ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Pahina - 1417
ਨਾਨਕ ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਮਨੁ ਮਾਨੀਐ ਸਾਚੇ ਸਾਚੀ ਸੋਇ ॥੩੩॥
naanak sabad marai man maaneeai saache saachee soe |33|Nanak, kapag ang isang tao ay namatay sa Salita ng Shabad, ang isip ay nalulugod at napapatahimik. Totoo ang reputasyon ng mga taong totoo. ||33||
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਦੁਖੁ ਸਾਗਰੁ ਹੈ ਬਿਖੁ ਦੁਤਰੁ ਤਰਿਆ ਨ ਜਾਇ ॥
maaeaa mohu dukh saagar hai bikh dutar tariaa na jaae |Ang emosyonal na attachment kay Maya ay isang mapanlinlang na karagatan ng sakit at lason, na hindi maitawid.
ਮੇਰਾ ਮੇਰਾ ਕਰਦੇ ਪਚਿ ਮੁਏ ਹਉਮੈ ਕਰਤ ਵਿਹਾਇ ॥
meraa meraa karade pach mue haumai karat vihaae |Sumisigaw, "Akin, akin!", sila ay nabubulok at namamatay; pinapalipas nila ang kanilang buhay sa egotismo.
ਮਨਮੁਖਾ ਉਰਵਾਰੁ ਨ ਪਾਰੁ ਹੈ ਅਧ ਵਿਚਿ ਰਹੇ ਲਪਟਾਇ ॥
manamukhaa uravaar na paar hai adh vich rahe lapattaae |Ang mga kusang-loob na manmukh ay nasa limbo, ni sa panig na ito, o sa iba pa; sila ay natigil sa gitna.
ਜੋ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਸੁ ਕਮਾਵਣਾ ਕਰਣਾ ਕਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥
jo dhur likhiaa su kamaavanaa karanaa kachhoo na jaae |Sila ay kumikilos bilang sila ay paunang nakatadhana; wala na silang magagawa pa.
ਗੁਰਮਤੀ ਗਿਆਨੁ ਰਤਨੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਭੁ ਦੇਖਿਆ ਬ੍ਰਹਮੁ ਸੁਭਾਇ ॥
guramatee giaan ratan man vasai sabh dekhiaa braham subhaae |Ang pagsunod sa Mga Aral ng Guru, ang hiyas ng espirituwal na karunungan ay nananatili sa isipan, at pagkatapos ang Diyos ay madaling makita sa lahat.
ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰਿ ਬੋਹਿਥੈ ਵਡਭਾਗੀ ਚੜੈ ਤੇ ਭਉਜਲਿ ਪਾਰਿ ਲੰਘਾਇ ॥੩੪॥
naanak satigur bohithai vaddabhaagee charrai te bhaujal paar langhaae |34|O Nanak, ang mga napakapalad ay sumakay sa Bangka ng Tunay na Guru; dinadala sila sa nakakatakot na mundo-karagatan. ||34||
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਦਾਤਾ ਕੋ ਨਹੀ ਜੋ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦੇਇ ਆਧਾਰੁ ॥
bin satigur daataa ko nahee jo har naam dee aadhaar |Kung wala ang Tunay na Guru, walang tagapagbigay na makapagbibigay ng Suporta sa Pangalan ng Panginoon.
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਨਾਉ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਦਾ ਰਹੈ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥
gur kirapaa te naau man vasai sadaa rahai ur dhaar |Sa Biyaya ni Guru, ang Pangalan ay dumarating sa isipan; panatilihin itong nakatago sa iyong puso.
ਤਿਸਨਾ ਬੁਝੈ ਤਿਪਤਿ ਹੋਇ ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਇ ਪਿਆਰਿ ॥
tisanaa bujhai tipat hoe har kai naae piaar |Ang apoy ng pagnanasa ay napatay, at ang isa ay nakatagpo ng kasiyahan, sa pamamagitan ng Pag-ibig ng Pangalan ng Panginoon.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਅਪਨੀ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥੩੫॥
naanak guramukh paaeeai har apanee kirapaa dhaar |35|O Nanak, ang Gurmukh ay natagpuan ang Panginoon, kapag Siya ay nagbuhos ng Kanyang Awa. ||35||
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਜਗਤੁ ਬਰਲਿਆ ਕਹਣਾ ਕਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥
bin sabadai jagat baraliaa kahanaa kachhoo na jaae |Kung wala ang Shabad, napakabaliw ng mundo, na hindi man lang ito mailarawan.
