जर तू माझ्या मनात आला नाहीस तर मी रडतच मरेन. ||1||
दुसरी मेहल:
जेव्हा शांती आणि आनंद असतो, तेव्हा आपल्या पती परमेश्वराचे स्मरण करण्याची हीच वेळ असते. दु:ख आणि दुःखाच्या वेळी, त्याचप्रमाणे त्याचे स्मरण करा.
नानक म्हणतात, हे ज्ञानी वधू, तुझ्या पतीला भेटण्याचा हा मार्ग आहे. ||2||
पौरी:
मी एक किडा आहे - हे परमेश्वरा, मी तुझी स्तुती कशी करू शकतो; तुझा तेजस्वी महानता किती मोठा आहे!
तू अगम्य, दयाळू आणि अगम्य आहेस; तुम्हीच आम्हाला तुमच्याशी एकरूप करा.
तुझ्याशिवाय माझा दुसरा कोणी मित्र नाही; सरतेशेवटी, तू एकटाच माझा सोबती आणि आधार असेल.
जे तुमच्या अभयारण्यात प्रवेश करतात त्यांना तुम्ही वाचवता.
हे नानक, तो काळजीमुक्त आहे; त्याला अजिबात लोभ नाही. ||20||1||
राग सूही, कबीर जीचे वचन आणि इतर भक्त. कबीरचा
एक वैश्विक निर्माता देव. खऱ्या गुरूंच्या कृपेने:
तुझ्या जन्मापासून तू काय केलेस?
तुम्ही कधी परमेश्वराचे नामस्मरणही केले नाही. ||1||
तुम्ही परमेश्वराचे चिंतन केले नाही; तुम्ही कोणत्या विचारांशी संलग्न आहात?
अरे दुर्दैवी तू तुझ्या मृत्यूची काय तयारी करतोस? ||1||विराम||
दुःख आणि सुख यातून तुम्ही तुमच्या कुटुंबाची काळजी घेतली आहे.
परंतु मृत्यूच्या वेळी, तुम्हाला एकट्याने दुःख सहन करावे लागेल. ||2||
तुझी गळ्यात गळे घालून आक्रोश करशील.
कबीर म्हणतात, या अगोदर परमेश्वराचे स्मरण का केले नाही? ||3||1||
सूही, कबीर जी:
माझा निष्पाप आत्मा थरथर कापतो.
मला माहित नाही की माझे पती माझ्याशी कसे वागतील. ||1||
माझ्या तारुण्याची रात्र निघून गेली; म्हातारपणाचा दिवसही निघून जाईल का?
माझे काळेभोर केस, मधमाश्यासारखे, निघून गेले आहेत, आणि रांगड्यांसारखे राखाडी केस माझ्या डोक्यावर स्थिरावले आहेत. ||1||विराम||
न भाजलेल्या मातीच्या भांड्यात पाणी राहत नाही;
जेव्हा आत्मा-हंस निघून जातो, तेव्हा शरीर सुकते. ||2||
मी स्वत:ला तरुण कुमारीप्रमाणे सजवतो;
पण माझ्या पतीशिवाय मी सुख कसे मिळवू शकेन? ||3||
कावळ्यांना हाकलताना माझा हात थकला आहे.
कबीर म्हणतो, माझ्या आयुष्याची कथा अशा प्रकारे संपते. ||4||2||
सूही, कबीर जी:
तुमची सेवेची वेळ संपत आली आहे आणि तुम्हाला तुमचे खाते द्यावे लागेल.
मृत्यूचा कठोर हृदयाचा दूत तुम्हाला घेऊन जाण्यासाठी आला आहे.
तुम्ही काय कमावले आणि काय गमावले?
लगेच या! तुम्हाला त्याच्या कोर्टात बोलावले आहे! ||1||
चालू द्या! तुम्ही जसे आहात तसे या! तुम्हाला त्याच्या कोर्टात बोलावण्यात आले आहे.
परमेश्वराच्या न्यायालयाकडून आदेश आला आहे. ||1||विराम||
मी मृत्यूच्या दूताला प्रार्थना करतो: कृपया, माझ्याकडे गावात अजूनही काही कर्जे आहेत.
मी त्यांना आज रात्री गोळा करीन;
तुझ्या खर्चासाठी मी तुला काही देईन,
आणि मी वाटेत माझी सकाळची प्रार्थना करीन. ||2||
धन्य, धन्य परमेश्वराचा सर्वात भाग्यवान सेवक,
जो भगवंताच्या प्रेमाने ओतप्रोत झाला आहे, सद्संगतीमध्ये, पवित्रांच्या सहवासात.
इकडे तिकडे परमेश्वराचे नम्र सेवक सदैव आनंदी असतात.
ते या मानवी जीवनाचा अमूल्य ठेवा जिंकतात. ||3||
जेव्हा तो जागे असतो, तो झोपलेला असतो आणि म्हणून तो हे जीवन गमावतो.
त्याने जमा केलेली संपत्ती आणि संपत्ती दुसऱ्याला जाते.
कबीर म्हणतात, ते लोक भ्रमात आहेत.
जे आपल्या स्वामीला विसरतात आणि मातीत लोळतात. ||4||3||