Soohee, Kabeer Jee, Lallit:
Ang aking mga mata ay pagod na, at ang aking mga tainga ay pagod sa pandinig; pagod na pagod ang maganda kong katawan.
Itinulak pasulong ng katandaan, lahat ng aking pandama ay naubos; tanging ang pagkakadikit ko kay Maya ay hindi nauubos. ||1||
O baliw na tao, hindi ka nakakuha ng espirituwal na karunungan at pagmumuni-muni.
Sinayang mo ang buhay ng tao na ito, at nawala. ||1||I-pause||
O mortal, maglingkod sa Panginoon, hangga't ang hininga ng buhay ay nananatili sa katawan.
At kahit mamatay ang iyong katawan, hindi mamamatay ang iyong pag-ibig sa Panginoon; ikaw ay tatahan sa Paanan ng Panginoon. ||2||
Kapag ang Salita ng Shabad ay nananatili sa kaloob-looban, ang uhaw at pagnanasa ay napapawi.
Kapag naunawaan ng isang tao ang Hukam ng Utos ng Panginoon, nakikipaglaro siya sa laro ng chess kasama ang Panginoon; paghahagis ng dice, sinakop niya ang sarili niyang isip. ||3||
Ang mga mapagpakumbabang nilalang na iyon, na nakakakilala sa Hindi Nabubulok na Panginoon at nagbubulay-bulay sa Kanya, ay hindi nawasak sa lahat.
Ang sabi ni Kabeer, ang mga mapagkumbabang nilalang na marunong maghagis ng mga dice na ito, ay hindi natatalo sa laro ng buhay. ||4||4||
Soohee, Lalit, Kabeer Jee:
Sa isang kuta ng katawan, mayroong limang pinuno, at lahat ng lima ay humihingi ng pagbabayad ng buwis.
Hindi ako nagsasaka ng lupa ng sinuman, kaya mahirap para sa akin na magbayad ng ganoong pagbabayad. ||1||
O bayan ng Panginoon, patuloy akong pinahihirapan ng maniningil ng buwis!
Nakataas ang aking mga braso, nagreklamo ako sa aking Guru, at iniligtas Niya ako. ||1||I-pause||
Ang siyam na tagapagtasa ng buwis at ang sampung mahistrado ay lumabas; hindi nila pinahihintulutang mamuhay ng payapa ang kanilang mga nasasakupan.
Hindi sila sumusukat gamit ang isang buong tape, at kumukuha sila ng malalaking halaga bilang suhol. ||2||
Ang Nag-iisang Panginoon ay nasa pitumpu't dalawang silid ng katawan, at Kanyang inalis ang aking account.
Ang mga talaan ng Matuwid na Hukom ng Dharma ay hinanap, at wala akong utang na loob. ||3||
Huwag hayaang siraan ng sinuman ang mga Banal, sapagkat ang mga Banal at ang Panginoon ay iisa.
Sabi ni Kabeer, nahanap ko na ang Guru na iyon, na ang Pangalan ay Malinaw na Pang-unawa. ||4||5||
Raag Soohee, Ang Salita Ni Sree Ravi Daas Jee:
Isang Pansansinukob na Maylalang Diyos. Sa Biyaya Ng Tunay na Guro:
Alam ng masayang kaluluwa-nobya ang halaga ng kanyang Asawa na Panginoon.
Tinalikuran ang pagmamataas, tinatamasa niya ang kapayapaan at kasiyahan.
Ibinibigay niya ang kanyang katawan at isipan sa Kanya, at hindi nananatiling hiwalay sa Kanya.
Hindi niya nakikita o naririnig, o nakakausap ang iba. ||1||
Paano malalaman ng sinuman ang sakit ng iba,
kung walang habag at simpatiya sa loob? ||1||I-pause||
Ang itinapon na nobya ay kahabag-habag, at nawawala ang magkabilang mundo;
hindi niya sinasamba ang kanyang Asawa na Panginoon.
Ang tulay sa ibabaw ng apoy ng impiyerno ay mahirap at taksil.
Walang sasamahan ka doon; kailangan mong pumunta mag-isa. ||2||
Nagdurusa sa sakit, naparito ako sa Iyong Pintuan, O Mahabaging Panginoon.
Uhaw na uhaw ako sa Iyo, ngunit hindi Mo ako sinasagot.
Sabi ni Ravi Daas, hinahanap ko ang Iyong Santuwaryo, Diyos;
gaya ng pagkakilala Mo sa akin, gayon din ililigtas Mo ako. ||3||1||
Soohee:
Ang araw na darating, ang araw na iyon ay lilipas.
Dapat kang magmartsa; walang nananatiling matatag.
Aalis na ang mga kasama namin, at kailangan na rin naming umalis.
Kailangan nating pumunta sa malayo. Ang kamatayan ay umaaligid sa ating mga ulo. ||1||