ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 361
ਗੁਰ ਕਾ ਦਰਸਨੁ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥੧॥
gur kaa darasan agam apaaraa |1|اما سیستم گورو عمیق و بی نظیر است. ||1||
ਗੁਰ ਕੈ ਦਰਸਨਿ ਮੁਕਤਿ ਗਤਿ ਹੋਇ ॥
gur kai darasan mukat gat hoe |سیستم گورو راه رهایی است.
ਸਾਚਾ ਆਪਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਸੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
saachaa aap vasai man soe |1| rahaau |خداوند واقعی خودش می آید تا در ذهن ساکن شود. ||1||مکث||
ਗੁਰ ਦਰਸਨਿ ਉਧਰੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥
gur darasan udharai sansaaraa |از طریق سیستم گورو، جهان نجات می یابد،
ਜੇ ਕੋ ਲਾਏ ਭਾਉ ਪਿਆਰਾ ॥
je ko laae bhaau piaaraa |اگر با عشق و محبت پذیرفته شود.
ਭਾਉ ਪਿਆਰਾ ਲਾਏ ਵਿਰਲਾ ਕੋਇ ॥
bhaau piaaraa laae viralaa koe |چقدر نادر است آن شخصی که واقعاً راه گورو را دوست دارد.
ਗੁਰ ਕੈ ਦਰਸਨਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੨॥
gur kai darasan sadaa sukh hoe |2|از طریق سیستم گورو، صلح ابدی به دست می آید. ||2||
ਗੁਰ ਕੈ ਦਰਸਨਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
gur kai darasan mokh duaar |از طریق سیستم گورو، درب نجات به دست می آید.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੈ ਪਰਵਾਰ ਸਾਧਾਰੁ ॥
satigur sevai paravaar saadhaar |با خدمت به گورو واقعی، خانواده فرد نجات می یابد.
ਨਿਗੁਰੇ ਕਉ ਗਤਿ ਕਾਈ ਨਾਹੀ ॥
nigure kau gat kaaee naahee |هیچ نجاتی برای کسانی که گورو ندارند وجود ندارد.
ਅਵਗਣਿ ਮੁਠੇ ਚੋਟਾ ਖਾਹੀ ॥੩॥
avagan mutthe chottaa khaahee |3|فریفته گناهان بی ارزش می شوند. ||3||
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸੁਖੁ ਸਾਂਤਿ ਸਰੀਰ ॥
gur kai sabad sukh saant sareer |از طریق کلمه شاباد گورو، بدن به آرامش و آرامش می رسد.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਾ ਕਉ ਲਗੈ ਨ ਪੀਰ ॥
guramukh taa kau lagai na peer |گورمخ به درد نمی خورد.
ਜਮਕਾਲੁ ਤਿਸੁ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ॥
jamakaal tis nerr na aavai |رسول مرگ به او نزدیک نمی شود.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚਿ ਸਮਾਵੈ ॥੪॥੧॥੪੦॥
naanak guramukh saach samaavai |4|1|40|ای نانک، گورمخ در پروردگار حقیقی جذب شده است. ||4||1||40||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ॥
aasaa mahalaa 3 |آسا، مهل سوم:
ਸਬਦਿ ਮੁਆ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥
sabad muaa vichahu aap gavaae |کسی که در کلام شاباد بمیرد، خودبینی خود را از درون می کند.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਤਿਲੁ ਨ ਤਮਾਇ ॥
satigur seve til na tamaae |او به گورو واقعی خدمت می کند، بدون ذره ای از منفعت شخصی.
ਨਿਰਭਉ ਦਾਤਾ ਸਦਾ ਮਨਿ ਹੋਇ ॥
nirbhau daataa sadaa man hoe |خداوند بی باک، بخشنده بزرگ، همیشه در ذهن او می ماند.
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਪਾਏ ਭਾਗਿ ਕੋਇ ॥੧॥
sachee baanee paae bhaag koe |1|بنی حقیقی کلمه فقط با تقدیر خوب به دست می آید. ||1||
ਗੁਣ ਸੰਗ੍ਰਹੁ ਵਿਚਹੁ ਅਉਗੁਣ ਜਾਹਿ ॥
gun sangrahu vichahu aaugun jaeh |پس شایستگی ها را جمع آوری کنید و بگذارید بدی هایتان از درون شما دور شود.
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਹਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
poore gur kai sabad samaeh |1| rahaau |شما جذب شاباد، کلام گوروی کامل خواهید شد. ||1||مکث||
ਗੁਣਾ ਕਾ ਗਾਹਕੁ ਹੋਵੈ ਸੋ ਗੁਣ ਜਾਣੈ ॥
gunaa kaa gaahak hovai so gun jaanai |کسی که شایستگی ها را می خرد، قدر این شایستگی ها را می داند.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਬਦਿ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੈ ॥
amrit sabad naam vakhaanai |او شهد آمبروسیال کلمه و نام خداوند را می خواند.
ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਸੂਚਾ ਹੋਇ ॥
saachee baanee soochaa hoe |از طریق بنی واقعی کلمه، او پاک می شود.
ਗੁਣ ਤੇ ਨਾਮੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥੨॥
gun te naam paraapat hoe |2|از طریق شایستگی، نام به دست می آید. ||2||
ਗੁਣ ਅਮੋਲਕ ਪਾਏ ਨ ਜਾਹਿ ॥
gun amolak paae na jaeh |شایستگی های ارزشمند را نمی توان به دست آورد.
