ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रंथ साहिब
पान - 904
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਬਿਵਰਜਿ ਸਮਾਏ ॥
माइआ मोहु बिवरजि समाए ॥मायेची आसक्ती नाहीशी करून माणूस परमेश्वरात विलीन होतो.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੈ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥
सतिगुरु भेटै मेलि मिलाए ॥खऱ्या गुरूंना भेटून, आम्ही त्यांच्या संघात एकरूप होतो.
ਨਾਮੁ ਰਤਨੁ ਨਿਰਮੋਲਕੁ ਹੀਰਾ ॥
नामु रतनु निरमोलकु हीरा ॥नाम, परमेश्वराचे नाम, एक अमूल्य रत्न, एक हिरा आहे.
ਤਿਤੁ ਰਾਤਾ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਧੀਰਾ ॥੨॥
तितु राता मेरा मनु धीरा ॥२॥त्याच्याशी जुळवून घेतल्याने मनाला दिलासा आणि प्रोत्साहन मिळते. ||2||
ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਰੋਗੁ ਨ ਲਾਗੈ ॥
हउमै ममता रोगु न लागै ॥अहंकार आणि स्वत्वाचे रोग त्रास देत नाहीत
ਰਾਮ ਭਗਤਿ ਜਮ ਕਾ ਭਉ ਭਾਗੈ ॥
राम भगति जम का भउ भागै ॥जो परमेश्वराची उपासना करतो. मृत्यूच्या दूताची भीती पळून जाते.
ਜਮੁ ਜੰਦਾਰੁ ਨ ਲਾਗੈ ਮੋਹਿ ॥
जमु जंदारु न लागै मोहि ॥मृत्यूचा दूत, आत्म्याचा शत्रू, मला अजिबात स्पर्श करत नाही.
ਨਿਰਮਲ ਨਾਮੁ ਰਿਦੈ ਹਰਿ ਸੋਹਿ ॥੩॥
निरमल नामु रिदै हरि सोहि ॥३॥परमेश्वराचे पवित्र नाम माझे हृदय प्रकाशित करते. ||3||
ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰਿ ਭਏ ਨਿਰੰਕਾਰੀ ॥
सबदु बीचारि भए निरंकारी ॥शब्दाचे चिंतन केल्याने आपण निरंकारी बनतो - आपण निराकार भगवंताचे बनतो.
ਗੁਰਮਤਿ ਜਾਗੇ ਦੁਰਮਤਿ ਪਰਹਾਰੀ ॥
गुरमति जागे दुरमति परहारी ॥गुरूंच्या उपदेशाने जागृत झाल्याने दुष्टबुद्धी दूर होते.
ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥
अनदिनु जागि रहे लिव लाई ॥रात्रंदिवस जागृत आणि जागृत राहून, प्रेमाने परमेश्वरावर लक्ष केंद्रित केले,
ਜੀਵਨ ਮੁਕਤਿ ਗਤਿ ਅੰਤਰਿ ਪਾਈ ॥੪॥
जीवन मुकति गति अंतरि पाई ॥४॥माणूस जीवन मुक्त होतो - जिवंत असतानाच मुक्त होतो. ही अवस्था त्याला स्वतःमध्ये खोलवर दिसते. ||4||
ਅਲਿਪਤ ਗੁਫਾ ਮਹਿ ਰਹਹਿ ਨਿਰਾਰੇ ॥
अलिपत गुफा महि रहहि निरारे ॥एकांत गुहेत, मी अलिप्त राहतो.
ਤਸਕਰ ਪੰਚ ਸਬਦਿ ਸੰਘਾਰੇ ॥
तसकर पंच सबदि संघारे ॥शब्दाने मी पाच चोरांना मारले आहे.
ਪਰ ਘਰ ਜਾਇ ਨ ਮਨੁ ਡੋਲਾਏ ॥
पर घर जाइ न मनु डोलाए ॥माझे मन डगमगत नाही किंवा दुसऱ्याच्या घरी जात नाही.
ਸਹਜ ਨਿਰੰਤਰਿ ਰਹਉ ਸਮਾਏ ॥੫॥
सहज निरंतरि रहउ समाए ॥५॥मी अंतर्ज्ञानाने आत खोलवर गढून गेलो आहे. ||5||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਗਿ ਰਹੇ ਅਉਧੂਤਾ ॥
गुरमुखि जागि रहे अउधूता ॥गुरुमुख या नात्याने, मी जागृत आणि जागरूक, निःसंकोच राहतो.
ਸਦ ਬੈਰਾਗੀ ਤਤੁ ਪਰੋਤਾ ॥
सद बैरागी ततु परोता ॥कायमचा अलिप्त, मी वास्तवाच्या सारात विणलेला आहे.
ਜਗੁ ਸੂਤਾ ਮਰਿ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
जगु सूता मरि आवै जाइ ॥जग झोपले आहे; तो मरतो, आणि येतो आणि पुनर्जन्मात जातो.
