ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 60
ਮਨ ਰੇ ਕਿਉ ਛੂਟਹਿ ਬਿਨੁ ਪਿਆਰ ॥
man re kiau chhootteh bin piaar |ای ذهن، چگونه می توان بدون عشق نجات یافت؟
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਤਰਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਬਖਸੇ ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guramukh antar rav rahiaa bakhase bhagat bhanddaar |1| rahaau |خداوند در باطن گورمخ ها نفوذ می کند. آنها دارای گنجینه ایثار هستند. ||1||مکث||
ਰੇ ਮਨ ਐਸੀ ਹਰਿ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰਿ ਜੈਸੀ ਮਛੁਲੀ ਨੀਰ ॥
re man aaisee har siau preet kar jaisee machhulee neer |ای ذهن، خداوند را دوست بدار، همانطور که ماهی آب را دوست دارد.
ਜਿਉ ਅਧਿਕਉ ਤਿਉ ਸੁਖੁ ਘਣੋ ਮਨਿ ਤਨਿ ਸਾਂਤਿ ਸਰੀਰ ॥
jiau adhikau tiau sukh ghano man tan saant sareer |هر چه آب بیشتر باشد شادی بیشتر و آرامش روح و جسم بیشتر می شود.
ਬਿਨੁ ਜਲ ਘੜੀ ਨ ਜੀਵਈ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਣੈ ਅਭ ਪੀਰ ॥੨॥
bin jal gharree na jeevee prabh jaanai abh peer |2|بدون آب، او نمی تواند زندگی کند، حتی برای یک لحظه. خدا از رنج ذهن او خبر دارد. ||2||
ਰੇ ਮਨ ਐਸੀ ਹਰਿ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰਿ ਜੈਸੀ ਚਾਤ੍ਰਿਕ ਮੇਹ ॥
re man aaisee har siau preet kar jaisee chaatrik meh |ای ذهن، خداوند را دوست بدار، همانطور که پرنده آوازخوان باران را دوست دارد.
ਸਰ ਭਰਿ ਥਲ ਹਰੀਆਵਲੇ ਇਕ ਬੂੰਦ ਨ ਪਵਈ ਕੇਹ ॥
sar bhar thal hareeaavale ik boond na pavee keh |حوضها پر از آب هستند و زمین سرسبز است، اما اگر آن قطره باران به دهانش نریزد، برای او چیست؟
ਕਰਮਿ ਮਿਲੈ ਸੋ ਪਾਈਐ ਕਿਰਤੁ ਪਇਆ ਸਿਰਿ ਦੇਹ ॥੩॥
karam milai so paaeeai kirat peaa sir deh |3|به لطف او، او آن را دریافت می کند. وگرنه به خاطر اعمال گذشته اش سرش را می دهد. ||3||
ਰੇ ਮਨ ਐਸੀ ਹਰਿ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰਿ ਜੈਸੀ ਜਲ ਦੁਧ ਹੋਇ ॥
re man aaisee har siau preet kar jaisee jal dudh hoe |ای ذهن، خداوند را دوست بدار، همانطور که آب شیر را دوست دارد.
ਆਵਟਣੁ ਆਪੇ ਖਵੈ ਦੁਧ ਕਉ ਖਪਣਿ ਨ ਦੇਇ ॥
aavattan aape khavai dudh kau khapan na dee |آبی که به شیر اضافه میشود، گرما را تحمل میکند و از سوختن شیر جلوگیری میکند.
ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਵਿਛੁੰਨਿਆ ਸਚਿ ਵਡਿਆਈ ਦੇਇ ॥੪॥
aape mel vichhuniaa sach vaddiaaee dee |4|خداوند جدا شدگان را دوباره با خود محشور می کند و عظمت واقعی را به آنها عطا می کند. ||4||
ਰੇ ਮਨ ਐਸੀ ਹਰਿ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰਿ ਜੈਸੀ ਚਕਵੀ ਸੂਰ ॥
re man aaisee har siau preet kar jaisee chakavee soor |ای ذهن، پروردگار را دوست بدار، همانطور که اردک چاکوی خورشید را دوست دارد.
ਖਿਨੁ ਪਲੁ ਨੀਦ ਨ ਸੋਵਈ ਜਾਣੈ ਦੂਰਿ ਹਜੂਰਿ ॥
khin pal need na sovee jaanai door hajoor |او یک لحظه یا یک لحظه نمی خوابد. خورشید خیلی دور است، اما او فکر می کند که نزدیک است.