ਹਰਿ ਰਖੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਸਬਦਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
har rakhe se ubare sabad rahe liv laae |Ang mga pinangangalagaan ng Panginoon ay naligtas; nananatili silang mapagmahal na umaayon sa Salita ng Shabad.
ਨਾਨਕ ਕਰਤਾ ਸਭ ਕਿਛੁ ਜਾਣਦਾ ਜਿਨਿ ਰਖੀ ਬਣਤ ਬਣਾਇ ॥੩੬॥
naanak karataa sabh kichh jaanadaa jin rakhee banat banaae |36|O Nanak, ang Tagapaglikha na gumawa nitong paggawa ay nakakaalam ng lahat. ||36||
ਹੋਮ ਜਗ ਸਭਿ ਤੀਰਥਾ ਪੜਿੑ ਪੰਡਿਤ ਥਕੇ ਪੁਰਾਣ ॥
hom jag sabh teerathaa parri panddit thake puraan |Ang mga Pandit, ang mga iskolar ng relihiyon, ay napapagod sa paggawa ng mga handog sa apoy at mga sakripisyo, paggawa ng mga paglalakbay sa lahat ng mga sagradong dambana, at pagbabasa ng mga Puraana.
ਬਿਖੁ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਨ ਮਿਟਈ ਵਿਚਿ ਹਉਮੈ ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ॥
bikh maaeaa mohu na mittee vich haumai aavan jaan |Ngunit hindi nila maaalis ang lason ng emosyonal na attachment kay Maya; sila ay patuloy na dumarating at umalis sa egotismo.
ਸਤਿਗੁਰ ਮਿਲਿਐ ਮਲੁ ਉਤਰੀ ਹਰਿ ਜਪਿਆ ਪੁਰਖੁ ਸੁਜਾਣੁ ॥
satigur miliaai mal utaree har japiaa purakh sujaan |Ang pagpupulong sa Tunay na Guru, ang dumi ng isang tao ay nahuhugasan, nagninilay-nilay sa Panginoon, ang Primal na Nilalang, ang Nakaaalam ng Lahat.
ਜਿਨਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸੇਵਿਆ ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣੁ ॥੩੭॥
jinaa har har prabh seviaa jan naanak sad kurabaan |37|Ang lingkod na Nanak ay isang sakripisyo magpakailanman sa mga naglilingkod sa kanilang Panginoong Diyos. ||37||
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਬਹੁ ਚਿਤਵਦੇ ਬਹੁ ਆਸਾ ਲੋਭੁ ਵਿਕਾਰ ॥
maaeaa mohu bahu chitavade bahu aasaa lobh vikaar |Ang mga mortal ay nagbibigay ng mahusay na pag-iisip kay Maya at emosyonal na kalakip; may malaking pag-asa sila, sa kasakiman at katiwalian.
ਮਨਮੁਖਿ ਅਸਥਿਰੁ ਨਾ ਥੀਐ ਮਰਿ ਬਿਨਸਿ ਜਾਇ ਖਿਨ ਵਾਰ ॥
manamukh asathir naa theeai mar binas jaae khin vaar |Ang mga manmukh na kusang-loob ay hindi nagiging matatag at matatag; sila ay namatay at nawala sa isang iglap.
ਵਡ ਭਾਗੁ ਹੋਵੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਹਉਮੈ ਤਜੈ ਵਿਕਾਰ ॥
vadd bhaag hovai satigur milai haumai tajai vikaar |Tanging ang mga biniyayaan ng malaking kapalaran ang makakatagpo sa Tunay na Guru, at iniiwan ang kanilang egotismo at katiwalian.
ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਜਪਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰ ॥੩੮॥
har naamaa jap sukh paaeaa jan naanak sabad veechaar |38|Ang pag-awit ng Pangalan ng Panginoon, nakatagpo sila ng kapayapaan; pinag-iisipan ng lingkod na si Nanak ang Salita ng Shabad. ||38||
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥
bin satigur bhagat na hovee naam na lagai piaar |Kung wala ang Tunay na Guru, walang debosyonal na pagsamba, at walang pagmamahal sa Naam, ang Pangalan ng Panginoon.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਅਰਾਧਿਆ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਪਿਆਰਿ ॥੩੯॥
jan naanak naam araadhiaa gur kai het piaar |39|Ang lingkod na si Nanak ay sumasamba at sumasamba sa Naam, na may pagmamahal at pagmamahal sa Guru. ||39||
ਲੋਭੀ ਕਾ ਵੇਸਾਹੁ ਨ ਕੀਜੈ ਜੇ ਕਾ ਪਾਰਿ ਵਸਾਇ ॥
lobhee kaa vesaahu na keejai je kaa paar vasaae |Huwag magtiwala sa mga taong sakim, kung maiiwasan mong gawin ito.