ਬਿਨੁ ਗੁਰਸਬਦ ਨ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥੬॥
बिनु गुरसबद न सोझी पाइ ॥६॥गुरूच्या शब्दाशिवाय ते कळत नाही. ||6||
ਅਨਹਦ ਸਬਦੁ ਵਜੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ॥
अनहद सबदु वजै दिनु राती ॥शब्दाचा अप्रचलित ध्वनी प्रवाह रात्रंदिवस कंपन करतो.
ਅਵਿਗਤ ਕੀ ਗਤਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤੀ ॥
अविगत की गति गुरमुखि जाती ॥गुरुमुखाला शाश्वत, अपरिवर्तनीय भगवान भगवंताची स्थिती माहीत असते.
ਤਉ ਜਾਨੀ ਜਾ ਸਬਦਿ ਪਛਾਨੀ ॥
तउ जानी जा सबदि पछानी ॥जेव्हा एखाद्याला शब्दाची जाणीव होते, तेव्हा त्याला खरोखरच कळते.
ਏਕੋ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਨਿਰਬਾਨੀ ॥੭॥
एको रवि रहिआ निरबानी ॥७॥एकच परमेश्वर निर्वाणात सर्वत्र व्याप्त आणि व्याप्त आहे. ||7||
ਸੁੰਨ ਸਮਾਧਿ ਸਹਜਿ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ॥
सुंन समाधि सहजि मनु राता ॥माझे मन अंतर्ज्ञानाने गहन समाधी अवस्थेत लीन झाले आहे;
ਤਜਿ ਹਉ ਲੋਭਾ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ॥
तजि हउ लोभा एको जाता ॥अहंभाव आणि लोभ यांचा त्याग करून मी एका परमेश्वराला ओळखले आहे.
ਗੁਰ ਚੇਲੇ ਅਪਨਾ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥
गुर चेले अपना मनु मानिआ ॥जेव्हा शिष्याचे मन गुरूंना स्वीकारते,
ਨਾਨਕ ਦੂਜਾ ਮੇਟਿ ਸਮਾਨਿਆ ॥੮॥੩॥
नानक दूजा मेटि समानिआ ॥८॥३॥हे नानक, द्वैत नाहीसे होऊन तो परमेश्वरात विलीन होतो. ||8||3||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
रामकली महला १ ॥रामकली, पहिली मेहल:
ਸਾਹਾ ਗਣਹਿ ਨ ਕਰਹਿ ਬੀਚਾਰੁ ॥
साहा गणहि न करहि बीचारु ॥तुम्ही शुभ दिवस मोजता, पण समजत नाही
ਸਾਹੇ ਊਪਰਿ ਏਕੰਕਾਰੁ ॥
साहे ऊपरि एकंकारु ॥की एक निर्माता परमेश्वर या शुभ दिवसांच्या वर आहे.
ਜਿਸੁ ਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੋਈ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥
जिसु गुरु मिलै सोई बिधि जाणै ॥त्यालाच मार्ग माहीत असतो, जो गुरु भेटतो.
ਗੁਰਮਤਿ ਹੋਇ ਤ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣੈ ॥੧॥
गुरमति होइ त हुकमु पछाणै ॥१॥जेव्हा माणूस गुरुच्या शिकवणीचे पालन करतो तेव्हा त्याला भगवंताच्या आदेशाची जाणीव होते. ||1||
ਝੂਠੁ ਨ ਬੋਲਿ ਪਾਡੇ ਸਚੁ ਕਹੀਐ ॥
झूठु न बोलि पाडे सचु कहीऐ ॥पंडित, खोटे बोलू नकोस; हे धर्मपंडित, खरे बोल.
ਹਉਮੈ ਜਾਇ ਸਬਦਿ ਘਰੁ ਲਹੀਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
हउमै जाइ सबदि घरु लहीऐ ॥१॥ रहाउ ॥जेव्हा शब्दाने अहंकार नाहीसा होतो, तेव्हा त्याला त्याचे घर मिळते. ||1||विराम||
ਗਣਿ ਗਣਿ ਜੋਤਕੁ ਕਾਂਡੀ ਕੀਨੀ ॥
गणि गणि जोतकु कांडी कीनी ॥गणना आणि मोजणी करून, ज्योतिषी कुंडली काढतो.
ਪੜੈ ਸੁਣਾਵੈ ਤਤੁ ਨ ਚੀਨੀ ॥
पड़ै सुणावै ततु न चीनी ॥तो त्याचा अभ्यास करतो आणि घोषणा करतो, पण त्याला वास्तव समजत नाही.
ਸਭਸੈ ਊਪਰਿ ਗੁਰਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥
सभसै ऊपरि गुरसबदु बीचारु ॥समजून घ्या की गुरूचे वचन सर्वांहून श्रेष्ठ आहे.
ਹੋਰ ਕਥਨੀ ਬਦਉ ਨ ਸਗਲੀ ਛਾਰੁ ॥੨॥
होर कथनी बदउ न सगली छारु ॥२॥बाकी काही बोलू नका; हे सर्व फक्त राख आहे. ||2||
ਨਾਵਹਿ ਧੋਵਹਿ ਪੂਜਹਿ ਸੈਲਾ ॥
नावहि धोवहि पूजहि सैला ॥तुम्ही आंघोळ करा, धुवा आणि दगडांची पूजा करा.
ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਰਾਤੇ ਮੈਲੋ ਮੈਲਾ ॥
बिनु हरि राते मैलो मैला ॥पण परमेश्वराशी नम्र न होता, तुम्ही घाणेरड्यांपैकी सर्वात मलिन आहात.
ਗਰਬੁ ਨਿਵਾਰਿ ਮਿਲੈ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਰਥਿ ॥
गरबु निवारि मिलै प्रभु सारथि ॥तुमचा अभिमान वश करून तुम्हाला परमात्म्याची परम संपत्ती प्राप्त होईल.
ਮੁਕਤਿ ਪ੍ਰਾਨ ਜਪਿ ਹਰਿ ਕਿਰਤਾਰਥਿ ॥੩॥
मुकति प्रान जपि हरि किरतारथि ॥३॥भगवंताचे चिंतन करून नश्वर मुक्त होतो. ||3||
ਵਾਚੈ ਵਾਦੁ ਨ ਬੇਦੁ ਬੀਚਾਰੈ ॥
वाचै वादु न बेदु बीचारै ॥तुम्ही युक्तिवादांचा अभ्यास करता, पण वेदांचे चिंतन करत नाही.
ਆਪਿ ਡੁਬੈ ਕਿਉ ਪਿਤਰਾ ਤਾਰੈ ॥
आपि डुबै किउ पितरा तारै ॥तुम्ही स्वतःला बुडवा - तुम्ही तुमच्या पूर्वजांना कसे वाचवाल?
ਘਟਿ ਘਟਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਚੀਨੈ ਜਨੁ ਕੋਇ ॥
घटि घटि ब्रहमु चीनै जनु कोइ ॥प्रत्येकाच्या हृदयात देव आहे याची जाणीव असणारी व्यक्ती किती दुर्मिळ आहे.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਸੋਝੀ ਹੋਇ ॥੪॥
सतिगुरु मिलै त सोझी होइ ॥४॥खऱ्या गुरूंची भेट झाली की समजते. ||4||
ਗਣਤ ਗਣੀਐ ਸਹਸਾ ਦੁਖੁ ਜੀਐ ॥
गणत गणीऐ सहसा दुखु जीऐ ॥त्याची गणना करणे, निंदकपणा आणि दुःख त्याच्या आत्म्याला त्रास देतात.
ਗੁਰ ਕੀ ਸਰਣਿ ਪਵੈ ਸੁਖੁ ਥੀਐ ॥
गुर की सरणि पवै सुखु थीऐ ॥गुरूंचे आश्रय घेतल्यास शांती मिळते.
ਕਰਿ ਅਪਰਾਧ ਸਰਣਿ ਹਮ ਆਇਆ ॥
करि अपराध सरणि हम आइआ ॥मी पाप केले आणि चुका केल्या, पण आता मी तुझे अभयारण्य शोधत आहे.
ਗੁਰ ਹਰਿ ਭੇਟੇ ਪੁਰਬਿ ਕਮਾਇਆ ॥੫॥
गुर हरि भेटे पुरबि कमाइआ ॥५॥गुरूंनी मला माझ्या भूतकाळातील कृतींनुसार परमेश्वराला भेटायला नेले. ||5||
ਗੁਰ ਸਰਣਿ ਨ ਆਈਐ ਬ੍ਰਹਮੁ ਨ ਪਾਈਐ ॥
गुर सरणि न आईऐ ब्रहमु न पाईऐ ॥गुरूंच्या गाभाऱ्यात प्रवेश केला नाही तर देव सापडत नाही.
ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਈਐ ਜਨਮਿ ਮਰਿ ਆਈਐ ॥
भरमि भुलाईऐ जनमि मरि आईऐ ॥संशयाने भ्रमित झालेला, माणूस जन्माला येतो, फक्त मरण्यासाठी आणि पुन्हा परत येतो.
ਜਮ ਦਰਿ ਬਾਧਉ ਮਰੈ ਬਿਕਾਰੁ ॥
जम दरि बाधउ मरै बिकारु ॥भ्रष्टाचारात मरून, तो मृत्यूच्या दारात बांधला जातो.
ਨਾ ਰਿਦੈ ਨਾਮੁ ਨ ਸਬਦੁ ਅਚਾਰੁ ॥੬॥
ना रिदै नामु न सबदु अचारु ॥६॥भगवंताचे नाम त्याच्या अंतःकरणात नसते आणि तो शब्दानुसार कार्य करत नाही. ||6||
ਇਕਿ ਪਾਧੇ ਪੰਡਿਤ ਮਿਸਰ ਕਹਾਵਹਿ ॥
इकि पाधे पंडित मिसर कहावहि ॥काही जण स्वत:ला पंडित, धार्मिक विद्वान आणि अध्यात्मिक गुरु म्हणवतात.
ਦੁਬਿਧਾ ਰਾਤੇ ਮਹਲੁ ਨ ਪਾਵਹਿ ॥
दुबिधा राते महलु न पावहि ॥दुटप्पीपणाने रंगलेल्या, त्यांना परमेश्वराच्या उपस्थितीचा वाडा सापडत नाही.