Hinahabol ng mundo ang mga makamundong gawain; nahuli at nakagapos, hindi nito naiintindihan ang pagninilay-nilay.
Ang hangal, ignorante, kusang-loob na manmukh ay nakalimutan ang kapanganakan at kamatayan.
Yaong mga pinrotektahan ng Guru ay naligtas, pinag-iisipan ang Tunay na Salita ng Shabad. ||7||
Sa kulungan ng banal na pag-ibig, ang loro, ay nagsasalita.
Ito ay tumutusok sa Katotohanan, at umiinom sa Ambrosial Nectar; lumipad ito, minsan lang.
Ang pakikipagpulong sa Guru, kinikilala ng isa ang kanyang Panginoon at Guro; sabi ni Nanak, nahanap niya ang pintuan ng pagpapalaya. ||8||2||
Maaroo, Unang Mehl:
Ang isang namatay sa Salita ng Shabad ay nagtagumpay sa kamatayan; kung hindi, saan ka makakatakbo?
Sa pamamagitan ng Takot sa Diyos, ang takot ay tumakas; Ang Kanyang Pangalan ay Ambrosial Nectar.
Ikaw lamang ang pumatay at nagpoprotekta; maliban sa Iyo, wala nang lugar. ||1||
O Baba, ako ay marumi, mababaw at lubos na walang pag-unawa.
Kung wala ang Naam, walang sinuman; ginawang perpekto ng Perpektong Guru ang aking talino. ||1||I-pause||
Ako ay puno ng mga pagkakamali, at wala akong anumang kabutihan. Kung walang mga birtud, paano ako makakauwi?
Sa pamamagitan ng Salita ng Shabad, intuitive kapayapaan wells up; kung walang magandang kapalaran, ang kayamanan ay hindi nakukuha.
Yaong ang mga isipan ay hindi napupuno ng Naam ay nakagapos at nakabusangot, at nagdurusa sa sakit. ||2||
Yaong mga nakalimot sa Naam - bakit pa sila naparito sa mundo?
Dito at sa hinaharap, hindi sila nakatagpo ng anumang kapayapaan; nilagyan nila ng abo ang kanilang mga kariton.
Ang mga nahiwalay, ay hindi nakikipagtagpo sa Panginoon; nagdurusa sila sa matinding sakit sa Pintuan ng Kamatayan. ||3||
Hindi ko alam kung ano ang mangyayari sa mundo sa kabilang buhay; Ako ay nalilito - mangyaring turuan ako, Panginoon!
Ako ay nalilito; Mahuhulog ako sa paanan ng isa na nagpapakita sa akin ng Daan.
Kung wala ang Guru, walang nagbibigay sa lahat; Hindi mailalarawan ang kanyang halaga. ||4||
Kung makita ko ang aking kaibigan, pagkatapos ay yayakapin ko Siya; Ipinadala ko sa Kanya ang liham ng Katotohanan.
Ang kanyang kaluluwa-nobya nakatayo naghihintay expectantly; bilang Gurmukh, nakikita ko Siya sa aking mga mata.
Sa Kasiyahan ng Iyong Kalooban, nananatili Ka sa aking isipan, at pagpalain Mo ako ng Iyong Sulyap ng Biyaya. ||5||
Isang gumagala sa gutom at uhaw - ano ang maibibigay niya, at ano ang mahihiling ng sinuman sa kanya?
Wala akong maisip na iba, na makapagpapala sa aking isip at katawan ng perpekto.
Ang Isa na lumikha sa akin ay nag-aalaga sa akin; Siya mismo ang nagbibigay sa akin ng kaluwalhatian. ||6||
Nasa katawan-nayon ang aking Panginoon at Guro, na ang katawan ay bago-bago, Inosente at parang bata, walang katulad na mapaglaro.
Siya ay hindi isang babae, ni isang lalaki, ni isang ibon; ang Tunay na Panginoon ay napakatalino at maganda.
Anuman ang nakalulugod sa Kanya, nangyayari; Ikaw ang lampara, at Ikaw ang insenso. ||7||
Naririnig niya ang mga kanta at nalalasahan ang mga lasa, ngunit ang mga lasa na ito ay walang silbi at walang laman, at nagdadala lamang ng sakit sa katawan.
Ang taong nagmamahal sa Katotohanan at nagsasalita ng Katotohanan, ay tumatakas mula sa kalungkutan ng paghihiwalay.
Hindi nakakalimutan ni Nanak ang Naam; anuman ang mangyari ay sa kalooban ng Panginoon. ||8||3||
Maaroo, Unang Mehl:
Practice Truth - ibang kasakiman at attachment ay walang silbi.
Ang Tunay na Panginoon ay nabighani sa isip na ito, at tinatamasa ng aking dila ang lasa ng Katotohanan.
Kung wala ang Pangalan, walang katas; ang iba ay umalis, puno ng lason. ||1||
Ako ay isang alipin Mo, O aking Mahal na Panginoon at Guro.
Lumalakad ako kasuwato ng Iyong Utos, O aking Tunay, Matamis na Minamahal. ||1||I-pause||
Gabi at araw, ang alipin ay nagtatrabaho para sa kanyang panginoon.
Ibinenta ko ang aking isip para sa Salita ng Shabad ng Guru; ang aking isip ay inaaliw at inaaliw ng Shabad.