Ginagawa Niya ang anumang gusto Niya.
Walang nakagawa, o nakakagawa ng anuman sa kanyang sarili.
O Nanak, sa pamamagitan ng Pangalan, ang isa ay biniyayaan ng maluwalhating kadakilaan, at nakakamit ng karangalan sa Hukuman ng Tunay na Panginoon. ||16||3||
Maaroo, Ikatlong Mehl:
Lahat ng darating ay kailangang umalis.
Sa pag-ibig ng duality, nahuli sila ng silong ng Sugo ng Kamatayan.
Ang mga mapagpakumbabang nilalang na pinoprotektahan ng Tunay na Guru, ay naligtas. Nagsanib sila sa Truest of the True. ||1||
Ang Lumikha Mismo ang lumikha ng nilikha, at binabantayan ito.
Siya lamang ang katanggap-tanggap, kung kanino Siya pinagkalooban ng Kanyang Sulyap ng Biyaya.
Ang Gurmukh ay nakakamit ng espirituwal na karunungan, at nauunawaan ang lahat. Ang mga mangmang ay kumikilos nang bulag. ||2||
Ang kusang loob na manmukh ay mapang-uyam; hindi niya maintindihan.
Siya ay namamatay at namamatay muli, upang maipanganak na muli, at nawala ang kanyang buhay na walang silbi muli.
Ang Gurmukh ay puno ng Naam, ang Pangalan ng Panginoon; nakatagpo siya ng kapayapaan, at intuitively nahuhulog sa Tunay na Panginoon. ||3||
Ang paghabol sa mga makamundong gawain, ang isip ay naging kinakalawang at kinakalawang.
Ngunit ang pakikipagkita sa Perpektong Guru, ito ay napalitan muli sa ginto.
Kapag ang Panginoon Mismo ay nagkaloob ng kapatawaran, kung gayon ang kapayapaan ay matatamo; sa pamamagitan ng Perpektong Salita ng Shabad, ang isa ay kaisa Niya. ||4||
Ang huwad at masamang pag-iisip ay ang pinakamasama sa masama.
Sila ang pinaka hindi karapatdapat sa mga hindi karapatdapat.
Sa pamamagitan ng huwad na talino, at hamak na salita ng bibig, masama ang pag-iisip, hindi nila nakuha ang Naam. ||5||
Ang hindi karapat-dapat na nobya ng kaluluwa ay hindi nakalulugod sa kanyang Asawa na Panginoon.
Maling pag-iisip, mali ang kanyang mga kilos.
Hindi alam ng taong hangal ang kahusayan ng kanyang Asawa na Panginoon. Kung wala ang Guru, hindi niya naiintindihan ang lahat. ||6||
Ang masamang pag-iisip, masamang kaluluwa-nobya ay nagsasagawa ng kasamaan.
Pinalamutian niya ang kanyang sarili, ngunit hindi nasisiyahan ang kanyang Asawa na Panginoon.
Ang banal na kaluluwa-nobya ay tinatangkilik at hinahangaan ang kanyang Asawa na Panginoon magpakailanman; pinag-isa siya ng Tunay na Guru sa Kanyang Unyon. ||7||
Ang Diyos Mismo ay naglalabas ng Hukam ng Kanyang Utos, at minamasdan ang lahat.
Ang ilan ay pinatawad, ayon sa kanilang nakatakdang tadhana.
Gabi at araw, sila ay puspos ng Naam, at natagpuan nila ang Tunay na Panginoon. Siya mismo ang nagbubuklod sa kanila sa Kanyang Unyon. ||8||
Ang pagkamakasarili ay nakakabit sa kanila sa katas ng emosyonal na kalakip, at pinapatakbo sila sa paligid.
Ang Gurmukh ay intuitively sa ilalim ng tubig sa Tunay na Pag-ibig ng Panginoon.
Siya Mismo ang nagkakaisa, Siya Mismo ang kumikilos, at minamasdan. Kung wala ang Tunay na Guru, hindi matatamo ang pag-unawa. ||9||
Ang ilan ay nagmumuni-muni sa Salita ng Shabad; ang mga mapagpakumbabang nilalang na ito ay nananatiling laging gising at mulat.
Ang ilan ay nakadikit sa pag-ibig ni Maya; nananatiling tulog ang mga kapus-palad na ito.
Siya mismo ang kumikilos, at nagbibigay-inspirasyon sa lahat na kumilos; walang ibang magagawa. ||10||
Sa pamamagitan ng Salita ng Shabad ng Guru, ang kamatayan ay nasakop at pinapatay.
Panatilihin ang Pangalan ng Panginoon na nakapaloob sa iyong puso.
Ang paglilingkod sa Tunay na Guru, ang kapayapaan ay makakamit, at ang isa ay sumasanib sa Pangalan ng Panginoon. ||11||
Sa pag-ibig ng duality, ang mundo ay gumagala sa pagkabaliw.
Sa ilalim ng pag-ibig at attachment kay Maya, nagdurusa ito sa sakit.
Nakasuot ng lahat ng uri ng relihiyosong damit, hindi Siya nakuha. Kung wala ang Tunay na Guru, hindi matatagpuan ang kapayapaan. ||12||
Sino ang dapat sisihin, kung Siya mismo ang gumagawa ng lahat?
Kung ano ang Kanyang kalooban, gayon din ang landas na ating tinatahak.
Siya Mismo ang Maawaing Tagapagbigay ng kapayapaan; ayon sa Kanyang kalooban, gayon din ang ating sinusunod. ||13||
Siya Mismo ang Lumikha, at Siya Mismo ang Tagapagsaya.
Siya Mismo ay hiwalay, at Siya Mismo ay nakakabit.
Siya Mismo ay malinis, mahabagin, ang mahilig sa nektar; hindi mabubura ang Hukam ng Kanyang Utos. ||14||
Napakapalad ng mga nakakakilala sa Nag-iisang Panginoon.