ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 735
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰੁ ੭ ॥
soohee mahalaa 4 ghar 7 |سوهی، مهل چهارم، خانه هفتم:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |خدای یکتا خالق جهانی. به لطف استاد واقعی:
ਤੇਰੇ ਕਵਨ ਕਵਨ ਗੁਣ ਕਹਿ ਕਹਿ ਗਾਵਾ ਤੂ ਸਾਹਿਬ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨਾ ॥
tere kavan kavan gun keh keh gaavaa too saahib gunee nidhaanaa |کدام یک از فضایل باشکوه تو را بخوانم و بازگو کنم پروردگارا؟ تو پروردگار و سرور منی، گنج برتری.
ਤੁਮਰੀ ਮਹਿਮਾ ਬਰਨਿ ਨ ਸਾਕਉ ਤੂੰ ਠਾਕੁਰ ਊਚ ਭਗਵਾਨਾ ॥੧॥
tumaree mahimaa baran na saakau toon tthaakur aooch bhagavaanaa |1|من نمی توانم ستایش های باشکوه شما را بیان کنم. تو پروردگار و مولای منی، بلند مرتبه و خیرخواه. ||1||
ਮੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਰ ਸੋਈ ॥
mai har har naam dhar soee |نام خداوند، حر، حر، تنها تکیه گاه من است.
ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਾਖੁ ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬ ਮੈ ਤੁਝ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jiau bhaavai tiau raakh mere saahib mai tujh bin avar na koee |1| rahaau |اگر خشنودی توست، مرا نجات ده، ای پروردگار و سرورم. بدون تو، من اصلاً دیگری ندارم. ||1||مکث||
ਮੈ ਤਾਣੁ ਦੀਬਾਣੁ ਤੂਹੈ ਮੇਰੇ ਸੁਆਮੀ ਮੈ ਤੁਧੁ ਆਗੈ ਅਰਦਾਸਿ ॥
mai taan deebaan toohai mere suaamee mai tudh aagai aradaas |ای پروردگار و مولای من تنها تو قوت و بارگاه منی. فقط برای تو دعا می کنم.
ਮੈ ਹੋਰੁ ਥਾਉ ਨਾਹੀ ਜਿਸੁ ਪਹਿ ਕਰਉ ਬੇਨੰਤੀ ਮੇਰਾ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਤੁਝ ਹੀ ਪਾਸਿ ॥੨॥
mai hor thaau naahee jis peh krau benantee meraa dukh sukh tujh hee paas |2|هیچ جای دیگری نیست که بتوانم نمازم را بخوانم. دردها و لذت هایم را فقط به تو می گویم. ||2||
ਵਿਚੇ ਧਰਤੀ ਵਿਚੇ ਪਾਣੀ ਵਿਚਿ ਕਾਸਟ ਅਗਨਿ ਧਰੀਜੈ ॥
viche dharatee viche paanee vich kaasatt agan dhareejai |آب در زمین حبس شده است و آتش در چوب.
ਬਕਰੀ ਸਿੰਘੁ ਇਕਤੈ ਥਾਇ ਰਾਖੇ ਮਨ ਹਰਿ ਜਪਿ ਭ੍ਰਮੁ ਭਉ ਦੂਰਿ ਕੀਜੈ ॥੩॥
bakaree singh ikatai thaae raakhe man har jap bhram bhau door keejai |3|گوسفندها و شیرها در یک مکان نگهداری می شوند. ای انسان فانی، در مورد خداوند تعمق کن، و شک و ترس تو برطرف خواهد شد. ||3||
ਹਰਿ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ਦੇਖਹੁ ਸੰਤਹੁ ਹਰਿ ਨਿਮਾਣਿਆ ਮਾਣੁ ਦੇਵਾਏ ॥
har kee vaddiaaee dekhahu santahu har nimaaniaa maan devaae |پس عظمت شکوهمند خداوند را ببینید، ای مقدسین. خداوند بی شرمانان را با عزت برکت می دهد.
