श्री गुरु ग्रंथ साहिब

पान - 1395


ਇਕੁ ਬਿੰਨਿ ਦੁਗਣ ਜੁ ਤਉ ਰਹੈ ਜਾ ਸੁਮੰਤ੍ਰਿ ਮਾਨਵ ਹਿਲਹਿ ॥
इकु बिंनि दुगण जु तउ रहै जा सुमंत्रि मानव हिलहि ॥

एक परमेश्वराचा साक्षात्कार झाल्यावर द्वैतावरील प्रेम थांबते आणि गुरूंचा उदात्त मंत्र स्वीकारायला येतो.

ਜਾਲਪਾ ਪਦਾਰਥ ਇਤੜੇ ਗੁਰ ਅਮਰਦਾਸਿ ਡਿਠੈ ਮਿਲਹਿ ॥੫॥੧੪॥
जालपा पदारथ इतड़े गुर अमरदासि डिठै मिलहि ॥५॥१४॥

तर जालप बोलतो: गुरु अमरदासांच्या दर्शनाने अगणित खजिना प्राप्त होतो. ||5||14||

ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾਰੁ ਸੁ ਦ੍ਰਿੜੁ ਨਾਨਕਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿਅਉ ॥
सचु नामु करतारु सु द्रिड़ु नानकि संग्रहिअउ ॥

गुरू नानकांनी निर्माणकर्त्या परमेश्वराचे खरे नाव एकत्र केले आणि ते त्याच्या आत रोपण केले.

ਤਾ ਤੇ ਅੰਗਦੁ ਲਹਣਾ ਪ੍ਰਗਟਿ ਤਾਸੁ ਚਰਣਹ ਲਿਵ ਰਹਿਅਉ ॥
ता ते अंगदु लहणा प्रगटि तासु चरणह लिव रहिअउ ॥

त्यांच्याद्वारे, लेहना गुरु अंगदच्या रूपात प्रकट झाली, जी त्यांच्या चरणांशी प्रेमळपणे जोडली गेली.

ਤਿਤੁ ਕੁਲਿ ਗੁਰ ਅਮਰਦਾਸੁ ਆਸਾ ਨਿਵਾਸੁ ਤਾਸੁ ਗੁਣ ਕਵਣ ਵਖਾਣਉ ॥
तितु कुलि गुर अमरदासु आसा निवासु तासु गुण कवण वखाणउ ॥

त्या वंशाचे गुरु अमर दास हे आशेचे घर आहे. मी त्याचे तेजस्वी गुण कसे व्यक्त करू शकतो?

ਜੋ ਗੁਣ ਅਲਖ ਅਗੰਮ ਤਿਨਹ ਗੁਣ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਣਉ ॥
जो गुण अलख अगंम तिनह गुण अंतु न जाणउ ॥

त्याचे गुण अज्ञात आणि अथांग आहेत. त्याच्या सद्गुणांच्या मर्यादा मला माहीत नाहीत.

ਬੋਹਿਥਉ ਬਿਧਾਤੈ ਨਿਰਮਯੌ ਸਭ ਸੰਗਤਿ ਕੁਲ ਉਧਰਣ ॥
बोहिथउ बिधातै निरमयौ सभ संगति कुल उधरण ॥

निर्मात्याने, नशिबाचा शिल्पकार, त्याला त्याच्या सर्व पिढ्यांना, संगत, पवित्र मंडळीसह पलीकडे नेण्यासाठी एक बोट बनवले आहे.

ਗੁਰ ਅਮਰਦਾਸ ਕੀਰਤੁ ਕਹੈ ਤ੍ਰਾਹਿ ਤ੍ਰਾਹਿ ਤੁਅ ਪਾ ਸਰਣ ॥੧॥੧੫॥
गुर अमरदास कीरतु कहै त्राहि त्राहि तुअ पा सरण ॥१॥१५॥

म्हणून कीरत बोलतो: हे गुरु अमर दास, कृपया माझे रक्षण करा आणि मला वाचवा; मी तुझ्या चरणांचे अभयारण्य शोधतो. ||1||15||

ਆਪਿ ਨਰਾਇਣੁ ਕਲਾ ਧਾਰਿ ਜਗ ਮਹਿ ਪਰਵਰਿਯਉ ॥
आपि नराइणु कला धारि जग महि परवरियउ ॥

परमेश्वराने स्वतः आपली शक्ती चालवली आणि जगात प्रवेश केला.

ਨਿਰੰਕਾਰਿ ਆਕਾਰੁ ਜੋਤਿ ਜਗ ਮੰਡਲਿ ਕਰਿਯਉ ॥
निरंकारि आकारु जोति जग मंडलि करियउ ॥

निराकार परमेश्वराने रूप धारण केले आणि आपल्या प्रकाशाने त्याने जगाचे क्षेत्र प्रकाशित केले.

