ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 552
ਮਨਮੁਖ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਹੈ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੋ ਪਿਆਰੁ ॥
manamukh maaeaa mohu hai naam na lago piaar |منموک خودخواه از نظر عاطفی به مایا وابسته است - او هیچ عشقی به نعم ندارد.
ਕੂੜੁ ਕਮਾਵੈ ਕੂੜੁ ਸੰਗ੍ਰਹੈ ਕੂੜੁ ਕਰੇ ਆਹਾਰੁ ॥
koorr kamaavai koorr sangrahai koorr kare aahaar |باطل می کند، در باطل جمع می کند و باطل را روزی خود می کند.
ਬਿਖੁ ਮਾਇਆ ਧਨੁ ਸੰਚਿ ਮਰਹਿ ਅੰਤੇ ਹੋਇ ਸਭੁ ਛਾਰੁ ॥
bikh maaeaa dhan sanch mareh ante hoe sabh chhaar |او ثروت سمی مایا را جمع آوری می کند و سپس می میرد. در نهایت، همه به خاکستر تبدیل می شود.
ਕਰਮ ਧਰਮ ਸੁਚ ਸੰਜਮ ਕਰਹਿ ਅੰਤਰਿ ਲੋਭੁ ਵਿਕਾਰੁ ॥
karam dharam such sanjam kareh antar lobh vikaar |او مناسک دینی، پاکی و انضباط سخت را انجام می دهد، اما در درون، طمع و فساد وجود دارد.
ਨਾਨਕ ਜਿ ਮਨਮੁਖੁ ਕਮਾਵੈ ਸੁ ਥਾਇ ਨਾ ਪਵੈ ਦਰਗਹਿ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥੨॥
naanak ji manamukh kamaavai su thaae naa pavai darageh hoe khuaar |2|اى نانك، منمخ خودخواه هر كارى بكند پسنديده نيست; در صحن خداوند آبروریزی می شود. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਆਪੇ ਖਾਣੀ ਆਪੇ ਬਾਣੀ ਆਪੇ ਖੰਡ ਵਰਭੰਡ ਕਰੇ ॥
aape khaanee aape baanee aape khandd varabhandd kare |او خود چهار منبع خلقت را آفرید و خود گفتار را شکل داد. او خود جهان ها و منظومه های شمسی را تشکیل داد.
ਆਪਿ ਸਮੁੰਦੁ ਆਪਿ ਹੈ ਸਾਗਰੁ ਆਪੇ ਹੀ ਵਿਚਿ ਰਤਨ ਧਰੇ ॥
aap samund aap hai saagar aape hee vich ratan dhare |او خود اقیانوس است و او خود دریاست. او خودش مرواریدها را در آن می گذارد.
ਆਪਿ ਲਹਾਏ ਕਰੇ ਜਿਸੁ ਕਿਰਪਾ ਜਿਸ ਨੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਰੇ ਹਰੇ ॥
aap lahaae kare jis kirapaa jis no guramukh kare hare |خداوند به لطف خود، گورمخ را قادر می سازد تا این مرواریدها را بیابد.
ਆਪੇ ਭਉਜਲੁ ਆਪਿ ਹੈ ਬੋਹਿਥਾ ਆਪੇ ਖੇਵਟੁ ਆਪਿ ਤਰੇ ॥
aape bhaujal aap hai bohithaa aape khevatt aap tare |او خود اقیانوس جهانی وحشتناک است، و او خود قایق است. او خودش قایقنشین است و خودش ما را با کشتی به آن طرف میبرد.
ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਕਰਤਾ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਤੁਝੈ ਸਰੇ ॥੯॥
aape kare karaae karataa avar na doojaa tujhai sare |9|خالق خود عمل می کند و ما را وادار به عمل می کند. هیچ کس دیگری نمی تواند با تو برابری کند، پروردگارا. ||9||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |سالوک، مهل سوم:
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸਫਲ ਹੈ ਜੇ ਕੋ ਕਰੇ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥
satigur kee sevaa safal hai je ko kare chit laae |ثمربخش است خدمت به گورو واقعی، اگر کسی این کار را با ذهنی صمیمانه انجام دهد.
ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਈਐ ਅਚਿੰਤੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
naam padaarath paaeeai achint vasai man aae |گنج نعم به دست می آید و ذهن از اضطراب رها می شود.
ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੁਖੁ ਕਟੀਐ ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਜਾਇ ॥
janam maran dukh katteeai haumai mamataa jaae |دردهای تولد و مرگ ریشه کن می شود و ذهن از خودبینی و خود بزرگ بینی رهایی می یابد.
ਉਤਮ ਪਦਵੀ ਪਾਈਐ ਸਚੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥
autam padavee paaeeai sache rahai samaae |شخص به حالت نهایی دست می یابد، و در پروردگار حقیقی جذب می شود.
ਨਾਨਕ ਪੂਰਬਿ ਜਿਨ ਕਉ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਆਇ ॥੧॥
naanak poorab jin kau likhiaa tinaa satigur miliaa aae |1|ای ناناک، گورو واقعی می آید و با کسانی ملاقات می کند که چنین سرنوشتی از پیش تعیین شده دارند. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |مهل سوم:
ਨਾਮਿ ਰਤਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਹੈ ਕਲਿਜੁਗ ਬੋਹਿਥੁ ਹੋਇ ॥
naam rataa satiguroo hai kalijug bohith hoe |گورو واقعی با نعم، نام خداوند آغشته شده است. او قایق در این عصر تاریک کالی یوگا است.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਪਾਰਿ ਪਵੈ ਜਿਨਾ ਅੰਦਰਿ ਸਚਾ ਸੋਇ ॥
guramukh hovai su paar pavai jinaa andar sachaa soe |کسی که گورمخ می شود از روی آن عبور می کند. خداوند واقعی در درون او ساکن است.
ਨਾਮੁ ਸਮੑਾਲੇ ਨਾਮੁ ਸੰਗ੍ਰਹੈ ਨਾਮੇ ਹੀ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥
naam samaale naam sangrahai naame hee pat hoe |نعم را به یاد می آورد و در نعم جمع می کند و به وسیله نعم عزت می یابد.
ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥੨॥
naanak satigur paaeaa karam paraapat hoe |2|ناناک گورو واقعی را پیدا کرده است. به لطف او، نام به دست می آید. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਆਪੇ ਪਾਰਸੁ ਆਪਿ ਧਾਤੁ ਹੈ ਆਪਿ ਕੀਤੋਨੁ ਕੰਚਨੁ ॥
aape paaras aap dhaat hai aap keeton kanchan |او خود سنگ فلسفی است، او خود فلز است و خود به طلا تبدیل شده است.
ਆਪੇ ਠਾਕੁਰੁ ਸੇਵਕੁ ਆਪੇ ਆਪੇ ਹੀ ਪਾਪ ਖੰਡਨੁ ॥
aape tthaakur sevak aape aape hee paap khanddan |او خود پروردگار و سرور است، او خود بنده است و او خود نابود کننده گناهان است.
ਆਪੇ ਸਭਿ ਘਟ ਭੋਗਵੈ ਸੁਆਮੀ ਆਪੇ ਹੀ ਸਭੁ ਅੰਜਨੁ ॥
aape sabh ghatt bhogavai suaamee aape hee sabh anjan |او خودش از هر دلی لذت می برد. خود استاد خداوند اساس همه توهمات است.
ਆਪਿ ਬਿਬੇਕੁ ਆਪਿ ਸਭੁ ਬੇਤਾ ਆਪੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭੰਜਨੁ ॥
aap bibek aap sabh betaa aape guramukh bhanjan |او خود بصیر است و او به همه چیز داناست. او خود پیوندهای گورمخ ها را می شکند.
