ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 729
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੬ ॥
soohee mahalaa 1 ghar 6 |سوهی، مهل اول، خانه ششم:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |خدای یکتا خالق جهانی. به لطف استاد واقعی:
ਉਜਲੁ ਕੈਹਾ ਚਿਲਕਣਾ ਘੋਟਿਮ ਕਾਲੜੀ ਮਸੁ ॥
aujal kaihaa chilakanaa ghottim kaalarree mas |برنز روشن و براق است اما وقتی مالش می شود سیاهی آن نمایان می شود.
ਧੋਤਿਆ ਜੂਠਿ ਨ ਉਤਰੈ ਜੇ ਸਉ ਧੋਵਾ ਤਿਸੁ ॥੧॥
dhotiaa jootth na utarai je sau dhovaa tis |1|با شستن آن نجاست آن پاک نمی شود اگر چه صد مرتبه شسته شود. ||1||
ਸਜਣ ਸੇਈ ਨਾਲਿ ਮੈ ਚਲਦਿਆ ਨਾਲਿ ਚਲੰਨਿੑ ॥
sajan seee naal mai chaladiaa naal chalani |آنها تنها دوستان من هستند که با من سفر می کنند.
ਜਿਥੈ ਲੇਖਾ ਮੰਗੀਐ ਤਿਥੈ ਖੜੇ ਦਿਸੰਨਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jithai lekhaa mangeeai tithai kharre disan |1| rahaau |و در آن مکان، جایی که حسابها احضار میشود، با من ایستادهاند. ||1||مکث||
ਕੋਠੇ ਮੰਡਪ ਮਾੜੀਆ ਪਾਸਹੁ ਚਿਤਵੀਆਹਾ ॥
kotthe manddap maarreea paasahu chitaveeaahaa |خانهها، عمارتها و ساختمانهای بلند وجود دارد که از هر طرف نقاشی شدهاند.
ਢਠੀਆ ਕੰਮਿ ਨ ਆਵਨੑੀ ਵਿਚਹੁ ਸਖਣੀਆਹਾ ॥੨॥
dtattheea kam na aavanaee vichahu sakhaneeaahaa |2|اما درونشان خالی است و مانند ویرانه های بیهوده فرو می ریزند. ||2||
ਬਗਾ ਬਗੇ ਕਪੜੇ ਤੀਰਥ ਮੰਝਿ ਵਸੰਨਿੑ ॥
bagaa bage kaparre teerath manjh vasani |حواصیل ها با پرهای سفیدشان در حرم های زیارتی ساکن هستند.
ਘੁਟਿ ਘੁਟਿ ਜੀਆ ਖਾਵਣੇ ਬਗੇ ਨਾ ਕਹੀਅਨਿੑ ॥੩॥
ghutt ghutt jeea khaavane bage naa kaheeani |3|آنها موجودات زنده را پاره می کنند و می خورند و بنابراین به آنها سفید نمی گویند. ||3||
ਸਿੰਮਲ ਰੁਖੁ ਸਰੀਰੁ ਮੈ ਮੈਜਨ ਦੇਖਿ ਭੁਲੰਨਿੑ ॥
sinmal rukh sareer mai maijan dekh bhulani |بدن من مانند درخت سیممال است. با دیدن من، دیگران گول می خورند.
ਸੇ ਫਲ ਕੰਮਿ ਨ ਆਵਨੑੀ ਤੇ ਗੁਣ ਮੈ ਤਨਿ ਹੰਨਿੑ ॥੪॥
se fal kam na aavanaee te gun mai tan hani |4|میوه های آن بی فایده است - درست مانند ویژگی های بدن من. ||4||
ਅੰਧੁਲੈ ਭਾਰੁ ਉਠਾਇਆ ਡੂਗਰ ਵਾਟ ਬਹੁਤੁ ॥
andhulai bhaar utthaaeaa ddoogar vaatt bahut |مرد نابینا چنین بار سنگینی را به دوش می کشد و سفرش از میان کوه ها بسیار طولانی است.
