श्री गुरु ग्रंथ साहिब

पान - 1284


ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥

तिसरी मेहल:

ਬਾਬੀਹਾ ਬੇਨਤੀ ਕਰੇ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਦੇਹੁ ਜੀਅ ਦਾਨ ॥
बाबीहा बेनती करे करि किरपा देहु जीअ दान ॥

रेनबर्ड प्रार्थना करतो: हे प्रभु, तुझी कृपा दे आणि मला आत्म्याच्या जीवनाची भेट दे.

ਜਲ ਬਿਨੁ ਪਿਆਸ ਨ ਊਤਰੈ ਛੁਟਕਿ ਜਾਂਹਿ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਾਨ ॥
जल बिनु पिआस न ऊतरै छुटकि जांहि मेरे प्रान ॥

पाण्याशिवाय माझी तहान भागत नाही आणि माझा जीवनाचा श्वास संपला आणि निघून गेला.

ਤੂ ਸੁਖਦਾਤਾ ਬੇਅੰਤੁ ਹੈ ਗੁਣਦਾਤਾ ਨੇਧਾਨੁ ॥
तू सुखदाता बेअंतु है गुणदाता नेधानु ॥

हे अनंत परमेश्वर देवा, तूच शांती देणारा आहेस; तू सद्गुणांच्या खजिन्याचा दाता आहेस.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਖਸਿ ਲਏ ਅੰਤਿ ਬੇਲੀ ਹੋਇ ਭਗਵਾਨੁ ॥੨॥
नानक गुरमुखि बखसि लए अंति बेली होइ भगवानु ॥२॥

हे नानक, गुरुमुख क्षमा आहे; शेवटी, परमेश्वर देवच तुमचा एकमेव मित्र असेल. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥

पौरी:

ਆਪੇ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇ ਕੈ ਗੁਣ ਅਉਗਣ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥
आपे जगतु उपाइ कै गुण अउगण करे बीचारु ॥

त्याने जग निर्माण केले; तो नश्वरांच्या गुण-दोषांचा विचार करतो.

ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਸਰਬ ਜੰਜਾਲੁ ਹੈ ਨਾਮਿ ਨ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥
त्रै गुण सरब जंजालु है नामि न धरे पिआरु ॥

जे तीन गुण - तीन स्वभाव - यांमध्ये गुंतलेले आहेत त्यांना नाम, नामावर प्रेम नाही.

ਗੁਣ ਛੋਡਿ ਅਉਗਣ ਕਮਾਵਦੇ ਦਰਗਹ ਹੋਹਿ ਖੁਆਰੁ ॥
गुण छोडि अउगण कमावदे दरगह होहि खुआरु ॥

सदाचाराचा त्याग करून ते दुष्कर्म करतात; परमेश्वराच्या दरबारात ते दुःखी होतील.

ਜੂਐ ਜਨਮੁ ਤਿਨੀ ਹਾਰਿਆ ਕਿਤੁ ਆਏ ਸੰਸਾਰਿ ॥
जूऐ जनमु तिनी हारिआ कितु आए संसारि ॥

जुगारात ते जीव गमावतात; ते जगात का आले?

ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਮਨੁ ਮਾਰਿਆ ਅਹਿਨਿਸਿ ਨਾਮਿ ਪਿਆਰਿ ॥
सचै सबदि मनु मारिआ अहिनिसि नामि पिआरि ॥

परंतु जे लोक आपल्या मनावर विजय मिळवतात आणि वश करतात, ते सत्य शब्दाद्वारे - रात्रंदिवस नामावर प्रेम करतात.

ਜਿਨੀ ਪੁਰਖੀ ਉਰਿ ਧਾਰਿਆ ਸਚਾ ਅਲਖ ਅਪਾਰੁ ॥
जिनी पुरखी उरि धारिआ सचा अलख अपारु ॥

ते लोक खरे, अदृश्य आणि अनंत परमेश्वराला आपल्या हृदयात धारण करतात.

ਤੂ ਗੁਣਦਾਤਾ ਨਿਧਾਨੁ ਹਹਿ ਅਸੀ ਅਵਗਣਿਆਰ ॥
तू गुणदाता निधानु हहि असी अवगणिआर ॥

हे परमेश्वरा, तू दाता आहेस, सद्गुणांचा खजिना आहेस; मी अधर्मी आणि अयोग्य आहे.

