਮੁਕਤੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥
गुरसबदी दरु जोईऐ मुकते भंडारा ॥गुरूंच्या वचनाने, भगवंताच्या दारात शोधल्यास मुक्तीचा खजिना सापडतो.
ਨਾਨਕ ਮੇਲੁ ਨ ਚੂਕਈ ਸਾਚੇ ਵਾਪਾਰਾ ॥੮॥੧॥
नानक मेलु न चूकई साचे वापारा ॥८॥१॥हे नानक, जर कोणी सत्याचा व्यापार केला तर हे मिलन तुटत नाही. ||8||1||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥
मारू महला १ ॥मारू, पहिली मेहल:
ਬਿਖੁ ਬੋਹਿਥਾ ਲਾਦਿਆ ਦੀਆ ਸਮੁੰਦ ਮੰਝਾਰਿ ॥
बिखु बोहिथा लादिआ दीआ समुंद मंझारि ॥बोट पाप आणि भ्रष्टाचाराने भरलेली आहे आणि समुद्रात सोडली आहे.
ਕੰਧੀ ਦਿਸਿ ਨ ਆਵਈ ਨਾ ਉਰਵਾਰੁ ਨ ਪਾਰੁ ॥
कंधी दिसि न आवई ना उरवारु न पारु ॥ना या बाजूला किनारा दिसतो, ना पलीकडचा किनारा.
ਵੰਝੀ ਹਾਥਿ ਨ ਖੇਵਟੂ ਜਲੁ ਸਾਗਰੁ ਅਸਰਾਲੁ ॥੧॥
वंझी हाथि न खेवटू जलु सागरु असरालु ॥१॥भयंकर महासागर ओलांडून जाण्यासाठी कोणीही ओअर्स किंवा बोटवाले नाहीत. ||1||
ਬਾਬਾ ਜਗੁ ਫਾਥਾ ਮਹਾ ਜਾਲਿ ॥
बाबा जगु फाथा महा जालि ॥हे बाबा, जग मोठ्या फंदात अडकले आहे.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਉਬਰੇ ਸਚਾ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
गुरपरसादी उबरे सचा नामु समालि ॥१॥ रहाउ ॥गुरूंच्या कृपेने, खऱ्या नामाचे चिंतन करून त्यांचा उद्धार होतो. ||1||विराम||
ਸਤਿਗੁਰੂ ਹੈ ਬੋਹਿਥਾ ਸਬਦਿ ਲੰਘਾਵਣਹਾਰੁ ॥
सतिगुरू है बोहिथा सबदि लंघावणहारु ॥खरा गुरु नाव आहे; शब्दाचा शब्द त्यांना पलीकडे घेऊन जाईल.
ਤਿਥੈ ਪਵਣੁ ਨ ਪਾਵਕੋ ਨਾ ਜਲੁ ਨਾ ਆਕਾਰੁ ॥
तिथै पवणु न पावको ना जलु ना आकारु ॥तेथे वारा नाही, अग्नी नाही, पाणीही नाही, स्वरूपही नाही.
ਤਿਥੈ ਸਚਾ ਸਚਿ ਨਾਇ ਭਵਜਲ ਤਾਰਣਹਾਰੁ ॥੨॥
तिथै सचा सचि नाइ भवजल तारणहारु ॥२॥खऱ्या परमेश्वराचे खरे नाम तेथे आहे; ते त्यांना भयंकर महासागराच्या पलीकडे घेऊन जाते. ||2||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਲੰਘੇ ਸੇ ਪਾਰਿ ਪਏ ਸਚੇ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
गुरमुखि लंघे से पारि पए सचे सिउ लिव लाइ ॥गुरुमुख खऱ्या परमेश्वरावर प्रेमाने लक्ष केंद्रित करून पलीकडे किनाऱ्यावर पोहोचतात.
ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਨਿਵਾਰਿਆ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇ ॥
आवा गउणु निवारिआ जोती जोति मिलाइ ॥त्यांचे येणे आणि जाणे संपले आणि त्यांचा प्रकाश प्रकाशात विलीन होतो.
