ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 555
ਜਿ ਤੁਧ ਨੋ ਸਾਲਾਹੇ ਸੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਪਾਵੈ ਜਿਸ ਨੋ ਕਿਰਪਾ ਨਿਰੰਜਨ ਕੇਰੀ ॥
ji tudh no saalaahe su sabh kichh paavai jis no kirapaa niranjan keree |کسی که تو را ستایش کند همه چیز را به دست می آورد. رحمتت را بر او نازل میکنی ای پروردگار پاک.
ਸੋਈ ਸਾਹੁ ਸਚਾ ਵਣਜਾਰਾ ਜਿਨਿ ਵਖਰੁ ਲਦਿਆ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਨੁ ਤੇਰੀ ॥
soee saahu sachaa vanajaaraa jin vakhar ladiaa har naam dhan teree |او تنها یک بانکدار و تاجر واقعی است که کالای ثروت نام تو را بار می کند، پروردگارا.
ਸਭਿ ਤਿਸੈ ਨੋ ਸਾਲਾਹਿਹੁ ਸੰਤਹੁ ਜਿਨਿ ਦੂਜੇ ਭਾਵ ਕੀ ਮਾਰਿ ਵਿਡਾਰੀ ਢੇਰੀ ॥੧੬॥
sabh tisai no saalaahihu santahu jin dooje bhaav kee maar viddaaree dteree |16|ای مقدسین، همه خداوند را ستایش کنند که انبوه عشق دوگانگی را از بین برده است. ||16||
ਸਲੋਕ ॥
salok |سالوک:
ਕਬੀਰਾ ਮਰਤਾ ਮਰਤਾ ਜਗੁ ਮੁਆ ਮਰਿ ਭਿ ਨ ਜਾਨੈ ਕੋਇ ॥
kabeeraa marataa marataa jag muaa mar bhi na jaanai koe |کبیر، جهان در حال مرگ است - در حال مرگ است، اما هیچ کس نمی داند چگونه واقعاً بمیرد.
ਐਸੀ ਮਰਨੀ ਜੋ ਮਰੈ ਬਹੁਰਿ ਨ ਮਰਨਾ ਹੋਇ ॥੧॥
aaisee maranee jo marai bahur na maranaa hoe |1|هر که بمیرد، چنان بمیرد که دیگر مجبور نباشد بمیرد. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |مهل سوم:
ਕਿਆ ਜਾਣਾ ਕਿਵ ਮਰਹਗੇ ਕੈਸਾ ਮਰਣਾ ਹੋਇ ॥
kiaa jaanaa kiv marahage kaisaa maranaa hoe |من چه می دانم؟ چگونه خواهم مرد؟ چه نوع مرگی خواهد بود؟
ਜੇ ਕਰਿ ਸਾਹਿਬੁ ਮਨਹੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਤਾ ਸਹਿਲਾ ਮਰਣਾ ਹੋਇ ॥
je kar saahib manahu na veesarai taa sahilaa maranaa hoe |اگر خداوند استاد را از ذهنم فراموش نکنم، مرگ من آسان خواهد بود.
ਮਰਣੈ ਤੇ ਜਗਤੁ ਡਰੈ ਜੀਵਿਆ ਲੋੜੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
maranai te jagat ddarai jeeviaa lorrai sabh koe |دنیا از مرگ وحشت دارد. همه آرزوی زندگی کردن دارند
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਹੁਕਮੈ ਬੂਝੈ ਸੋਇ ॥
guraparasaadee jeevat marai hukamai boojhai soe |به لطف گورو، کسی که می میرد در حالی که هنوز زنده است، اراده خداوند را درک می کند.