ਜਹ ਕਹ ਤਹ ਭਰਪੂਰੁ ਸਬਦੁ ਦੀਪਕਿ ਦੀਪਾਯਉ ॥
जह कह तह भरपूरु सबदु दीपकि दीपायउ ॥

तो सर्वत्र व्याप्त आहे; शब्दाचा, शब्दाचा दिवा प्रज्वलित झाला आहे.

ਜਿਹ ਸਿਖਹ ਸੰਗ੍ਰਹਿਓ ਤਤੁ ਹਰਿ ਚਰਣ ਮਿਲਾਯਉ ॥
जिह सिखह संग्रहिओ ततु हरि चरण मिलायउ ॥

जो उपदेशाचे सार एकत्र करतो तो परमेश्वराच्या चरणी लीन होतो.

ਨਾਨਕ ਕੁਲਿ ਨਿੰਮਲੁ ਅਵਤਰੵਿਉ ਅੰਗਦ ਲਹਣੇ ਸੰਗਿ ਹੁਅ ॥
नानक कुलि निंमलु अवतर्यिउ अंगद लहणे संगि हुअ ॥

गुरु अंगद बनलेल्या लेहना आणि गुरु अमर दास यांचा गुरु नानकांच्या शुद्ध घरात पुनर्जन्म झाला आहे.

ਗੁਰ ਅਮਰਦਾਸ ਤਾਰਣ ਤਰਣ ਜਨਮ ਜਨਮ ਪਾ ਸਰਣਿ ਤੁਅ ॥੨॥੧੬॥
गुर अमरदास तारण तरण जनम जनम पा सरणि तुअ ॥२॥१६॥

गुरु अमर दास हे आमचे तारण कृपा आहेत, जे आम्हाला पार पाडतात; आयुष्या नंतरच्या आयुष्यात, मी तुझ्या चरणांचे अभयारण्य शोधतो. ||2||16||

ਜਪੁ ਤਪੁ ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਪਿਖਿ ਦਰਸਨੁ ਗੁਰ ਸਿਖਹ ॥
जपु तपु सतु संतोखु पिखि दरसनु गुर सिखह ॥

त्याच्या दर्शनाच्या धन्य दर्शनाकडे टक लावून, गुरुशिख नामजप आणि सखोल ध्यान, सत्य आणि समाधानाने धन्य होतो.

ਸਰਣਿ ਪਰਹਿ ਤੇ ਉਬਰਹਿ ਛੋਡਿ ਜਮ ਪੁਰ ਕੀ ਲਿਖਹ ॥
सरणि परहि ते उबरहि छोडि जम पुर की लिखह ॥

जो कोणी त्याचे अभयारण्य शोधतो तो तारला जातो; त्याचे खाते डेथ सिटीमध्ये साफ केले आहे.

ਭਗਤਿ ਭਾਇ ਭਰਪੂਰੁ ਰਿਦੈ ਉਚਰੈ ਕਰਤਾਰੈ ॥
भगति भाइ भरपूरु रिदै उचरै करतारै ॥

त्याचे हृदय पूर्णपणे प्रेमळ भक्तीने भरलेले आहे; तो निर्मात्या परमेश्वराचा नामजप करतो.

ਗੁਰੁ ਗਉਹਰੁ ਦਰੀਆਉ ਪਲਕ ਡੁਬੰਤੵਹ ਤਾਰੈ ॥
गुरु गउहरु दरीआउ पलक डुबंत्यह तारै ॥

गुरू म्हणजे मोत्यांची नदी; एका झटक्यात, तो बुडणाऱ्यांना पलीकडे घेऊन जातो.

ਨਾਨਕ ਕੁਲਿ ਨਿੰਮਲੁ ਅਵਤਰੵਿਉ ਗੁਣ ਕਰਤਾਰੈ ਉਚਰੈ ॥
नानक कुलि निंमलु अवतर्यिउ गुण करतारै उचरै ॥

गुरू नानकांच्या घरात त्यांचा पुनर्जन्म झाला; तो सृष्टिकर्ता परमेश्वराची स्तुती करतो.

ਗੁਰੁ ਅਮਰਦਾਸੁ ਜਿਨੑ ਸੇਵਿਅਉ ਤਿਨੑ ਦੁਖੁ ਦਰਿਦ੍ਰੁ ਪਰਹਰਿ ਪਰੈ ॥੩॥੧੭॥
गुरु अमरदासु जिन सेविअउ तिन दुखु दरिद्रु परहरि परै ॥३॥१७॥

जे गुरु अमरदासांची सेवा करतात - त्यांचे दुःख आणि दारिद्र्य दूर केले जाते. ||3||17||

ਚਿਤਿ ਚਿਤਵਉ ਅਰਦਾਸਿ ਕਹਉ ਪਰੁ ਕਹਿ ਭਿ ਨ ਸਕਉ ॥
चिति चितवउ अरदासि कहउ परु कहि भि न सकउ ॥

मी जाणीवपूर्वक माझ्या चेतनेमध्ये प्रार्थना करतो, परंतु मी ती शब्दांत व्यक्त करू शकत नाही.

