नीदरल जग, क्षेत्रे आणि स्वरूपाचे जग.
तुझ्या आज्ञेने तू निर्माण करतोस आणि तुझ्या आज्ञेने तू नष्ट करतोस. तुमच्या आज्ञेने, तुम्ही संघात एक व्हा. ||5||
जो तुझी आज्ञा जाणतो तो तुझ्या आज्ञेची स्तुती करतो.
तुम्ही दुर्गम, अथांग आणि स्वयंपूर्ण आहात.
तू जसा समज देतोस तसाच मी होतो. तुम्हीच शब्द प्रगट करता. ||6||
रात्रंदिवस आपल्या आयुष्यातील दिवस निघून जातात.
रात्र आणि दिवस दोन्ही या नुकसानाचे साक्षीदार आहेत.
आंधळ्या, मूर्ख, स्वार्थी मनमुखाला याची जाणीव नसते; मृत्यू त्याच्या डोक्यावर घिरट्या घालत आहे. ||7||
गुरूचे चरण घट्ट धरून मन आणि शरीर थंड आणि शांत होते.
शंका आतून नाहीशी होते आणि भीती पळून जाते.
खऱ्या परमेश्वराचे गुणगान गाणे आणि त्याच्या बाणीचे खरे वचन बोलणे, माणूस कायम आनंदात असतो. ||8||
जो तुला कर्माचा शिल्पकार म्हणून ओळखतो,
त्याला परिपूर्ण नशिबाचे भाग्य लाभले आहे, आणि गुरूच्या शब्दाची ओळख आहे.
खऱ्याचा खरा परमेश्वर हाच त्यांचा सामाजिक वर्ग आणि सन्मान आहे. आपल्या अहंकारावर विजय मिळवून तो परमेश्वराशी एकरूप होतो. ||9||
हट्टी आणि असंवेदनशील मन द्वैताच्या प्रेमात जडलेले असते.
शंकेने भ्रमित, दुर्दैवी संभ्रमात फिरतात.
परंतु जर त्यांना देवाच्या कृपेने आशीर्वाद मिळाला तर ते खऱ्या गुरूंची सेवा करतात आणि सहज शांती प्राप्त करतात. ||10||
त्याने स्वतःच 8.4 दशलक्ष जीवांची निर्मिती केली.
या मानवी जीवनात केवळ गुरुची भक्तिभावाने आराधना केली जाते.
भक्तीशिवाय, माणूस खतामध्ये राहतो; तो पुन्हा पुन्हा खतात पडतो. ||11||
जर एखाद्याला त्याच्या कृपेने धन्यता लाभली तर गुरूची भक्तिभावाने आराधना केली जाते.
देवाच्या कृपेशिवाय त्याला कोणी कसे शोधू शकेल?
निर्माता स्वतः कार्य करतो, आणि सर्वांना कृती करण्यास प्रेरित करतो; त्याची इच्छा आहे, तो आपल्याला पुढे नेतो. ||12||
सिमृती आणि शास्त्रांना त्याची मर्यादा माहीत नाही.
आंधळा मूर्ख वास्तवाचे सार ओळखत नाही.
निर्माता स्वतः कार्य करतो, आणि सर्वांना कृती करण्यास प्रेरित करतो; तो स्वतः संशयाने फसतो. ||१३||
तो स्वतःच सर्वकाही घडवून आणतो.
तो स्वत: प्रत्येक व्यक्तीला त्याच्या कार्यात सामील करतो.
तो स्वतःच स्थापन करतो आणि अस्थापित करतो आणि सर्वांवर लक्ष ठेवतो; तो गुरुमुखाला स्वतःला प्रकट करतो. ||14||
खरा प्रभू आणि स्वामी अत्यंत खोल आणि अथांग आहे.
त्याची सदैव स्तुती केल्याने मनाला दिलासा आणि दिलासा मिळतो.
तो अगम्य आणि अगम्य आहे; त्याची किंमत मोजता येत नाही. तो गुरुमुखाच्या मनात वास करतो. ||15||
तो स्वतः अलिप्त आहे; इतर सर्व त्यांच्या कार्यात अडकले आहेत.
गुरूंच्या कृपेने त्याला समजते.
हे नानक, नाम, भगवंताचे नाम, हृदयात खोलवर वसते; गुरूंच्या शिकवणीद्वारे, माणूस त्याच्या संघात एकरूप होतो. ||16||3||17||
मारू, तिसरी मेहल:
छत्तीस युगे घोर अंधार पसरला होता.
हे केवळ तूच जाणतोस, हे निर्माता परमेश्वर.
बाकी कोणी काय म्हणेल? कोणी काय समजावू शकेल? फक्त तुम्हीच तुमच्या लायकीचा अंदाज लावू शकता. ||1||
एक वैश्विक निर्मात्याने संपूर्ण विश्व निर्माण केले.
सर्व नाटके आणि नाटके तुझ्याच महिमा आणि महानतेची आहेत.
खरा परमेश्वर स्वतः सर्व भेद करतो; तो स्वतः तोडतो आणि बांधतो. ||2||
जुगलरने त्याचा जुगलबंदीचा कार्यक्रम मांडला आहे.
परिपूर्ण गुरूच्या माध्यमातून ते दर्शन घडते.
जो सदैव गुरूंच्या शब्दात अलिप्त राहतो - त्याची चैतन्य खऱ्या परमेश्वराशी एकरूप होते. ||3||
शरीरातील वाद्ये कंप पावतात आणि आवाज करतात.
खेळाडू स्वतः त्यांना खेळतो.
प्रत्येक जीवाच्या हृदयातून श्वास सारखाच वाहतो. श्वास घेत, सर्व वाद्ये गातात. ||4||