ਮਨਿ ਨਿਰਮਲ ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਹਿ ॥
man niramal saachai sabad samaeh |ذهن پاک در کلام واقعی شاباد جذب می شود.
ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਜਿਨੑ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥
se vaddabhaagee jina naam dhiaaeaa |چه خوشبختند کسانی که در نعم تعمق می کنند
ਸਦਾ ਗੁਣਦਾਤਾ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥੩॥
sadaa gunadaataa man vasaaeaa |3|و خداوند را که شایستگی می بخشد، همیشه در ذهن خود جای دهند. ||3||
ਜੋ ਗੁਣ ਸੰਗ੍ਰਹੈ ਤਿਨੑ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥
jo gun sangrahai tina balihaarai jaau |من فدای کسانی هستم که شایستگی ها را جمع می کنند.
ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਸਾਚੇ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥
dar saachai saache gun gaau |در دروازه حقیقت، ستایش جلال حق را می خوانم.
ਆਪੇ ਦੇਵੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
aape devai sahaj subhaae |او خود به طور خودجوش هدایای خود را عطا می کند.
ਨਾਨਕ ਕੀਮਤਿ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥੪॥੨॥੪੧॥
naanak keemat kahan na jaae |4|2|41|ای نانک، ارزش پروردگار قابل وصف نیست. ||4||2||41||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ॥
aasaa mahalaa 3 |آسا، مهل سوم:
ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਚਿ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ॥
satigur vich vaddee vaddiaaee |عظمت گورو واقعی است.
ਚਿਰੀ ਵਿਛੁੰਨੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ॥
chiree vichhune mel milaaee |او در ادغام خود ادغام می شود، کسانی که مدت ها از هم جدا شده اند.
ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥
aape mele mel milaae |او خود ادغام شده را در ادغام خود ادغام می کند.
ਆਪਣੀ ਕੀਮਤਿ ਆਪੇ ਪਾਏ ॥੧॥
aapanee keemat aape paae |1|او خودش قدر خودش را می داند. ||1||
ਹਰਿ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਕਿਨ ਬਿਧਿ ਹੋਇ ॥
har kee keemat kin bidh hoe |چگونه کسی می تواند ارزش خداوند را ارزیابی کند؟
ਹਰਿ ਅਪਰੰਪਰੁ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲੈ ਜਨੁ ਕੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
har aparanpar agam agochar gur kai sabad milai jan koe |1| rahaau |از طریق کلمه شاباد گورو، می توان با خداوند بی نهایت، غیرقابل دسترس و غیرقابل درک ادغام شد. ||1||مکث||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕੀਮਤਿ ਜਾਣੈ ਕੋਇ ॥
guramukh keemat jaanai koe |اندک گورمخ هایی هستند که قدر او را بدانند.
ਵਿਰਲੇ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥
virale karam paraapat hoe |چه نادر هستند کسانی که فیض خداوند را دریافت می کنند.
ਊਚੀ ਬਾਣੀ ਊਚਾ ਹੋਇ ॥
aoochee baanee aoochaa hoe |از طریق بنی تعالی کلام او، انسان متعالی می شود.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦਿ ਵਖਾਣੈ ਕੋਇ ॥੨॥
guramukh sabad vakhaanai koe |2|گورموک کلام شاباد را می خواند. ||2||
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੁ ਦਰਦੁ ਸਰੀਰਿ ॥
vin naavai dukh darad sareer |بدون نام، بدن از درد رنج می برد.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੇ ਤਾ ਉਤਰੈ ਪੀਰ ॥
satigur bhette taa utarai peer |اما وقتی کسی با گورو واقعی ملاقات می کند، آن درد از بین می رود.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਭੇਟੇ ਦੁਖੁ ਕਮਾਇ ॥
bin gur bhette dukh kamaae |بدون ملاقات با گورو، فانی فقط درد را به دست می آورد.
ਮਨਮੁਖਿ ਬਹੁਤੀ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥੩॥
manamukh bahutee milai sajaae |3|منموک خودخواه فقط مجازات بیشتری دریافت می کند. ||3||
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮੀਠਾ ਅਤਿ ਰਸੁ ਹੋਇ ॥
har kaa naam meetthaa at ras hoe |جوهر نام خداوند بسیار شیرین است.
ਪੀਵਤ ਰਹੈ ਪੀਆਏ ਸੋਇ ॥
peevat rahai peeae soe |تنها او می نوشد و خداوند او را می نوشد.
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਏ ॥
gur kirapaa te har ras paae |با لطف گورو، ذات خداوند به دست می آید.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਗਤਿ ਪਾਏ ॥੪॥੩॥੪੨॥
naanak naam rate gat paae |4|3|42|ای نانک، آغشته به نعم، نام خداوند، رستگاری حاصل شد. ||4||3||42||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ॥
aasaa mahalaa 3 |آسا، مهل سوم:
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰ ॥
meraa prabh saachaa gahir ganbheer |خدای من واقعی، عمیق و عمیق است.
ਸੇਵਤ ਹੀ ਸੁਖੁ ਸਾਂਤਿ ਸਰੀਰ ॥
sevat hee sukh saant sareer |با خدمت به او، بدن به آرامش و آرامش می رسد.
ਸਬਦਿ ਤਰੇ ਜਨ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
sabad tare jan sahaj subhaae |از طریق کلام شاباد، بندگان حقیر او به راحتی شنا می کنند.
ਤਿਨ ਕੈ ਹਮ ਸਦ ਲਾਗਹ ਪਾਇ ॥੧॥
tin kai ham sad laagah paae |1|من برای همیشه و همیشه به پای آنها می افتم. ||1||