इतर चवींची आणि सुखांची भूक जितकी जास्त लागते तितकी ही भूक कायम राहते.
ज्यांच्यावर परमेश्वर स्वतः दया करतो ते आपले मस्तक गुरूला विकतात.
सेवक नानक परमेश्वराच्या नामाने तृप्त होतो, हर, हर. त्याला पुन्हा कधीही भूक लागणार नाही. ||4||4||10||48||
गौरी बैरागन, चौथा मेहल:
माझ्या जागृत मनामध्ये परमेश्वराची सतत तळमळ असते. हे प्रभो, तुझ्या दर्शनाचे मंगलमय दर्शन मी कसे करू शकतो?
जो प्रभूवर प्रेम करतो त्याला हे माहीत असते; परमेश्वर माझ्या जाणीव मनाला खूप प्रिय आहे.
मी माझ्या गुरूला बलिदान आहे, ज्यांनी मला माझ्या निर्मात्या परमेश्वराशी पुन्हा जोडले आहे; इतका वेळ मी त्याच्यापासून विभक्त होतो! ||1||
हे प्रभु, मी पापी आहे; मी तुझ्या आश्रयाला आलो आहे, आणि तुझ्या दारात पडलो आहे, प्रभु.
माझी बुद्धी नालायक आहे; मी मलिन आणि प्रदूषित आहे. कृपा करून मला कधीतरी तुझ्या कृपेचा वर्षाव कर. ||1||विराम||
माझे तोटे खूप आणि असंख्य आहेत. मी खूप वेळा पाप केले आहे, पुन्हा पुन्हा. हे परमेश्वरा, ते मोजता येत नाहीत.
तू, प्रभु, सद्गुणांचा दयाळू खजिना आहेस. जेव्हा हे तुला आवडते, प्रभु, तू मला क्षमा कर.
मी पापी आहे, केवळ गुरूंच्या संगतीनेच मी तारले आहे. त्याने परमेश्वराच्या नावाची शिकवण दिली आहे, जी मला वाचवते. ||2||
हे माझे खरे गुरू, मी तुझे कोणते तेजस्वी गुण वर्णन करू शकतो? जेव्हा गुरू बोलतात तेव्हा मला आश्चर्य वाटते.
माझ्यासारख्या पाप्याला दुसरा कोणी वाचवू शकेल का? खऱ्या गुरूंनी माझे रक्षण व रक्षण केले आहे.
हे गुरु, तुम्ही माझे पिता आहात. हे गुरु, तू माझी आई आहेस. हे गुरु, तुम्ही माझे नातेवाईक, सहकारी आणि मित्र आहात. ||3||
हे माझे खरे गुरू, माझी स्थिती - हे परमेश्वरा, केवळ तुलाच माहीत आहे.
मी घाणीत लोळत होतो आणि माझी कोणीच काळजी घेतली नाही. गुरूंच्या सहवासात, खरा गुरू, मी, वर्म, वर उठलो आणि उंच झालो.
धन्य, धन्य सेवक नानकांचे गुरु; त्याला भेटून माझे सर्व दु:ख आणि संकटे संपली आहेत. ||4||5||11||49||
गौरी बैरागन, चौथा मेहल:
पुरुषाच्या आत्म्याला सोन्याचे आणि स्त्रियांचे आकर्षण असते; मायेची भावनिक आसक्ती त्याला खूप गोड वाटते.
घर, राजवाडे, घोडे आणि इतर सुखसोयींमध्ये मन जडले आहे.
परमेश्वर देव त्याच्या विचारातही येत नाही; हे माझ्या प्रभु राजा, त्याला कसे वाचवता येईल? ||1||
हे माझ्या प्रभू, हे माझे नीच कृत्य आहेत.
हे प्रभु, हर, हर, गुणांचा खजिना, दयाळू प्रभु: कृपया मला तुझ्या कृपेने आशीर्वाद द्या आणि माझ्या सर्व चुकांसाठी मला क्षमा करा. ||1||विराम||
मला सौंदर्य नाही, सामाजिक दर्जा नाही, शिष्टाचार नाही.
मी कोणत्या तोंडाने बोलू? माझ्यात अजिबात पुण्य नाही; मी तुझे नामस्मरण केले नाही.
मी पापी आहे, केवळ गुरूंच्या संगतीनेच मी तारले आहे. हा खऱ्या गुरूंचा उदार आशीर्वाद आहे. ||2||
त्याने सर्व प्राण्यांना आत्मा, शरीर, तोंड, नाक आणि पाणी प्यायला दिले.
त्याने त्यांना खायला धान्य, घालायला कपडे आणि इतर सुखे दिली.
पण ज्याने त्यांना हे सर्व दिले त्याची त्यांना आठवण नाही. प्राण्यांना असे वाटते की त्यांनी स्वतःला बनवले आहे! ||3||
तू त्यांना सर्व केले; तू सर्वव्यापी आहेस. तू अंतर्यामी आहेस, अंतःकरणाचा शोधकर्ता आहेस.
हे दु:खी प्राणी काय करू शकतात? हे सर्व नाटक तुझे आहे, हे स्वामी आणि स्वामी.
सेवक नानक गुलाम-बाजारात विकत घेतले गेले. तो परमेश्वराच्या दासांचा दास आहे. ||4||6||12||50||