ਸਰਬ ਚਿੰਤ ਤੁਝੁ ਪਾਸਿ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਹਉ ਤਕਉ ॥
सरब चिंत तुझु पासि साधसंगति हउ तकउ ॥

मी माझ्या सर्व चिंता आणि चिंता तुझ्यासमोर ठेवतो; मी मदतीसाठी सद्संगत, पवित्र कंपनीकडे पाहतो.

ਤੇਰੈ ਹੁਕਮਿ ਪਵੈ ਨੀਸਾਣੁ ਤਉ ਕਰਉ ਸਾਹਿਬ ਕੀ ਸੇਵਾ ॥
तेरै हुकमि पवै नीसाणु तउ करउ साहिब की सेवा ॥

तुझ्या आज्ञेच्या आदेशाने, मला तुझी बोधचिन्ह लाभली आहे; मी माझ्या स्वामी आणि स्वामींची सेवा करतो.

ਜਬ ਗੁਰੁ ਦੇਖੈ ਸੁਭ ਦਿਸਟਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਮੁਖਿ ਮੇਵਾ ॥
जब गुरु देखै सुभ दिसटि नामु करता मुखि मेवा ॥

हे गुरु, जेव्हा तुम्ही माझ्याकडे तुमच्या कृपेच्या नजरेने पाहता, तेव्हा नामाचे फळ, सृष्टीकर्त्याचे नाव माझ्या मुखात ठेवले जाते.

ਅਗਮ ਅਲਖ ਕਾਰਣ ਪੁਰਖ ਜੋ ਫੁਰਮਾਵਹਿ ਸੋ ਕਹਉ ॥
अगम अलख कारण पुरख जो फुरमावहि सो कहउ ॥

अथांग आणि अदृश्य आद्य भगवान देव, कारणांचे कारण - जसे तो आदेश देतो, तसे मी बोलतो.

ਗੁਰ ਅਮਰਦਾਸ ਕਾਰਣ ਕਰਣ ਜਿਵ ਤੂ ਰਖਹਿ ਤਿਵ ਰਹਉ ॥੪॥੧੮॥
गुर अमरदास कारण करण जिव तू रखहि तिव रहउ ॥४॥१८॥

हे गुरु अमर दास, कर्म कर्ता, कारण कारण, जसे तू मला ठेवतोस, तसा मी राहतो; तू माझे रक्षण करतोस म्हणून मी वाचतो. ||4||18||

ਭਿਖੇ ਕੇ ॥
भिखे के ॥

भिखाचा:

ਗੁਰੁ ਗਿਆਨੁ ਅਰੁ ਧਿਆਨੁ ਤਤ ਸਿਉ ਤਤੁ ਮਿਲਾਵੈ ॥
गुरु गिआनु अरु धिआनु तत सिउ ततु मिलावै ॥

सखोल ध्यानात, आणि गुरूंच्या अध्यात्मिक ज्ञानात, व्यक्तीचे सार वास्तवाच्या सारात विलीन होते.

ਸਚਿ ਸਚੁ ਜਾਣੀਐ ਇਕ ਚਿਤਹਿ ਲਿਵ ਲਾਵੈ ॥
सचि सचु जाणीऐ इक चितहि लिव लावै ॥

सत्यात, खरा परमेश्वर ओळखला जातो आणि तो ओळखला जातो, जेव्हा माणूस त्याच्याशी प्रेमळपणे, एकमुखी चेतनेने जोडला जातो.

ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਵਸਿ ਕਰੈ ਪਵਣੁ ਉਡੰਤ ਨ ਧਾਵੈ ॥
काम क्रोध वसि करै पवणु उडंत न धावै ॥

वासना आणि क्रोध नियंत्रणात आणला जातो, जेव्हा श्वास इकडे तिकडे उडत नाही, अस्वस्थपणे भटकतो.

ਨਿਰੰਕਾਰ ਕੈ ਵਸੈ ਦੇਸਿ ਹੁਕਮੁ ਬੁਝਿ ਬੀਚਾਰੁ ਪਾਵੈ ॥
निरंकार कै वसै देसि हुकमु बुझि बीचारु पावै ॥

निराकार परमेश्वराच्या भूमीत वास केल्याने, त्याच्या आज्ञेची जाणीव होते, त्याचे चिंतनशील ज्ञान प्राप्त होते.

