ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 349
ਕਹਣੈ ਵਾਲੇ ਤੇਰੇ ਰਹੇ ਸਮਾਇ ॥੧॥
kahanai vaale tere rahe samaae |1|کسانی که تو را توصیف می کنند، در تو جذب می شوند. ||1||
ਵਡੇ ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬਾ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰਾ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰਾ ॥
vadde mere saahibaa gahir ganbheeraa gunee gaheeraa |ای پروردگار بزرگ من و استاد ژرفای بی اندازه، تو اقیانوس تعالی هستی.
ਕੋਈ ਨ ਜਾਣੈ ਤੇਰਾ ਕੇਤਾ ਕੇਵਡੁ ਚੀਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
koee na jaanai teraa ketaa kevadd cheeraa |1| rahaau |هیچ کس از عظمت وسعت تو خبر ندارد. ||1||مکث||
ਸਭਿ ਸੁਰਤੀ ਮਿਲਿ ਸੁਰਤਿ ਕਮਾਈ ॥
sabh suratee mil surat kamaaee |همه متفکران گرد هم آمدند و به تفکر پرداختند.
ਸਭ ਕੀਮਤਿ ਮਿਲਿ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥
sabh keemat mil keemat paaee |همه ارزیاب ها دور هم جمع شدند و سعی کردند از شما قدردانی کنند.
ਗਿਆਨੀ ਧਿਆਨੀ ਗੁਰ ਗੁਰ ਹਾਈ ॥
giaanee dhiaanee gur gur haaee |متکلمان، مراقبان و معلمان معلمان
ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ਤੇਰੀ ਤਿਲੁ ਵਡਿਆਈ ॥੨॥
kahan na jaaee teree til vaddiaaee |2|نتوانست حتی ذره ای از عظمت تو را بیان کند. ||2||
ਸਭਿ ਸਤ ਸਭਿ ਤਪ ਸਭਿ ਚੰਗਿਆਈਆ ॥
sabh sat sabh tap sabh changiaaeea |همه حقیقت، همه ریاضت ها، همه خوبی ها،
ਸਿਧਾ ਪੁਰਖਾ ਕੀਆ ਵਡਿਆਈਆਂ ॥
sidhaa purakhaa keea vaddiaaeean |و عظمت سیدها، موجودات قوای معنوی کامل
ਤੁਧੁ ਵਿਣੁ ਸਿਧੀ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਈਆ ॥
tudh vin sidhee kinai na paaeea |بدون تو، هیچ کس به چنین قدرت معنوی دست نیافته است.
ਕਰਮਿ ਮਿਲੈ ਨਾਹੀ ਠਾਕਿ ਰਹਾਈਆ ॥੩॥
karam milai naahee tthaak rahaaeea |3|آنها به لطف تو به دست می آیند; جریان آنها را نمی توان مسدود کرد. ||3||
ਆਖਣ ਵਾਲਾ ਕਿਆ ਬੇਚਾਰਾ ॥
aakhan vaalaa kiaa bechaaraa |سخنران درمانده چه می تواند بکند؟
ਸਿਫਤੀ ਭਰੇ ਤੇਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥
sifatee bhare tere bhanddaaraa |نعمت های شما سرشار از ستایش های شماست.
ਜਿਸੁ ਤੂੰ ਦੇਹਿ ਤਿਸੈ ਕਿਆ ਚਾਰਾ ॥
jis toon dehi tisai kiaa chaaraa |و کسی که به او عطا می کنی چرا به فکر دیگری باشد؟
ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਸਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥੪॥੧॥
naanak sach savaaranahaaraa |4|1|ای نانک، پروردگار حقیقی زینت دهنده است. ||4||1||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |آسا، اول مهل:
ਆਖਾ ਜੀਵਾ ਵਿਸਰੈ ਮਰਿ ਜਾਉ ॥
aakhaa jeevaa visarai mar jaau |با خواندن نام، من زندگی می کنم. با فراموش کردنش میمیرم
ਆਖਣਿ ਅਉਖਾ ਸਾਚਾ ਨਾਉ ॥
aakhan aaukhaa saachaa naau |خواندن نام واقعی بسیار دشوار است.