ਨਾਨਕ ਐਸੀ ਮਰਨੀ ਜੋ ਮਰੈ ਤਾ ਸਦ ਜੀਵਣੁ ਹੋਇ ॥੨॥
naanak aaisee maranee jo marai taa sad jeevan hoe |2|ای نانک، کسی که با چنین مرگی بمیرد، برای همیشه زنده است. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਜਾ ਆਪਿ ਕ੍ਰਿਪਾਲੁ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਸੁਆਮੀ ਤਾ ਆਪਣਾਂ ਨਾਉ ਹਰਿ ਆਪਿ ਜਪਾਵੈ ॥
jaa aap kripaal hovai har suaamee taa aapanaan naau har aap japaavai |هنگامی که خداوند خود استاد مهربان می شود، خود خداوند باعث می شود که نام او خوانده شود.
ਆਪੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲਿ ਸੁਖੁ ਦੇਵੈ ਆਪਣਾਂ ਸੇਵਕੁ ਆਪਿ ਹਰਿ ਭਾਵੈ ॥
aape satigur mel sukh devai aapanaan sevak aap har bhaavai |او خود ما را به ملاقات گورو واقعی وا می دارد و به ما آرامش می بخشد. بنده او مورد رضایت خداوند است.
ਆਪਣਿਆ ਸੇਵਕਾ ਕੀ ਆਪਿ ਪੈਜ ਰਖੈ ਆਪਣਿਆ ਭਗਤਾ ਕੀ ਪੈਰੀ ਪਾਵੈ ॥
aapaniaa sevakaa kee aap paij rakhai aapaniaa bhagataa kee pairee paavai |او خود حرمت بندگانش را حفظ می کند. او باعث می شود که دیگران به پای بندگانش بیفتند.
ਧਰਮ ਰਾਇ ਹੈ ਹਰਿ ਕਾ ਕੀਆ ਹਰਿ ਜਨ ਸੇਵਕ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ॥
dharam raae hai har kaa keea har jan sevak nerr na aavai |قاضی عادل دارما مخلوق خداوند است. به بنده حقیر نزدیک نمی شود.
ਜੋ ਹਰਿ ਕਾ ਪਿਆਰਾ ਸੋ ਸਭਨਾ ਕਾ ਪਿਆਰਾ ਹੋਰ ਕੇਤੀ ਝਖਿ ਝਖਿ ਆਵੈ ਜਾਵੈ ॥੧੭॥
jo har kaa piaaraa so sabhanaa kaa piaaraa hor ketee jhakh jhakh aavai jaavai |17|کسی که نزد خداوند عزیز است، برای همه عزیز است. خیلی های دیگر بیهوده می آیند و می روند. ||17||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |سالوک، مهل سوم:
ਰਾਮੁ ਰਾਮੁ ਕਰਤਾ ਸਭੁ ਜਗੁ ਫਿਰੈ ਰਾਮੁ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
raam raam karataa sabh jag firai raam na paaeaa jaae |تمام جهان در اطراف پرسه می زنند و شعار می دهند: "رام، رام، پروردگار، پروردگار"، اما خداوند را نمی توان اینگونه به دست آورد.
ਅਗਮੁ ਅਗੋਚਰੁ ਅਤਿ ਵਡਾ ਅਤੁਲੁ ਨ ਤੁਲਿਆ ਜਾਇ ॥
agam agochar at vaddaa atul na tuliaa jaae |او غیرقابل دسترس، غیرقابل درک و بسیار بزرگ است. او غیر قابل سنجیدن است و نمی توان آن را سنجید.
ਕੀਮਤਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਈਆ ਕਿਤੈ ਨ ਲਇਆ ਜਾਇ ॥
keemat kinai na paaeea kitai na leaa jaae |هیچ کس نمی تواند او را ارزیابی کند. او را نمی توان به هر قیمتی خرید.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਭੇਦਿਆ ਇਨ ਬਿਧਿ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਇ ॥
gur kai sabad bhediaa in bidh vasiaa man aae |از طریق کلام شاباد گورو، راز او شناخته می شود. به این ترتیب، او در ذهن ساکن می شود.
ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਅਮੇਉ ਹੈ ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥
naanak aap ameo hai gur kirapaa te rahiaa samaae |ای نانک، او خود بی نهایت است. به لطف گورو، او به همه جا نفوذ و نفوذ می کند.
