ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 167
ਜਿਤਨੀ ਭੂਖ ਅਨ ਰਸ ਸਾਦ ਹੈ ਤਿਤਨੀ ਭੂਖ ਫਿਰਿ ਲਾਗੈ ॥
jitanee bhookh an ras saad hai titanee bhookh fir laagai |هر چه انسان بیشتر احساس گرسنگی برای ذائقه ها و لذت های دیگر کند، این گرسنگی ادامه پیدا می کند.
ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਆਪਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਸੋ ਵੇਚੇ ਸਿਰੁ ਗੁਰ ਆਗੈ ॥
jis har aap kripaa kare so veche sir gur aagai |کسانی که خود خداوند به آنها رحم می کند، سر خود را به گورو می فروشند.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਰਸਿ ਤ੍ਰਿਪਤਿਆ ਫਿਰਿ ਭੂਖ ਨ ਲਾਗੈ ॥੪॥੪॥੧੦॥੪੮॥
jan naanak har ras tripatiaa fir bhookh na laagai |4|4|10|48|بنده نانک راضی به اسم رب، حر، حر. او دیگر هرگز احساس گرسنگی نخواهد کرد. ||4||4||10||48||
ਗਉੜੀ ਬੈਰਾਗਣਿ ਮਹਲਾ ੪ ॥
gaurree bairaagan mahalaa 4 |گاری بایراگان، مهل چهارم:
ਹਮਰੈ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਹਰਿ ਆਸ ਨਿਤ ਕਿਉ ਦੇਖਾ ਹਰਿ ਦਰਸੁ ਤੁਮਾਰਾ ॥
hamarai man chit har aas nit kiau dekhaa har daras tumaaraa |در ذهن خودآگاه من اشتیاق دائمی برای خداوند وجود دارد. چگونه می توانم رؤیای مبارک دارشان تو را ببینم، پروردگارا؟
ਜਿਨਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਾਈ ਸੋ ਜਾਣਤਾ ਹਮਰੈ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਹਰਿ ਬਹੁਤੁ ਪਿਆਰਾ ॥
jin preet laaee so jaanataa hamarai man chit har bahut piaaraa |کسی که خداوند را دوست دارد این را می داند. خداوند برای ذهن آگاه من بسیار عزیز است.
ਹਉ ਕੁਰਬਾਨੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਜਿਨਿ ਵਿਛੁੜਿਆ ਮੇਲਿਆ ਮੇਰਾ ਸਿਰਜਨਹਾਰਾ ॥੧॥
hau kurabaanee gur aapane jin vichhurriaa meliaa meraa sirajanahaaraa |1|من قربانی گوروی خود هستم که مرا با پروردگار خالقم دوباره متحد کرده است. این مدت از او جدا شده بودم! ||1||
ਮੇਰੇ ਰਾਮ ਹਮ ਪਾਪੀ ਸਰਣਿ ਪਰੇ ਹਰਿ ਦੁਆਰਿ ॥
mere raam ham paapee saran pare har duaar |پروردگارا من گناهکارم. خداوندا، به پناهگاهت آمدم و به درگاه تو افتادم.
ਮਤੁ ਨਿਰਗੁਣ ਹਮ ਮੇਲੈ ਕਬਹੂੰ ਅਪੁਨੀ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
mat niragun ham melai kabahoon apunee kirapaa dhaar |1| rahaau |عقل من بی ارزش است. من کثیف و آلوده هستم. لطفاً روزی مرا از رحمت خود غرق کن ||1||مکث||
ਹਮਰੇ ਅਵਗੁਣ ਬਹੁਤੁ ਬਹੁਤੁ ਹੈ ਬਹੁ ਬਾਰ ਬਾਰ ਹਰਿ ਗਣਤ ਨ ਆਵੈ ॥
hamare avagun bahut bahut hai bahu baar baar har ganat na aavai |عیب های من خیلی زیاد و زیاد است. من بارها و بارها گناه کرده ام. پروردگارا، آنها را نمی توان شمارش کرد.
ਤੂੰ ਗੁਣਵੰਤਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਦਇਆਲੁ ਹਰਿ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਲੈਹਿ ਹਰਿ ਭਾਵੈ ॥
toon gunavantaa har har deaal har aape bakhas laihi har bhaavai |تو ای پروردگار، گنجینه رحمانی فضیلت هستی. پروردگارا، هرگاه تو را خشنود کند، مرا ببخش.