ਜਿਸੁ ਬਖਸੇ ਸੋ ਪਾਇਸੀ ਗੁਰਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰੁ ॥੧੩॥
जिसु बखसे सो पाइसी गुरसबदी वीचारु ॥१३॥

तो एकटाच तुला शोधतो, ज्याला तू आशीर्वाद देतोस आणि क्षमा करतोस आणि गुरूंच्या शब्दाचे चिंतन करण्यास प्रेरित करतो. ||१३||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
सलोक मः ५ ॥

सालोक, पाचवी मेहल:

ਰਾਤਿ ਨ ਵਿਹਾਵੀ ਸਾਕਤਾਂ ਜਿਨੑਾ ਵਿਸਰੈ ਨਾਉ ॥
राति न विहावी साकतां जिना विसरै नाउ ॥

अविश्वासी निंदक परमेश्वराचे नाम विसरतात; त्यांच्या आयुष्यातील रात्र शांततेत जात नाही.

ਰਾਤੀ ਦਿਨਸ ਸੁਹੇਲੀਆ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਂਉ ॥੧॥
राती दिनस सुहेलीआ नानक हरि गुण गांउ ॥१॥

हे नानक, परमेश्वराची स्तुती गाताना त्यांचे दिवस आणि रात्र आरामशीर होतात. ||1||

ਮਃ ੫ ॥
मः ५ ॥

पाचवी मेहल:

ਰਤਨ ਜਵੇਹਰ ਮਾਣਕਾ ਹਭੇ ਮਣੀ ਮਥੰਨਿ ॥
रतन जवेहर माणका हभे मणी मथंनि ॥

त्यांच्या कपाळातून सर्व प्रकारचे दागिने आणि रत्ने, हिरे आणि माणिक चमकतात.

ਨਾਨਕ ਜੋ ਪ੍ਰਭਿ ਭਾਣਿਆ ਸਚੈ ਦਰਿ ਸੋਹੰਨਿ ॥੨॥
नानक जो प्रभि भाणिआ सचै दरि सोहंनि ॥२॥

हे नानक, जे देवाला आवडतात, ते परमेश्वराच्या दरबारात सुंदर दिसतात. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥

पौरी:

ਸਚਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਚੁ ਸਮੑਾਲਿਆ ॥
सचा सतिगुरु सेवि सचु समालिआ ॥

खऱ्या गुरूंची सेवा करून मी खऱ्या प्रभूवर वास करतो.

ਅੰਤਿ ਖਲੋਆ ਆਇ ਜਿ ਸਤਿਗੁਰ ਅਗੈ ਘਾਲਿਆ ॥
अंति खलोआ आइ जि सतिगुर अगै घालिआ ॥

खऱ्या गुरूसाठी तुम्ही केलेले कार्य शेवटी उपयोगी पडेल.

ਪੋਹਿ ਨ ਸਕੈ ਜਮਕਾਲੁ ਸਚਾ ਰਖਵਾਲਿਆ ॥
पोहि न सकै जमकालु सचा रखवालिआ ॥

मृत्यूचा दूत त्या व्यक्तीला स्पर्शही करू शकत नाही ज्याचे रक्षण सत्य परमेश्वराने केले आहे.

ਗੁਰ ਸਾਖੀ ਜੋਤਿ ਜਗਾਇ ਦੀਵਾ ਬਾਲਿਆ ॥
गुर साखी जोति जगाइ दीवा बालिआ ॥

गुरूंच्या उपदेशाचा दीप प्रज्वलित करून माझी जाणीव जागृत झाली आहे.

ਮਨਮੁਖ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕੂੜਿਆਰ ਫਿਰਹਿ ਬੇਤਾਲਿਆ ॥
मनमुख विणु नावै कूड़िआर फिरहि बेतालिआ ॥

स्वैच्छिक मनमुख खोटे आहेत; नामाशिवाय ते राक्षसांसारखे फिरत असतात.

