شری گرو گرانت صاحب

صفحه - 853

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵਕ ਭਾਇ ਹਰਿ ਧਨੁ ਮਿਲੈ ਤਿਥਹੁ ਕਰਮਹੀਣ ਲੈ ਨ ਸਕਹਿ ਹੋਰ ਥੈ ਦੇਸ ਦਿਸੰਤਰਿ ਹਰਿ ਧਨੁ ਨਾਹਿ ॥੮॥

guramukh sevak bhaae har dhan milai tithahu karamaheen lai na sakeh hor thai des disantar har dhan naeh |8|

گورمخها از طریق خدمت محبت آمیز، ثروت نعم را دریافت می کنند، اما بدبختان نمی توانند آن را دریافت کنند. این ثروت در هیچ جای دیگر، در این کشور و یا در هیچ جای دیگری یافت نمی شود. ||8||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

salok mahalaa 3 |

سالوک، مهل سوم:

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੰਸਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਵਈ ਚਿੰਤਾ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥

guramukh sansaa mool na hovee chintaa vichahu jaae |

گورمخ ذره ای شک و تردید ندارد. نگرانی ها از درون او خارج می شوند.

ਜੋ ਕਿਛੁ ਹੋਇ ਸੁ ਸਹਜੇ ਹੋਇ ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥

jo kichh hoe su sahaje hoe kahanaa kichhoo na jaae |

هر کاری انجام می دهد با فضل و متانت انجام می دهد. هیچ چیز دیگری در مورد او نمی توان گفت.

ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਕਾ ਆਖਿਆ ਆਪਿ ਸੁਣੇ ਜਿ ਲਇਅਨੁ ਪੰਨੈ ਪਾਇ ॥੧॥

naanak tin kaa aakhiaa aap sune ji leian panai paae |1|

ای ناناک، خداوند خود سخنان کسانی را که او را مال خود می سازد می شنود. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

mahalaa 3 |

مهل سوم:

ਕਾਲੁ ਮਾਰਿ ਮਨਸਾ ਮਨਹਿ ਸਮਾਣੀ ਅੰਤਰਿ ਨਿਰਮਲੁ ਨਾਉ ॥

kaal maar manasaa maneh samaanee antar niramal naau |

او بر مرگ غلبه می کند و امیال ذهنی خود را تسخیر می کند. نام پاک در اعماق وجود او وجود دارد.

ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗੈ ਕਦੇ ਨ ਸੋਵੈ ਸਹਜੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਿਆਉ ॥

anadin jaagai kade na sovai sahaje amrit piaau |

شب و روز بیدار و آگاه است. او هرگز نمی خوابد و به طور شهودی در شهد آمبروسیال می نوشد.

ਮੀਠਾ ਬੋਲੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥

meetthaa bole amrit baanee anadin har gun gaau |

گفتارش شیرین و سخنش شهد است. شب و روز تسبیحات با شکوه خداوند را می سراید.

ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਸਦਾ ਸੋਹਦੇ ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਮਿਲਿਆ ਸੁਖੁ ਪਾਉ ॥੨॥

nij ghar vaasaa sadaa sohade naanak tin miliaa sukh paau |2|

او در خانه خود ساکن است و برای همیشه زیبا به نظر می رسد. با ملاقات او، ناناک آرامش پیدا می کند. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

پاوری:

ਹਰਿ ਧਨੁ ਰਤਨ ਜਵੇਹਰੀ ਸੋ ਗੁਰਿ ਹਰਿ ਧਨੁ ਹਰਿ ਪਾਸਹੁ ਦੇਵਾਇਆ ॥

har dhan ratan javeharee so gur har dhan har paasahu devaaeaa |

ثروت خداوند جواهر و گوهر است. گورو باعث شده است که خداوند آن ثروت خداوند را عطا کند.