ਮਨਮੁਖਿ ਸੋਝੀ ਨਾ ਪਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਹਜੂਰਿ ॥੫॥
manamukh sojhee naa pavai guramukh sadaa hajoor |5|تفاهم به منمخ خودخواسته نمی رسد. اما به گورموک، خداوند همیشه نزدیک است. ||5||
ਮਨਮੁਖਿ ਗਣਤ ਗਣਾਵਣੀ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥
manamukh ganat ganaavanee karataa kare su hoe |منمخ های خودخواسته محاسبات و برنامه های خود را انجام می دهند، اما فقط اعمال خالق محقق می شود.
ਤਾ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਨਾ ਪਵੈ ਜੇ ਲੋਚੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
taa kee keemat naa pavai je lochai sabh koe |ارزش او را نمی توان تخمین زد، حتی اگر همه بخواهند این کار را انجام دهند.
ਗੁਰਮਤਿ ਹੋਇ ਤ ਪਾਈਐ ਸਚਿ ਮਿਲੈ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੬॥
guramat hoe ta paaeeai sach milai sukh hoe |6|از طریق آموزه های گورو، آشکار می شود. با ملاقات با حق، صلح پیدا می شود. ||6||
ਸਚਾ ਨੇਹੁ ਨ ਤੁਟਈ ਜੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੈ ਸੋਇ ॥
sachaa nehu na tuttee je satigur bhettai soe |اگر گورو واقعی ملاقات شود، عشق واقعی شکسته نخواهد شد.
ਗਿਆਨ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਈਐ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਸੋਝੀ ਹੋਇ ॥
giaan padaarath paaeeai tribhavan sojhee hoe |با به دست آوردن غنای حکمت معنوی، درک سه عالم به دست می آید.
ਨਿਰਮਲੁ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਜੇ ਗੁਣ ਕਾ ਗਾਹਕੁ ਹੋਇ ॥੭॥
niramal naam na veesarai je gun kaa gaahak hoe |7|پس مشتری شایستگی شوید و نعم مطهر، نام خداوند را فراموش نکنید. ||7||
ਖੇਲਿ ਗਏ ਸੇ ਪੰਖਣੂੰ ਜੋ ਚੁਗਦੇ ਸਰ ਤਲਿ ॥
khel ge se pankhanoon jo chugade sar tal |آن پرندگانی که در ساحل استخر نوک می زنند، بازی کرده و رفته اند.
ਘੜੀ ਕਿ ਮੁਹਤਿ ਕਿ ਚਲਣਾ ਖੇਲਣੁ ਅਜੁ ਕਿ ਕਲਿ ॥
gharree ki muhat ki chalanaa khelan aj ki kal |در یک لحظه، در یک لحظه، ما نیز باید حرکت کنیم. بازی ما فقط برای امروز یا فردا است.
ਜਿਸੁ ਤੂੰ ਮੇਲਹਿ ਸੋ ਮਿਲੈ ਜਾਇ ਸਚਾ ਪਿੜੁ ਮਲਿ ॥੮॥
jis toon meleh so milai jaae sachaa pirr mal |8|امّا خداوندا، آنانی را که تو متحد می کنی، با تو متحد می شوند. آنها یک کرسی در عرصه حقیقت به دست می آورند. ||8||
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਊਪਜੈ ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਨ ਜਾਇ ॥
bin gur preet na aoopajai haumai mail na jaae |بدون گورو، عشق خوب نمی شود، و کثیفی خودپرستی از بین نمی رود.
ਸੋਹੰ ਆਪੁ ਪਛਾਣੀਐ ਸਬਦਿ ਭੇਦਿ ਪਤੀਆਇ ॥
sohan aap pachhaaneeai sabad bhed pateeae |کسی که در درون خود تشخیص دهد که «او من هستم» و شباد او را سوراخ کند، راضی است.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਪਛਾਣੀਐ ਅਵਰ ਕਿ ਕਰੇ ਕਰਾਇ ॥੯॥
guramukh aap pachhaaneeai avar ki kare karaae |9|وقتی کسی گورمخ می شود و خود را درک می کند، دیگر چه کاری باقی می ماند که انجام دهد یا انجام داده باشد؟ ||9||
ਮਿਲਿਆ ਕਾ ਕਿਆ ਮੇਲੀਐ ਸਬਦਿ ਮਿਲੇ ਪਤੀਆਇ ॥
miliaa kaa kiaa meleeai sabad mile pateeae |چرا با کسانی که قبلاً با خداوند متحد شده اند از اتحاد صحبت می کنیم؟ با دریافت شاباد، راضی هستند.