ਪਸੂ ਮਾਣਸ ਚੰਮਿ ਪਲੇਟੇ ਅੰਦਰਹੁ ਕਾਲਿਆ ॥
पसू माणस चंमि पलेटे अंदरहु कालिआ ॥

ते माणसांच्या कातडीत गुंडाळलेल्या पशूंशिवाय काही नाहीत; ते आत काळ्या मनाचे आहेत.

ਸਭੋ ਵਰਤੈ ਸਚੁ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਨਿਹਾਲਿਆ ॥
सभो वरतै सचु सचै सबदि निहालिआ ॥

खरा परमेश्वर सर्व व्यापून आहे; शब्दाच्या खऱ्या शब्दाद्वारे तो दिसतो.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਪੂਰੈ ਗੁਰਿ ਦੇਖਾਲਿਆ ॥੧੪॥
नानक नामु निधानु है पूरै गुरि देखालिआ ॥१४॥

हे नानक, नाम हा सर्वात मोठा खजिना आहे. परिपूर्ण गुरूंनी मला ते प्रकट केले आहे. ||14||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥

सालोक, तिसरी मेहल:

ਬਾਬੀਹੈ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣਿਆ ਗੁਰ ਕੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
बाबीहै हुकमु पछाणिआ गुर कै सहजि सुभाइ ॥

वर्षा पक्ष्याला गुरूद्वारे सहज सहजतेने परमेश्वराच्या आदेशाची जाणीव होते.

ਮੇਘੁ ਵਰਸੈ ਦਇਆ ਕਰਿ ਗੂੜੀ ਛਹਬਰ ਲਾਇ ॥
मेघु वरसै दइआ करि गूड़ी छहबर लाइ ॥

ढग दयाळूपणे बाहेर पडतात आणि मुसळधार पाऊस पडतो.

ਬਾਬੀਹੇ ਕੂਕ ਪੁਕਾਰ ਰਹਿ ਗਈ ਸੁਖੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਇ ॥
बाबीहे कूक पुकार रहि गई सुखु वसिआ मनि आइ ॥

पर्जन्य पक्ष्याचे रडणे आणि रडणे थांबले आहे आणि त्याच्या मनात शांतता कायम आहे.

ਨਾਨਕ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿ ਦੇਂਦਾ ਸਭਨਾਂ ਜੀਆ ਰਿਜਕੁ ਸਮਾਇ ॥੧॥
नानक सो सालाहीऐ जि देंदा सभनां जीआ रिजकु समाइ ॥१॥

हे नानक, त्या परमेश्वराची स्तुती करा, जो सर्व प्राण्यांना आणि प्राण्यांना अन्न पुरवतो. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥

तिसरी मेहल:

ਚਾਤ੍ਰਿਕ ਤੂ ਨ ਜਾਣਹੀ ਕਿਆ ਤੁਧੁ ਵਿਚਿ ਤਿਖਾ ਹੈ ਕਿਤੁ ਪੀਤੈ ਤਿਖ ਜਾਇ ॥
चात्रिक तू न जाणही किआ तुधु विचि तिखा है कितु पीतै तिख जाइ ॥

हे रेनबर्ड, तुझ्यात काय तहान आहे किंवा ती शमवण्यासाठी तू काय पिऊ शकतो हे तुला माहीत नाही.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਭਰੰਮਿਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਜਲੁ ਪਲੈ ਨ ਪਾਇ ॥
दूजै भाइ भरंमिआ अंम्रित जलु पलै न पाइ ॥

तू द्वैताच्या प्रेमात भटकत आहेस आणि तुला अमृतजल प्राप्त होत नाही.

ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਜੇ ਆਪਣੀ ਤਾਂ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੁਭਾਇ ॥
नदरि करे जे आपणी तां सतिगुरु मिलै सुभाइ ॥

जेव्हा भगवंत आपली कृपादृष्टी पाहतो तेव्हा मनुष्य आपोआपच खऱ्या गुरूला भेटतो.

ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਜਲੁ ਪਾਇਆ ਸਹਜੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥੨॥
नानक सतिगुर ते अंम्रित जलु पाइआ सहजे रहिआ समाइ ॥२॥

हे नानक, खऱ्या गुरूंकडून अमृतजल प्राप्त होते आणि मग मनुष्य सहज सहजतेने भगवंतात विलीन होतो. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥

पौरी:

ਇਕਿ ਵਣ ਖੰਡਿ ਬੈਸਹਿ ਜਾਇ ਸਦੁ ਨ ਦੇਵਹੀ ॥
इकि वण खंडि बैसहि जाइ सदु न देवही ॥

काहीजण जंगलात जाऊन बसतात आणि कोणत्याही कॉलला उत्तर देत नाहीत.

ਇਕਿ ਪਾਲਾ ਕਕਰੁ ਭੰਨਿ ਸੀਤਲੁ ਜਲੁ ਹੇਂਵਹੀ ॥
इकि पाला ककरु भंनि सीतलु जलु हेंवही ॥

काहीजण, हिवाळ्याच्या शेवटच्या दिवसात, बर्फ तोडतात आणि गोठलेल्या पाण्यात स्वतःला बुडवतात.

ਇਕਿ ਭਸਮ ਚੜੑਾਵਹਿ ਅੰਗਿ ਮੈਲੁ ਨ ਧੋਵਹੀ ॥
इकि भसम चड़ावहि अंगि मैलु न धोवही ॥

काही जण त्यांच्या अंगावर राख घासतात आणि त्यांची घाण कधीही धुत नाहीत.

ਇਕਿ ਜਟਾ ਬਿਕਟ ਬਿਕਰਾਲ ਕੁਲੁ ਘਰੁ ਖੋਵਹੀ ॥
इकि जटा बिकट बिकराल कुलु घरु खोवही ॥

काही विचित्र दिसतात, त्यांचे न कापलेले केस मॅट केलेले आणि विस्कटलेले असतात. ते त्यांच्या कुटुंबाचा आणि वंशाचा अपमान करतात.


सूची (1 - 1430)
जप पान: 1 - 8
सो दर पान: 8 - 10
सो पुरख पान: 10 - 12
सोहला पान: 12 - 13
सिरी राग पान: 14 - 93
राग माझ पान: 94 - 150
राग गउड़ी पान: 151 - 346
राग आसा पान: 347 - 488
राग गूजरी पान: 489 - 526
राग देवगणधारी पान: 527 - 536
राग बिहागड़ा पान: 537 - 556
राग वढ़हंस पान: 557 - 594
राग सोरठ पान: 595 - 659
राग धनसारी पान: 660 - 695
राग जैतसरी पान: 696 - 710
राग तोडी पान: 711 - 718
राग बैराडी पान: 719 - 720
राग तिलंग पान: 721 - 727
राग सूही पान: 728 - 794
राग बिलावल पान: 795 - 858
राग गोंड पान: 859 - 875
राग रामकली पान: 876 - 974
राग नट नारायण पान: 975 - 983
राग माली पान: 984 - 988
राग मारू पान: 989 - 1106
राग तुखारी पान: 1107 - 1117
राग केदारा पान: 1118 - 1124
राग भैरौ पान: 1125 - 1167
राग वसंत पान: 1168 - 1196
राग सारंगस पान: 1197 - 1253
राग मलार पान: 1254 - 1293
राग कानडा पान: 1294 - 1318
राग कल्याण पान: 1319 - 1326
राग प्रभाती पान: 1327 - 1351
राग जयवंती पान: 1352 - 1359
सलोक सहस्रकृति पान: 1353 - 1360
गाथा महला 5 पान: 1360 - 1361
फुनहे महला 5 पान: 1361 - 1363
चौबोले महला 5 पान: 1363 - 1364
सलोक भगत कबीर जिओ के पान: 1364 - 1377
सलोक सेख फरीद के पान: 1377 - 1385
सवईए स्री मुखबाक महला 5 पान: 1385 - 1389
सवईए महले पहिले के पान: 1389 - 1390
सवईए महले दूजे के पान: 1391 - 1392
सवईए महले तीजे के पान: 1392 - 1396
सवईए महले चौथे के पान: 1396 - 1406
सवईए महले पंजवे के पान: 1406 - 1409
सलोक वारा ते वधीक पान: 1410 - 1426
सलोक महला 9 पान: 1426 - 1429
मुंदावणी महला 5 पान: 1429 - 1429
रागमाला पान: 1430 - 1430