ਕਲਿ ਮਾਹਿ ਰੂਪੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਸੋ ਜਾਣੈ ਜਿਨਿ ਕਿਛੁ ਕੀਅਉ ॥
कलि माहि रूपु करता पुरखु सो जाणै जिनि किछु कीअउ ॥

कलियुगातील या अंधकारमय युगात, गुरू हे निर्मात्याचे, आद्य भगवान देवाचे रूप आहेत; कोणी प्रयत्न केला आहे हे त्यालाच माहीत आहे.

ਗੁਰੁ ਮਿਲੵਿਉ ਸੋਇ ਭਿਖਾ ਕਹੈ ਸਹਜ ਰੰਗਿ ਦਰਸਨੁ ਦੀਅਉ ॥੧॥੧੯॥
गुरु मिल्यिउ सोइ भिखा कहै सहज रंगि दरसनु दीअउ ॥१॥१९॥

तर भिखा बोलतो: मला गुरु भेटले आहेत. प्रेमाने आणि अंतर्ज्ञानी आपुलकीने, त्यांनी आपल्या दर्शनाचे धन्य दर्शन दिले आहे. ||1||19||

ਰਹਿਓ ਸੰਤ ਹਉ ਟੋਲਿ ਸਾਧ ਬਹੁਤੇਰੇ ਡਿਠੇ ॥
रहिओ संत हउ टोलि साध बहुतेरे डिठे ॥

मी संतांचा शोध घेत आहे; मी अनेक पवित्र आणि आध्यात्मिक लोक पाहिले आहेत.

ਸੰਨਿਆਸੀ ਤਪਸੀਅਹ ਮੁਖਹੁ ਏ ਪੰਡਿਤ ਮਿਠੇ ॥
संनिआसी तपसीअह मुखहु ए पंडित मिठे ॥

संन्यासी, संन्यासी, तपस्वी, तपस्वी, धर्मांध आणि पंडित सर्व गोड बोलतात.

ਬਰਸੁ ਏਕੁ ਹਉ ਫਿਰਿਓ ਕਿਨੈ ਨਹੁ ਪਰਚਉ ਲਾਯਉ ॥
बरसु एकु हउ फिरिओ किनै नहु परचउ लायउ ॥

मी एक वर्ष हरवलेल्या भोवती फिरलो, पण माझ्या आत्म्याला कोणी हात लावला नाही.


सूची (1 - 1430)
जप पान: 1 - 8
सो दर पान: 8 - 10
सो पुरख पान: 10 - 12
सोहला पान: 12 - 13
सिरी राग पान: 14 - 93
राग माझ पान: 94 - 150
राग गउड़ी पान: 151 - 346
राग आसा पान: 347 - 488
राग गूजरी पान: 489 - 526
राग देवगणधारी पान: 527 - 536
राग बिहागड़ा पान: 537 - 556
राग वढ़हंस पान: 557 - 594
राग सोरठ पान: 595 - 659
राग धनसारी पान: 660 - 695
राग जैतसरी पान: 696 - 710
राग तोडी पान: 711 - 718
राग बैराडी पान: 719 - 720
राग तिलंग पान: 721 - 727
राग सूही पान: 728 - 794
राग बिलावल पान: 795 - 858
राग गोंड पान: 859 - 875
राग रामकली पान: 876 - 974
राग नट नारायण पान: 975 - 983
राग माली पान: 984 - 988
राग मारू पान: 989 - 1106
राग तुखारी पान: 1107 - 1117
राग केदारा पान: 1118 - 1124
राग भैरौ पान: 1125 - 1167
राग वसंत पान: 1168 - 1196
राग सारंगस पान: 1197 - 1253
राग मलार पान: 1254 - 1293
राग कानडा पान: 1294 - 1318
राग कल्याण पान: 1319 - 1326
राग प्रभाती पान: 1327 - 1351
राग जयवंती पान: 1352 - 1359
सलोक सहस्रकृति पान: 1353 - 1360
गाथा महला 5 पान: 1360 - 1361
फुनहे महला 5 पान: 1361 - 1363
चौबोले महला 5 पान: 1363 - 1364
सलोक भगत कबीर जिओ के पान: 1364 - 1377
सलोक सेख फरीद के पान: 1377 - 1385
सवईए स्री मुखबाक महला 5 पान: 1385 - 1389
सवईए महले पहिले के पान: 1389 - 1390
सवईए महले दूजे के पान: 1391 - 1392
सवईए महले तीजे के पान: 1392 - 1396
सवईए महले चौथे के पान: 1396 - 1406
सवईए महले पंजवे के पान: 1406 - 1409
सलोक वारा ते वधीक पान: 1410 - 1426
सलोक महला 9 पान: 1426 - 1429
मुंदावणी महला 5 पान: 1429 - 1429
रागमाला पान: 1430 - 1430