परमेश्वराचे रत्न माझ्या हृदयात खोलवर आहे, परंतु मला त्याचे ज्ञान नाही.
हे सेवक नानक, स्पंदन न करता, भगवान भगवंताचे ध्यान न करता, मानवी जीवन व्यर्थपणे वाया जाते. ||2||1||
जैतश्री, नववी मेहल:
हे प्रिय परमेश्वरा, कृपा करून माझा सन्मान वाचवा!
मृत्यूची भीती माझ्या हृदयात घुसली आहे; हे कृपेच्या सागरा, मी तुझ्या अभयारण्याच्या रक्षणाला चिकटून आहे. ||1||विराम||
मी मोठा पापी, मूर्ख आणि लोभी आहे; पण आता, शेवटी, मी पापे करून थकलो आहे.
मरणाची भीती मी विसरू शकत नाही; ही चिंता माझे शरीर खात आहे. ||1||
मी स्वत:ला मुक्त करण्याचा प्रयत्न करत आहे, दहा दिशांना धावत आहे.
शुद्ध, निष्कलंक परमेश्वर माझ्या अंतःकरणात खोलवर राहतो, परंतु त्याच्या रहस्याचे रहस्य मला समजत नाही. ||2||
माझ्याकडे योग्यता नाही, आणि मला ध्यान किंवा तपस्याबद्दल काहीही माहिती नाही; मी आता काय करावे?
हे नानक, मी थकलो आहे; मी तुझ्या अभयारण्याचा आश्रय घेतो; हे देवा, मला निर्भयतेचे वरदान द्या. ||3||2||
जैतश्री, नववी मेहल:
हे मन, खरे चिंतन कर.
परमेश्वराच्या नामाशिवाय हे सर्व जग मिथ्या आहे हे जाण. ||1||विराम||
योगी त्याला शोधून थकले आहेत, परंतु त्यांना त्याची मर्यादा सापडली नाही.
आपण हे समजून घेतले पाहिजे की प्रभु आणि गुरु जवळ आहेत, परंतु त्याचे कोणतेही रूप किंवा वैशिष्ट्य नाही. ||1||
भगवंताचे नाम हे जगाची शुद्धी करणारे आहे आणि तरीही ते तुम्हाला कधीच आठवत नाही.
ज्याच्यापुढे सर्व जग नतमस्तक आहे, त्या एकाच्या अभयारण्यात नानकांनी प्रवेश केला आहे; कृपया, तुझ्या जन्मजात स्वभावाने माझे रक्षण आणि रक्षण कर. ||2||3||
जैतश्री, पाचवी मेहल, छंट, पहिले घर:
एक वैश्विक निर्माता देव. खऱ्या गुरूंच्या कृपेने:
सालोक:
मी रात्रंदिवस परमेश्वराच्या दर्शनासाठी तहानलेला आहे; मी त्याच्यासाठी सतत, रात्रंदिवस तळमळत असतो.
दार उघडून, हे नानक, गुरूंनी मला माझा मित्र परमेश्वराशी भेटायला नेले आहे. ||1||
जप:
ऐक, माझ्या जिवलग मित्रा - मला एकच प्रार्थना करायची आहे.
त्या मोहक, गोड प्रेयसीला शोधत मी फिरत आहे.
जो कोणी मला माझ्या प्रेयसीकडे नेईल - मी माझे मस्तक कापून त्याला अर्पण करीन, जरी मला त्याचे दर्शन क्षणभरासाठी मिळाले तरी.
माझे डोळे माझ्या प्रियकराच्या प्रेमाने भिजले आहेत; त्याच्याशिवाय मला क्षणभरही शांतता नाही.
माझे मन परमेश्वराशी जडले आहे, जसे मासे पाण्याला आणि पावसाच्या थेंबासाठी तहानलेले पक्षी.
सेवक नानकांना परिपूर्ण गुरू सापडला आहे; त्याची तहान पूर्णपणे शमली आहे. ||1||
हे जिवलग मित्रा, माझ्या प्रेयसीला हे सर्व प्रेमळ साथीदार आहेत; मी त्यांच्यापैकी कोणाशीही तुलना करू शकत नाही.
हे जिवलग मित्र, त्यांच्यापैकी प्रत्येक इतरांपेक्षा अधिक सुंदर आहे; कोण माझा विचार करू शकेल?
त्यापैकी प्रत्येक इतरांपेक्षा अधिक सुंदर आहे; अगणित त्याचे प्रेमी आहेत, सतत त्याच्याबरोबर आनंद लुटत आहेत.
त्यांना पाहून माझ्या मनात इच्छा निर्माण होते. मला सद्गुणांचा खजिना परमेश्वर कधी प्राप्त होईल?
जे माझ्या प्रियकराला संतुष्ट करतात आणि आकर्षित करतात त्यांना मी माझे मन समर्पित करतो.
नानक म्हणतात, माझी प्रार्थना ऐका, हे सुखी वधू-वरी; मला सांग, माझा पती भगवान कसा दिसतो? ||2||
हे जिवलग मित्रा, माझा पती भगवान त्याला जे पाहिजे ते करतो; तो कोणावरही अवलंबून नाही.