ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 930
ਓਅੰਕਾਰਿ ਸਬਦਿ ਉਧਰੇ ॥
oankaar sabad udhare |Ongkaar جهان را از طریق Shabad نجات می دهد.
ਓਅੰਕਾਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਰੇ ॥
oankaar guramukh tare |اونگکار گورموک ها را نجات می دهد.
ਓਨਮ ਅਖਰ ਸੁਣਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥
onam akhar sunahu beechaar |به پیام خداوند خالق جهانی و فنا ناپذیر گوش دهید.
ਓਨਮ ਅਖਰੁ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਸਾਰੁ ॥੧॥
onam akhar tribhavan saar |1|خداوند خالق جهانی و فنا ناپذیر جوهر سه جهان است. ||1||
ਸੁਣਿ ਪਾਡੇ ਕਿਆ ਲਿਖਹੁ ਜੰਜਾਲਾ ॥
sun paadde kiaa likhahu janjaalaa |بشنو ای پاندیت ای عالم دین چرا از بحث های دنیوی می نویسی؟
ਲਿਖੁ ਰਾਮ ਨਾਮ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗੋਪਾਲਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
likh raam naam guramukh gopaalaa |1| rahaau |به عنوان گورمخ، فقط نام خداوند، پروردگار جهان را بنویسید. ||1||مکث||
ਸਸੈ ਸਭੁ ਜਗੁ ਸਹਜਿ ਉਪਾਇਆ ਤੀਨਿ ਭਵਨ ਇਕ ਜੋਤੀ ॥
sasai sabh jag sahaj upaaeaa teen bhavan ik jotee |ساسا: او تمام جهان را به آسانی آفرید. نور واحد او سه جهان را فرا گرفته است.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਸਤੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਵੈ ਚੁਣਿ ਲੈ ਮਾਣਕ ਮੋਤੀ ॥
guramukh vasat paraapat hovai chun lai maanak motee |گورمخ شويد و حقيقت را بدست آوريد. جواهرات و مرواریدها را جمع کنید
ਸਮਝੈ ਸੂਝੈ ਪੜਿ ਪੜਿ ਬੂਝੈ ਅੰਤਿ ਨਿਰੰਤਰਿ ਸਾਚਾ ॥
samajhai soojhai parr parr boojhai ant nirantar saachaa |اگر کسی آنچه را که می خواند و مطالعه می کند بفهمد، بفهمد و بفهمد، در نهایت متوجه خواهد شد که پروردگار واقعی در اعماق هسته او ساکن است.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਖੈ ਸਾਚੁ ਸਮਾਲੇ ਬਿਨੁ ਸਾਚੇ ਜਗੁ ਕਾਚਾ ॥੨॥
guramukh dekhai saach samaale bin saache jag kaachaa |2|گورمخ پروردگار واقعی را می بیند و به آن می اندیشد. بدون پروردگار واقعی، جهان باطل است. ||2||
ਧਧੈ ਧਰਮੁ ਧਰੇ ਧਰਮਾ ਪੁਰਿ ਗੁਣਕਾਰੀ ਮਨੁ ਧੀਰਾ ॥
dhadhai dharam dhare dharamaa pur gunakaaree man dheeraa |Dhadha: کسانی که ایمان دارمیک را تسخیر می کنند و در شهر دارما زندگی می کنند شایسته هستند. ذهن آنها ثابت و پایدار است.
ਧਧੈ ਧੂਲਿ ਪੜੈ ਮੁਖਿ ਮਸਤਕਿ ਕੰਚਨ ਭਏ ਮਨੂਰਾ ॥
dhadhai dhool parrai mukh masatak kanchan bhe manooraa |ذاذا: اگر خاک پاهایشان به صورت و پیشانی برسد، از آهن به طلا تبدیل می شود.
ਧਨੁ ਧਰਣੀਧਰੁ ਆਪਿ ਅਜੋਨੀ ਤੋਲਿ ਬੋਲਿ ਸਚੁ ਪੂਰਾ ॥
dhan dharaneedhar aap ajonee tol bol sach pooraa |خجسته است تکیه گاه زمین; او خودش متولد نشده است. اندازه و گفتار او کامل و حق است.
