श्री गुरु ग्रंथ साहिब

पान - 1108


ਬਨ ਫੂਲੇ ਮੰਝ ਬਾਰਿ ਮੈ ਪਿਰੁ ਘਰਿ ਬਾਹੁੜੈ ॥
बन फूले मंझ बारि मै पिरु घरि बाहुड़ै ॥

माझ्या दारासमोर जंगल फुलले आहे; जर माझा प्रियकर माझ्या घरी परत आला असेल तर!

ਪਿਰੁ ਘਰਿ ਨਹੀ ਆਵੈ ਧਨ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ਬਿਰਹਿ ਬਿਰੋਧ ਤਨੁ ਛੀਜੈ ॥
पिरु घरि नही आवै धन किउ सुखु पावै बिरहि बिरोध तनु छीजै ॥

जर तिचा पती घरी परतला नाही, तर वधूला शांती कशी मिळेल? वियोगाच्या दु:खाने तिचे शरीर वाया जात आहे.

ਕੋਕਿਲ ਅੰਬਿ ਸੁਹਾਵੀ ਬੋਲੈ ਕਿਉ ਦੁਖੁ ਅੰਕਿ ਸਹੀਜੈ ॥
कोकिल अंबि सुहावी बोलै किउ दुखु अंकि सहीजै ॥

आंब्याच्या झाडावर बसलेला सुंदर गाणे-पक्षी गातो; पण माझ्या अस्तित्वाच्या खोलवरच्या वेदना मी कसे सहन करू शकतो?

ਭਵਰੁ ਭਵੰਤਾ ਫੂਲੀ ਡਾਲੀ ਕਿਉ ਜੀਵਾ ਮਰੁ ਮਾਏ ॥
भवरु भवंता फूली डाली किउ जीवा मरु माए ॥

मधमाशी फुलांच्या फांद्याभोवती गुंजन करत आहे; पण मी कसे जगू शकतो? मी मरत आहे, हे माझ्या आई!

ਨਾਨਕ ਚੇਤਿ ਸਹਜਿ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ਜੇ ਹਰਿ ਵਰੁ ਘਰਿ ਧਨ ਪਾਏ ॥੫॥
नानक चेति सहजि सुखु पावै जे हरि वरु घरि धन पाए ॥५॥

हे नानक, चैतमध्ये, जर आत्मा-वधूने आपल्या हृदयाच्या घरात, पती म्हणून परमेश्वराला प्राप्त केले तर शांती सहज प्राप्त होते. ||5||

ਵੈਸਾਖੁ ਭਲਾ ਸਾਖਾ ਵੇਸ ਕਰੇ ॥
वैसाखु भला साखा वेस करे ॥

वैशाखी तशी आल्हाददायक; नवीन पानांनी फांद्या फुलतात.

ਧਨ ਦੇਖੈ ਹਰਿ ਦੁਆਰਿ ਆਵਹੁ ਦਇਆ ਕਰੇ ॥
धन देखै हरि दुआरि आवहु दइआ करे ॥

आत्मा-वधू परमेश्वराला तिच्या दारात पाहण्यासाठी तळमळत आहे. हे परमेश्वरा, ये आणि माझ्यावर दया कर.

ਘਰਿ ਆਉ ਪਿਆਰੇ ਦੁਤਰ ਤਾਰੇ ਤੁਧੁ ਬਿਨੁ ਅਢੁ ਨ ਮੋਲੋ ॥
घरि आउ पिआरे दुतर तारे तुधु बिनु अढु न मोलो ॥

माझ्या प्रिये, कृपया घरी या; मला विश्वासघातकी विश्वसागराच्या पलीकडे घेऊन जा. तुझ्या शिवाय माझी किंमत नाही.

ਕੀਮਤਿ ਕਉਣ ਕਰੇ ਤੁਧੁ ਭਾਵਾਂ ਦੇਖਿ ਦਿਖਾਵੈ ਢੋਲੋ ॥
कीमति कउण करे तुधु भावां देखि दिखावै ढोलो ॥

जर मी तुला प्रसन्न केले तर माझी योग्यता कोण मोजू शकेल? हे माझ्या प्रिये, मी तुला पाहतो आणि इतरांना तुला पाहण्यासाठी प्रेरित करतो.

ਦੂਰਿ ਨ ਜਾਨਾ ਅੰਤਰਿ ਮਾਨਾ ਹਰਿ ਕਾ ਮਹਲੁ ਪਛਾਨਾ ॥
दूरि न जाना अंतरि माना हरि का महलु पछाना ॥

मला माहीत आहे की तू दूर नाहीस; माझा विश्वास आहे की तू माझ्या आत खोल आहेस आणि मला तुझ्या अस्तित्वाची जाणीव आहे.

