ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रंथ साहिब
पान - 1247
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥पौरी:
ਗੜਿੑ ਕਾਇਆ ਸੀਗਾਰ ਬਹੁ ਭਾਂਤਿ ਬਣਾਈ ॥
गड़ि काइआ सीगार बहु भांति बणाई ॥शरीराचा किल्ला अनेक प्रकारे सजविला गेला आहे.
ਰੰਗ ਪਰੰਗ ਕਤੀਫਿਆ ਪਹਿਰਹਿ ਧਰ ਮਾਈ ॥
रंग परंग कतीफिआ पहिरहि धर माई ॥श्रीमंत विविध रंगांचे सुंदर रेशमी वस्त्र परिधान करतात.
ਲਾਲ ਸੁਪੇਦ ਦੁਲੀਚਿਆ ਬਹੁ ਸਭਾ ਬਣਾਈ ॥
लाल सुपेद दुलीचिआ बहु सभा बणाई ॥ते लाल आणि पांढऱ्या कार्पेटवर मोहक आणि सुंदर कोर्ट धारण करतात.
ਦੁਖੁ ਖਾਣਾ ਦੁਖੁ ਭੋਗਣਾ ਗਰਬੈ ਗਰਬਾਈ ॥
दुखु खाणा दुखु भोगणा गरबै गरबाई ॥पण ते दु:खाने खातात आणि दुःखात ते सुख शोधतात. त्यांना त्यांच्या अभिमानाचा खूप अभिमान आहे.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਿਓ ਅੰਤਿ ਲਏ ਛਡਾਈ ॥੨੪॥
नानक नामु न चेतिओ अंति लए छडाई ॥२४॥हे नानक, नश्वर नामाचा विचारही करत नाही, जे त्याला शेवटी सोडवेल. ||24||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥सालोक, तिसरी मेहल:
ਸਹਜੇ ਸੁਖਿ ਸੁਤੀ ਸਬਦਿ ਸਮਾਇ ॥
सहजे सुखि सुती सबदि समाइ ॥ती अंतर्ज्ञानी शांततेत आणि शांततेत झोपते, शब्दाच्या वचनात लीन असते.
ਆਪੇ ਪ੍ਰਭਿ ਮੇਲਿ ਲਈ ਗਲਿ ਲਾਇ ॥
आपे प्रभि मेलि लई गलि लाइ ॥देव तिला त्याच्या मिठीत जवळ घेतो आणि तिला स्वतःमध्ये विलीन करतो.
ਦੁਬਿਧਾ ਚੂਕੀ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
दुबिधा चूकी सहजि सुभाइ ॥अंतर्ज्ञानी सहजतेने द्वैत नाहीसे होते.
ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਇ ॥
अंतरि नामु वसिआ मनि आइ ॥नाम तिच्या मनात वास करायला येतो.
ਸੇ ਕੰਠਿ ਲਾਏ ਜਿ ਭੰਨਿ ਘੜਾਇ ॥
से कंठि लाए जि भंनि घड़ाइ ॥जे आपल्या प्राण्यांचे तुकडे करतात आणि सुधारतात त्यांना तो त्याच्या मिठीत घट्ट मिठी मारतो.
ਨਾਨਕ ਜੋ ਧੁਰਿ ਮਿਲੇ ਸੇ ਹੁਣਿ ਆਣਿ ਮਿਲਾਇ ॥੧॥
नानक जो धुरि मिले से हुणि आणि मिलाइ ॥१॥हे नानक, ज्यांना त्याला भेटायचे आहे ते आता या आणि त्याला भेटा. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥तिसरी मेहल:
ਜਿਨੑੀ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਕਿਆ ਜਪੁ ਜਾਪਹਿ ਹੋਰਿ ॥
जिनी नामु विसारिआ किआ जपु जापहि होरि ॥जे भगवंताचे नाम विसरतात - मग त्यांनी इतर नामस्मरण केले तर?
ਬਿਸਟਾ ਅੰਦਰਿ ਕੀਟ ਸੇ ਮੁਠੇ ਧੰਧੈ ਚੋਰਿ ॥
बिसटा अंदरि कीट से मुठे धंधै चोरि ॥ते खतामध्ये गुरफटलेले, सांसारिक गुंतलेल्या चोराने लुटलेले आहेत.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਝੂਠੇ ਲਾਲਚ ਹੋਰਿ ॥੨॥
नानक नामु न वीसरै झूठे लालच होरि ॥२॥हे नानक, नाम कधीही विसरू नका; इतर कोणत्याही गोष्टीचा लोभ खोटा आहे. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥पौरी:
ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਨਿ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਅਸਥਿਰੁ ਜਗਿ ਸੋਈ ॥
नामु सलाहनि नामु मंनि असथिरु जगि सोई ॥जे नामाची स्तुती करतात आणि नामावर विश्वास ठेवतात, ते या जगात चिरंतन स्थिर असतात.
ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਚਿਤਵੈ ਦੂਜਾ ਨਹੀ ਕੋਈ ॥
हिरदै हरि हरि चितवै दूजा नही कोई ॥त्यांच्या अंतःकरणात, ते परमेश्वरावर वास करतात, आणि दुसरे काहीही नाही.
ਰੋਮਿ ਰੋਮਿ ਹਰਿ ਉਚਰੈ ਖਿਨੁ ਖਿਨੁ ਹਰਿ ਸੋਈ ॥
रोमि रोमि हरि उचरै खिनु खिनु हरि सोई ॥प्रत्येक केसाने ते प्रत्येक क्षणी परमेश्वराचे नामस्मरण करतात.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਨਮੁ ਸਕਾਰਥਾ ਨਿਰਮਲੁ ਮਲੁ ਖੋਈ ॥
गुरमुखि जनमु सकारथा निरमलु मलु खोई ॥गुरुमुखाचा जन्म फलदायी आणि प्रमाणित असतो; शुद्ध आणि निर्मल, त्याची घाण धुऊन जाते.
ਨਾਨਕ ਜੀਵਦਾ ਪੁਰਖੁ ਧਿਆਇਆ ਅਮਰਾ ਪਦੁ ਹੋਈ ॥੨੫॥
नानक जीवदा पुरखु धिआइआ अमरा पदु होई ॥२५॥हे नानक, शाश्वत जीवनाच्या परमेश्वराचे ध्यान केल्याने अमरत्व प्राप्त होते. ||२५||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
सलोकु मः ३ ॥सालोक, तिसरी मेहल:
ਜਿਨੀ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਬਹੁ ਕਰਮ ਕਮਾਵਹਿ ਹੋਰਿ ॥
जिनी नामु विसारिआ बहु करम कमावहि होरि ॥जे नाम विसरून इतर कामे करतात.
ਨਾਨਕ ਜਮ ਪੁਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ਜਿਉ ਸੰਨੑੀ ਉਪਰਿ ਚੋਰ ॥੧॥
नानक जम पुरि बधे मारीअहि जिउ संनी उपरि चोर ॥१॥हे नानक, रंगेहात पकडल्या गेलेल्या चोराप्रमाणे मृत्यूच्या नगरात बांधले जाईल, गुंडाळले जाईल आणि मारले जाईल. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
मः ५ ॥पाचवी मेहल:
ਧਰਤਿ ਸੁਹਾਵੜੀ ਆਕਾਸੁ ਸੁਹੰਦਾ ਜਪੰਦਿਆ ਹਰਿ ਨਾਉ ॥
धरति सुहावड़ी आकासु सुहंदा जपंदिआ हरि नाउ ॥परमेश्वराचे नामस्मरण करत पृथ्वी सुंदर आहे आणि आकाश सुंदर आहे.
ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਵਿਹੂਣਿਆ ਤਿਨੑ ਤਨ ਖਾਵਹਿ ਕਾਉ ॥੨॥
नानक नाम विहूणिआ तिन तन खावहि काउ ॥२॥हे नानक, ज्यांना नामाचा अभाव आहे - त्यांचे शव कावळे खातात. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥पौरी:
ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਨਿ ਭਾਉ ਕਰਿ ਨਿਜ ਮਹਲੀ ਵਾਸਾ ॥
नामु सलाहनि भाउ करि निज महली वासा ॥जे प्रेमाने नामाची स्तुती करतात आणि आत्म्याच्या वाड्यात खोलवर वास करतात.
ਓਇ ਬਾਹੁੜਿ ਜੋਨਿ ਨ ਆਵਨੀ ਫਿਰਿ ਹੋਹਿ ਨ ਬਿਨਾਸਾ ॥
ओइ बाहुड़ि जोनि न आवनी फिरि होहि न बिनासा ॥पुन्हा कधीही पुनर्जन्मात प्रवेश करू नका; त्यांचा कधीही नाश होणार नाही.
ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਰੰਗਿ ਰਵਿ ਰਹੇ ਸਭ ਸਾਸ ਗਿਰਾਸਾ ॥
हरि सेती रंगि रवि रहे सभ सास गिरासा ॥ते प्रत्येक श्वासोच्छ्वास आणि अन्नाच्या तुकड्याने परमेश्वराच्या प्रेमात मग्न आणि लीन राहतात.
ਹਰਿ ਕਾ ਰੰਗੁ ਕਦੇ ਨ ਉਤਰੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਰਗਾਸਾ ॥
हरि का रंगु कदे न उतरै गुरमुखि परगासा ॥परमेश्वराच्या प्रेमाचा रंग कधीच फिका पडत नाही; गुरुमुख ज्ञानी आहेत.