ਹਮ ਅਪਰਾਧੀ ਰਾਖੇ ਗੁਰ ਸੰਗਤੀ ਉਪਦੇਸੁ ਦੀਓ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਛਡਾਵੈ ॥੨॥
ham aparaadhee raakhe gur sangatee upades deeo har naam chhaddaavai |2|من یک گناهکار هستم که فقط توسط گروه گورو نجات یافته است. او تعالیم نام خداوند را عطا کرده است که مرا نجات می دهد. ||2||
ਤੁਮਰੇ ਗੁਣ ਕਿਆ ਕਹਾ ਮੇਰੇ ਸਤਿਗੁਰਾ ਜਬ ਗੁਰੁ ਬੋਲਹ ਤਬ ਬਿਸਮੁ ਹੋਇ ਜਾਇ ॥
tumare gun kiaa kahaa mere satiguraa jab gur bolah tab bisam hoe jaae |ای استاد واقعی من، کدام فضیلت های باشکوه تو را می توانم توصیف کنم؟ وقتی گورو صحبت می کند، من متحیر می شوم.
ਹਮ ਜੈਸੇ ਅਪਰਾਧੀ ਅਵਰੁ ਕੋਈ ਰਾਖੈ ਜੈਸੇ ਹਮ ਸਤਿਗੁਰਿ ਰਾਖਿ ਲੀਏ ਛਡਾਇ ॥
ham jaise aparaadhee avar koee raakhai jaise ham satigur raakh lee chhaddaae |آیا کسی می تواند گناهکاری مثل من را نجات دهد؟ گورو واقعی از من محافظت کرده و نجات داده است.
ਤੂੰ ਗੁਰੁ ਪਿਤਾ ਤੂੰਹੈ ਗੁਰੁ ਮਾਤਾ ਤੂੰ ਗੁਰੁ ਬੰਧਪੁ ਮੇਰਾ ਸਖਾ ਸਖਾਇ ॥੩॥
toon gur pitaa toonhai gur maataa toon gur bandhap meraa sakhaa sakhaae |3|ای گورو، تو پدر منی. ای گورو، تو مادر منی. ای گورو، تو خویشاوند، همدم و دوست منی. ||3||
ਜੋ ਹਮਰੀ ਬਿਧਿ ਹੋਤੀ ਮੇਰੇ ਸਤਿਗੁਰਾ ਸਾ ਬਿਧਿ ਤੁਮ ਹਰਿ ਜਾਣਹੁ ਆਪੇ ॥
jo hamaree bidh hotee mere satiguraa saa bidh tum har jaanahu aape |احوال من، ای مرشد راستین من - این وضعیت، پروردگارا، تنها برای تو شناخته شده است.
ਹਮ ਰੁਲਤੇ ਫਿਰਤੇ ਕੋਈ ਬਾਤ ਨ ਪੂਛਤਾ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਸੰਗਿ ਕੀਰੇ ਹਮ ਥਾਪੇ ॥
ham rulate firate koee baat na poochhataa gur satigur sang keere ham thaape |در خاک غلت می زدم و هیچ کس اصلاً به من اهمیت نمی داد. در گروه گورو، گورو واقعی، من، کرم، برانگیخته و سربلند شده ام.
ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਜਨ ਕੇਰਾ ਜਿਤੁ ਮਿਲਿਐ ਚੂਕੇ ਸਭਿ ਸੋਗ ਸੰਤਾਪੇ ॥੪॥੫॥੧੧॥੪੯॥
dhan dhan guroo naanak jan keraa jit miliaai chooke sabh sog santaape |4|5|11|49|خوشا به حال گوروی بنده ناناک. در دیدار با او، تمام غم ها و مشکلات من به پایان رسیده است. ||4||5||11||49||
ਗਉੜੀ ਬੈਰਾਗਣਿ ਮਹਲਾ ੪ ॥
gaurree bairaagan mahalaa 4 |گاری بایراگان، مهل چهارم:
ਕੰਚਨ ਨਾਰੀ ਮਹਿ ਜੀਉ ਲੁਭਤੁ ਹੈ ਮੋਹੁ ਮੀਠਾ ਮਾਇਆ ॥
kanchan naaree meh jeeo lubhat hai mohu meetthaa maaeaa |روح مرد فریب طلا و زن می شود. وابستگی عاطفی به مایا برای او بسیار شیرین است.
ਘਰ ਮੰਦਰ ਘੋੜੇ ਖੁਸੀ ਮਨੁ ਅਨ ਰਸਿ ਲਾਇਆ ॥
ghar mandar ghorre khusee man an ras laaeaa |ذهن به لذت خانه ها، قصرها، اسب ها و دیگر لذت ها وابسته شده است.
ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵਈ ਕਿਉ ਛੂਟਾ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਰਾਇਆ ॥੧॥
har prabh chit na aavee kiau chhoottaa mere har raaeaa |1|خداوند خداوند حتی در افکار او نیز وارد نمی شود. چگونه می توان او را نجات داد، ای پروردگار من پادشاه؟ ||1||
ਮੇਰੇ ਰਾਮ ਇਹ ਨੀਚ ਕਰਮ ਹਰਿ ਮੇਰੇ ॥
mere raam ih neech karam har mere |پروردگارا، این اعمال پست من است، ای پروردگار من.
ਗੁਣਵੰਤਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਦਇਆਲੁ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਬਖਸਿ ਅਵਗਣ ਸਭਿ ਮੇਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gunavantaa har har deaal kar kirapaa bakhas avagan sabh mere |1| rahaau |پروردگارا، حر، حر، گنجینه فضیلت، پروردگار مهربان: لطفاً مرا به لطف خود برکت ده و مرا به خاطر همه اشتباهاتم ببخش. ||1||مکث||
ਕਿਛੁ ਰੂਪੁ ਨਹੀ ਕਿਛੁ ਜਾਤਿ ਨਾਹੀ ਕਿਛੁ ਢੰਗੁ ਨ ਮੇਰਾ ॥
kichh roop nahee kichh jaat naahee kichh dtang na meraa |من نه زیبایی دارم، نه موقعیت اجتماعی، نه اخلاق.
ਕਿਆ ਮੁਹੁ ਲੈ ਬੋਲਹ ਗੁਣ ਬਿਹੂਨ ਨਾਮੁ ਜਪਿਆ ਨ ਤੇਰਾ ॥
kiaa muhu lai bolah gun bihoon naam japiaa na teraa |با چه چهره ای صحبت کنم؟ من هیچ فضیلتی ندارم؛ من نام تو را نخوانده ام.
ਹਮ ਪਾਪੀ ਸੰਗਿ ਗੁਰ ਉਬਰੇ ਪੁੰਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕੇਰਾ ॥੨॥
ham paapee sang gur ubare pun satigur keraa |2|من یک گناهکار هستم که فقط توسط گروه گورو نجات یافته است. این نعمت سخاوتمندانه گورو واقعی است. ||2||
ਸਭੁ ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਮੁਖੁ ਨਕੁ ਦੀਆ ਵਰਤਣ ਕਉ ਪਾਣੀ ॥
sabh jeeo pindd mukh nak deea varatan kau paanee |او به همه موجودات روح، بدن، دهان، بینی و آب داد تا بنوشند.
ਅੰਨੁ ਖਾਣਾ ਕਪੜੁ ਪੈਨਣੁ ਦੀਆ ਰਸ ਅਨਿ ਭੋਗਾਣੀ ॥
an khaanaa kaparr painan deea ras an bhogaanee |او به آنها ذرت داد تا بخورند، لباس بپوشند، و لذت های دیگر را برای لذت بردن.
ਜਿਨਿ ਦੀਏ ਸੁ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵਈ ਪਸੂ ਹਉ ਕਰਿ ਜਾਣੀ ॥੩॥
jin dee su chit na aavee pasoo hau kar jaanee |3|اما آنها کسی را که همه اینها را به آنها داده است به یاد نمی آورند. حیوانات فکر می کنند که خودشان ساخته اند! ||3||
ਸਭੁ ਕੀਤਾ ਤੇਰਾ ਵਰਤਦਾ ਤੂੰ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥
sabh keetaa teraa varatadaa toon antarajaamee |تو همه را ساختی. تو فراگیر هستی تو دانای باطن و جستجوگر دلها هستی.
ਹਮ ਜੰਤ ਵਿਚਾਰੇ ਕਿਆ ਕਰਹ ਸਭੁ ਖੇਲੁ ਤੁਮ ਸੁਆਮੀ ॥
ham jant vichaare kiaa karah sabh khel tum suaamee |این موجودات بدبخت چه می توانند بکنند؟ تمام این درام مال توست، ای پروردگار و استاد.
ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਹਾਟਿ ਵਿਹਾਝਿਆ ਹਰਿ ਗੁਲਮ ਗੁਲਾਮੀ ॥੪॥੬॥੧੨॥੫੦॥
jan naanak haatt vihaajhiaa har gulam gulaamee |4|6|12|50|بنده نانک در بازار برده خریده شد. او بنده بندگان پروردگار است. ||4||6||12||50||