ਜੇ ਕਿਸੈ ਕਿਹੁ ਦਿਸਿ ਆਵੈ ਤਾ ਕੋਈ ਕਿਹੁ ਮੰਗਿ ਲਏ ਅਕੈ ਕੋਈ ਕਿਹੁ ਦੇਵਾਏ ਏਹੁ ਹਰਿ ਧਨੁ ਜੋਰਿ ਕੀਤੈ ਕਿਸੈ ਨਾਲਿ ਨ ਜਾਇ ਵੰਡਾਇਆ ॥

je kisai kihu dis aavai taa koee kihu mang le akai koee kihu devaae ehu har dhan jor keetai kisai naal na jaae vanddaaeaa |

اگر کسی چیزی را ببیند، ممکن است آن را بخواهد. یا ممکن است کسی باعث شود که به او داده شود. اما هیچکس نمی تواند به زور سهمی از این ثروت پروردگار بردارد.

ਜਿਸ ਨੋ ਸਤਿਗੁਰ ਨਾਲਿ ਹਰਿ ਸਰਧਾ ਲਾਏ ਤਿਸੁ ਹਰਿ ਧਨ ਕੀ ਵੰਡ ਹਥਿ ਆਵੈ ਜਿਸ ਨੋ ਕਰਤੈ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ॥

jis no satigur naal har saradhaa laae tis har dhan kee vandd hath aavai jis no karatai dhur likh paaeaa |

او به تنهایی سهمی از ثروت خداوند را به دست می آورد، که آفریدگار با ایمان و ارادت به گوروی راستین، مطابق سرنوشت از پیش تعیین شده خود، مورد برکت قرار می دهد.

ਇਸੁ ਹਰਿ ਧਨ ਕਾ ਕੋਈ ਸਰੀਕੁ ਨਾਹੀ ਕਿਸੈ ਕਾ ਖਤੁ ਨਾਹੀ ਕਿਸੈ ਕੈ ਸੀਵ ਬੰਨੈ ਰੋਲੁ ਨਾਹੀ ਜੇ ਕੋ ਹਰਿ ਧਨ ਕੀ ਬਖੀਲੀ ਕਰੇ ਤਿਸ ਕਾ ਮੁਹੁ ਹਰਿ ਚਹੁ ਕੁੰਡਾ ਵਿਚਿ ਕਾਲਾ ਕਰਾਇਆ ॥

eis har dhan kaa koee sareek naahee kisai kaa khat naahee kisai kai seev banai rol naahee je ko har dhan kee bakheelee kare tis kaa muhu har chahu kunddaa vich kaalaa karaaeaa |

هیچ کس در این ثروت پروردگار شریک نیست و هیچ کس مالک آن نیست. هیچ مرز و مرزی برای مناقشه ندارد. اگر کسى از مال پروردگار بد بگوید، صورتش از چهار جهت سیاه مى شود.

ਹਰਿ ਕੇ ਦਿਤੇ ਨਾਲਿ ਕਿਸੈ ਜੋਰੁ ਬਖੀਲੀ ਨ ਚਲਈ ਦਿਹੁ ਦਿਹੁ ਨਿਤ ਨਿਤ ਚੜੈ ਸਵਾਇਆ ॥੯॥

har ke dite naal kisai jor bakheelee na chalee dihu dihu nit nit charrai savaaeaa |9|

قدرت یا تهمت هیچ کس نمی تواند بر عطایای خداوند چیره شود. روز به روز به طور مستمر، پیوسته افزایش می یابند. ||9||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

salok mahalaa 3 |

سالوک، مهل سوم:

ਜਗਤੁ ਜਲੰਦਾ ਰਖਿ ਲੈ ਆਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥

jagat jalandaa rakh lai aapanee kirapaa dhaar |

جهان در حال شعله ور شدن است - آن را با رحمت خود باران کن و نجاتش بده!

ਜਿਤੁ ਦੁਆਰੈ ਉਬਰੈ ਤਿਤੈ ਲੈਹੁ ਉਬਾਰਿ ॥

jit duaarai ubarai titai laihu ubaar |

آن را ذخیره کنید و با هر روشی که لازم است تحویل دهید.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੁਖੁ ਵੇਖਾਲਿਆ ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰਿ ॥

satigur sukh vekhaaliaa sachaa sabad beechaar |

گورو واقعی راه صلح را نشان داده است، با تفکر در کلام واقعی شاباد.