ਓਇ ਕਿਰਪਾ ਕਰਿ ਕੈ ਮੇਲਿਅਨੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਪਾਸਾ ॥੨੬॥
ओइ किरपा करि कै मेलिअनु नानक हरि पासा ॥२६॥त्याची कृपा देऊन, तो त्यांना स्वतःशी जोडतो; हे नानक, परमेश्वर त्यांना आपल्या बाजूला ठेवतो. ||२६||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥सालोक, तिसरी मेहल:
ਜਿਚਰੁ ਇਹੁ ਮਨੁ ਲਹਰੀ ਵਿਚਿ ਹੈ ਹਉਮੈ ਬਹੁਤੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥
जिचरु इहु मनु लहरी विचि है हउमै बहुतु अहंकारु ॥जोपर्यंत त्याचे मन लहरींनी व्याकूळ असते तोपर्यंत तो अहंकार आणि अहंकारी अभिमानात अडकलेला असतो.
ਸਬਦੈ ਸਾਦੁ ਨ ਆਵਈ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥
सबदै सादु न आवई नामि न लगै पिआरु ॥त्याला शब्दाचा आस्वाद मिळत नाही, आणि तो नामावर प्रेम करत नाही.
ਸੇਵਾ ਥਾਇ ਨ ਪਵਈ ਤਿਸ ਕੀ ਖਪਿ ਖਪਿ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥
सेवा थाइ न पवई तिस की खपि खपि होइ खुआरु ॥त्याची सेवा स्वीकारली जात नाही; चिंता आणि काळजीने, तो दुःखात वाया जातो.
ਨਾਨਕ ਸੇਵਕੁ ਸੋਈ ਆਖੀਐ ਜੋ ਸਿਰੁ ਧਰੇ ਉਤਾਰਿ ॥
नानक सेवकु सोई आखीऐ जो सिरु धरे उतारि ॥हे नानक, त्यालाच एक निःस्वार्थ सेवक म्हणतात, जो आपले डोके कापून परमेश्वराला अर्पण करतो.
ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਭਾਣਾ ਮੰਨਿ ਲਏ ਸਬਦੁ ਰਖੈ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥੧॥
सतिगुर का भाणा मंनि लए सबदु रखै उर धारि ॥१॥तो खऱ्या गुरूंच्या इच्छेचा स्वीकार करतो, आणि शब्द आपल्या हृदयात धारण करतो. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥तिसरी मेहल:
ਸੋ ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੇਵਾ ਚਾਕਰੀ ਜੋ ਖਸਮੈ ਭਾਵੈ ॥
सो जपु तपु सेवा चाकरी जो खसमै भावै ॥ते म्हणजे नामस्मरण आणि ध्यान, कार्य आणि निःस्वार्थ सेवा, जी आपल्या प्रभूला प्रसन्न करते.
ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਮੇਲਿ ਲਏ ਆਪਤੁ ਗਵਾਵੈ ॥
आपे बखसे मेलि लए आपतु गवावै ॥परमेश्वर स्वतः क्षमा करतो, आत्म-अभिमान दूर करतो, आणि मनुष्यांना स्वतःशी जोडतो.
ਮਿਲਿਆ ਕਦੇ ਨ ਵੀਛੁੜੈ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਵੈ ॥
मिलिआ कदे न वीछुड़ै जोती जोति मिलावै ॥परमेश्वराशी एकरूप होऊन, मर्त्य पुन्हा कधीही विभक्त होत नाही; त्याचा प्रकाश प्रकाशात विलीन होतो.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਸੋ ਬੁਝਸੀ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਬੁਝਾਵੈ ॥੨॥
नानक गुरपरसादी सो बुझसी जिसु आपि बुझावै ॥२॥हे नानक, गुरूंच्या कृपेने, मनुष्याला समजते, जेव्हा परमेश्वर त्याला समजू देतो. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥पौरी:
ਸਭੁ ਕੋ ਲੇਖੇ ਵਿਚਿ ਹੈ ਮਨਮੁਖੁ ਅਹੰਕਾਰੀ ॥
सभु को लेखे विचि है मनमुखु अहंकारी ॥सर्वांनाच जबाबदार धरले जाते, अगदी अहंकारी स्वार्थी मनमुखांनाही.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਕਦੇ ਨ ਚੇਤਈ ਜਮਕਾਲੁ ਸਿਰਿ ਮਾਰੀ ॥
हरि नामु कदे न चेतई जमकालु सिरि मारी ॥ते परमेश्वराच्या नामाचा विचारही करत नाहीत; मृत्यूचा दूत त्यांच्या डोक्यावर मारेल.