ਅੰਤਿ ਕਾਲਿ ਤਿਥੈ ਧੁਹੈ ਜਿਥੈ ਹਥੁ ਨ ਪਾਇ ॥
ant kaal tithai dhuhai jithai hath na paae |Sa pinakahuling sandali, lilinlangin ka nila doon, kung saan walang sinuman ang maaaring magbigay ng tulong.
ਮਨਮੁਖ ਸੇਤੀ ਸੰਗੁ ਕਰੇ ਮੁਹਿ ਕਾਲਖ ਦਾਗੁ ਲਗਾਇ ॥
manamukh setee sang kare muhi kaalakh daag lagaae |Ang sinumang nakipag-ugnayan sa mga taong kusa sa sarili, ay maiitim at madudumihan ang kanyang mukha.
ਮੁਹ ਕਾਲੇ ਤਿਨੑ ਲੋਭੀਆਂ ਜਾਸਨਿ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇ ॥
muh kaale tina lobheean jaasan janam gavaae |Itim ang mukha ng mga sakim na iyon; nawalan sila ng buhay, at umalis sa kahihiyan.
ਸਤਸੰਗਤਿ ਹਰਿ ਮੇਲਿ ਪ੍ਰਭ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
satasangat har mel prabh har naam vasai man aae |Panginoon, hayaan mo akong makasama sa Sat Sangat, ang Tunay na Kongregasyon; nawa'y manatili sa aking isipan ang Pangalan ng Panginoong Diyos.
ਜਨਮ ਮਰਨ ਕੀ ਮਲੁ ਉਤਰੈ ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਗੁਨ ਗਾਇ ॥੪੦॥
janam maran kee mal utarai jan naanak har gun gaae |40|Ang dumi at polusyon ng kapanganakan at kamatayan ay nahuhugasan, O lingkod Nanak, umaawit ng Maluwalhating Papuri ng Panginoon. ||40||
ਧੁਰਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭਿ ਕਰਤੈ ਲਿਖਿਆ ਸੁ ਮੇਟਣਾ ਨ ਜਾਇ ॥
dhur har prabh karatai likhiaa su mettanaa na jaae |Anuman ang itinakda ng Panginoong Diyos na Lumikha, ay hindi mabubura.
ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਤਿਸ ਦਾ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਿ ਕਰੇ ਹਰਿ ਰਾਇ ॥
jeeo pindd sabh tis daa pratipaal kare har raae |Ang katawan at kaluluwa ay lahat sa Kanya. Pinahahalagahan ng Soberanong Panginoong Hari ang lahat.
ਚੁਗਲ ਨਿੰਦਕ ਭੁਖੇ ਰੁਲਿ ਮੁਏ ਏਨਾ ਹਥੁ ਨ ਕਿਥਾਊ ਪਾਇ ॥
chugal nindak bhukhe rul mue enaa hath na kithaaoo paae |Ang mga tsismis at maninirang-puri ay mananatiling gutom at mamamatay, na gumugulong sa alabok; hindi maabot ng kanilang mga kamay kahit saan.
ਬਾਹਰਿ ਪਾਖੰਡ ਸਭ ਕਰਮ ਕਰਹਿ ਮਨਿ ਹਿਰਦੈ ਕਪਟੁ ਕਮਾਇ ॥
baahar paakhandd sabh karam kareh man hiradai kapatt kamaae |Sa panlabas, ginagawa nila ang lahat ng nararapat na gawa, ngunit sila ay mga mapagkunwari; sa kanilang isipan at puso, ginagawa nila ang panlilinlang at pandaraya.
ਖੇਤਿ ਸਰੀਰਿ ਜੋ ਬੀਜੀਐ ਸੋ ਅੰਤਿ ਖਲੋਆ ਆਇ ॥
khet sareer jo beejeeai so ant khaloaa aae |Anuman ang itinanim sa bukid ng katawan, ay darating at tatayo sa harap nila sa wakas.