ਅਖੀ ਲੋੜੀ ਨਾ ਲਹਾ ਹਉ ਚੜਿ ਲੰਘਾ ਕਿਤੁ ॥੫॥
akhee lorree naa lahaa hau charr langhaa kit |5|چشمان من می توانند ببینند، اما من نمی توانم راه را پیدا کنم. چگونه می توانم بالا بروم و از کوه عبور کنم؟ ||5||
ਚਾਕਰੀਆ ਚੰਗਿਆਈਆ ਅਵਰ ਸਿਆਣਪ ਕਿਤੁ ॥
chaakareea changiaaeea avar siaanap kit |خدمت کردن، خوب بودن و باهوش بودن چه فایده ای دارد؟
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ਤੂੰ ਬਧਾ ਛੁਟਹਿ ਜਿਤੁ ॥੬॥੧॥੩॥
naanak naam samaal toon badhaa chhutteh jit |6|1|3|ای نانک، در نعم، نام خداوند بیندیش و از اسارت رهایی خواهی یافت. ||6||1||3||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
soohee mahalaa 1 |سوهی، مهل اول:
ਜਪ ਤਪ ਕਾ ਬੰਧੁ ਬੇੜੁਲਾ ਜਿਤੁ ਲੰਘਹਿ ਵਹੇਲਾ ॥
jap tap kaa bandh berrulaa jit langheh vahelaa |قایق مدیتیشن و انضباط شخصی را بسازید تا شما را از رودخانه عبور دهد.
ਨਾ ਸਰਵਰੁ ਨਾ ਊਛਲੈ ਐਸਾ ਪੰਥੁ ਸੁਹੇਲਾ ॥੧॥
naa saravar naa aoochhalai aaisaa panth suhelaa |1|هیچ اقیانوسی وجود نخواهد داشت و هیچ جزر و مدی طلوع نمی کند که شما را متوقف کند. این چقدر مسیر شما راحت خواهد بود. ||1||
ਤੇਰਾ ਏਕੋ ਨਾਮੁ ਮੰਜੀਠੜਾ ਰਤਾ ਮੇਰਾ ਚੋਲਾ ਸਦ ਰੰਗ ਢੋਲਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
teraa eko naam manjeettharraa rataa meraa cholaa sad rang dtolaa |1| rahaau |تنها نام تو رنگی است که ردای تن من در آن رنگین شده است. این رنگ ماندگار است ای محبوب من ||1||مکث||
ਸਾਜਨ ਚਲੇ ਪਿਆਰਿਆ ਕਿਉ ਮੇਲਾ ਹੋਈ ॥
saajan chale piaariaa kiau melaa hoee |دوستان عزیزم رفتند. چگونه خداوند را ملاقات خواهند کرد؟
ਜੇ ਗੁਣ ਹੋਵਹਿ ਗੰਠੜੀਐ ਮੇਲੇਗਾ ਸੋਈ ॥੨॥
je gun hoveh ganttharreeai melegaa soee |2|اگر فضیلتی در دسته خود داشته باشند، خداوند آنها را با خود متحد می کند. ||2||
ਮਿਲਿਆ ਹੋਇ ਨ ਵੀਛੁੜੈ ਜੇ ਮਿਲਿਆ ਹੋਈ ॥
miliaa hoe na veechhurrai je miliaa hoee |هنگامی که با او متحد شوند، اگر واقعاً متحد شوند، دیگر از هم جدا نخواهند شد.
ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਨਿਵਾਰਿਆ ਹੈ ਸਾਚਾ ਸੋਈ ॥੩॥
aavaa gaun nivaariaa hai saachaa soee |3|پروردگار واقعی آمدن و رفتن آنها را به پایان می رساند. ||3||
ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਨਿਵਾਰਿਆ ਸੀਤਾ ਹੈ ਚੋਲਾ ॥
haumai maar nivaariaa seetaa hai cholaa |کسى که خودپرستى را مسخر و ریشه کن کند، ردای عبادت را مى دوزد.
ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ਸਹ ਕੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬੋਲਾ ॥੪॥
gur bachanee fal paaeaa sah ke amrit bolaa |4|او با پیروی از کلام آموزه های گورو، ثمرات پاداش خود، کلمات آمبروسیال خداوند را دریافت می کند. ||4||
ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਸਹੇਲੀਹੋ ਸਹੁ ਖਰਾ ਪਿਆਰਾ ॥
naanak kahai saheleeho sahu kharaa piaaraa |میگه نانک، ای عروس های روح، آقا شوهر ما خیلی عزیزه!
