Prabhaatee, First Mehl, Dakhnee:
Si Ahalyaa ay asawa ni Gautam na tagakita. Nang makita siya, naengganyo si Indra.
Nang makatanggap siya ng isang libong marka ng kahihiyan sa kanyang katawan, saka siya nakaramdam ng panghihinayang sa kanyang isipan. ||1||
Mga Kapatid ng Tadhana, walang alam na nagkakamali.
Siya lamang ang nagkakamali, na ginawa mismo ng Panginoon. Siya lamang ang nakakaunawa, kung sino ang pinapaunawa ng Panginoon. ||1||I-pause||
Si Harichand, ang hari at pinuno ng kanyang lupain, ay hindi pinahahalagahan ang halaga ng kanyang pre-orden na tadhana.
Kung alam niya na ito ay isang pagkakamali, hindi niya ginawa ang gayong pagpapakita ng pagbibigay sa kawanggawa, at hindi siya ibinebenta sa palengke. ||2||
Ang Panginoon ay nagkaroon ng anyo ng isang duwende, at humingi ng ilang lupain.
Kung si Bal na hari ay nakilala Siya, hindi sana siya nalinlang, at ipinadala sa ilalim ng mundo. ||3||
Tinuruan at binalaan ni Vyaas ang haring Janmayjaa na huwag gumawa ng tatlong bagay.
Ngunit ginawa niya ang sagradong kapistahan at pinatay ang labingwalong Brahmins; hindi mabubura ang talaan ng mga nakaraang gawa. ||4||
Hindi ko sinusubukang kalkulahin ang account; Tinatanggap ko ang Hukam ng Utos ng Diyos. Nagsasalita ako nang may intuitive na pagmamahal at paggalang.
Anuman ang mangyari, pupurihin ko ang Panginoon. Ito ang lahat ng Iyong Maluwalhating Kadakilaan, O Panginoon. ||5||
Ang Gurmukh ay nananatiling hiwalay; ang dumi ay hindi kailanman nakakabit sa kanya. Siya ay nananatili magpakailanman sa Santuwaryo ng Diyos.
Ang hangal sa sarili na manmukh ay hindi iniisip ang hinaharap; siya ay inabutan ng sakit, at pagkatapos ay nagsisisi. ||6||
Ang Lumikha na lumikha ng nilikhang ito ay kumikilos, at nagiging dahilan upang kumilos ang lahat.
O Panginoon, ang egotistikong pagmamataas ay hindi humihiwalay sa kaluluwa. Nahuhulog sa egotistic na pagmamataas, ang isa ay nasira. ||7||
Lahat ay nagkakamali; tanging ang Lumikha lamang ang hindi nagkakamali.
O Nanak, ang kaligtasan ay dumarating sa pamamagitan ng Tunay na Pangalan. Sa Grasya ni Guru, isa ang pinakawalan. ||8||4||
Prabhaatee, Unang Mehl:
Ang umawit at makinig sa Naam, ang Pangalan ng Panginoon, ang aking Suporta.
Ang mga walang kwentang gusot ay natapos at nawala.
Ang kusang-loob na manmukh, nahuli sa duality, ay nawawalan ng karangalan.
Maliban sa Pangalan, wala na akong iba. ||1||
Makinig, O bulag, hangal, hangal na isip.
Hindi ka ba nahihiya sa iyong mga pagpunta at pagpunta sa reincarnation? Kung wala ang Guru, ikaw ay malulunod, paulit-ulit. ||1||I-pause||
Nasira ang isip na ito dahil sa pagkakadikit nito kay Maya.
Ang Utos ng Primal Lord ay nauna nang inorden. Kanino ako iiyak?
Iilan lamang, bilang Gurmukh, ang nakakaintindi nito.
Kung wala ang Naam, walang makakalaya. ||2||
Ang mga tao ay gumagala na naliligaw, nasusuray at natitisod sa 8.4 milyong pagkakatawang-tao.
Nang hindi kilala ang Guru, hindi sila makakatakas sa silong ng Kamatayan.
Ang isip na ito, mula sa isang sandali hanggang sa susunod, ay napupunta mula sa langit patungo sa underworld.
Pinag-isipan ng Gurmukh ang Naam, at pinalaya. ||3||
Kapag ipinadala ng Diyos ang Kanyang Panawagan, walang oras na mag-antala.
Kapag namatay ang isang tao sa Salita ng Shabad, nabubuhay siya sa kapayapaan.
Kung wala ang Guru, walang nakakaunawa.
Ang Panginoon Mismo ang kumikilos, at binibigyang inspirasyon ang lahat na kumilos. ||4||
Ang panloob na labanan ay nagtatapos, na umaawit ng Maluwalhating Papuri ng Panginoon.
Sa pamamagitan ng Perpektong Tunay na Guru, ang isa ay intuitively hinihigop sa Panginoon.
Ang nanginginig, hindi matatag na pag-iisip na ito ay nagpapatatag,
at ang isa ay nabubuhay sa pamumuhay ng mga tunay na aksyon. ||5||
Kung ang isang tao ay huwad sa kanyang sarili, kung gayon paano siya magiging dalisay?
Gaano kabihira ang mga naghuhugas gamit ang Shabad.
Gaano kadalang ang mga taong, bilang Gurmukh, ay namumuhay sa Katotohanan.
Ang kanilang mga pagdating at pagpunta sa reincarnation ay tapos na at tapos na. ||6||