ਨਾਨਕ ਵੈਸਾਖੀਂ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਵੈ ਸੁਰਤਿ ਸਬਦਿ ਮਨੁ ਮਾਨਾ ॥੬॥
नानक वैसाखीं प्रभु पावै सुरति सबदि मनु माना ॥६॥

हे नानक, वैशाखीमध्ये देवाचा शोध घेताना, चेतना शब्दाच्या वचनाने भरून जाते, आणि मनावर विश्वास येतो. ||6||

ਮਾਹੁ ਜੇਠੁ ਭਲਾ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਕਿਉ ਬਿਸਰੈ ॥
माहु जेठु भला प्रीतमु किउ बिसरै ॥

जयतह महिना खूप उदात्त आहे. मी माझ्या प्रेयसीला कसे विसरू शकेन?

ਥਲ ਤਾਪਹਿ ਸਰ ਭਾਰ ਸਾ ਧਨ ਬਿਨਉ ਕਰੈ ॥
थल तापहि सर भार सा धन बिनउ करै ॥

पृथ्वी भट्टीसारखी जळते, आणि आत्मा-वधू तिची प्रार्थना करते.

ਧਨ ਬਿਨਉ ਕਰੇਦੀ ਗੁਣ ਸਾਰੇਦੀ ਗੁਣ ਸਾਰੀ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵਾ ॥
धन बिनउ करेदी गुण सारेदी गुण सारी प्रभ भावा ॥

वधू तिची प्रार्थना करते, आणि त्याची स्तुती गाते; त्याचे गुणगान गाताना ती देवाला प्रसन्न होते.

ਸਾਚੈ ਮਹਲਿ ਰਹੈ ਬੈਰਾਗੀ ਆਵਣ ਦੇਹਿ ਤ ਆਵਾ ॥
साचै महलि रहै बैरागी आवण देहि त आवा ॥

अनासक्त परमेश्वर त्याच्या खऱ्या वाड्यात वास करतो. जर त्याने मला परवानगी दिली तर मी त्याच्याकडे येईन.

ਨਿਮਾਣੀ ਨਿਤਾਣੀ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਕਿਉ ਪਾਵੈ ਸੁਖ ਮਹਲੀ ॥
निमाणी निताणी हरि बिनु किउ पावै सुख महली ॥

वधू अपमानित आणि शक्तीहीन आहे; तिला तिच्या प्रभूशिवाय शांती कशी मिळेल?

ਨਾਨਕ ਜੇਠਿ ਜਾਣੈ ਤਿਸੁ ਜੈਸੀ ਕਰਮਿ ਮਿਲੈ ਗੁਣ ਗਹਿਲੀ ॥੭॥
नानक जेठि जाणै तिसु जैसी करमि मिलै गुण गहिली ॥७॥

हे नानक, जयतमध्ये, जी आपल्या परमेश्वराला ओळखते ती त्याच्यासारखीच होते; पुण्य आत्मसात करून ती दयाळू परमेश्वराला भेटते. ||7||

ਆਸਾੜੁ ਭਲਾ ਸੂਰਜੁ ਗਗਨਿ ਤਪੈ ॥
आसाड़ु भला सूरजु गगनि तपै ॥

आषाढ महिना चांगला आहे; सूर्य आकाशात चमकतो.

ਧਰਤੀ ਦੂਖ ਸਹੈ ਸੋਖੈ ਅਗਨਿ ਭਖੈ ॥
धरती दूख सहै सोखै अगनि भखै ॥

पृथ्वी वेदनेने ग्रासलेली, वाळलेली आणि आगीत भाजलेली.

ਅਗਨਿ ਰਸੁ ਸੋਖੈ ਮਰੀਐ ਧੋਖੈ ਭੀ ਸੋ ਕਿਰਤੁ ਨ ਹਾਰੇ ॥
अगनि रसु सोखै मरीऐ धोखै भी सो किरतु न हारे ॥

आग ओलावा सुकवते, आणि ती वेदनांनी मरते. पण तरीही सूर्य थकत नाही.

ਰਥੁ ਫਿਰੈ ਛਾਇਆ ਧਨ ਤਾਕੈ ਟੀਡੁ ਲਵੈ ਮੰਝਿ ਬਾਰੇ ॥
रथु फिरै छाइआ धन ताकै टीडु लवै मंझि बारे ॥

त्याचा रथ पुढे सरकतो, आणि आत्मा-वधू सावली शोधते; जंगलात किलबिलाट होत आहे.

ਅਵਗਣ ਬਾਧਿ ਚਲੀ ਦੁਖੁ ਆਗੈ ਸੁਖੁ ਤਿਸੁ ਸਾਚੁ ਸਮਾਲੇ ॥
अवगण बाधि चली दुखु आगै सुखु तिसु साचु समाले ॥

ती तिच्या दोषांचे आणि अवगुणांचे गठ्ठे बांधते आणि परलोकात भोगते. पण खऱ्या परमेश्वरावर वास केल्याने तिला शांती मिळते.