ਹਮ ਸਹ ਕੇਰੀਆ ਦਾਸੀਆ ਸਾਚਾ ਖਸਮੁ ਹਮਾਰਾ ॥੫॥੨॥੪॥
ham sah kereea daaseea saachaa khasam hamaaraa |5|2|4|ما بندگان و دوشیزگان خداوند هستیم. او پروردگار و استاد واقعی ماست. ||5||2||4||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
soohee mahalaa 1 |سوهی، مهل اول:
ਜਿਨ ਕਉ ਭਾਂਡੈ ਭਾਉ ਤਿਨਾ ਸਵਾਰਸੀ ॥
jin kau bhaanddai bhaau tinaa savaarasee |کسانی که ذهنشان پر از محبت پروردگار است، سعادتمند و سربلند هستند.
ਸੂਖੀ ਕਰੈ ਪਸਾਉ ਦੂਖ ਵਿਸਾਰਸੀ ॥
sookhee karai pasaau dookh visaarasee |آنها در آرامش هستند و دردهایشان فراموش شده است.
ਸਹਸਾ ਮੂਲੇ ਨਾਹਿ ਸਰਪਰ ਤਾਰਸੀ ॥੧॥
sahasaa moole naeh sarapar taarasee |1|او بدون شک آنها را نجات خواهد داد. ||1||
ਤਿਨੑਾ ਮਿਲਿਆ ਗੁਰੁ ਆਇ ਜਿਨ ਕਉ ਲੀਖਿਆ ॥
tinaa miliaa gur aae jin kau leekhiaa |گورو برای ملاقات با کسانی می آید که سرنوشتشان از پیش تعیین شده است.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਉ ਦੇਵੈ ਦੀਖਿਆ ॥
amrit har kaa naau devai deekhiaa |او آنها را با تعالیم نام آمبروسیال خداوند برکت می دهد.
ਚਾਲਹਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ਭਵਹਿ ਨ ਭੀਖਿਆ ॥੨॥
chaaleh satigur bhaae bhaveh na bheekhiaa |2|کسانی که در اراده گورو واقعی قدم می زنند، هرگز در گدایی سرگردان نیستند. ||2||
ਜਾ ਕਉ ਮਹਲੁ ਹਜੂਰਿ ਦੂਜੇ ਨਿਵੈ ਕਿਸੁ ॥
jaa kau mahal hajoor dooje nivai kis |و کسی که در عمارت حضور پروردگار زندگی می کند، چرا باید در برابر دیگری تعظیم کند؟
ਦਰਿ ਦਰਵਾਣੀ ਨਾਹਿ ਮੂਲੇ ਪੁਛ ਤਿਸੁ ॥
dar daravaanee naeh moole puchh tis |دروازه بان در دروازه خداوند نباید او را از پرسیدن هیچ سؤالی باز دارد.
ਛੁਟੈ ਤਾ ਕੈ ਬੋਲਿ ਸਾਹਿਬ ਨਦਰਿ ਜਿਸੁ ॥੩॥
chhuttai taa kai bol saahib nadar jis |3|و کسی که از نگاه لطف پروردگار برخوردار باشد - با سخنان او دیگران نیز رهایی می یابند. ||3||
ਘਲੇ ਆਣੇ ਆਪਿ ਜਿਸੁ ਨਾਹੀ ਦੂਜਾ ਮਤੈ ਕੋਇ ॥
ghale aane aap jis naahee doojaa matai koe |خداوند خود می فرستد و موجودات فانی را به یاد می آورد. هیچ کس دیگری او را نصیحت نمی کند.
ਢਾਹਿ ਉਸਾਰੇ ਸਾਜਿ ਜਾਣੈ ਸਭ ਸੋਇ ॥
dtaeh usaare saaj jaanai sabh soe |او خود ویران می کند، می سازد و می آفریند. او همه چیز را می داند.
ਨਾਉ ਨਾਨਕ ਬਖਸੀਸ ਨਦਰੀ ਕਰਮੁ ਹੋਇ ॥੪॥੩॥੫॥
naau naanak bakhasees nadaree karam hoe |4|3|5|ای نانک، نعم، نام خداوند برکتی است که به کسانی داده شده است که رحمت و فضل او را دریافت می کنند. ||4||3||5||