Soohee, Unang Mehl, Ika-anim na Bahay:
Isang Pansansinukob na Maylalang Diyos. Sa Biyaya Ng Tunay na Guro:
Ang tanso ay maliwanag at makintab, ngunit kapag ito ay kinuskos, lumilitaw ang itim nito.
Ang paghuhugas nito, ang karumihan nito ay hindi naalis, kahit na ito ay hugasan ng isang daang beses. ||1||
Sila lamang ang aking mga kaibigan, na naglalakbay kasama ko;
at sa lugar na iyon, kung saan tinawag ang mga account, lumilitaw silang nakatayo kasama ko. ||1||I-pause||
May mga bahay, mansyon at matataas na gusali, na pininturahan sa lahat ng panig;
ngunit sila ay walang laman sa loob, at sila ay gumuho tulad ng walang kabuluhang mga guho. ||2||
Ang mga tagak sa kanilang mga puting balahibo ay naninirahan sa mga sagradong dambana ng peregrinasyon.
Pinunit nila at kinakain ang mga buhay na nilalang, kaya hindi sila tinawag na puti. ||3||
Ang aking katawan ay parang simmal tree; pagkakita sa akin, ang ibang tao ay naloloko.
Ang mga bunga nito ay walang silbi - tulad ng mga katangian ng aking katawan. ||4||
Napakabigat ng pasan ng lalaking bulag, at napakahaba ng kanyang paglalakbay sa mga bundok.
Nakikita ng aking mga mata, ngunit hindi ko mahanap ang Daan. Paano ako aakyat at tatawid sa bundok? ||5||
Ano ang mabuting naidudulot ng paglilingkod, at maging mabuti, at maging matalino?
O Nanak, pagnilayan ang Naam, ang Pangalan ng Panginoon, at ikaw ay palalayain mula sa pagkaalipin. ||6||1||3||
Soohee, Unang Mehl:
Buuin ang balsa ng pagmumuni-muni at disiplina sa sarili, upang dalhin ka sa kabila ng ilog.
Walang karagatan, at walang pagtaas ng tubig na hahadlang sa iyo; ganito magiging komportable ang iyong landas. ||1||
Ang pangalan mo lamang ang kulay, kung saan ang damit ng aking katawan ay tinina. Ang kulay na ito ay permanente, O aking minamahal. ||1||I-pause||
Ang aking mga minamahal na kaibigan ay lumisan na; paano nila makikilala ang Panginoon?
Kung mayroon silang birtud sa kanilang grupo, isasama sila ng Panginoon sa Kanyang sarili. ||2||
Kapag nagkaisa na sila sa Kanya, hindi na sila muling maghihiwalay, kung sila ay tunay na nagkakaisa.
Dinadala ng Tunay na Panginoon ang kanilang mga pagbabalik at pag-alis. ||3||
Ang isang sumusuko at nag-aalis ng egotismo, nananahi ng damit ng debosyon.
Kasunod ng Salita ng Mga Aral ng Guru, natatanggap niya ang mga bunga ng kanyang gantimpala, ang Ambrosial na Salita ng Panginoon. ||4||
Sabi ni Nanak, O mga kaluluwang nobya, ang ating Asawa na Panginoon ay napakamahal!
Tayo ay mga alipin, mga alilang babae ng Panginoon; Siya ang ating Tunay na Panginoon at Guro. ||5||2||4||
Soohee, Unang Mehl:
Yaong ang mga isipan ay puno ng pagmamahal sa Panginoon, ay pinagpapala at dinadakila.
Sila ay biniyayaan ng kapayapaan, at ang kanilang mga pasakit ay nakalimutan.
Siya ay walang alinlangan, tiyak na ililigtas sila. ||1||
Dumating ang Guru upang matugunan ang mga taong ang kapalaran ay nauna nang itinakda.
Pinagpapala niya sila ng Mga Aral ng Ambrosial na Pangalan ng Panginoon.
Ang mga lumalakad sa Kalooban ng Tunay na Guru, ay hindi kailanman gumagala na namamalimos. ||2||
At ang isang nakatira sa Mansyon ng Presensya ng Panginoon, bakit siya yuyuko sa iba?
Ang bantay-pinto sa Pintuan ng Panginoon ay hindi pipigilan sa kanya na magtanong ng anumang katanungan.
At isa na biniyayaan ng Sulyap ng Biyaya ng Panginoon - sa pamamagitan ng kanyang mga salita, ang iba ay pinalaya rin. ||3||
Ang Panginoon Mismo ay nagpapadala, at nagpapaalaala sa mga mortal na nilalang; walang ibang nagbibigay sa Kanya ng payo.
Siya Mismo ang nagwawasak, nagtatayo at lumilikha; Alam niya ang lahat.
O Nanak, ang Naam, ang Pangalan ng Panginoon ay ang pagpapala, na ibinibigay sa mga tumatanggap ng Kanyang Awa, at sa Kanyang Biyaya. ||4||3||5||