ਜਿਉ ਧਰਤੀ ਚਰਣ ਤਲੇ ਤੇ ਊਪਰਿ ਆਵੈ ਤਿਉ ਨਾਨਕ ਸਾਧ ਜਨਾ ਜਗਤੁ ਆਣਿ ਸਭੁ ਪੈਰੀ ਪਾਏ ॥੪॥੧॥੧੨॥
jiau dharatee charan tale te aoopar aavai tiau naanak saadh janaa jagat aan sabh pairee paae |4|1|12|همان طور که خاک از زیر پا برمی خیزد، ای ناناک، خداوند همه مردم را به پای حضرت می اندازد. ||4||1||12||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥
soohee mahalaa 4 |سوهی، مهل چهارم:
ਤੂੰ ਕਰਤਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਜਾਣਹਿ ਕਿਆ ਤੁਧੁ ਪਹਿ ਆਖਿ ਸੁਣਾਈਐ ॥
toon karataa sabh kichh aape jaaneh kiaa tudh peh aakh sunaaeeai |خودت ای خالق همه چیز را می دانی. چه چیزی می توانم به شما بگویم؟
ਬੁਰਾ ਭਲਾ ਤੁਧੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸੂਝੈ ਜੇਹਾ ਕੋ ਕਰੇ ਤੇਹਾ ਕੋ ਪਾਈਐ ॥੧॥
buraa bhalaa tudh sabh kichh soojhai jehaa ko kare tehaa ko paaeeai |1|شما همه بدی ها و خوبی ها را می دانید. همانطور که ما عمل می کنیم، به ما پاداش داده می شود. ||1||
ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬ ਤੂੰ ਅੰਤਰ ਕੀ ਬਿਧਿ ਜਾਣਹਿ ॥
mere saahib toon antar kee bidh jaaneh |ای مولای من، تنها تو از حال و احوال باطن من خبر داری.
ਬੁਰਾ ਭਲਾ ਤੁਧੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸੂਝੈ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਬੁਲਾਵਹਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
buraa bhalaa tudh sabh kichh soojhai tudh bhaavai tivai bulaaveh |1| rahaau |شما همه بدی ها و خوبی ها را می دانید. همانطور که تو را می پسندی، پس تو ما را مجبور می کنی سخن بگوییم. ||1||مکث||
ਸਭੁ ਮੋਹੁ ਮਾਇਆ ਸਰੀਰੁ ਹਰਿ ਕੀਆ ਵਿਚਿ ਦੇਹੀ ਮਾਨੁਖ ਭਗਤਿ ਕਰਾਈ ॥
sabh mohu maaeaa sareer har keea vich dehee maanukh bhagat karaaee |خداوند عشق مایا را در تمام بدنها تزریق کرده است. از طریق این بدن انسان، فرصتی برای پرستش خداوند با فداکاری به دست می آید.
ਇਕਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲਿ ਸੁਖੁ ਦੇਵਹਿ ਇਕਿ ਮਨਮੁਖਿ ਧੰਧੁ ਪਿਟਾਈ ॥੨॥
eikanaa satigur mel sukh deveh ik manamukh dhandh pittaaee |2|شما برخی را با گورو واقعی متحد می کنید و به آنها آرامش می دهید. در حالی که دیگران، منمخ های خودخواه، غرق در امور دنیوی هستند. ||2||
ਸਭੁ ਕੋ ਤੇਰਾ ਤੂੰ ਸਭਨਾ ਕਾ ਮੇਰੇ ਕਰਤੇ ਤੁਧੁ ਸਭਨਾ ਸਿਰਿ ਲਿਖਿਆ ਲੇਖੁ ॥
sabh ko teraa toon sabhanaa kaa mere karate tudh sabhanaa sir likhiaa lekh |همه از آن توست و تو از آن همه هستی، ای خالق من. حرف تقدیر را بر پیشانی همه نوشتی.
