ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 86
ਗੁਰਮਤੀ ਆਪੁ ਪਛਾਣਿਆ ਰਾਮ ਨਾਮ ਪਰਗਾਸੁ ॥
guramatee aap pachhaaniaa raam naam paragaas |تعالیم گورو را دنبال کنید و خودتان را بشناسید. نور الهی نام خداوند در درون خواهد درخشید.
ਸਚੋ ਸਚੁ ਕਮਾਵਣਾ ਵਡਿਆਈ ਵਡੇ ਪਾਸਿ ॥
sacho sach kamaavanaa vaddiaaee vadde paas |راستگویان حقیقت را تمرین می کنند. عظمت نزد پروردگار بزرگ است.
ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਤਿਸ ਕਾ ਸਿਫਤਿ ਕਰੇ ਅਰਦਾਸਿ ॥
jeeo pindd sabh tis kaa sifat kare aradaas |جسم و روح و همه چیز از آن خداوند است - او را ستایش کن و دعای خود را به او بخوان.
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਾਲਾਹਣਾ ਸੁਖੇ ਸੁਖਿ ਨਿਵਾਸੁ ॥
sachai sabad saalaahanaa sukhe sukh nivaas |ستایش خداوند راستین را از طریق کلام شابادش بخوان و در صلح و آرامش می مانی.
ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੁ ਮਨੈ ਮਾਹਿ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਾਸੁ ॥
jap tap sanjam manai maeh bin naavai dhrig jeevaas |شما ممکن است در ذهن خود سرود، توبه و خود انضباطی سخت را تمرین کنید، اما بدون نام، زندگی بی فایده است.
ਗੁਰਮਤੀ ਨਾਉ ਪਾਈਐ ਮਨਮੁਖ ਮੋਹਿ ਵਿਣਾਸੁ ॥
guramatee naau paaeeai manamukh mohi vinaas |از طریق آموزه های گورو، نام به دست می آید، در حالی که منموک خودخواسته در وابستگی عاطفی تلف می شود.
ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਾਖੁ ਤੂੰ ਨਾਨਕੁ ਤੇਰਾ ਦਾਸੁ ॥੨॥
jiau bhaavai tiau raakh toon naanak teraa daas |2|خواهش می کنم با خشنودی اراده خود از من محافظت کنید. نانک غلام توست. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਸਭੁ ਕੋ ਤੇਰਾ ਤੂੰ ਸਭਸੁ ਦਾ ਤੂੰ ਸਭਨਾ ਰਾਸਿ ॥
sabh ko teraa toon sabhas daa toon sabhanaa raas |همه مال تو هستند و تو متعلق به همه هستی. تو ثروت همه هستی
ਸਭਿ ਤੁਧੈ ਪਾਸਹੁ ਮੰਗਦੇ ਨਿਤ ਕਰਿ ਅਰਦਾਸਿ ॥
sabh tudhai paasahu mangade nit kar aradaas |همه از تو التماس می کنند و همه هر روز از تو دعا می کنند.
ਜਿਸੁ ਤੂੰ ਦੇਹਿ ਤਿਸੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਮਿਲੈ ਇਕਨਾ ਦੂਰਿ ਹੈ ਪਾਸਿ ॥
jis toon dehi tis sabh kichh milai ikanaa door hai paas |کسانی که به آنها می دهید، همه چیز را دریافت می کنند. شما از برخی دور هستید و به برخی دیگر نزدیک هستید.
ਤੁਧੁ ਬਾਝਹੁ ਥਾਉ ਕੋ ਨਾਹੀ ਜਿਸੁ ਪਾਸਹੁ ਮੰਗੀਐ ਮਨਿ ਵੇਖਹੁ ਕੋ ਨਿਰਜਾਸਿ ॥
tudh baajhahu thaau ko naahee jis paasahu mangeeai man vekhahu ko nirajaas |بدون تو حتی جایی برای گدایی نیست. این را خودتان ببینید و در ذهنتان تأیید کنید.
