Ang Kataas-taasang Panginoong Diyos, ang Transcendent, Luminous na Panginoon, ay nananahan sa bawat puso.
Hinihiling ni Nanak ang biyayang ito mula sa Maawaing Panginoon, na sana ay hindi niya Siya malilimutan, huwag Siyang kalimutan. ||21||
Wala akong kapangyarihan; Hindi kita pinaglilingkuran, at hindi kita mahal, O Kataas-taasang Kataas-taasang Panginoong Diyos.
Sa Iyong Biyaya, nagninilay-nilay si Nanak sa Naam, ang Pangalan ng Maawaing Panginoon, Har, Har. ||22||
Ang Panginoon ay nagpapakain at nagpapanatili sa lahat ng may buhay; Pinagpapala niya sila ng mga regalo ng mapayapang kapayapaan at magagandang damit.
Nilikha niya ang hiyas ng buhay ng tao, kasama ang lahat ng katalinuhan at katalinuhan nito.
Sa Kanyang Biyaya, ang mga mortal ay nananatili sa kapayapaan at kaligayahan. O Nanak, nagbubulay-bulay bilang pag-alaala sa Panginoon, Har, Har, Haray, Ang mortal ay pinalaya mula sa pagkakabit sa mundo. ||23||
Kinakain ng mga hari sa lupa ang mga pagpapala ng magandang karma ng kanilang mga nakaraang buhay.
Yaong malupit na pag-iisip na mga pinuno na nang-aapi sa mga tao, O Nanak, ay magdurusa sa sakit sa mahabang panahon. ||24||
Ang mga nagbubulay-bulay sa pag-alaala sa Panginoon sa kanilang mga puso, ay tumitingin sa kahit na sakit bilang Biyaya ng Diyos.
Ang malusog na tao ay napakasakit, kung hindi niya naaalala ang Panginoon, ang Sagisag ng Awa. ||25||
Ang pag-awit ng Kirtan of God's Praises ay ang matuwid na tungkuling natamo sa pamamagitan ng pagsilang sa katawan ng tao.
Ang Naam, ang Pangalan ng Panginoon, ay Ambrosial Nectar, O Nanak. Ininom ito ng mga Banal, at hinding-hindi ito nasasapat. ||26||
Ang mga Banal ay mapagparaya at mabait; magkakaibigan at kaaway ay pareho sa kanila.
O Nanak, ito ay pareho sa kanila, kung may nag-alok sa kanila ng lahat ng uri ng pagkain, o sinisiraan sila, o gumuhit ng mga sandata upang patayin sila. ||27||
Hindi nila binibigyang pansin ang kahihiyan o kawalang-galang.
Hindi sila naaabala ng tsismis; ang mga paghihirap ng mundo ay hindi nagagalaw sa kanila.
Yaong mga sumapi sa Saadh Sangat, ang Kumpanya ng Banal, at umaawit ng Pangalan ng Panginoon ng Sansinukob - O Nanak, ang mga mortal ay nananatili sa kapayapaan. ||28||
Ang Banal na mga tao ay isang hindi magagapi na hukbo ng mga espirituwal na mandirigma; ang kanilang mga katawan ay protektado ng baluti ng kababaang-loob.
Ang kanilang mga sandata ay ang Maluwalhating Papuri ng Panginoon na kanilang inaawit; ang kanilang Shelter at Shield ay ang Salita ng Shabad ng Guru.
Ang mga kabayo, karwahe at elepante na kanilang sinasakyan ay ang kanilang paraan upang matanto ang Landas ng Diyos.
Lumalakad sila nang walang takot sa mga hukbo ng kanilang mga kaaway; sinasalakay nila sila ng Kirtan ng mga Papuri ng Diyos.
Sinakop nila ang buong mundo, O Nanak, at dinaig ang limang magnanakaw. ||29||
Naliligaw ng masamang pag-iisip, ang mga mortal ay nalilibang sa mirage ng ilusyon na mundo, tulad ng lumilipas na lilim ng isang puno.
Ang emosyonal na pagkakaugnay sa pamilya ay hindi totoo, kaya nagninilay-nilay si Nanak bilang pag-alaala sa Pangalan ng Panginoon, Raam, Raam. ||30||
Hindi ako nagtataglay ng kayamanan ng karunungan ng Vedas, at hindi rin ako nagtataglay ng mga merito ng mga Papuri ng Naam.
Wala akong magandang boses para kumanta ng mga hiyas na himig; Hindi ako matalino, matalino o matalino.
Sa tadhana at pagsusumikap, ang yaman ni Maya ay nakukuha. O Nanak, sa Saadh Sangat, ang Kumpanya ng Banal, maging ang mga mangmang ay nagiging mga relihiyosong iskolar. ||31||
Ang mala sa aking leeg ay ang pag-awit ng Pangalan ng Panginoon. Ang Pag-ibig ng Panginoon ay ang aking tahimik na pag-awit.
Ang pag-awit ng pinakakahanga-hangang Salita na ito ay nagdudulot ng kaligtasan at kagalakan sa mga mata. ||32||
Ang taong iyon na kulang sa Mantra ng Guru - isinumpa at kontaminado ang kanyang buhay.
Ang blockhead na iyon ay isang aso, baboy, jackass, uwak, ahas. ||33||
Sinumang nagmumuni-muni sa mga Paa ng Lotus ng Panginoon, at nagtataglay ng Kanyang Pangalan sa loob ng puso,