ਕਰਤੇ ਕੀ ਮਿਤਿ ਕਰਤਾ ਜਾਣੈ ਕੈ ਜਾਣੈ ਗੁਰੁ ਸੂਰਾ ॥੩॥
karate kee mit karataa jaanai kai jaanai gur sooraa |3|فقط خود خالق وسعت خود را می داند. او به تنهایی گورو شجاع را می شناسد. ||3||
ਙਿਆਨੁ ਗਵਾਇਆ ਦੂਜਾ ਭਾਇਆ ਗਰਬਿ ਗਲੇ ਬਿਖੁ ਖਾਇਆ ॥
ngiaan gavaaeaa doojaa bhaaeaa garab gale bikh khaaeaa |در عشق به دوگانگی، خرد معنوی از بین می رود. مرد فانی از غرور می پوسد و زهر می خورد.
ਗੁਰ ਰਸੁ ਗੀਤ ਬਾਦ ਨਹੀ ਭਾਵੈ ਸੁਣੀਐ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰੁ ਗਵਾਇਆ ॥
gur ras geet baad nahee bhaavai suneeai gahir ganbheer gavaaeaa |او فکر می کند که جوهره عالی آهنگ گورو بی فایده است و دوست ندارد آن را بشنود. او پروردگار عمیق و غیرقابل درک را از دست می دهد.
ਗੁਰਿ ਸਚੁ ਕਹਿਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਲਹਿਆ ਮਨਿ ਤਨਿ ਸਾਚੁ ਸੁਖਾਇਆ ॥
gur sach kahiaa amrit lahiaa man tan saach sukhaaeaa |از طریق کلمات حقیقت گورو، شهد آمبروسیال به دست می آید و ذهن و بدن در خداوند واقعی شادی می یابند.
ਆਪੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੇ ਦੇਵੈ ਆਪੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਇਆ ॥੪॥
aape guramukh aape devai aape amrit peeaeaa |4|او خود گورمخ است و او خود شهد آمبروسیال را عطا می کند. او خود ما را به نوشیدن آن هدایت می کند. ||4||
ਏਕੋ ਏਕੁ ਕਹੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ਹਉਮੈ ਗਰਬੁ ਵਿਆਪੈ ॥
eko ek kahai sabh koee haumai garab viaapai |همه می گویند خدا یگانه است، اما غرق در خودخواهی و غرور هستند.
ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਏਕੁ ਪਛਾਣੈ ਇਉ ਘਰੁ ਮਹਲੁ ਸਿਞਾਪੈ ॥
antar baahar ek pachhaanai iau ghar mahal siyaapai |درک کنید که خدای یگانه درون و بیرون است. این را درک کنید که عمارت حضور او در خانه قلب شماست.
ਪ੍ਰਭੁ ਨੇੜੈ ਹਰਿ ਦੂਰਿ ਨ ਜਾਣਹੁ ਏਕੋ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਬਾਈ ॥
prabh nerrai har door na jaanahu eko srisatt sabaaee |خدا نزدیک است؛ فکر نکن خدا دور است. خداوند یگانه در تمام جهان هستی نفوذ می کند.
ਏਕੰਕਾਰੁ ਅਵਰੁ ਨਹੀ ਦੂਜਾ ਨਾਨਕ ਏਕੁ ਸਮਾਈ ॥੫॥
ekankaar avar nahee doojaa naanak ek samaaee |5|وجود دارد در یک پروردگار خالق جهانی. اصلا دیگری وجود ندارد ای ناناک، در خداوند واحد بپیوند. ||5||
ਇਸੁ ਕਰਤੇ ਕਉ ਕਿਉ ਗਹਿ ਰਾਖਉ ਅਫਰਿਓ ਤੁਲਿਓ ਨ ਜਾਈ ॥
eis karate kau kiau geh raakhau afario tulio na jaaee |چگونه می توانید خالق را تحت کنترل خود نگه دارید؟ او را نمی توان گرفت یا اندازه گرفت.
ਮਾਇਆ ਕੇ ਦੇਵਾਨੇ ਪ੍ਰਾਣੀ ਝੂਠਿ ਠਗਉਰੀ ਪਾਈ ॥
maaeaa ke devaane praanee jhootth tthgauree paaee |مایا انسان فانی را دیوانه کرده است. او داروی سمی دروغ را مصرف کرده است.
ਲਬਿ ਲੋਭਿ ਮੁਹਤਾਜਿ ਵਿਗੂਤੇ ਇਬ ਤਬ ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਈ ॥
lab lobh muhataaj vigoote ib tab fir pachhutaaee |معتاد به طمع و بخل، فانی تباه می شود و بعداً پشیمان می شود و توبه می کند.
