श्री गुरु ग्रंथ साहिब

पान - 1291


ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
सलोक मः १ ॥

सालोक, पहिली मेहल:

ਘਰ ਮਹਿ ਘਰੁ ਦੇਖਾਇ ਦੇਇ ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਸੁਜਾਣੁ ॥
घर महि घरु देखाइ देइ सो सतिगुरु पुरखु सुजाणु ॥

खरे गुरु हे सर्वज्ञ आहेत; तो आपल्याला आपले खरे घर स्वतःच्या घरात दाखवतो.

ਪੰਚ ਸਬਦ ਧੁਨਿਕਾਰ ਧੁਨਿ ਤਹ ਬਾਜੈ ਸਬਦੁ ਨੀਸਾਣੁ ॥
पंच सबद धुनिकार धुनि तह बाजै सबदु नीसाणु ॥

पंच शब्द, पाच प्राथमिक ध्वनी, आत गुंजतात आणि गुंजतात; तेथे शब्दाचे चिन्ह प्रकट झाले आहे, तेजस्वीपणे कंप पावत आहे.

ਦੀਪ ਲੋਅ ਪਾਤਾਲ ਤਹ ਖੰਡ ਮੰਡਲ ਹੈਰਾਨੁ ॥
दीप लोअ पाताल तह खंड मंडल हैरानु ॥

जग आणि क्षेत्रे, मध्यवर्ती प्रदेश, सौर यंत्रणा आणि आकाशगंगा आश्चर्यकारकपणे प्रकट होतात.

ਤਾਰ ਘੋਰ ਬਾਜਿੰਤ੍ਰ ਤਹ ਸਾਚਿ ਤਖਤਿ ਸੁਲਤਾਨੁ ॥
तार घोर बाजिंत्र तह साचि तखति सुलतानु ॥

तार आणि वीणा कंपन करतात आणि आवाज करतात; परमेश्वराचे खरे सिंहासन तेथे आहे.

ਸੁਖਮਨ ਕੈ ਘਰਿ ਰਾਗੁ ਸੁਨਿ ਸੁੰਨਿ ਮੰਡਲਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
सुखमन कै घरि रागु सुनि सुंनि मंडलि लिव लाइ ॥

हृदयाच्या घरचे संगीत ऐका - सुखमणी, मनःशांती. त्याच्या स्वर्गीय परमानंदाच्या अवस्थेत प्रेमाने ट्यून करा.

ਅਕਥ ਕਥਾ ਬੀਚਾਰੀਐ ਮਨਸਾ ਮਨਹਿ ਸਮਾਇ ॥
अकथ कथा बीचारीऐ मनसा मनहि समाइ ॥

न बोललेल्या बोलण्यावर चिंतन करा आणि मनातील इच्छा विरघळल्या.

ਉਲਟਿ ਕਮਲੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਭਰਿਆ ਇਹੁ ਮਨੁ ਕਤਹੁ ਨ ਜਾਇ ॥
उलटि कमलु अंम्रिति भरिआ इहु मनु कतहु न जाइ ॥

ह्रदय-कमळ उलथापालथ केलेले आहे, आणि अमृताने भरलेले आहे. हे मन बाहेर जात नाही; तो विचलित होत नाही.

ਅਜਪਾ ਜਾਪੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਸਮਾਇ ॥
अजपा जापु न वीसरै आदि जुगादि समाइ ॥

नामजप न करता केलेला मंत्र विसरत नाही; ते युगानुयुगातील आदिम भगवान देवामध्ये मग्न आहे.

ਸਭਿ ਸਖੀਆ ਪੰਚੇ ਮਿਲੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸੁ ॥
सभि सखीआ पंचे मिले गुरमुखि निज घरि वासु ॥

सर्व बहीण-साथी पाच सद्गुणांनी धन्य आहेत. गुरुमुख हे स्वतःच्या घरात खोलवर वास करतात.

ਸਬਦੁ ਖੋਜਿ ਇਹੁ ਘਰੁ ਲਹੈ ਨਾਨਕੁ ਤਾ ਕਾ ਦਾਸੁ ॥੧॥
सबदु खोजि इहु घरु लहै नानकु ता का दासु ॥१॥

नानक हा त्याचा दास आहे जो शब्दाचा शोध घेतो आणि त्याला हे घर आत सापडते. ||1||

ਮਃ ੧ ॥
मः १ ॥

पहिली मेहल:

ਚਿਲਿਮਿਲਿ ਬਿਸੀਆਰ ਦੁਨੀਆ ਫਾਨੀ ॥
चिलिमिलि बिसीआर दुनीआ फानी ॥

जगाचा विलक्षण ग्लॅमर हा एक उत्तीर्ण शो आहे.