ਨਾਨਕ ਜਿਸ ਨੋ ਇਹੁ ਮਨੁ ਦੀਆ ਮਰਣੁ ਜੀਵਣੁ ਪ੍ਰਭ ਨਾਲੇ ॥੮॥
नानक जिस नो इहु मनु दीआ मरणु जीवणु प्रभ नाले ॥८॥

हे नानक, मी हे मन त्याला दिले आहे; मृत्यू आणि जीवन देवाबरोबर विश्रांती. ||8||

ਸਾਵਣਿ ਸਰਸ ਮਨਾ ਘਣ ਵਰਸਹਿ ਰੁਤਿ ਆਏ ॥
सावणि सरस मना घण वरसहि रुति आए ॥

सावन मध्ये, हे मन, आनंदी राहा. पावसाळा आला आहे, ढगांच्या सरी कोसळल्या आहेत.

ਮੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਸਹੁ ਭਾਵੈ ਪਿਰ ਪਰਦੇਸਿ ਸਿਧਾਏ ॥
मै मनि तनि सहु भावै पिर परदेसि सिधाए ॥

माझे मन आणि शरीर माझ्या प्रभूने प्रसन्न केले आहे, परंतु माझा प्रियकर निघून गेला आहे.

ਪਿਰੁ ਘਰਿ ਨਹੀ ਆਵੈ ਮਰੀਐ ਹਾਵੈ ਦਾਮਨਿ ਚਮਕਿ ਡਰਾਏ ॥
पिरु घरि नही आवै मरीऐ हावै दामनि चमकि डराए ॥

माझी प्रेयसी घरी आली नाही आणि मी वियोगाच्या दु:खाने मरत आहे. वीज चमकते आणि मी घाबरलो.

ਸੇਜ ਇਕੇਲੀ ਖਰੀ ਦੁਹੇਲੀ ਮਰਣੁ ਭਇਆ ਦੁਖੁ ਮਾਏ ॥
सेज इकेली खरी दुहेली मरणु भइआ दुखु माए ॥

माझे पलंग एकटे पडले आहे आणि मी यातना भोगत आहे. मी वेदनांनी मरत आहे, हे माझ्या आई!

ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਨੀਦ ਭੂਖ ਕਹੁ ਕੈਸੀ ਕਾਪੜੁ ਤਨਿ ਨ ਸੁਖਾਵਏ ॥
हरि बिनु नीद भूख कहु कैसी कापड़ु तनि न सुखावए ॥

मला सांगा - परमेश्वराशिवाय, मला झोप कशी येईल, किंवा भूक कशी लागेल? माझे कपडे माझ्या शरीराला आराम देत नाहीत.

ਨਾਨਕ ਸਾ ਸੋਹਾਗਣਿ ਕੰਤੀ ਪਿਰ ਕੈ ਅੰਕਿ ਸਮਾਵਏ ॥੯॥
नानक सा सोहागणि कंती पिर कै अंकि समावए ॥९॥

हे नानक, ती एकटीच एक आनंदी वधू आहे, जी तिच्या प्रिय पती परमेश्वराच्या अस्तित्वात विलीन होते. ||9||

ਭਾਦਉ ਭਰਮਿ ਭੁਲੀ ਭਰਿ ਜੋਬਨਿ ਪਛੁਤਾਣੀ ॥
भादउ भरमि भुली भरि जोबनि पछुताणी ॥

भादोनमध्ये तरुणी संशयाने गोंधळून जाते; नंतर, तिला पश्चात्ताप होतो आणि पश्चात्ताप होतो.

ਜਲ ਥਲ ਨੀਰਿ ਭਰੇ ਬਰਸ ਰੁਤੇ ਰੰਗੁ ਮਾਣੀ ॥
जल थल नीरि भरे बरस रुते रंगु माणी ॥

तलाव आणि शेततळे पाण्याने भरून गेले आहेत; पावसाळा आला आहे - उत्सव साजरा करण्याची वेळ!

ਬਰਸੈ ਨਿਸਿ ਕਾਲੀ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਬਾਲੀ ਦਾਦਰ ਮੋਰ ਲਵੰਤੇ ॥
बरसै निसि काली किउ सुखु बाली दादर मोर लवंते ॥

रात्रीच्या अंधारात पाऊस पडतो; तरुण वधूला शांती कशी मिळेल? बेडूक आणि मोर त्यांच्या गोंगाटाने हाका मारतात.

ਪ੍ਰਿਉ ਪ੍ਰਿਉ ਚਵੈ ਬਬੀਹਾ ਬੋਲੇ ਭੁਇਅੰਗਮ ਫਿਰਹਿ ਡਸੰਤੇ ॥
प्रिउ प्रिउ चवै बबीहा बोले भुइअंगम फिरहि डसंते ॥

"प्री-ओ! प्री-ओ! प्रिय! प्रिय!" रेनबर्ड ओरडतो, तर साप चावतात.