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਸਾਲਾਹਿ ਨ ਰਜੈ ਤੁਧੁ ਕਰਤੇ ਤੂ ਹਰਿ ਸੁਖਦਾਤਾ ਵਡਨੁ ॥੧੦॥
jan naanak saalaeh na rajai tudh karate too har sukhadaataa vaddan |10|بنده نانک به ستایش تو راضی نمی شود ای پروردگار خالق. شما بخشنده بزرگ صلح هستید. ||10||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |سالوک، مهل چهارم:
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਜੀਅ ਕੇ ਬੰਧਨਾ ਜੇਤੇ ਕਰਮ ਕਮਾਹਿ ॥
bin satigur seve jeea ke bandhanaa jete karam kamaeh |بدون خدمت به گورو واقعی، اعمالی که انجام می شود تنها زنجیری است که روح را به هم می بندد.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਠਵਰ ਨ ਪਾਵਹੀ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਆਵਹਿ ਜਾਹਿ ॥
bin satigur seve tthavar na paavahee mar jameh aaveh jaeh |بدون خدمت به گورو واقعی، آنها جایی برای استراحت پیدا نمی کنند. آنها می میرند، فقط برای تولد دوباره - آنها به آمدن و رفتن ادامه می دهند.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਫਿਕਾ ਬੋਲਣਾ ਨਾਮੁ ਨ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
bin satigur seve fikaa bolanaa naam na vasai man aae |بدون خدمت به گورو واقعی، گفتار آنها بیهوده است. آنها نعم، نام خداوند را در ذهن ثبت نمی کنند.
ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਜਮ ਪੁਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ਮੁਹਿ ਕਾਲੈ ਉਠਿ ਜਾਹਿ ॥੧॥
naanak bin satigur seve jam pur badhe maareeeh muhi kaalai utth jaeh |1|ای ناناک، بدون خدمت به گوروی راستین، آنها را بسته اند و دهانشان را می بندند و در شهر مرگ کتک می زنند. آنها با چهره های سیاه شده می روند. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |مهل سوم:
ਇਕਿ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹਿ ਚਾਕਰੀ ਹਰਿ ਨਾਮੇ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥
eik satigur kee sevaa kareh chaakaree har naame lagai piaar |برخی منتظر می مانند و به گورو واقعی خدمت می کنند. آنها عشق به نام خداوند را می پذیرند.
ਨਾਨਕ ਜਨਮੁ ਸਵਾਰਨਿ ਆਪਣਾ ਕੁਲ ਕਾ ਕਰਨਿ ਉਧਾਰੁ ॥੨॥
naanak janam savaaran aapanaa kul kaa karan udhaar |2|ای نانک، آنها زندگی خود را اصلاح می کنند و نسل های خود را نیز فدیه می دهند. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਆਪੇ ਚਾਟਸਾਲ ਆਪਿ ਹੈ ਪਾਧਾ ਆਪੇ ਚਾਟੜੇ ਪੜਣ ਕਉ ਆਣੇ ॥
aape chaattasaal aap hai paadhaa aape chaattarre parran kau aane |او خودش مدرسه است، خودش معلم است و خودش شاگردان را می آورد تا آموزش ببینند.
ਆਪੇ ਪਿਤਾ ਮਾਤਾ ਹੈ ਆਪੇ ਆਪੇ ਬਾਲਕ ਕਰੇ ਸਿਆਣੇ ॥
aape pitaa maataa hai aape aape baalak kare siaane |او خودش پدر است، خودش مادر است و خودش بچه ها را عاقل می کند.
ਇਕ ਥੈ ਪੜਿ ਬੁਝੈ ਸਭੁ ਆਪੇ ਇਕ ਥੈ ਆਪੇ ਕਰੇ ਇਆਣੇ ॥
eik thai parr bujhai sabh aape ik thai aape kare eaane |در جایی به آنها می آموزد که همه چیز را بخوانند و بفهمند و در جای دیگر خود آنها را نادان می کند.
ਇਕਨਾ ਅੰਦਰਿ ਮਹਲਿ ਬੁਲਾਏ ਜਾ ਆਪਿ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਸਚੇ ਭਾਣੇ ॥
eikanaa andar mahal bulaae jaa aap terai man sache bhaane |بعضی ها را به عمارت حضورت فرا می خوانی، در حالی که برای تو خوشایندند ای پروردگار حقیقی.