ਗੁਰਮਤੀ ਸਹਜੁ ਊਪਜੈ ਸਚੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੩॥
गुरमती सहजु ऊपजै सचे रहै समाइ ॥३॥गुरूंच्या उपदेशाचे पालन केल्याने त्यांच्यात अंतर्ज्ञानी शांती निर्माण होते आणि ते खरे परमेश्वरात विलीन होतात. ||3||
ਸਪੁ ਪਿੜਾਈ ਪਾਈਐ ਬਿਖੁ ਅੰਤਰਿ ਮਨਿ ਰੋਸੁ ॥
सपु पिड़ाई पाईऐ बिखु अंतरि मनि रोसु ॥साप टोपलीत बंद असेल, पण तरीही तो विषारीच असतो आणि त्याच्या मनातला राग कायम असतो.
ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਪਾਈਐ ਕਿਸ ਨੋ ਦੀਜੈ ਦੋਸੁ ॥
पूरबि लिखिआ पाईऐ किस नो दीजै दोसु ॥पूर्वनिश्चित केलेल्या गोष्टी प्राप्त होतात; तो इतरांना का दोष देतो?
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਾਰੜੁ ਜੇ ਸੁਣੇ ਮੰਨੇ ਨਾਉ ਸੰਤੋਸੁ ॥੪॥
गुरमुखि गारड़ु जे सुणे मंने नाउ संतोसु ॥४॥जर एखाद्याने गुरुमुख या नात्याने नाम, विषाविरूद्ध मोहिनी ऐकली आणि त्यावर विश्वास ठेवला, तर त्याचे मन समाधानी होते. ||4||
ਮਾਗਰਮਛੁ ਫਹਾਈਐ ਕੁੰਡੀ ਜਾਲੁ ਵਤਾਇ ॥
मागरमछु फहाईऐ कुंडी जालु वताइ ॥हुक आणि रेषेने मगरीला पकडले जाते;
ਦੁਰਮਤਿ ਫਾਥਾ ਫਾਹੀਐ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਪਛੋਤਾਇ ॥
दुरमति फाथा फाहीऐ फिरि फिरि पछोताइ ॥दुष्ट मनाच्या सापळ्यात अडकून, तो पश्चात्ताप करतो आणि पश्चात्ताप करतो, पुन्हा पुन्हा.
ਜੰਮਣ ਮਰਣੁ ਨ ਸੁਝਈ ਕਿਰਤੁ ਨ ਮੇਟਿਆ ਜਾਇ ॥੫॥
जंमण मरणु न सुझई किरतु न मेटिआ जाइ ॥५॥त्याला जन्ममरण कळत नाही; एखाद्याच्या भूतकाळातील कृतींचा शिलालेख पुसला जाऊ शकत नाही. ||5||
ਹਉਮੈ ਬਿਖੁ ਪਾਇ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ਸਬਦੁ ਵਸੈ ਬਿਖੁ ਜਾਇ ॥
हउमै बिखु पाइ जगतु उपाइआ सबदु वसै बिखु जाइ ॥अहंकाराचे विष टोचून जग निर्माण झाले; आतमध्ये असलेल्या शब्दाने विष नाहीसे होते.
ਜਰਾ ਜੋਹਿ ਨ ਸਕਈ ਸਚਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
जरा जोहि न सकई सचि रहै लिव लाइ ॥जो खऱ्या परमेश्वरात प्रेमाने लीन राहतो त्याला म्हातारपण त्रास देऊ शकत नाही.
ਜੀਵਨ ਮੁਕਤੁ ਸੋ ਆਖੀਐ ਜਿਸੁ ਵਿਚਹੁ ਹਉਮੈ ਜਾਇ ॥੬॥
जीवन मुकतु सो आखीऐ जिसु विचहु हउमै जाइ ॥६॥ज्याच्या आतून अहंकार नाहीसा होतो त्यालाच जीवन-मिक्ता म्हणतात, तो जिवंत असतानाच मुक्त होतो. ||6||