ਮਛਰ ਡੰਗ ਸਾਇਰ ਭਰ ਸੁਭਰ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ॥
मछर डंग साइर भर सुभर बिनु हरि किउ सुखु पाईऐ ॥

डास चावतात आणि डंकतात आणि तलाव भरून वाहू लागतात; परमेश्वराशिवाय तिला शांती कशी मिळेल?

ਨਾਨਕ ਪੂਛਿ ਚਲਉ ਗੁਰ ਅਪੁਨੇ ਜਹ ਪ੍ਰਭੁ ਤਹ ਹੀ ਜਾਈਐ ॥੧੦॥
नानक पूछि चलउ गुर अपुने जह प्रभु तह ही जाईऐ ॥१०॥

हे नानक, मी जाऊन माझ्या गुरूंना विचारीन; जिथे देव आहे तिथे मी जाईन. ||10||

ਅਸੁਨਿ ਆਉ ਪਿਰਾ ਸਾ ਧਨ ਝੂਰਿ ਮੁਈ ॥
असुनि आउ पिरा सा धन झूरि मुई ॥

अस्सू मध्ये, ये, माझ्या प्रिय; आत्मा-वधू मृत्यूसाठी शोक करीत आहे.

ਤਾ ਮਿਲੀਐ ਪ੍ਰਭ ਮੇਲੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਈ ॥
ता मिलीऐ प्रभ मेले दूजै भाइ खुई ॥

ती त्याला तेव्हाच भेटू शकते, जेव्हा देव तिला भेटायला घेऊन जातो; द्वैताच्या प्रेमाने ती उध्वस्त झाली आहे.

ਝੂਠਿ ਵਿਗੁਤੀ ਤਾ ਪਿਰ ਮੁਤੀ ਕੁਕਹ ਕਾਹ ਸਿ ਫੁਲੇ ॥
झूठि विगुती ता पिर मुती कुकह काह सि फुले ॥

जर ती खोट्याने लुटली गेली तर तिचा प्रियकर तिला सोडून देतो. तेव्हा माझ्या केसात म्हातारपणाची पांढरी फुले उमलतात.


सूची (1 - 1430)
जप पान: 1 - 8
सो दर पान: 8 - 10
सो पुरख पान: 10 - 12
सोहला पान: 12 - 13
सिरी राग पान: 14 - 93
राग माझ पान: 94 - 150
राग गउड़ी पान: 151 - 346
राग आसा पान: 347 - 488
राग गूजरी पान: 489 - 526
राग देवगणधारी पान: 527 - 536
राग बिहागड़ा पान: 537 - 556
राग वढ़हंस पान: 557 - 594
राग सोरठ पान: 595 - 659
राग धनसारी पान: 660 - 695
राग जैतसरी पान: 696 - 710
राग तोडी पान: 711 - 718
राग बैराडी पान: 719 - 720
राग तिलंग पान: 721 - 727
राग सूही पान: 728 - 794
राग बिलावल पान: 795 - 858
राग गोंड पान: 859 - 875
राग रामकली पान: 876 - 974
राग नट नारायण पान: 975 - 983
राग माली पान: 984 - 988
राग मारू पान: 989 - 1106
राग तुखारी पान: 1107 - 1117
राग केदारा पान: 1118 - 1124
राग भैरौ पान: 1125 - 1167
राग वसंत पान: 1168 - 1196
राग सारंगस पान: 1197 - 1253
राग मलार पान: 1254 - 1293
राग कानडा पान: 1294 - 1318
राग कल्याण पान: 1319 - 1326
राग प्रभाती पान: 1327 - 1351
राग जयवंती पान: 1352 - 1359
सलोक सहस्रकृति पान: 1353 - 1360
गाथा महला 5 पान: 1360 - 1361
फुनहे महला 5 पान: 1361 - 1363
चौबोले महला 5 पान: 1363 - 1364
सलोक भगत कबीर जिओ के पान: 1364 - 1377
सलोक सेख फरीद के पान: 1377 - 1385
सवईए स्री मुखबाक महला 5 पान: 1385 - 1389
सवईए महले पहिले के पान: 1389 - 1390
सवईए महले दूजे के पान: 1391 - 1392
सवईए महले तीजे के पान: 1392 - 1396
सवईए महले चौथे के पान: 1396 - 1406
सवईए महले पंजवे के पान: 1406 - 1409
सलोक वारा ते वधीक पान: 1410 - 1426
सलोक महला 9 पान: 1426 - 1429
मुंदावणी महला 5 पान: 1429 - 1429
रागमाला पान: 1430 - 1430