ਏਕੁ ਸਰੇਵੈ ਤਾ ਗਤਿ ਮਿਤਿ ਪਾਵੈ ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ਰਹਾਈ ॥੬॥
ek sarevai taa gat mit paavai aavan jaan rahaaee |6|پس پروردگار یکتا را بپرستید و به مقام رستگاری دست یابید. آمدن و رفتنت متوقف خواهد شد ||6||
ਏਕੁ ਅਚਾਰੁ ਰੰਗੁ ਇਕੁ ਰੂਪੁ ॥
ek achaar rang ik roop |پروردگار یگانه در همه افعال، رنگها و اشکال است.
ਪਉਣ ਪਾਣੀ ਅਗਨੀ ਅਸਰੂਪੁ ॥
paun paanee aganee asaroop |او به اشکال مختلف از طریق باد، آب و آتش ظاهر می شود.
ਏਕੋ ਭਵਰੁ ਭਵੈ ਤਿਹੁ ਲੋਇ ॥
eko bhavar bhavai tihu loe |روح واحد در میان سه جهان سرگردان است.
ਏਕੋ ਬੂਝੈ ਸੂਝੈ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥
eko boojhai soojhai pat hoe |کسی که پروردگار یگانه را بفهمد و درک کند محترم است.
ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਲੇ ਸਮਸਰਿ ਰਹੈ ॥
giaan dhiaan le samasar rahai |کسی که در خرد معنوی و مراقبه جمع می شود، در حالت تعادل ساکن می شود.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕੁ ਵਿਰਲਾ ਕੋ ਲਹੈ ॥
guramukh ek viralaa ko lahai |چه نادر هستند کسانی که به عنوان گورمخ به پروردگار یگانه می رسند.
ਜਿਸ ਨੋ ਦੇਇ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥
jis no dee kirapaa te sukh paae |آنها به تنهایی آرامش می یابند که خداوند با فیض خود برکت می دهد.
ਗੁਰੂ ਦੁਆਰੈ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ॥੭॥
guroo duaarai aakh sunaae |7|در گوردوارا، درِ گورو، از خداوند صحبت میکنند و میشنوند. ||7||
ਊਰਮ ਧੂਰਮ ਜੋਤਿ ਉਜਾਲਾ ॥
aooram dhooram jot ujaalaa |نور او اقیانوس و زمین را روشن می کند.
ਤੀਨਿ ਭਵਣ ਮਹਿ ਗੁਰ ਗੋਪਾਲਾ ॥
teen bhavan meh gur gopaalaa |در سراسر سه جهان، گورو، پروردگار جهان است.
ਊਗਵਿਆ ਅਸਰੂਪੁ ਦਿਖਾਵੈ ॥
aoogaviaa asaroop dikhaavai |خداوند اشکال مختلف خود را آشکار می کند.
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਅਪੁਨੈ ਘਰਿ ਆਵੈ ॥
kar kirapaa apunai ghar aavai |با فضل خود وارد خانه دل می شود.
ਊਨਵਿ ਬਰਸੈ ਨੀਝਰ ਧਾਰਾ ॥
aoonav barasai neejhar dhaaraa |ابرها پایین آویزان هستند و باران در حال باریدن است.
ਊਤਮ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥
aootam sabad savaaranahaaraa |خداوند با کلام والای شاباد زینت و تعالی می بخشد.
ਇਸੁ ਏਕੇ ਕਾ ਜਾਣੈ ਭੇਉ ॥
eis eke kaa jaanai bheo |کسی که راز خدای یگانه را می داند،
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਦੇਉ ॥੮॥
aape karataa aape deo |8|خودش خالق است، خودش پروردگار الهی است. ||8||
ਉਗਵੈ ਸੂਰੁ ਅਸੁਰ ਸੰਘਾਰੈ ॥
augavai soor asur sanghaarai |وقتی خورشید طلوع می کند، شیاطین کشته می شوند.
ਊਚਉ ਦੇਖਿ ਸਬਦਿ ਬੀਚਾਰੈ ॥
aoochau dekh sabad beechaarai |مرد فانی به بالا نگاه می کند و به شاباد می اندیشد.
ਊਪਰਿ ਆਦਿ ਅੰਤਿ ਤਿਹੁ ਲੋਇ ॥
aoopar aad ant tihu loe |خداوند فراتر از آغاز و پایان، فراتر از سه جهان است.
ਆਪੇ ਕਰੈ ਕਥੈ ਸੁਣੈ ਸੋਇ ॥
aape karai kathai sunai soe |او خودش عمل می کند، صحبت می کند و گوش می دهد.