ਸਾਚੇ ਨਾਮ ਕੀ ਲਾਗੈ ਭੂਖ ॥
saache naam kee laagai bhookh |اگر کسی برای نام واقعی احساس گرسنگی کرد،
ਤਿਤੁ ਭੂਖੈ ਖਾਇ ਚਲੀਅਹਿ ਦੂਖ ॥੧॥
tit bhookhai khaae chaleeeh dookh |1|آنگاه آن گرسنگی دردهای او را خواهد خورد. ||1||
ਸੋ ਕਿਉ ਵਿਸਰੈ ਮੇਰੀ ਮਾਇ ॥
so kiau visarai meree maae |پس چگونه می توانم او را فراموش کنم ای مادرم؟
ਸਾਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
saachaa saahib saachai naae |1| rahaau |حق است استاد، و حق است نام او. ||1||مکث||
ਸਾਚੇ ਨਾਮ ਕੀ ਤਿਲੁ ਵਡਿਆਈ ॥
saache naam kee til vaddiaaee |مردم از تلاش برای ارزیابی عظمت نام واقعی خسته شده اند،
ਆਖਿ ਥਕੇ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥
aakh thake keemat nahee paaee |اما نتوانسته اند حتی ذره ای از آن را ارزیابی کنند.
ਜੇ ਸਭਿ ਮਿਲਿ ਕੈ ਆਖਣ ਪਾਹਿ ॥
je sabh mil kai aakhan paeh |حتی اگر قرار باشد همه با هم ملاقات کنند و آنها را بازگو کنند،
ਵਡਾ ਨ ਹੋਵੈ ਘਾਟਿ ਨ ਜਾਇ ॥੨॥
vaddaa na hovai ghaatt na jaae |2|شما بزرگتر یا کوچکتر نمی شوید. ||2||
ਨਾ ਓਹੁ ਮਰੈ ਨ ਹੋਵੈ ਸੋਗੁ ॥
naa ohu marai na hovai sog |او نمی میرد - دلیلی برای عزاداری وجود ندارد.
ਦੇਂਦਾ ਰਹੈ ਨ ਚੂਕੈ ਭੋਗੁ ॥
dendaa rahai na chookai bhog |او به دادن ادامه می دهد، اما روزی هایش هرگز تمام نمی شود.
ਗੁਣੁ ਏਹੋ ਹੋਰੁ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥
gun eho hor naahee koe |این فضیلت شکوهمند تنها اوست - هیچ کس دیگری مانند او نیست.
ਨਾ ਕੋ ਹੋਆ ਨਾ ਕੋ ਹੋਇ ॥੩॥
naa ko hoaa naa ko hoe |3|هرگز کسی مانند او نبوده و نخواهد بود. ||3||
ਜੇਵਡੁ ਆਪਿ ਤੇਵਡ ਤੇਰੀ ਦਾਤਿ ॥
jevadd aap tevadd teree daat |همانطور که خود شما بزرگ هستید، هدایای شما نیز عالی هستند.
ਜਿਨਿ ਦਿਨੁ ਕਰਿ ਕੈ ਕੀਤੀ ਰਾਤਿ ॥
jin din kar kai keetee raat |این تو هستی که روز و شب را خلق کردی.
ਖਸਮੁ ਵਿਸਾਰਹਿ ਤੇ ਕਮਜਾਤਿ ॥
khasam visaareh te kamajaat |کسانی که پروردگار و مولای خود را فراموش می کنند، پست و حقیر هستند.
ਨਾਨਕ ਨਾਵੈ ਬਾਝੁ ਸਨਾਤਿ ॥੪॥੨॥
naanak naavai baajh sanaat |4|2|ای نانک، بی نام، مردم بدبخت رانده شده اند. ||4||2||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |آسا، اول مهل:
ਜੇ ਦਰਿ ਮਾਂਗਤੁ ਕੂਕ ਕਰੇ ਮਹਲੀ ਖਸਮੁ ਸੁਣੇ ॥
je dar maangat kook kare mahalee khasam sune |اگر یک گدا در خانه فریاد بزند، استاد آن را در عمارت خود می شنود.
ਭਾਵੈ ਧੀਰਕ ਭਾਵੈ ਧਕੇ ਏਕ ਵਡਾਈ ਦੇਇ ॥੧॥
bhaavai dheerak bhaavai dhake ek vaddaaee dee |1|چه او را بپذیرد و چه او را از خود دور کند، این هدیه عظمت پروردگار است. ||1||
ਜਾਣਹੁ ਜੋਤਿ ਨ ਪੂਛਹੁ ਜਾਤੀ ਆਗੈ ਜਾਤਿ ਨ ਹੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jaanahu jot na poochhahu jaatee aagai jaat na he |1| rahaau |نور خداوند را در درون همه بشناسید و طبقه یا موقعیت اجتماعی را در نظر نگیرید. در جهان آخرت هیچ طبقه یا کاست وجود ندارد. ||1||مکث||
ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਆਪਿ ਕਰੇਇ ॥
aap karaae aap karee |او خودش عمل می کند و خودش به ما الهام می کند که عمل کنیم.