ਨਾਨਕ ਅਵਰੁ ਨ ਸੁਝਈ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਬਖਸਣਹਾਰੁ ॥੧॥

naanak avar na sujhee har bin bakhasanahaar |1|

ناناک غیر از پروردگار، پروردگار آمرزنده نمی شناسد. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

mahalaa 3 |

مهل سوم:

ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਮੋਹਣੀ ਦੂਜੈ ਲਗੈ ਜਾਇ ॥

haumai maaeaa mohanee doojai lagai jaae |

از طریق خودپرستی، شیفتگی مایا آنها را در دام دوگانگی گرفتار کرده است.

ਨਾ ਇਹ ਮਾਰੀ ਨ ਮਰੈ ਨਾ ਇਹ ਹਟਿ ਵਿਕਾਇ ॥

naa ih maaree na marai naa ih hatt vikaae |

نه می توان آن را کشت، نه می میرد و نه در فروشگاه فروخته می شود.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਰਜਾਲੀਐ ਤਾ ਇਹ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥

gur kai sabad parajaaleeai taa ih vichahu jaae |

از طریق کلمه شاباد گورو، سوزانده می شود و سپس از درون می رود.

ਤਨੁ ਮਨੁ ਹੋਵੈ ਉਜਲਾ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥

tan man hovai ujalaa naam vasai man aae |

بدن و ذهن پاک می شوند و نعم، نام خداوند، در ذهن ساکن می شود.

ਨਾਨਕ ਮਾਇਆ ਕਾ ਮਾਰਣੁ ਸਬਦੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥੨॥

naanak maaeaa kaa maaran sabad hai guramukh paaeaa jaae |2|

ای نانک، شاباد قاتل مایا است. گورمخ آن را به دست می آورد. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

پاوری:

ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦਿਤੀ ਧੁਰਹੁ ਹੁਕਮੁ ਬੁਝਿ ਨੀਸਾਣੁ ॥

satigur kee vaddiaaee satigur ditee dhurahu hukam bujh neesaan |

عظمت باشکوه گورو واقعی توسط گورو واقعی اعطا شد. او این را به‌عنوان نشان، نشانه اراده خداوند اولیه درک کرد.

ਪੁਤੀ ਭਾਤੀਈ ਜਾਵਾਈ ਸਕੀ ਅਗਹੁ ਪਿਛਹੁ ਟੋਲਿ ਡਿਠਾ ਲਾਹਿਓਨੁ ਸਭਨਾ ਕਾ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥

putee bhaateeee jaavaaee sakee agahu pichhahu ttol dditthaa laahion sabhanaa kaa abhimaan |

او پسران، برادرزاده ها، دامادها و خویشاوندان خود را آزمود و غرور خودپسندانه همه آنها را تحت کنترل درآورد.

ਜਿਥੈ ਕੋ ਵੇਖੈ ਤਿਥੈ ਮੇਰਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਹਰਿ ਬਖਸਿਓਸੁ ਸਭੁ ਜਹਾਨੁ ॥

jithai ko vekhai tithai meraa satiguroo har bakhasios sabh jahaan |

هر کسی که نگاه کند، گورو واقعی من آنجاست. خداوند او را با تمام جهان برکت داد.

ਜਿ ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਮਿਲਿ ਮੰਨੇ ਸੁ ਹਲਤਿ ਪਲਤਿ ਸਿਝੈ ਜਿ ਵੇਮੁਖੁ ਹੋਵੈ ਸੁ ਫਿਰੈ ਭਰਿਸਟ ਥਾਨੁ ॥

ji satigur no mil mane su halat palat sijhai ji vemukh hovai su firai bharisatt thaan |

کسی که با گوروی واقعی ملاقات می کند و به آن ایمان دارد، اینجا و بعد از آن زینت یافته است. هر کس به گورو پشت کند و بایمخ شود، در مکان های نفرین شده و بد سرگردان است.