ਸਭਿ ਤੁਧੈ ਨੋ ਸਾਲਾਹਦੇ ਦਰਿ ਗੁਰਮੁਖਾ ਨੋ ਪਰਗਾਸਿ ॥੯॥
sabh tudhai no saalaahade dar guramukhaa no paragaas |9|خداوندا همه تو را ستایش می کنند. در درگاه تو، گورمخها روشن شده اند. ||9||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |سالوک، مهل سوم:
ਪੰਡਿਤੁ ਪੜਿ ਪੜਿ ਉਚਾ ਕੂਕਦਾ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਪਿਆਰੁ ॥
panddit parr parr uchaa kookadaa maaeaa mohi piaar |پاندیت ها، علمای دین، می خوانند و می خوانند و با صدای بلند فریاد می زنند، اما دلبسته عشق مایا هستند.
ਅੰਤਰਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਨ ਚੀਨਈ ਮਨਿ ਮੂਰਖੁ ਗਾਵਾਰੁ ॥
antar braham na cheenee man moorakh gaavaar |آنها خدا را در درون خود نمی شناسند - آنها بسیار احمق و نادان هستند!
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਜਗਤੁ ਪਰਬੋਧਦਾ ਨਾ ਬੂਝੈ ਬੀਚਾਰੁ ॥
doojai bhaae jagat parabodhadaa naa boojhai beechaar |در عشق به دوگانگی سعی می کنند به دنیا بیاموزند، اما تفکر مراقبه را نمی فهمند.
ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥੧॥
birathaa janam gavaaeaa mar jamai vaaro vaar |1|آنها زندگی خود را بیهوده از دست می دهند. آنها می میرند، فقط برای دوباره متولد شدن، بارها و بارها. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |مهل سوم:
ਜਿਨੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨੀ ਨਾਉ ਪਾਇਆ ਬੂਝਹੁ ਕਰਿ ਬੀਚਾਰੁ ॥
jinee satigur seviaa tinee naau paaeaa boojhahu kar beechaar |کسانی که به گورو واقعی خدمت می کنند، نام را به دست می آورند. در این مورد فکر کنید و درک کنید.
ਸਦਾ ਸਾਂਤਿ ਸੁਖੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਚੂਕੈ ਕੂਕ ਪੁਕਾਰ ॥
sadaa saant sukh man vasai chookai kook pukaar |آرامش و شادی ابدی در ذهن آنها وجود دارد. گریه و شکایت خود را رها می کنند.
ਆਪੈ ਨੋ ਆਪੁ ਖਾਇ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਵੈ ਗੁਰਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰੁ ॥
aapai no aap khaae man niramal hovai gurasabadee veechaar |هویت آنها هویت یکسان آنها را می بلعد و ذهن آنها با تأمل در کلمه شاباد گورو پاک می شود.
ਨਾਨਕ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਸੇ ਮੁਕਤੁ ਹੈ ਹਰਿ ਜੀਉ ਹੇਤਿ ਪਿਆਰੁ ॥੨॥
naanak sabad rate se mukat hai har jeeo het piaar |2|ای نانک، هماهنگ با شاباد، آزاد شدند. آنها پروردگار محبوب خود را دوست دارند. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਹਰਿ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸਫਲ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਵੈ ਥਾਇ ॥
har kee sevaa safal hai guramukh paavai thaae |خدمت به خداوند ثمربخش است. از طریق آن، گورمخ مورد احترام و تایید قرار می گیرد.
ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੋ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥
jis har bhaavai tis gur milai so har naam dhiaae |آن شخصی که خداوند از او راضی است، با گورو ملاقات می کند و در نام خداوند تعمق می کند.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਪਾਰਿ ਲਘਾਇ ॥
gurasabadee har paaeeai har paar laghaae |از طریق کلمه شاباد گورو، خداوند یافت می شود. خداوند ما را از آن طرف می برد.
ਮਨਹਠਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਪੁਛਹੁ ਵੇਦਾ ਜਾਇ ॥
manahatth kinai na paaeio puchhahu vedaa jaae |از طریق سرسختی، هیچ کس او را پیدا نکرده است. برو و در این مورد با وداها مشورت کن.
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸੋ ਕਰੇ ਜਿਸੁ ਲਏ ਹਰਿ ਲਾਇ ॥੧੦॥
naanak har kee sevaa so kare jis le har laae |10|ای نانک، او تنها به خداوندی که خداوند او را به خود متصل می کند، خدمت می کند. ||10||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |سالوک، مهل سوم:
ਨਾਨਕ ਸੋ ਸੂਰਾ ਵਰੀਆਮੁ ਜਿਨਿ ਵਿਚਹੁ ਦੁਸਟੁ ਅਹੰਕਰਣੁ ਮਾਰਿਆ ॥
naanak so sooraa vareeaam jin vichahu dusatt ahankaran maariaa |ای نانک، او جنگجوی شجاعی است که بر منیت باطن باطل او پیروز می شود.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਸਾਲਾਹਿ ਜਨਮੁ ਸਵਾਰਿਆ ॥
guramukh naam saalaeh janam savaariaa |گورمخها با ستایش نعم، نام خداوند، جان خود را فدیه می دهند.
ਆਪਿ ਹੋਆ ਸਦਾ ਮੁਕਤੁ ਸਭੁ ਕੁਲੁ ਨਿਸਤਾਰਿਆ ॥
aap hoaa sadaa mukat sabh kul nisataariaa |آنها خودشان برای همیشه آزاد شده اند و تمام اجداد خود را نجات می دهند.
ਸੋਹਨਿ ਸਚਿ ਦੁਆਰਿ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰਿਆ ॥
sohan sach duaar naam piaariaa |کسانی که عاشق نعم هستند در دروازه حقیقت زیبا به نظر می رسند.
ਮਨਮੁਖ ਮਰਹਿ ਅਹੰਕਾਰਿ ਮਰਣੁ ਵਿਗਾੜਿਆ ॥
manamukh mareh ahankaar maran vigaarriaa |منمخ های خودخواسته در خودخواهی می میرند، حتی مرگ آنها به طرز دردناکی زشت است.
ਸਭੋ ਵਰਤੈ ਹੁਕਮੁ ਕਿਆ ਕਰਹਿ ਵਿਚਾਰਿਆ ॥
sabho varatai hukam kiaa kareh vichaariaa |همه چیز طبق اراده خداوند اتفاق می افتد. مردم بیچاره چه کار می توانند بکنند؟
ਆਪਹੁ ਦੂਜੈ ਲਗਿ ਖਸਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ॥
aapahu doojai lag khasam visaariaa |دلبسته به خودبزرگ بینی و دوگانگی، پروردگار و مولای خود را فراموش کرده اند.
ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ॥੧॥
naanak bin naavai sabh dukh sukh visaariaa |1|ای نانک، بی نام، همه چیز دردناک است و شادی فراموش می شود. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |مهل سوم:
ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦਿੜਾਇਆ ਤਿਨਿ ਵਿਚਹੁ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥
gur poorai har naam dirraaeaa tin vichahu bharam chukaaeaa |گورو کامل نام خداوند را در من کاشته است. شک و تردید مرا از درون برطرف کرده است.
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਗਾਈ ਕਰਿ ਚਾਨਣੁ ਮਗੁ ਦਿਖਾਇਆ ॥
raam naam har keerat gaaee kar chaanan mag dikhaaeaa |من نام خداوند و کرتان ستایش خداوند را می خوانم. نور الهی می درخشد و اکنون من راه را می بینم.
ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਏਕ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸਾਇਆ ॥
haumai maar ek liv laagee antar naam vasaaeaa |با غلبه بر نفس خود، عاشقانه بر خداوند واحد متمرکز شده ام. نعم آمده است تا در من ساکن شود.