ਜੇਹੀ ਤੂੰ ਨਦਰਿ ਕਰਹਿ ਤੇਹਾ ਕੋ ਹੋਵੈ ਬਿਨੁ ਨਦਰੀ ਨਾਹੀ ਕੋ ਭੇਖੁ ॥੩॥
jehee toon nadar kareh tehaa ko hovai bin nadaree naahee ko bhekh |3|همانطور که شما لطف خود را عطا می کنید، انسان ها نیز ساخته می شوند. بدون نگاه مهربان شما، هیچ کس هیچ شکلی به خود نمی گیرد. ||3||
ਤੇਰੀ ਵਡਿਆਈ ਤੂੰਹੈ ਜਾਣਹਿ ਸਭ ਤੁਧਨੋ ਨਿਤ ਧਿਆਏ ॥
teree vaddiaaee toonhai jaaneh sabh tudhano nit dhiaae |تو تنها عظمت شکوه خود را می دانی. همه دائماً در مورد شما تعمق می کنند.
ਜਿਸ ਨੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸ ਨੋ ਤੂੰ ਮੇਲਹਿ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸੋ ਥਾਇ ਪਾਏ ॥੪॥੨॥੧੩॥
jis no tudh bhaavai tis no toon meleh jan naanak so thaae paae |4|2|13|آن موجودی که از او راضی هستی با تو متحد است. ای بنده نانک فقط چنین فانی قبول است. ||4||2||13||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥
soohee mahalaa 4 |سوهی، مهل چهارم:
ਜਿਨ ਕੈ ਅੰਤਰਿ ਵਸਿਆ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਤਿਨ ਕੇ ਸਭਿ ਰੋਗ ਗਵਾਏ ॥
jin kai antar vasiaa meraa har har tin ke sabh rog gavaae |آن موجوداتی که پروردگارم حر و حر در باطنشان ساکن است همه بیماریهایشان شفا می یابد.
ਤੇ ਮੁਕਤ ਭਏ ਜਿਨ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਤਿਨ ਪਵਿਤੁ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਏ ॥੧॥
te mukat bhe jin har naam dhiaaeaa tin pavit param pad paae |1|تنها آنها رهایی می یابند که در نام خداوند تعمق می کنند. مقام عالی را کسب می کنند. ||1||
ਮੇਰੇ ਰਾਮ ਹਰਿ ਜਨ ਆਰੋਗ ਭਏ ॥
mere raam har jan aarog bhe |پروردگارا، بندگان حقیر پروردگار سالم می شوند.
ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਜਿਨਾ ਜਪਿਆ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਤਿਨ ਕੇ ਹਉਮੈ ਰੋਗ ਗਏ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gur bachanee jinaa japiaa meraa har har tin ke haumai rog ge |1| rahaau |کسانی که از طریق کلام تعالیم گورو در مورد پروردگار من، هار، هار مراقبه می کنند، از بیماری نفس رهایی می یابند. ||1||مکث||
ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹਾਦੇਉ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਰੋਗੀ ਵਿਚਿ ਹਉਮੈ ਕਾਰ ਕਮਾਈ ॥
brahamaa bisan mahaadeo trai gun rogee vich haumai kaar kamaaee |برهما، ویشنو و شیوا از بیماری سه گونا رنج می برند - سه کیفیت. آنها اعمال خود را در خودخواهی انجام می دهند.
ਜਿਨਿ ਕੀਏ ਤਿਸਹਿ ਨ ਚੇਤਹਿ ਬਪੁੜੇ ਹਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ॥੨॥
jin kee tiseh na cheteh bapurre har guramukh sojhee paaee |2|احمق های بیچاره آفریده ی خود را به یاد نمی آورند. این درک از خداوند تنها توسط کسانی که گورمخ می شوند به دست می آید. ||2||
ਹਉਮੈ ਰੋਗਿ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਬਿਆਪਿਆ ਤਿਨ ਕਉ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖੁ ਭਾਰੀ ॥
haumai rog sabh jagat biaapiaa tin kau janam maran dukh bhaaree |تمام جهان به بیماری خودپرستی مبتلا شده است. آنها از دردهای وحشتناک تولد و مرگ رنج می برند.