ਮਨਮੁਖਿ ਸੋਝੀ ਨਾ ਪਵੈ ਵੀਛੁੜਿ ਚੋਟਾ ਖਾਇ ॥
manamukh sojhee naa pavai veechhurr chottaa khaae |منمخ های خودخواه نمی فهمند; از او جدا می شوند، ضرب و شتم را تحمل می کنند.
ਨਾਨਕ ਦਰੁ ਘਰੁ ਏਕੁ ਹੈ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜੀ ਜਾਇ ॥੧੦॥੧੧॥
naanak dar ghar ek hai avar na doojee jaae |10|11|ای نانک، تنها یک در به خانه او وجود دارد. اصلا جای دیگری نیست ||10||11||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
sireeraag mahalaa 1 |Siree Raag، First Mehl:
ਮਨਮੁਖਿ ਭੁਲੈ ਭੁਲਾਈਐ ਭੂਲੀ ਠਉਰ ਨ ਕਾਇ ॥
manamukh bhulai bhulaaeeai bhoolee tthaur na kaae |منمخ های خودخواه، فریب خورده و فریب خورده، سرگردانند. جایی برای استراحت پیدا نمی کنند.
ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਕੋ ਨ ਦਿਖਾਵਈ ਅੰਧੀ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
gur bin ko na dikhaavee andhee aavai jaae |بدون گورو، هیچ کس راه نشان داده نمی شود. مثل نابینایان به آمدن و رفتن ادامه می دهند.
ਗਿਆਨ ਪਦਾਰਥੁ ਖੋਇਆ ਠਗਿਆ ਮੁਠਾ ਜਾਇ ॥੧॥
giaan padaarath khoeaa tthagiaa mutthaa jaae |1|با از دست دادن گنجینه خرد معنوی، آنها را ترک می کنند، کلاهبرداری می کنند و غارت می کنند. ||1||
ਬਾਬਾ ਮਾਇਆ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇ ॥
baabaa maaeaa bharam bhulaae |ای بابا مایا با توهمش فریب میده.
ਭਰਮਿ ਭੁਲੀ ਡੋਹਾਗਣੀ ਨਾ ਪਿਰ ਅੰਕਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
bharam bhulee ddohaaganee naa pir ank samaae |1| rahaau |فریب شک و تردید، عروس دور انداخته شده در دامان معشوقش پذیرفته نمی شود. ||1||مکث||
ਭੂਲੀ ਫਿਰੈ ਦਿਸੰਤਰੀ ਭੂਲੀ ਗ੍ਰਿਹੁ ਤਜਿ ਜਾਇ ॥
bhoolee firai disantaree bhoolee grihu taj jaae |عروس فریب خورده در سرزمین های بیگانه پرسه می زند. او می رود، و خانه خود را ترک می کند.
ਭੂਲੀ ਡੂੰਗਰਿ ਥਲਿ ਚੜੈ ਭਰਮੈ ਮਨੁ ਡੋਲਾਇ ॥
bhoolee ddoongar thal charrai bharamai man ddolaae |فریب خورده از فلات ها و کوه ها بالا می رود. ذهنش در شک می لرزد
ਧੁਰਹੁ ਵਿਛੁੰਨੀ ਕਿਉ ਮਿਲੈ ਗਰਬਿ ਮੁਠੀ ਬਿਲਲਾਇ ॥੨॥
dhurahu vichhunee kiau milai garab mutthee bilalaae |2|جدا از موجود اولیه، چگونه می تواند دوباره با او ملاقات کند؟ غارت شده از غرور، فریاد می زند و ناله می کند. ||2||
ਵਿਛੁੜਿਆ ਗੁਰੁ ਮੇਲਸੀ ਹਰਿ ਰਸਿ ਨਾਮ ਪਿਆਰਿ ॥
vichhurriaa gur melasee har ras naam piaar |گورو از طریق عشق به نام لذیذ خداوند، افراد جدا شده را دوباره با خداوند متحد می کند.