Ang account ng Gurmukh ay naayos nang may karangalan; pinagpapala siya ng Panginoon ng kayamanan ng Kanyang Papuri.
Walang sinumang kamay ang makakaabot doon; walang makakarinig ng sigaw ng sinuman.
Ang Tunay na Guru ang magiging matalik mong kaibigan doon; sa pinakahuling sandali, ililigtas ka Niya.
Ang mga nilalang na ito ay dapat maglingkod nang walang iba kundi ang Tunay na Guru o ang Tagapaglikhang Panginoon sa itaas ng mga ulo ng lahat. ||6||
Salok, Ikatlong Mehl:
O ibong ulan, ang Isa na iyong tinawag - lahat ay nananabik sa Panginoong iyon.
Kapag ipinagkaloob Niya ang Kanyang Grasya, umuulan, at ang mga kagubatan at mga bukid ay namumukadkad sa kanilang mga halaman.
Sa Biyaya ni Guru, Siya ay natagpuan; iilan lamang ang nakakaintindi nito.
Pag-upo at pagtayo, patuloy na pagninilay-nilay sa Kanya, at maging payapa magpakailanman.
O Nanak, ang Ambrosial Nectar ay umuulan magpakailanman; ibinibigay ito ng Panginoon sa Gurmukh. ||1||
Ikatlong Mehl:
Kapag ang mga tao sa mundo ay nagdurusa sa sakit, tumatawag sila sa Panginoon sa maibiging panalangin.
Ang Tunay na Panginoon ay likas na nakikinig at nakikinig at nagbibigay ng kaaliwan.
Inutusan niya ang diyos ng ulan, at bumubuhos ang ulan sa mga agos.
Ang mais at kayamanan ay nagagawa sa malaking kasaganaan at kasaganaan; hindi matantya ang kanilang halaga.
O Nanak, purihin ang Naam, ang Pangalan ng Panginoon; Siya ay umaabot at nagbibigay ng kabuhayan sa lahat ng nilalang.
Ang pagkain nito, ang kapayapaan ay nabubuo, at ang mortal ay hindi na muling nagdurusa sa sakit. ||2||
Pauree:
O Mahal na Panginoon, Ikaw ang Tunay sa Tunay. Hinahalo Mo ang mga tapat sa Iyong Sariling Pagkatao.
Ang mga nahuli sa duality ay nasa panig ng duality; nakabaon sa kasinungalingan, hindi sila maaaring sumanib sa Panginoon.
Ikaw Mismo ay nagkakaisa, at Ikaw Mismo ay naghihiwalay; Ipinapakita mo ang Iyong Malikhaing Makapangyarihan.
Ang kalakip ay nagdadala ng kalungkutan ng paghihiwalay; kumikilos ang mortal alinsunod sa itinakdang tadhana.
Isa akong sakripisyo sa mga nananatiling mapagmahal na nakadikit sa Paa ng Panginoon.
Sila ay tulad ng lotus na nananatiling nakahiwalay, lumulutang sa ibabaw ng tubig.
Sila ay mapayapa at maganda magpakailanman; inalis nila ang pagmamataas sa sarili mula sa loob.
Hindi sila kailanman dumaranas ng kalungkutan o paghihiwalay; sila ay pinagsama sa Pagkatao ng Panginoon. ||7||
Salok, Ikatlong Mehl:
O Nanak, purihin ang Panginoon; lahat ay nasa Kanyang kapangyarihan.
Paglingkuran Siya, O mga mortal na nilalang; walang iba kundi Siya.
Ang Panginoong Diyos ay nananatili sa isip ng Gurmukh, at pagkatapos siya ay nasa kapayapaan, magpakailanman at magpakailanman.
Siya ay hindi kailanman mapang-uyam; lahat ng pagkabalisa ay inalis sa loob niya.
Anuman ang mangyari, natural na nangyayari; walang sinuman ang nagsasabi tungkol dito.
Kapag ang Tunay na Panginoon ay nananatili sa isip, kung gayon ang mga hangarin ng isip ay natutupad.
O Nanak, Siya mismo ay nakarinig ng mga salita ng mga iyon, na ang mga ulat ay nasa Kanyang mga Kamay. ||1||
Ikatlong Mehl:
Ang Ambrosial Nectar ay patuloy na umuulan; mapagtanto ito sa pamamagitan ng pagsasakatuparan.
Yaong mga, bilang Gurmukh, ay napagtanto ito, pinapanatili ang Ambrosial Nectar ng Panginoon na nakatago sa kanilang mga puso.
Umiinom sila sa Ambrosial Nectar ng Panginoon, at nananatili magpakailanman na puspos ng Panginoon; sinasakop nila ang egotismo at uhaw na pagnanasa.
Ang Pangalan ng Panginoon ay Ambrosial Nectar; ibinubuhos ng Panginoon ang Kanyang Biyaya, at umuulan.
O Nanak, ang Gurmukh ay dumarating upang makita ang Panginoon, ang Kataas-taasang Kaluluwa. ||2||