ਆਪਿ ਉਲਾਮੑੇ ਚਿਤਿ ਧਰੇਇ ॥
aap ulaamae chit dharee |او خودش به شکایات ما رسیدگی می کند.
ਜਾ ਤੂੰ ਕਰਣਹਾਰੁ ਕਰਤਾਰੁ ॥
jaa toon karanahaar karataar |از آنجا که تو ای پروردگار خالق، انجام دهنده ای،
ਕਿਆ ਮੁਹਤਾਜੀ ਕਿਆ ਸੰਸਾਰੁ ॥੨॥
kiaa muhataajee kiaa sansaar |2|چرا باید تسلیم دنیا باشم؟ ||2||
ਆਪਿ ਉਪਾਏ ਆਪੇ ਦੇਇ ॥
aap upaae aape dee |خودت آفریدی و خودت می دهی.
ਆਪੇ ਦੁਰਮਤਿ ਮਨਹਿ ਕਰੇਇ ॥
aape duramat maneh karee |شما خودتان بدبینی را از بین می برید.
ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
guraparasaad vasai man aae |به لطف گورو، تو می آیی تا در ذهن ما بمانی،
ਦੁਖੁ ਅਨੑੇਰਾ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥੩॥
dukh anaeraa vichahu jaae |3|و سپس، درد و تاریکی از درون از بین می رود. ||3||
ਸਾਚੁ ਪਿਆਰਾ ਆਪਿ ਕਰੇਇ ॥
saach piaaraa aap karee |او خود عشق به حقیقت را القا می کند.
ਅਵਰੀ ਕਉ ਸਾਚੁ ਨ ਦੇਇ ॥
avaree kau saach na dee |به دیگران، حقیقت عطا نمی شود.
ਜੇ ਕਿਸੈ ਦੇਇ ਵਖਾਣੈ ਨਾਨਕੁ ਆਗੈ ਪੂਛ ਨ ਲੇਇ ॥੪॥੩॥
je kisai dee vakhaanai naanak aagai poochh na lee |4|3|نانک می گوید، اگر آن را به کسی عطا کند، در دنیا آخرت، آن شخص مورد بازخواست قرار نمی گیرد. ||4||3||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |آسا، اول مهل:
ਤਾਲ ਮਦੀਰੇ ਘਟ ਕੇ ਘਾਟ ॥
taal madeere ghatt ke ghaatt |هوس های دل مانند سنج و مچ پا است.
ਦੋਲਕ ਦੁਨੀਆ ਵਾਜਹਿ ਵਾਜ ॥
dolak duneea vaajeh vaaj |طبل جهان با ضرب طنین انداز می شود.
ਨਾਰਦੁ ਨਾਚੈ ਕਲਿ ਕਾ ਭਾਉ ॥
naarad naachai kal kaa bhaau |ناآراد با آهنگ عصر تاریک کالی یوگا می رقصد.
ਜਤੀ ਸਤੀ ਕਹ ਰਾਖਹਿ ਪਾਉ ॥੧॥
jatee satee kah raakheh paau |1|مجردان و راستگویان کجا می توانند پای خود را بگذارند؟ ||1||
ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਵਿਟਹੁ ਕੁਰਬਾਣੁ ॥
naanak naam vittahu kurabaan |نانک قربانی نعم، نام خداوند است.
ਅੰਧੀ ਦੁਨੀਆ ਸਾਹਿਬੁ ਜਾਣੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
andhee duneea saahib jaan |1| rahaau |دنیا کور است؛ پروردگار و سرور ما بیناست. ||1||مکث||
ਗੁਰੂ ਪਾਸਹੁ ਫਿਰਿ ਚੇਲਾ ਖਾਇ ॥
guroo paasahu fir chelaa khaae |شاگرد از گورو تغذیه می کند.
ਤਾਮਿ ਪਰੀਤਿ ਵਸੈ ਘਰਿ ਆਇ ॥
taam pareet vasai ghar aae |از عشق نان می آید در خانه اش ساکن شود.
ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੩॥
guraparasaad vasai man aae |3|به لطف گورو، او در ذهن می ماند. ||3||