ਕਾਲੂਬਿ ਅਕਲ ਮਨ ਗੋਰ ਨ ਮਾਨੀ ॥
कालूबि अकल मन गोर न मानी ॥

माझ्या दुरावलेल्या मनाला विश्वास बसत नाही की ते थडग्यात जाईल.

ਮਨ ਕਮੀਨ ਕਮਤਰੀਨ ਤੂ ਦਰੀਆਉ ਖੁਦਾਇਆ ॥
मन कमीन कमतरीन तू दरीआउ खुदाइआ ॥

मी नम्र आणि नम्र आहे; तू महान नदी आहेस.

ਏਕੁ ਚੀਜੁ ਮੁਝੈ ਦੇਹਿ ਅਵਰ ਜਹਰ ਚੀਜ ਨ ਭਾਇਆ ॥
एकु चीजु मुझै देहि अवर जहर चीज न भाइआ ॥

कृपया, मला एक गोष्ट आशीर्वाद द्या; बाकी सर्व काही विष आहे, आणि मला मोहात पाडत नाही.

ਪੁਰਾਬ ਖਾਮ ਕੂਜੈ ਹਿਕਮਤਿ ਖੁਦਾਇਆ ॥
पुराब खाम कूजै हिकमति खुदाइआ ॥

हे नाजूक शरीर तू जीवनाच्या पाण्याने भरले आहेस, हे प्रभु, तुझ्या सर्जनशील शक्तीने.

ਮਨ ਤੁਆਨਾ ਤੂ ਕੁਦਰਤੀ ਆਇਆ ॥
मन तुआना तू कुदरती आइआ ॥

तुझ्या सर्वशक्तीने मी सामर्थ्यवान झालो आहे.

ਸਗ ਨਾਨਕ ਦੀਬਾਨ ਮਸਤਾਨਾ ਨਿਤ ਚੜੈ ਸਵਾਇਆ ॥
सग नानक दीबान मसताना नित चड़ै सवाइआ ॥

नानक हा परमेश्वराच्या दरबारातील एक कुत्रा आहे, जो सतत नशेत असतो.

ਆਤਸ ਦੁਨੀਆ ਖੁਨਕ ਨਾਮੁ ਖੁਦਾਇਆ ॥੨॥
आतस दुनीआ खुनक नामु खुदाइआ ॥२॥

जगाला आग लागली आहे; परमेश्वराचे नाम थंड आणि शांत करणारे आहे. ||2||

ਪਉੜੀ ਨਵੀ ਮਃ ੫ ॥
पउड़ी नवी मः ५ ॥

नवीन पौरी, पाचवी मेहल:

ਸਭੋ ਵਰਤੈ ਚਲਤੁ ਚਲਤੁ ਵਖਾਣਿਆ ॥
सभो वरतै चलतु चलतु वखाणिआ ॥

त्याचे अद्भुत नाटक सर्वव्यापी आहे; ते आश्चर्यकारक आणि आश्चर्यकारक आहे!

ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਪਰਮੇਸਰੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਣਿਆ ॥
पारब्रहमु परमेसरु गुरमुखि जाणिआ ॥

गुरुमुख या नात्याने, मी अतींद्रिय भगवान, परम भगवान देव यांना ओळखतो.

ਲਥੇ ਸਭਿ ਵਿਕਾਰ ਸਬਦਿ ਨੀਸਾਣਿਆ ॥
लथे सभि विकार सबदि नीसाणिआ ॥

माझी सर्व पापे आणि भ्रष्टता, शब्द, देवाच्या वचनाच्या चिन्हाद्वारे धुऊन जाते.

ਸਾਧੂ ਸੰਗਿ ਉਧਾਰੁ ਭਏ ਨਿਕਾਣਿਆ ॥
साधू संगि उधारु भए निकाणिआ ॥

सद्संगतीमध्ये, पवित्र संगतीमध्ये, मनुष्याचा उद्धार होतो, आणि मुक्त होतो.

ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਦਾਤਾਰੁ ਸਭਿ ਰੰਗ ਮਾਣਿਆ ॥
सिमरि सिमरि दातारु सभि रंग माणिआ ॥

महान दाताचे स्मरण करून ध्यान, चिंतन केल्याने मी सर्व सुख-सुविधांचा उपभोग घेतो.

ਪਰਗਟੁ ਭਇਆ ਸੰਸਾਰਿ ਮਿਹਰ ਛਾਵਾਣਿਆ ॥
परगटु भइआ संसारि मिहर छावाणिआ ॥

त्याच्या कृपेने आणि कृपेने मी जगभर प्रसिद्ध झालो आहे.

ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਏ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣਿਆ ॥
आपे बखसि मिलाए सद कुरबाणिआ ॥

त्याने स्वतः मला क्षमा केली आहे, आणि मला स्वतःशी जोडले आहे; मी सदैव त्याला अर्पण करतो.

ਨਾਨਕ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ਖਸਮੈ ਭਾਣਿਆ ॥੨੭॥
नानक लए मिलाइ खसमै भाणिआ ॥२७॥

हे नानक, त्याच्या इच्छेच्या प्रसन्नतेने, माझ्या स्वामी आणि स्वामीने मला स्वतःमध्ये मिसळले आहे. ||२७||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
सलोक मः १ ॥

सालोक, पहिली मेहल:

ਧੰਨੁ ਸੁ ਕਾਗਦੁ ਕਲਮ ਧੰਨੁ ਧਨੁ ਭਾਂਡਾ ਧਨੁ ਮਸੁ ॥
धंनु सु कागदु कलम धंनु धनु भांडा धनु मसु ॥

धन्य तो कागद, धन्य ती कलम, धन्य ती शाई आणि धन्य ती शाई.

ਧਨੁ ਲੇਖਾਰੀ ਨਾਨਕਾ ਜਿਨਿ ਨਾਮੁ ਲਿਖਾਇਆ ਸਚੁ ॥੧॥
धनु लेखारी नानका जिनि नामु लिखाइआ सचु ॥१॥

धन्य तो लेखक, हे नानक, जो खरे नाम लिहितो. ||1||

ਮਃ ੧ ॥
मः १ ॥

पहिली मेहल:

ਆਪੇ ਪਟੀ ਕਲਮ ਆਪਿ ਉਪਰਿ ਲੇਖੁ ਭਿ ਤੂੰ ॥
आपे पटी कलम आपि उपरि लेखु भि तूं ॥

तुम्ही स्वतःच लेखनाची गोळी आहात आणि तुम्हीच कलम आहात. त्यावर जे लिहिले आहे ते तुम्ही देखील आहात.

ਏਕੋ ਕਹੀਐ ਨਾਨਕਾ ਦੂਜਾ ਕਾਹੇ ਕੂ ॥੨॥
एको कहीऐ नानका दूजा काहे कू ॥२॥

नानक, एका परमेश्वराचे बोल; दुसरे कसे असू शकते? ||2||

ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥

पौरी:

ਤੂੰ ਆਪੇ ਆਪਿ ਵਰਤਦਾ ਆਪਿ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ॥
तूं आपे आपि वरतदा आपि बणत बणाई ॥

तू स्वतः सर्वव्यापी आहेस; तुम्ही स्वतः बनवले आहे.

ਤੁਧੁ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਹੀ ਤੂ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥
तुधु बिनु दूजा को नही तू रहिआ समाई ॥

तुझ्याशिवाय, दुसरा कोणीच नाही; तू सर्वत्र व्याप्त व व्याप्त आहेस.

ਤੇਰੀ ਗਤਿ ਮਿਤਿ ਤੂਹੈ ਜਾਣਦਾ ਤੁਧੁ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥
तेरी गति मिति तूहै जाणदा तुधु कीमति पाई ॥

तुमची अवस्था आणि व्याप्ती तुम्हीच जाणता. फक्त तुम्हीच तुमच्या लायकीचा अंदाज लावू शकता.

ਤੂ ਅਲਖ ਅਗੋਚਰੁ ਅਗਮੁ ਹੈ ਗੁਰਮਤਿ ਦਿਖਾਈ ॥
तू अलख अगोचरु अगमु है गुरमति दिखाई ॥

तुम्ही अदृश्य, अगोचर आणि अगम्य आहात. गुरूंच्या उपदेशातून तुम्ही प्रकट होतात.

