या जगात कोणीही स्वतःहून काहीही साध्य करत नाही.
हे नानक, सर्व काही देवाने केले आहे. ||५१||
सालोक:
त्याच्या खात्यावर थकबाकी असल्यामुळे त्याला कधीही सोडता येणार नाही; तो प्रत्येक क्षणी चुका करतो.
हे क्षमाशील प्रभू, मला क्षमा कर आणि नानकांना पलीकडे घेऊन जा. ||1||
पौरी:
पापी स्वतःशी अविश्वासू आहे; तो अज्ञानी आहे, उथळ समजूतदार आहे.
ज्याने त्याला शरीर, आत्मा आणि शांती दिली त्या सर्वांचे सार त्याला माहीत नाही.
वैयक्तिक लाभ आणि मायेसाठी तो दहा दिशांना शोधत बाहेर पडतो.
तो उदार भगवान, महान दाता, त्याच्या मनात क्षणभरही धारण करत नाही.
लोभ, खोटेपणा, भ्रष्टाचार आणि भावनिक आसक्ती - या गोष्टी तो त्याच्या मनात गोळा करतो.
सर्वात वाईट विकृत, चोर आणि निंदक - तो त्यांच्याबरोबर वेळ घालवतो.
परंतु, हे प्रभु, जर तुम्हाला आवडत असेल, तर तुम्ही खऱ्यासह नकलींनाही क्षमा करता.
हे नानक, जर हे परमभगवान देवाला संतुष्ट केले तर एक दगड देखील पाण्यावर तरंगेल. ||५२||
सालोक:
खाणे, पिणे, खेळणे आणि हसणे, मी अगणित अवतारांतून भटकलो आहे.
कृपया, देवा, मला भयंकर जग-सागरातून वर आण. नानक तुझा आधार मागतो. ||1||
पौरी:
खेळणे, खेळणे, मी अगणित वेळा पुनर्जन्म घेतले आहे, परंतु यामुळे फक्त वेदना झाल्या आहेत.
संकटे दूर होतात, जेव्हा एखादी व्यक्ती पवित्राशी भेटते; खऱ्या गुरूंच्या वचनात मग्न व्हा.
सहिष्णुतेची वृत्ती अंगीकारून, आणि सत्य गोळा करून, नामाच्या अमृताचे सेवन करा.
जेव्हा माझ्या स्वामी आणि स्वामींनी त्यांची महान दया दाखवली तेव्हा मला शांती, आनंद आणि आनंद मिळाला.
माझा माल सुरक्षितपणे पोहोचला आहे आणि मला खूप फायदा झाला आहे; मी सन्मानाने घरी परतले आहे.
गुरूंनी मला मोठे सांत्वन दिले आहे, आणि भगवान देव मला भेटायला आले आहेत.
त्याने स्वतः कृती केली आहे, आणि तो स्वतः कृती करतो. तो भूतकाळात होता आणि भविष्यातही असेल.
हे नानक, प्रत्येक हृदयात सामावलेल्या एकाची स्तुती करा. ||५३||
सालोक:
हे देवा, मी तुझ्या आश्रयाला आलो आहे, हे दयाळू परमेश्वरा, करुणेचा सागर.
ज्याचे मन भगवंताच्या एका वचनाने भरलेले असते, हे नानक, तो पूर्ण आनंदी होतो. ||1||
पौरी:
शब्दात, देवाने तीन जगाची स्थापना केली.
शब्दापासून निर्माण केलेले, वेदांचे चिंतन केले जाते.
शब्दापासून शास्त्रे, सिम्रती आणि पुराण आले.
शब्दातून, नाद, भाषणे आणि स्पष्टीकरणांचा ध्वनी प्रवाह आला.
शब्दातून, भीती आणि शंका यांच्यापासून मुक्तीचा मार्ग येतो.
शब्दातून, धार्मिक विधी, कर्म, पवित्रता आणि धर्म येतात.
दृश्य विश्वात शब्द दिसतो.
हे नानक, परमभगवान भगवंत अस्पर्शित आणि अस्पर्श राहतात. ||५४||
सालोक:
हातात पेन घेऊन, अगम्य परमेश्वर माणसाचे भाग्य त्याच्या कपाळावर लिहितो.
अतुलनीय सौंदर्याचा स्वामी सर्वांमध्ये सामील आहे.
हे परमेश्वरा, मी तुझी स्तुती माझ्या मुखाने वर्णन करू शकत नाही.
नानक मोहित झाले आहेत, तुझ्या दर्शनाच्या धन्य दर्शनाकडे पाहत आहेत; तो तुझ्यासाठी बलिदान आहे. ||1||
पौरी:
हे अचल परमेश्वर, हे परम परमेश्वर, अविनाशी, पापांचा नाश करणारे:
हे परिपूर्ण, सर्वव्यापी परमेश्वर, दुःखाचा नाश करणारा, सद्गुणांचा खजिना:
हे सहचर, निराकार, निरपेक्ष प्रभु, सर्वांचा आधार:
हे विश्वाचे प्रभु, उत्कृष्टतेचा खजिना, स्पष्ट शाश्वत समज:
सर्वात दुर्गम, प्रभु देव: तू आहेस, तूच होतास आणि तू नेहमीच राहशील.
हे संतांच्या नित्य सोबती, तू निराधारांचा आधार आहेस.
हे स्वामी आणि स्वामी, मी तुझा दास आहे. मी नालायक आहे, माझी अजिबात किंमत नाही.