ਆਪੇ ਮਿਲਿਆ ਮਿਲਿ ਰਹਿਆ ਆਪੇ ਮਿਲਿਆ ਆਇ ॥੧॥
aape miliaa mil rahiaa aape miliaa aae |1|او خودش میآید تا مخلوط شود، و با آمیختن، مخلوط میماند. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |مهل سوم:
ਏ ਮਨ ਇਹੁ ਧਨੁ ਨਾਮੁ ਹੈ ਜਿਤੁ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
e man ihu dhan naam hai jit sadaa sadaa sukh hoe |ای جان من، این ثروت نعم است. از طریق آن، صلح، برای همیشه و همیشه می آید.
ਤੋਟਾ ਮੂਲਿ ਨ ਆਵਈ ਲਾਹਾ ਸਦ ਹੀ ਹੋਇ ॥
tottaa mool na aavee laahaa sad hee hoe |هرگز ضرری به همراه ندارد. از طریق آن، شخص برای همیشه سود می برد.
ਖਾਧੈ ਖਰਚਿਐ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵਈ ਸਦਾ ਸਦਾ ਓਹੁ ਦੇਇ ॥
khaadhai kharachiaai tott na aavee sadaa sadaa ohu dee |خوردن و خرج کردن آن هرگز کم نمی شود; او به دادن ادامه می دهد، برای همیشه و همیشه.
ਸਹਸਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਵਈ ਹਾਣਤ ਕਦੇ ਨ ਹੋਇ ॥
sahasaa mool na hovee haanat kade na hoe |کسی که اصلاً شک و تردید ندارد، هرگز دچار تحقیر نمی شود.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਈਐ ਜਾ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥੨॥
naanak guramukh paaeeai jaa kau nadar karee |2|ای نانک، گورمخ نام خداوند را به دست می آورد، هنگامی که خداوند نظر لطف خود را می دهد. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਆਪੇ ਸਭ ਘਟ ਅੰਦਰੇ ਆਪੇ ਹੀ ਬਾਹਰਿ ॥
aape sabh ghatt andare aape hee baahar |او خودش در اعماق همه دلهاست و خودش بیرون از آنهاست.
ਆਪੇ ਗੁਪਤੁ ਵਰਤਦਾ ਆਪੇ ਹੀ ਜਾਹਰਿ ॥
aape gupat varatadaa aape hee jaahar |او خود غالب است که آشکار نیست، و او خود آشکار است.
ਜੁਗ ਛਤੀਹ ਗੁਬਾਰੁ ਕਰਿ ਵਰਤਿਆ ਸੁੰਨਾਹਰਿ ॥
jug chhateeh gubaar kar varatiaa sunaahar |برای سی و شش سال، او تاریکی را آفرید و در خلاء ماندگار شد.
ਓਥੈ ਵੇਦ ਪੁਰਾਨ ਨ ਸਾਸਤਾ ਆਪੇ ਹਰਿ ਨਰਹਰਿ ॥
othai ved puraan na saasataa aape har narahar |هیچ ودا، پورانا یا شاستراس در آنجا وجود نداشت. فقط خود خداوند وجود داشت.
ਬੈਠਾ ਤਾੜੀ ਲਾਇ ਆਪਿ ਸਭ ਦੂ ਹੀ ਬਾਹਰਿ ॥
baitthaa taarree laae aap sabh doo hee baahar |او خودش در خلسه مطلق نشسته بود و از همه چیز کناره گرفته بود.
ਆਪਣੀ ਮਿਤਿ ਆਪਿ ਜਾਣਦਾ ਆਪੇ ਹੀ ਗਉਹਰੁ ॥੧੮॥
aapanee mit aap jaanadaa aape hee gauhar |18|فقط خود او از حال او آگاه است. او خود اقیانوس غیرقابل درک است. ||18||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |سالوک، مهل سوم:
ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਜਗਤੁ ਮੁਆ ਮਰਦੋ ਮਰਦਾ ਜਾਇ ॥
haumai vich jagat muaa marado maradaa jaae |در خودپرستی، جهان مرده است. می میرد و می میرد، دوباره و دوباره.