ਅੰਤਰਿ ਅਗਿਆਨੁ ਦੁਖੁ ਭਰਮੁ ਹੈ ਗੁਰ ਗਿਆਨਿ ਗਵਾਈ ॥
अंतरि अगिआनु दुखु भरमु है गुर गिआनि गवाई ॥

खोलवर अज्ञान, दुःख आणि शंका आहे; गुरूंच्या अध्यात्मिक ज्ञानाने ते नष्ट होतात.

ਜਿਸੁ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਹਿ ਤਿਸੁ ਮੇਲਿ ਲੈਹਿ ਸੋ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈ ॥
जिसु क्रिपा करहि तिसु मेलि लैहि सो नामु धिआई ॥

तो एकटाच नामाचे ध्यान करतो, ज्याला तू तुझ्या कृपेने स्वतःशी एकरूप करतोस.

ਤੂ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਅਗੰਮੁ ਹੈ ਰਵਿਆ ਸਭ ਠਾਈ ॥
तू करता पुरखु अगंमु है रविआ सभ ठाई ॥

तू निर्माता आहेस, अगम्य आदिम भगवान देव आहेस; तू सर्वत्र व्याप्त आहेस.

ਜਿਤੁ ਤੂ ਲਾਇਹਿ ਸਚਿਆ ਤਿਤੁ ਕੋ ਲਗੈ ਨਾਨਕ ਗੁਣ ਗਾਈ ॥੨੮॥੧॥ ਸੁਧੁ
जितु तू लाइहि सचिआ तितु को लगै नानक गुण गाई ॥२८॥१॥ सुधु

हे खरे परमेश्वरा, तू ज्याच्याशी मनुष्याला जोडतोस, त्याच्याशी तो जोडला जातो. नानक तुझी स्तुती गातो. ||28||1|| सुध ||


सूची (1 - 1430)
जप पान: 1 - 8
सो दर पान: 8 - 10
सो पुरख पान: 10 - 12
सोहला पान: 12 - 13
सिरी राग पान: 14 - 93
राग माझ पान: 94 - 150
राग गउड़ी पान: 151 - 346
राग आसा पान: 347 - 488
राग गूजरी पान: 489 - 526
राग देवगणधारी पान: 527 - 536
राग बिहागड़ा पान: 537 - 556
राग वढ़हंस पान: 557 - 594
राग सोरठ पान: 595 - 659
राग धनसारी पान: 660 - 695
राग जैतसरी पान: 696 - 710
राग तोडी पान: 711 - 718
राग बैराडी पान: 719 - 720
राग तिलंग पान: 721 - 727
राग सूही पान: 728 - 794
राग बिलावल पान: 795 - 858
राग गोंड पान: 859 - 875
राग रामकली पान: 876 - 974
राग नट नारायण पान: 975 - 983
राग माली पान: 984 - 988
राग मारू पान: 989 - 1106
राग तुखारी पान: 1107 - 1117
राग केदारा पान: 1118 - 1124
राग भैरौ पान: 1125 - 1167
राग वसंत पान: 1168 - 1196
राग सारंगस पान: 1197 - 1253
राग मलार पान: 1254 - 1293
राग कानडा पान: 1294 - 1318
राग कल्याण पान: 1319 - 1326
राग प्रभाती पान: 1327 - 1351
राग जयवंती पान: 1352 - 1359
सलोक सहस्रकृति पान: 1353 - 1360
गाथा महला 5 पान: 1360 - 1361
फुनहे महला 5 पान: 1361 - 1363
चौबोले महला 5 पान: 1363 - 1364
सलोक भगत कबीर जिओ के पान: 1364 - 1377
सलोक सेख फरीद के पान: 1377 - 1385
सवईए स्री मुखबाक महला 5 पान: 1385 - 1389
सवईए महले पहिले के पान: 1389 - 1390
सवईए महले दूजे के पान: 1391 - 1392
सवईए महले तीजे के पान: 1392 - 1396
सवईए महले चौथे के पान: 1396 - 1406
सवईए महले पंजवे के पान: 1406 - 1409
सलोक वारा ते वधीक पान: 1410 - 1426
सलोक महला 9 पान: 1426 - 1429
मुंदावणी महला 5 पान: 1429 - 1429
रागमाला पान: 1430 - 1430